Μαγεία

  • Ανάλυση

    Αστρολογικές ώρες και πίνακας πορείας Σελήνης
    Όπως είναι γνωστό, η ημέρα χωρίζεται σε ημερήσιες ώρες και σε νυχτερινές. Οι ώρες από την ανατολή μέχρι τη δύση ονομάζονται ημερήσιες ώρες και οι ώρες από την δύση μέχρι την ανατολή είναι οι νυχτερινές ώρες.

    Οι δύο αυτές κατηγορίες ωρών, έχουν από 12 ώρες η κάθε μία. Το χρονικό διάστημα, της κάθε ώρας, βρίσκεται απ' τη διαίρεση του  συνολικού διαστήματος ανατολής-δύσης με το 12, για τις ημερήσιες ώρες. Το χρονικό διάστημα δύσης-ανατολής, αφού διαιρεθεί με το 12, δίνει τις νυχτερινές ώρες.

    Η εβδομάδα αρχίζει με την ανατολή του Ηλίου την Κυριακή και τελειώνει την 24η ώρα του Σαββάτου, δηλαδή λίγο πριν την ανατολή της Κυριακής. Οι ημερήσιες ώρες της Κυριακής συνεχίζουν με αυτές της Πέμπτης. Οι ημερήσιες ώρες της Δευτέρας συνεχίζουν με αυτές της Παρασκευής. Οι ημερήσιες ώρες της Τρίτης συνεχίζουν με αυτές του Σαββάτου.
    Κάθε ημέρα ξεκινά με την πλανητική ώρα που ανήκει στον πλανήτη που  δεσπόζει της ημέρας. Δηλαδή, η Κυριακή ξεκινά  με τον Ήλιο, η Δευτέρα ξεκινά με την  Σελήνη, η Τρίτη  με τον Άρη, η Τετάρτη με τον Ερμή, η Πέμπτη  με τον Δία, η Παρασκευή με την Αφροδίτη και το Σάββατο με τον Κρόνο. Η διαδοχή των ωρών  είναι καθορισμένη κατά την πορεία τους: Ήλιος, Αφροδίτη, Ερμής, Σελήνη, Κρόνος, Δίας, Άρης. Η διάρκεια της κάθε ώρας ποικίλει, ανάλογα με την εποχή.

    Κυριακή Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατο
    Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος
    Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας
    Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης
    Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος
    Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη
    Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής
    Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη
    Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος
    Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας
    Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης
    Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος
    Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη
    Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής
    Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη
    Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος
    Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας
    Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης
    Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος
    Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη
    Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής
    Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη
    Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος
    Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης Ερμής Δίας
    Ερμής Δίας Αφροδίτη Κρόνος Ήλιος Σελήνη Άρης

    Ας δούμε δύο παραδείγματα, το ένα να ανήκει στο χειμώνα και τ' άλλο στο καλοκαίρι.

    19-12-1994. ΑΝΑΤΟΛΗ: 7.36π.μ., ΔΥΣΗ:5.08μ.μ.
    Η διάρκεια της ημέρας είναι 9 ώρες και 32 λεπτά δηλ. 572  λεπτά. Αυτός ο αριθμός διαιρείται με το 12. 47*12=8 λεπτά. Τα 8 λεπτά είναι  480 δεύτερα λεπτά, τα οποία διαιρούμενα με το 12 δίνουν 40 δεύτερα  λεπτά. Άρα, η διάρκεια της  ημερήσιας ώρας είναι 47 λεπτά και 40 δεύτερα λεπτά.
    Νυχτερινές ώρες. ΔΥΣΗ 5.08μ.μ., ΑΝΑΤΟΛΗ:7.36π.μ.
    Συνολικά είναι 13 ώρες και 88 λεπτά. Διαιρούμε το 13 με το 12 και βρίσκομε 1 ώρα και υπόλοιπο 1 ώρα. 1*60=60, 60+88=148,που διαιρούμενο με 12 δίνει 12 λεπτά κι υπόλοιπο 4 λεπτά το οποίο είναι 240 δεύτερα και διαιρούμενο με το 12 δίνει,  20 δεύτερα λεπτά. Άρα η διάρκεια της νυχτερινής ώρας είναι 1 ώρα 12 λεπτά και 20 δεύτερα λεπτά.
    Υπολογίζομε τώρα, το παράδειγμα με θερινή ώρα.
    6-7- 1994. ΑΝΑΤΟΛΗ:6.09π.μ.  ΔΥΣΗ:8.50μ.μ.
    Από την ανατολή  μέχρι τη δύση το διάστημα  είναι 13 ώρες και 101 λεπτά.  Διαιρούμενο με  το 12 δίνει 1 ώρα  και 161 λεπτά, που το διαιρούμε και αυτό με το 12 και  δίνει 13 λεπτά επί 12 και 5 λεπτά που είναι 300 δεύτερα λεπτά. Αυτό πάλι, το  διαιρούμε με το 12  και δίνει 25 φορές το 12. Άρα, η διάρκεια της ημερήσιας ώρας είναι 1 ώρα 13 λεπτά και 25 δεύτερα.
    Νυχτερινές ώρες. ΔΥΣΗ:8.50μ.μ., ΑΝΑΤΟΛΗ:6.09π.μ.
    Συνολικά, 9 ώρες και 19 λεπτά. Το μετατρέπουμε σε πρώτα λεπτά κι είναι 9*60=540 λεπτά. Προσθέτομε τα 19 λεπτά κι έχομε σύνολο 559 λεπτά, το  οποίο  διαιρούμενο με το 12 δίνει 46 λεπτά κι υπόλοιπο 7 λεπτά. Αυτά, 420 δεύτερα  (7*60=420). Αυτά, επίσης τα διαιρούμε με το 12, κι είναι 35 δεύτερα λεπτά. Άρα, η διάρκεια της νυχτερινής ώρας είναι 46 λεπτά και 35 δεύτερα λεπτά.
    Ο ρόλος της ώρας είναι πολύ σπουδαίος κατά την κατασκευή ενός τάλισμαν ή ενός έργου. Πρέπει η εργασία  να γίνεται πάντοτε  κατά τη διάρκεια και μόνο, της ώρας, στην οποία αντιπροσωπεύεται η παρουσία του πλανήτη, στον οποίο  ανήκει το φυλακτήριο. Για  παράδειγμα, το τάλισμαν του Ερμή θα γίνεται  πάντοτε στην ώρα του Ερμή. Οι εργασίες της αγάπης στην ώρα της Σελήνης ή της Αφροδίτης, εκτός και αν το έργο εντάσσεται σε κάποια ειδική θεωρεία.

    Ο πίνακας της πορείας της Σελήνης Ο  σεληνιακός μήνας έχει  28 ημέρες ή  σταθμούς ή οίκους. Στο χρονικό διάστημα αυτό, η Σελήνη έχει  "τρέξει" όλο το ζωδιακό κύκλο. Αρχίζει πάντοτε, με τη Νέα Σελήνη και τελειώνει με την επόμενη. Πολλές φορές, επειδή υπάρχει μεγάλη αναγκαιότητα και δεν μπορούμε να περιμένομε τη προκαθορισμένη θέση του πλανήτη ή μίας όψης, για να  κατασκευάσομε ένα τάλισμαν,  παίρνομε τη πορεία της Σελήνης. Η διάρκεια ενός σταθμού της Σελήνης είναι ίση με 12 μοίρες,  51 πρώτα λεπτά και περίπου 25 δεύτερα λεπτά. Κάθε σταθμός έχει ορισμένες ειδικές επιδράσεις. Από θεραπευτικής άποψης, οι σταθμοί αυτοί είναι η 5η μέρα, 14η μέρα, η 22η μέρα 23η μέρα και η 27η μέρα. Ανεξάρτητα από αυτό, κάθε πλανήτης έχει τις δικές του επιρροές στα πράγματα. Για αυτό οι εργασίες που αφορούν σε πλανήτη έχουν αυστηρά καθορισμένο χρόνο.

    Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι:   ΓΝΩΣΗ = ΔΥΝΑΜΗ.
    Θεωρητικά τα τέταρτα της Σελήνης είναι ως εξής:
    Ν Ε Α   Σ Ε Λ Η Ν Η
    1η  μέρα:    0:00:00 του Κριού     ως 12:51:25 του Κριού.      ΗΛΙΟΣ
    2η  μέρα:  12:51:26 του Κριού     ως 25:42:50 του Κριού.      ΑΡΗΣ
    3η  μέρα:  25:42:51 του Κριού     ως   8:33:16 του Ταύρου.    ΔΙΑΣ
    4η  μέρα:    8:33.17 του Ταύρου   ως 21:24:42 του Ταύρου.   ΚΡΟΝΟΣ
    5η  μέρα:  21:24:43 του Ταύρου   ως  4:16:08 των Διδύμων.  ΣΕΛΗΝΗ
    6η μέρα:    4:16:09 των Διδύμων ως 17:07.34 των Διδύμων. ΕΡΜΗΣ
    7ημέρα:  17:17:35 των Διδύμων   ως 29:59:00των Διδύμων.   ΑΦΡΟΔΙΤΗ
    ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟΥ

    8ημέρα:   0.00.00 του Καρκίνου ως    12.51.25 του Καρκίνου.  ΗΛΙΟΣ
    9η  μέρα:  12.51.25 του Καρκίνου ως 25.42.51 του Καρκίνου. ΑΡΗΣ
    10η  μέρα: 25.42.51 του Καρκίνου ως 8.43.17 του Λέοντα.   ΔΙΑΣ
    11η μέρα.  8.43.17 του Λέοντα ως     21.34.43 του Λέοντα.  ΚΡΟΝΟΣ
    12η  μέρα: 21.34.43 του Λέοντα ως     4.26.09 της Παρθένου. ΣΕΛΗΝΗ
    13η  μέρα: 4.26.09 της Παρθένου ως  17.17.35 της Παρθένου. ΕΡΜΗΣ
    14ημέρα: 17.17.35 της Παρθένου ως 30.00.00 της Παρθένου.  ΑΦΡΟΔΙΤΗ
    ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟΥ
    Π Α Ν Σ Ε Λ Η Ν Ο Σ
    15η  μέρα:  0.00.00 του Ζυγού ως 12.51.25 του Ζυγού.     ΗΛΙΟΣ
    16η  μέρα: 12.51.25 του Ζυγού ως 25.42.51 του Ζυγού.      ΑΡΗΣ
    17η  μέρα: 25.42.51 του Ζυγού ως 8.43.17 του Σκορπιού.    ΔΙΑΣ
    18ημέρα:    8.43.17 του Σκορπιού ως 21.34.43 του Σκορπιού. ΚΡΟΝΟΣ
    19η  μέρα: 21.34.43 του Σκορπιού ως 4.26.09 του Τοξότη. ΣΕΛΗΝΗ
    20η μέρα:  4.26.09 του Τοξότη ως 17.17.35 του Τοξότη.   ΕΡΜΗΣ
    21η μέρα: 17.17.35 του Τοξότη ως 30.00.00 του Τοξότη. ΑΦΡΟΔΙΤΗ
    ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟΥ
    22ημέρα: 0.00.00 του Αιγόκερω ως 12.51.25 του Αιγόκερω.  ΗΛΙΟΣ
    23η  μέρα: 12.51.25 του Αιγόκερω ως 25.42.51 του Αιγόκερω. ΑΡΗΣ
    24η  μέρα: 25.42.51 του Αιγόκερω ως 8.43.17 του Υδροχόου. ΔΙΑΣ
    25η μέρα:   8.43.17 του Υδροχόου ως 21.34.43 του Υδροχόου. ΚΡΟΝΟΣ
    26η  μέρα: 21.34.43 του Υδροχόου ως 4.26.09 των Ιχθύων. ΣΕΛΗΝΗ
    27η  μέρα:  4.26.09 των Ιχθύων ως 17.17.35 των Ιχθύων.   ΕΡΜΗΣ
    28η  μέρα: 17.17.35 των Ιχθύων ως 30.00.00 των Ιχθύων. ΑΦΡΟΔΙΤΗ
    ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟΥ - ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΚΟΥ ΜΗΝΑ

    Κάθε πλανήτης εξουσιάζει μια μέρα. Κατά τις πρόσφατες ταξινομήσεις, ο συνοπτικός πίνακας των πλανητών στις 28 ημέρες της Σελήνης είναι:
                  ΗΛΙΟΣ:         1η,  8η,  15η, 22η.
                  ΣΕΛΗΝΗ:     5η, 12η, 19η, 26η.
                  ΕΡΜΗΣ:       6η, 13η,  20η, 27η.
                  ΑΦΡΟΔΙΤΗ: 7η, 14η,  21η, 28η.
                  ΑΡΗΣ:          2η,  9η,   16η, 23η.
                  ΔΙΑΣ:           4η, 11η,  18η, 25η.
                  ΚΡΟΝΟΣ:    3η, 10η,   17η, 24η.

  • Αναφορά

    Ομήρου Ιλιάς
    Ὣς ἔφατ' εὐχόμενος, τοῦ δ' ἔκλυε Φοῖβος Ἀπόλλων, βῆ δὲ κατ' Οὐλύμποιο καρήνων χωόμενος κῆρ, τόξ' ὤμοισιν ἔχων ἀμφηρεφέα τε φαρέτρην· ἔκλαγξαν δ' ἄρ' ὀϊστοὶ ἐπ' ὤμων χωομένοιο, αὐτοῦ κινηθέντος· ὃ δ' ἤϊε νυκτὶ ἐοικώς. ἕζετ' ἔπειτ' ἀπάνευθε νεῶν, μετὰ δ' ἰὸν ἕηκε· δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ' ἀργυρέοιο βιοῖο· οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς, αὐτὰρ ἔπειτ' αὐτοῖσι βέλος ἐχεπευκὲς ἐφιεὶς βάλλ'· αἰεὶ δὲ πυραὶ νεκύων καίοντο θαμειαί.

    Ευχήθη και ως τον άκουσεν ο Φοίβος ο Απόλλων, κατέβη από τας κορυφάς του Ολύμπου θυμωμένος, με τόξον και μ’ ολόκλειστην φαρέτραν εις τους ώμους. Εβρόντησαν επάνω του τα βέλη ως εκινήθη ο χολωμένος και ομοίαζε την νύκτα, ως προχωρούσε.  Των πλοίων κάθισε άντικρυ και απόλυσε το βέλος και αχός εβγήκε τρομερός απ’ τ’ ασημένιο τόξο. Και αφού τους σκύλους έπληξε και τα μουλάρια πρώτα, εις τους ανθρώπους έριχνε τα πικροφόρ’ ακόντια αδιάκοπα. Και των νεκρών παντού πυρές έκαιαν.

    Ἐννῆμαρ μὲν ἀνὰ στρατὸν ᾤχετο κῆλα θεοῖο,
    τῇ δεκάτῃ δ' ἀγορὴν δὲ καλέσσατο λαὸν Ἀχιλλεύς·
    τῷ γὰρ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη·
    κήδετο γὰρ Δαναῶν, ὅτι ῥα θνήσκοντας ὁρᾶτο.
    οἳ δ' ἐπεὶ οὖν ἤγερθεν ὁμηγερέες τε γένοντο, τοῖσι δ' ἀνιστάμενος μετέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς· 

    Τα θεία βέλη στον στρατόν πετούσαν εννιά μέρες, και την δεκάτην τον λαόν συγκάλεσε ο Πηλείδης, ως η θεά τον δίδαξεν η Ήρα η λευκοχέρα, που εθλίβονταν τους Δαναούς να βλέπει πως πεθαίναν. Κι αφού συνάχθηκε ο λαός εις ένα μέρος όλος, ο γοργοπόδης Αχιλλεύς σηκώθη και τους είπε.

     Ἀτρεΐδη νῦν ἄμμε παλιμπλαγχθέντας ὀΐω
    ἂψ ἀπονοστήσειν, εἴ κεν θάνατόν γε φύγοιμεν,
    εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς·
    ἀλλ' ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα
    ἢ καὶ ὀνειροπόλον, καὶ γάρ τ' ὄναρ ἐκ Διός ἐστιν,
    ὅς κ' εἴποι ὅ τι τόσσον ἐχώσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
    εἴ ταρ ὅ γ' εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται ἠδ' ἑκατόμβης,
    αἴ κέν πως ἀρνῶν κνίσης αἰγῶν τε τελείων
    βούλεται ἀντιάσας ἡμῖν ἀπὸ λοιγὸν ἀμῦναι.

    «Ατρείδη, να γυρίσουμε, θαρρώ, θ’ αναγκασθούμε στα γονικά μας άπρακτοι, αν δεν πεθάνουμ’ όλοι, αφού μας φθέρνει λοιμική και πόλεμος αντάμα. Λοιπόν ας ερωτήσωμεν ή μάντιν ή ιερέα ή ονειροκρίτην – έρχεται και τ’ όνειρο απ’ τον Δία – να ειπή γιατί εχόλωσε τόσο σ’ εμάς ο Φοίβος. Μη κάποιο τάμα του έλειψε, μη του ’λειψ’ εκατόμβη. Ίσως, αν του καούν αρνιά και ερίφια διαλεμένα, θελήση το θανατικό να διώξη από κοντά μας».

    Ἤτοι ὅ γ' ὣς εἰπὼν κατ' ἄρ' ἕζετο· τοῖσι δ' ἀνέστη
    Κάλχας Θεστορίδης οἰωνοπόλων ὄχ' ἄριστος,
    ὃς ᾔδη τά τ' ἐόντα τά τ' ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα,
    καὶ νήεσσ' ἡγήσατ' Ἀχαιῶν Ἴλιον εἴσω
    ἣν διὰ μαντοσύνην, τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων·
    ὅ σφιν ἐὺ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν· 

    Αυτά είπε κι εκάθισε. Και τότε ο Θεστορίδης ο Κάλχας εσηκώθηκεν, ορνεοσκόπος πρώτος

    που εγνώριζ’ όλα μέλλοντα, παρόντα, περασμένα και οδήγησε στην Ίλιον των Αχαιών τα πλοία μ’ αυτό το πνεύμα μαντικό που του’χε δώσει ο Φοίβος. Σ’ αυτούς καλοπροαίρτα τότε ομιλούσ’ εκείνος:

    ὦ Ἀχιλεῦ κέλεαί με Διῒ φίλε μυθήσασθαι
    μῆνιν Ἀπόλλωνος ἑκατηβελέταο ἄνακτος·
    τοὶ γὰρ ἐγὼν ἐρέω· σὺ δὲ σύνθεο καί μοι ὄμοσσον
    ἦ μέν μοι πρόφρων ἔπεσιν καὶ χερσὶν ἀρήξειν·
    ἦ γὰρ ὀΐομαι ἄνδρα χολωσέμεν, ὃς μέγα πάντων
    Ἀργείων κρατέει καί οἱ πείθονται Ἀχαιοί·
    κρείσσων γὰρ βασιλεὺς ὅτε χώσεται ἀνδρὶ χέρηϊ·
    εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃ,
    ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον, ὄφρα τελέσσῃ,
    ἐν στήθεσσιν ἑοῖσι· σὺ δὲ φράσαι εἴ με σαώσεις. 

    «Με προσκαλείς, διίφιλε Πηλείδη, να εξηγήσω, πως εγεννήθηκε ο θυμός του μακροβόλου Απόλλωνα. Θέλει το ειπώ. Μόνον εσύ στοχάσου και όμοσέ μου να με βοηθήσης πρόθυμα με λόγον και με χέρι, ότι θ’ ανάψω την χολήν ανδρός που των Αργείων δεσπόζει και όλ’ οι Αχαιοί του είναι υποταγμένοι.  Όταν θυμώση στον μικρόν, νικά ο βασιλέας. Ότι αν χωνεύση την χολήν σ’ εκείνην την ημέραν, όμως το πάθος άσπονδο στα στήθη μέσα τρέφει να ξεθυμάνη στο εξής. Και σκέψου αν θα με σώσης».

    Τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
    θαρσήσας μάλα εἰπὲ θεοπρόπιον ὅ τι οἶσθα·
    οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διῒ φίλον, ᾧ τε σὺ Κάλχαν
    εὐχόμενος Δαναοῖσι θεοπροπίας ἀναφαίνεις,
    οὔ τις ἐμεῦ ζῶντος καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο
    σοὶ κοίλῃς παρὰ νηυσὶ βαρείας χεῖρας ἐποίσει
    συμπάντων Δαναῶν, οὐδ' ἢν Ἀγαμέμνονα εἴπῃς,
    ὃς νῦν πολλὸν ἄριστος Ἀχαιῶν εὔχεται εἶναι. 

    «Άφοβα λέγε τον χρησμόν όποιον εξεύρει ο νους σου. Ότι, μα τον Απόλλωνα, που τες ευχές ακούει, Κάλχα, και συ των Δαναών προσφέρεις τους χρησμούς του, όσο εγώ ζω κι εδώ στην γην βλέπω το φως του ήλιου, βαρύ κανείς επάνω σου το χέρι δεν θα βάλη των Δαναών όλων κανείς, και μήτε ο Αγαμέμνων που σήμερα των Αχαιών καχάται ότ’ είναι ο πρώτος».

    Καὶ τότε δὴ θάρσησε καὶ ηὔδα μάντις ἀμύμων·
    Και ο μάντις ακατάκριτος επήρε θάρρος κι είπε:

    οὔ ταρ ὅ γ' εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ' ἑκατόμβης,
    ἀλλ' ἕνεκ' ἀρητῆρος ὃν ἠτίμησ' Ἀγαμέμνων,
    οὐδ' ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ' ἄποινα,
    τοὔνεκ' ἄρ' ἄλγε' ἔδωκεν ἑκηβόλος ἠδ' ἔτι δώσει·
    οὐδ' ὅ γε πρὶν Δαναοῖσιν ἀεικέα λοιγὸν ἀπώσει
    πρίν γ' ἀπὸ πατρὶ φίλῳ δόμεναι ἑλικώπιδα κούρην
    ἀπριάτην ἀνάποινον, ἄγειν θ' ἱερὴν ἑκατόμβην
    ἐς Χρύσην· τότε κέν μιν ἱλασσάμενοι πεπίθοιμεν. 

    «Τάμα ποσώς δεν του’λειψε, μήτ’ εκατόμβη, αλλ’ είναι ο ιερέας αφορμή, που αφήψησ’ ο Ατρείδης. Την κόρη δεν απόλυσε, τα λύτρα δεν εδέχθη ιδού γιατί μας έθλιψε και θα μας θλίψη ο Φοίβος. Ουδ’ απ’ τους Δαναούς ποτέ την λοιμική θα διώξη πριν δοθή οπίσω του πατρός η λαμπρομάτα κόρη άλυτρη, ανεξαγόραστη και αγίαν εκατόμβην στην Χρύσην αποστείλωμεν. Τότ’ ίσως ίλεως γίνη».

    Ἤτοι ὅ γ' ὣς εἰπὼν κατ' ἄρ' ἕζετο· τοῖσι δ' ἀνέστη
    ἥρως Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
    ἀχνύμενος· μένεος δὲ μέγα φρένες ἀμφιμέλαιναι
    πίμπλαντ', ὄσσε δέ οἱ πυρὶ λαμπετόωντι ἐΐκτην·
    Κάλχαντα πρώτιστα κάκ' ὀσσόμενος προσέειπε· 

    Αυτά είπε κι εκάθισε. Σηκώθη ευθύς ο ήρως πολλών κυρίαρχος λαών, ο Ατρείδης Αγαμέμνων φαρμακωμένος. Και η χολή τα μαύρα σωθικά του πλημμύριζ’ όλα, και άστραφταν τα μάτια του ωσάν φλόγες. Με βλέμμα κακοσήμαντο στον Κάλχαντα είπε πρώτα:

    μάντι κακῶν οὐ πώ ποτέ μοι τὸ κρήγυον εἶπας·
    αἰεί τοι τὰ κάκ' ἐστὶ φίλα φρεσὶ μαντεύεσθαι,
    ἐσθλὸν δ' οὔτέ τί πω εἶπας ἔπος οὔτ' ἐτέλεσσας·
    καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις
    ὡς δὴ τοῦδ' ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα τεύχει,
    οὕνεκ' ἐγὼ κούρης Χρυσηΐδος ἀγλά' ἄποινα
    οὐκ ἔθελον δέξασθαι, ἐπεὶ πολὺ βούλομαι αὐτὴν
    οἴκοι ἔχειν· καὶ γάρ ῥα Κλυταιμνήστρης προβέβουλα
    κουριδίης ἀλόχου, ἐπεὶ οὔ ἑθέν ἐστι χερείων,
    οὐ δέμας οὐδὲ φυήν, οὔτ' ἂρ φρένας οὔτέ τι ἔργα.
    ἀλλὰ καὶ ὧς ἐθέλω δόμεναι πάλιν εἰ τό γ' ἄμεινον· 

    «Μάντι κακών, όχι, ποτέ πρόσχαρό τι δεν μού’πες, και ο νους σου πάντοτε αγαπά κακά να προμαντεύη. Λόγον δεν είπες συ ποτέ καλόν ούτ’ έχεις πράξει. Και τώρα εδώ στους Δαναούς χρησμολογείς και λέγεις, οπώς για τούτο συμφορές τους δίδει ο μακροβόλος, ότι την πλούσια ξαγορά της θυγατρός του Χρύση δεν δέχθηκα. Ναι, θέλω εγώ καλύτερα την κόρη σπίτι μου, αφού την προτιμώ της νυμφευτής μου ακόμα της Κλυταιμνήστρας και ποσώς κατώτερη δεν είναι στην κλάση, στο ανάστημα, στη γνώμη και στα έργα. Και όμως αν συμφέρη αυτό, θε να την αποδώσω.

    βούλομ' ἐγὼ λαὸν σῶν ἔμμεναι ἢ ἀπολέσθαι·
    αὐτὰρ ἐμοὶ γέρας αὐτίχ' ἑτοιμάσατ' ὄφρα μὴ οἶος
    Ἀργείων ἀγέραστος ἔω, ἐπεὶ οὐδὲ ἔοικε·
    λεύσσετε γὰρ τό γε πάντες ὅ μοι γέρας ἔρχεται ἄλλῃ. 

    Το καλό θέλω του λαού, ποτέ τον όλεθρό του. Αλλά δώρον ετοιμάσετε σ’ εμένα ευθύς, τι μόνος εγώ δεν πρέπει αδώρητος να μείνω των Αργείων και όλοι το βλέπετε ότι αλλού το δώρον μου πηγαίνει».

    Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία β

    Αυτά τους έλεγε ο Τηλέμαχος, κι ο Δίας ο βροντολάλος
    δυο αϊτούς για χάρη του απ' ακρόκορφο βουνού ψηλάθε αφήκε,
    για λίγην ώρα που φτερούγιζαν με τις πνοές του ανέμου
    ο ένας κοντά στον άλλο, απλώνοντας ορθάνοιχτες φτερούγες.

    Μα μόλις στης πολύβουης σύναξης τη μέση έφτασαν, πήραν
    να κόβουν γύρους από πάνω τους φτεροκοπώντας, κι όλων
    τις κεφαλές ψηλάθε ακράγγιζαν κι άγριο χαμό μηνούσαν.
    Κι ως με τα νύχια συναλλήλως τους λαιμούς, σαγόνια έσκισαν,
    δεξιά τράβηξαν, πίσω αφήνοντας τα σπίτια και το κάστρο.

    Κι εκείνοι τα όρνια με τα μάτια τους σαν είδανε,σαστίσαν
    και μέσα τους ψυχανεμίζουνταν τα μέλλουνταν να γενούν.
    Πήρε ο Αλιθέρσης τότε ο γέροντας το λόγο, του Μαστόρου
    ο γιος, που κάλλιο απ' όλους κάτεχε τους συνομήλικους του
    τα όρνια τι δείχνουν και ξεδιάλυνε και τα σημάδια τ' άλλα.

    Και τότε μίλησε καλόγνωμος κι αναμεσό τους είπε:
    «Βάλετε αφτί, Θιακοί, στα λόγια μου κι ό,τι σας πω γρικάτε,
    για τους μνηστήρες όμως πιότερο τα λέω τα λόγια τούτα'
    κακό μεγάλο καταπάνω τους πλακώνει, κι ούτε θα 'ναι
    καιρό ο Οδυσσέας πολύ απ' τους φίλους του μακριά' μπορεί και τώρα

    να 'ναι κοντά, για τούτους θάνατο και χαλασμό κλωσώντας —
    όλους' μα κι άλλοι λέω θα πάθουμε πολλοί κακό μεγάλο,
    απ' όσους ζούμε μες στην ξέφαντην Ιθάκη' μα ας γνοιαστούμε
    τούτους πιο πριν ν' ανακρατήσουμε, και τούτοι ατοί τους όμως
    να κρατηθούν τι άλλο δε βρίσκεται καλύτερο να κάνουν.

    Μάντης δεν είμαι εγώ αδοκίμαστος, κι αυτά καλά τα ξέρω'
    λέω και για κείνον πως τα λόγια μου σωστά ως την άκρη εβγήκαν,
    καθώς του τα 'χα πεί, σαν έφευγαν οι Αργίτες για την Τροία,
    κι αναμεσό τους κι ο πολύβουλος κινούσεν Οδυσσέας.
    Κακά πολλά θα πάθει, του 'λεγα, και τους συντρόφους όλους

    θα χάσει, και θα στρέψει σπίτι του στα είκοσι χρόνια απάνω
    και δε θα τον γνωρίσει ουτ' ένας μας. Τώρα τελεύουν όλα.»

    ὣς φάτο Τηλέμαχος, τῷ δ' αἰετὼ εὐρύοπα Ζεὺς
    ὑψόθεν ἐκ κορυφῆς ὄρεος προέηκε πέτεσθαι.
    τὼ δ' ἕως μέν ῥ' ἐπέτοντο μετὰ πνοιῇσ' ἀνέμοιο,
    πλησίω ἀλλήλοισι τιταινομένω πτερύγεσσιν·
    ἀλλ' ὅτε δὴ μέσσην ἀγορὴν πολύφημον ἱκέσθην,
    ἔνθ' ἐπιδινηθέντε τιναξάσθην πτερὰ πυκνά,
    ἐς δ' ἰδέτην πάντων κεφαλάς, ὄσσοντο δ' ὄλεθρον·
    δρυψαμένω δ' ὀνύχεσσι παρειὰς ἀμφί τε δειρὰς
    δεξιὼ ἤϊξαν διά τ' οἰκία καὶ πόλιν αὐτῶν.
    θάμβησαν δ' ὄρνιθας, ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσιν·
    ὥρμηναν δ' ἀνὰ θυμὸν ἅ περ τελέεσθαι ἔμελλον.
    τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε γέρων ἥρως Ἁλιθέρσης
    Μαστορίδης· ὁ γὰρ οἶος ὁμηλικίην ἐκέκαστο
    ὄρνιθας γνῶναι καὶ ἐναίσιμα μυθήσασθαι·
    ὅ σφιν ἐῢ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε·
    κέκλυτε δὴ νῦν μευ, Ἰθακήσιοι, ὅττι κεν εἴπω·
    μνηστῆρσιν δὲ μάλιστα πιφαυσκόμενος τάδε εἴρω.
    τοῖσιν γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδεται· οὐ γὰρ Ὀδυσσεὺς
    δὴν ἀπάνευθε φίλων ὧν ἔσσεται, ἀλλά που ἤδη
    ἐγγὺς ἐὼν τοίσδεσσι φόνον καὶ κῆρα φυτεύει,
    πάντεσσιν· πολέσιν δὲ καὶ ἄλλοισιν κακὸν ἔσται,
    οἳ νεμόμεσθ' Ἰθάκην εὐδείελον. ἀλλὰ πολὺ πρὶν
    φραζώμεσθ' ὥς κεν καταπαύσομεν· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ
    παυέσθων· καὶ γάρ σφιν ἄφαρ τόδε λώϊόν ἐστιν.
    οὐ γὰρ ἀπείρητος μαντεύομαι, ἀλλ' ἐῢ εἰδώς·
    καὶ γὰρ κείνῳ φημὶ τελευτηθῆναι ἅπαντα,
    ὥς οἱ ἐμυθεόμην, ὅτε Ἴλιον εἰσανέβαινον
    Ἀργεῖοι, μετὰ δέ σφιν ἔβη πολύμητις Ὀδυσσεύς.
    φῆν κακὰ πολλὰ παθόντ', ὀλέσαντ' ἄπο πάντας ἑταίρους,
    ἄγνωστον πάντεσσιν ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ
    οἴκαδ' ἐλεύσεσθαι· τὰ δὲ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.

  • Αραβική μαγεία

    Το κείμενο που ακολουθεί, είναι δική μου απόδοση και ανάπτυξη από το πρωτότυπο αραβικό κείμενο.

    Γνώριζε, πως αν κάποιος ξέρει το χρονικό διάστημα της ευκαιρίας για να εργαστεί, για το καλό ή το κακό, σύμφωνα με τους κανόνες, είναι εύκολο διαμέσου της κατεύθυνσης και της εικόνας που είναι το συνολικό σχήμα. Αυτό βέβαια, εφόσον γνωρίζει ότι πρεσβεύεται για τα πύρινα, γήινα, αέρινα και υδάτινα ζώδια. Η Σελήνη στα ζώδια της φωτιάς συμφωνεί με εργασίες φωτιάς και όμοια συμφωνεί με τα υπόλοιπα ζώδια.

    Γνώριζε ότι ο αναζητών (طالب) χρειάζεται σε μια μέρα να γράψει το όνομά του και το όνομα της μητέρας του και το όνομα του ποθούμενου (مطلوب) γράμμα-γράμμα και να ταξινομήσει το αίτημα, προσέχοντας να είναι η Σελήνη σε ζώδιο της φωτιάς ή του αέρα ή της γης ή του νερού.

    Η εργασία πρέπει να είναι σύμφωνη με τον κανόνα αυτόν και δεν τελειώνει η εργασία μέχρι να φθάσει η Σελήνη στο ζώδιο του ποθούμενου σε μια σύνοδο με την άνοδο (τον ωροσκόπο της εργασίας) και εφόσον βρίσκεται σε αρμονική αστρολογική τυχερή θέση.

    Παράδειγμα για μια μεγάλη δυνατή αγάπη
    Πάρε τα γράμματα της κατάκτησης (τα γράμματα που επιδρούν αποκλειστικά) για το χρονικό διάστημα. Τα γράμματα της φωτιάς είναι για την εποχή  του θέρους, της γης για το φθινόπωρο, του νερού για το χειμώνα και του αέρα για την άνοιξη.
    Δες τον πίνακα

    Φύση

    Εποχή

    Μήνες – Ζώδια

    Γράμματα

    Αέρας

    Άνοιξη

    Μάρτιος - Κριός Απρίλιος -Ταύρος Μάιος -Δίδυμοι

    ج ز ك س ق ث ظ

    Φωτιά

    Θέρος

    Ιούνιος - Καρκίνος Ιούλιος-Λέων  Αύγουστος -Παρθένος

    ا هـ ط م ف ش ذ

    Γη

    Φθινόπωρο

    Σεπτέμβριος -Ζυγός Οκτώβριος -Σκορπιός Νοέμβριος-Τοξότης

    ب و ي ن ص ت ض

    Νερό

    Χειμώνας

    Δεκέμβριος-Αιγόκερως Ιανουάριος -Υδροχόος Φεβρουάριος -Ιχθείς

    د ح ل ع ر خ غ

    Κάθε ομάδα έχει επτά διαχωρισμούς που είναι για τις ημέρες και τις ώρες. Πάρε το γράμμα του οδηγού. Αυτό γίνεται ως εξής: Διαίρεσε από το όνομα του طالب με το 28 και το υπόλοιπο είναι το γράμμα του οδηγού. Και πάρε μετά το μυστικό γράμμα. Αυτό προκύπτει από το άθροισμα του συνόλου από το γράμμα της κατάκτησης και του οδηγού και διαίρεσε το σύνολο με το 28 και το υπόλοιπο είναι το μυστικό γράμμα. Αν η κατάκτηση ανήκει σε γράμματα που υπερβαίνουν το 100, πολλαπλασίασε με το 100 τα δύο προηγούμενα γράμματα.

    Έτσι μορφοποίησε μαζί τους αριθμούς με τα τρία γράμματα. Πάρε τα γράμματα της ανάπτυξης μεταξύ του طالبκαι του مطلوبκαι αυτό γίνεται αν πάρεις την προτίμηση (την κύρια έννοια του αιτήματος) μεταξύ τους. Έτσι η προτίμηση δείχνει το γράμμα που της ανήκει και είναι το γράμμα της βελτίωσης μεταξύ του αναζητώντα και του ποθούμενου. Μετά πάρε συνολικά αυτά τα γράμματα στο σύνολό της πρότασης και εφόσον διαιρείται ακριβώς με το 3, πάρε το 1/3, τοποθέτησέ το σωστά στο τρίγωνο, το ¼ στην κατάλληλη θέση (στη θέση κλειδί) στο τετράγωνο, το 1/5 στο πεντάγωνο και το 1/7 επίσης στο επτάγωνο. Βάλε αυτό που βρήκες στο σπίτι 1, μετά πρόσθεσε 1 και βάλε το αριθμό που βρήκες στο σπίτι 2 στο σχήμα κλπ. Όμοια πράξε στο τετράγωνο, πεντάγωνο και επτάγωνο.
    Διαιρώντας με το 4 τον τελικό αριθμό, βρίσκεις τη φύση: τη φωτιά, τον αέρα, το νερό και τη γη.

    Μετά θα βρεις την πνοή ή το πνεύμα στον τελικό αριθμό κάποιας περιοχής του σχήματος ως το 360. Αυτό γιατί ο ζωδιακός έχει 360 μοίρες και σε κάθε ζώδιο ανήκουν 30 μοίρες. Έτσι ορίζεις την αρχή της εργασίας, σύμφωνα με την φύση. Για τη φωτιά αρχίζεις στον ωροσκόπο, αν υπάρχει αέρας στο μεσουράνημα (X), αν υπάρχει νερό στη δύση και αν υπάρχει γη το ναδίρ.

    Αφού παρατήρησες το χρόνο του ποθούμενου, γράψε δύο εικόνες που συμφωνούν (σχήματα τριγώνου, τετραγώνου κλπ) και γύρω τους την απόφαση (αζίμα) που διαμορφώνεται από αυτές. 

    Μετά όρκισε το πνεύμα (πνοή) σε αριθμό ως το 7.

    Αφού γνωρίζεις την ημέρα, βρίσκεις την ώρα που αρμόζει για να ορκίσεις το πνεύμα. Ο αριθμός είναι το 24 και το υπόλοιπο που προκύπτει από την διαίρεση, ρυθμίζει την ώρα της ημέρας. Οι μέρες ανήκουν στο 7. Γνωρίζεις πως η μέρα χωρίζεται σε 12 φωτεινές ώρες και η πρώτη της νύχτας είναι η 13η όλης τη ημέρας που ακολουθεί την 12η ημερήσια, κλπ.

    Μέχρι να γίνει αυτό που θέλεις, κουβαλάς την μία εικόνα. Τη δεύτερη εικόνα, την τοποθετείς στη φύση που νικά. Όταν την τοποθετήσεις στη φύση που μνημονεύτηκε, σημείωσε τον χρόνο του τελειώματος για να ελέγξεις το αποτέλεσμα.

    Εξαγωγή των Αγγέλων
    Ο Άγγελος Κυβερνήτης βγαίνει από το κλειδί. Και ο Άγγελος Οδηγός (είναι ο Άγγελος του ζωδίου) βγαίνει από την κλειδαριά, ο Άγγελος του Μυστικού βγαίνει από το κλειδί και την κλειδαριά και ο Άγγελος της Προσαρμογής έρχεται από το σύνολο της πλευράς, ο Άγγελος που προΐσταται στην κυβέρνηση εξάγεται από το σύνολο της απόστασης (περιοχής).

    Απόφαση (العزيمة)
    Αυτή δημιουργείται από την αρχή σε μεταξωτό ύφασμα και εσύ εξουσιοδοτείς τους Αγγέλους.

    Παράδειγμα
    Το Φεβρουάριο του έτους 1949,ο Μωχάμεντ (محمد) ζητά (يطلبب) την Ζάινα (زينت).  Αυτό που κατακτά εδώ είναι το γράμμα (ح), ο οδηγός το γράμμα (ح),το μυστικό το γράμμα (ر),τα γράμματα της τροποποίησης(ج ك), (αυτό βγαίνει από την προτίμηση - يطلب - αφαιρώντας 28 )η πρότασης στο σύνολο βγάζει τελικό αριθμό 849, ριγμένο στο τρίγωνο δίνει ακριβώς το 283,  τότε η απόσταση με το 12 δίνει τη  βάση στο τρίγωνο, αφού το υπόλοιπο είναι 271. Επομένως το τρίτο είναι το 90 και η πρώτη αλγεβρική αποκατάσταση (جَبْر)τοποθετείται στο τελευταίο αρσενικό τμήμα. 

    Εικόνα του τριγώνου

     

    93

     

    99

     

    91

     

    92

     

    94

    جَبْر

    97

     

    98

     

    90

     

    95

    Αν διαιρέσομε το σύνολο με 360 και αφαιρέσομε για κάθε ζώδιο 30, θα έχομε για το παράδειγμά μας 129 που σημαίνει πως είναι το ζώδιο του Λέοντα. Τότε το χειμώνα εστιάζεσαι στην άνοδο του Λέοντα και αρχίζεις το γράψιμο.
    Διαιρώντας το σύνολο δια του 7, βρίσκομε υπόλοιπο 2, άρα η ημέρα είναι η Δευτέρα. Διαιρώντας δια 24 βρίσκομε υπόλοιπο 9, άρα η ώρα που ξεκινάς το γράψιμο είναι η 9η πρωινή. Διαιρώντας δια 4 βρίσκομε υπόλοιπο 1, άρα η φύση είναι φωτιά. 

    Οι Άγγελοι
    Ο άγγελος Κυβερνήτης (ص) που είναι το σπίτι του κλειδιού, ο άγγελος Οδηγός (صط) που είναι το σπίτι του λουκέτου, ο άγγελος του Μυστικού (قطف)που είναι το σύνολο του κλειδιού και του λουκέτου, ο άγγελος της Προσαρμογής (رجف) που είναι οι ενωμένες πλευρές, ο άγγελος που προΐσταται στην κυβέρνηση (ضطم) που είναι οι ενωμένες περιοχές.

     

    Πίνακας των γραμμάτων με τους αγγέλους, τις αριθμητικές αξίες και τα ονόματα του Θεού

    Ονόματαأسماء

    Άγγελοιملك

    حرفى

    رقمى

    حروف

    الله, اول, آخر

    إيقاييل

    111

    1

    ا

    بر, بديع, باقى, بارئ, باسط, باعث, باطن, بصير

    جاييل

    3

    2

    ب

    جليل, جامع, جبار

    جناييل

    53

    3

    ج

    دائم, ديان, دافع

    هلاييل

    35

    4

    د

    هادى

    واييل

    6

    5

    ه

    ودود, واحد, واسع, والى, وهاب, وارث, وكيل, ولى, واجد

    جياييل

    13

    6

    و

    زكى

    حياييل

    18

    7

    ز

    حى, حسيب, حنان,حكم, حكيم, حميد, حق, حفيظ

    طاييل

    9

    8

    ح

    طيب

    ياييل

    10

    9

    ط

    ياه, يوه

    اياييل

    11

    10

    ي

    كريم, كبير, كافى

    اقاييل

    101

    20

    ك

    لطيف

    اعاييل

    71

    30

    ل

    مغنى, معطى, مانع, مقيت, منتقم, مجيب, مجيد, متعال

    صاييل

    90

    40

    م

    نور, نافع

    وقاييل

    106

    50

    ن

    سلام, سريع, سميع

    كقاييل

    120

    60

    س

    عزيز, عليم, على, عدل, عظيم, عفو

    لقاييل

    130

    70

    ع

    فرد, فاطر, فتاح, فوز

    افاييل

    81

    80

    ف

    صمد, صادق, صبور

    هصاييل

    95

    90

    ص

    قادر, قدير, قوى, قهار, قاهر, قابض, قيوم, قديم, قدوس, قريب, قائم

    افقاييل

    181

    100

    ق

    رب, رحمن, رحيم, روؤف, رزاق, رقيب, رشيد, رافع

    اراييل

    201

    200

    ر

    شهيد,شكور

    سشاييل

    360

    300

    ش

    تواب

    اتاييل

    401

    400

    ت

    ثابت

    اثاييل

    501

    500

    ث

    خالق, خافض, خبير

    اخاييل

    601

    600

    خ

    ذو الجلال و الاكرام, ذو الطول

    الخاييل

    731

    700

    ذ

    ضار

    هضاييل

    805

    800

    ض

    ظاهر, طهير

    اظاييل

    901

    900

    ظ

    غفار, غفور

    سغاييل

    1060

    1000

    غ

    حروفσημαίνει "γράμματα",  رقمي σημαίνει "μαθηματικά, αριθμολόγηση", حرفى σημαίνει "γραμματική", ملك σημαίνει  "Άγγελο" και أسماء σημαίνει "ονόματα".

  • αριθμοί, σχήματα, γράμματα και μαγεία

    Κάθε μελετητής του αποκρυφισμού, της μαγείας και γενικά της μεταφυσικής, θα είχε μεγάλη ωφέλεια αν μελετούσε, έστω και λίγο τα μαθηματικά. Επιπλέον, τα μαθηματικά είναι μια τέχνη χωρίς τα όρια - ένα σπουδαίο εργαλείο που μπορεί θεωρητικά να εφαρμοστεί σε οποιοδήποτε στόχο. Οι μέθοδοι των μαθηματικών μεταφέρνουν αληθινά πληροφορίες στις σφαίρες διαφόρων τύπων διανοητικών αναζητήσεων, όπως στον μυστικισμό, στη λογική, στη φιλοσοφία κλπ, με συνέπεια τη γενική επέκταση της δυνατότητας της γνώσης του μελετητή.
    Αυτό αντανακλά τη μέθοδο του μάγου, ο οποίος παρουσιάζει τον εαυτό του με ένα ατέρμονο σύνολο νέων εμπειριών και ιδεών. Αυτές πρέπει στη συνέχεια να αφομοιωθούν σε κάποιο είδος του γενικού πλαισίου, όπως ο σουφισμός, η καμπαλά, η μυθολογία κ.ά. Όμως αυτό το πλαίσιο δεν είναι ποτέ απολύτως σταθερό και έτσι, ο ερευνητής μάγος πιθανά να βρεθεί σε ένα σύμπλεγμα όπου πρέπει το πλαίσιο να ελέγχεται ξανά. Πρέπει έπειτα το πλαίσιο να οικοδομηθεί ξανά ή να αντικατασταθεί. Αυτό πώς θα γίνει; Ο ερευνητής που στηρίζεται καλά σε "στερεά" γνωστικά συστήματα, όπως τα μαθηματικά, η λογική, η ψυχολογία, ο συμβολισμός ή η φιλοσοφία θα έχει καλύτερη πιθανότητα, από τους υπόλοιπους που δεν δρουν έτσι. Με την ωριμότητα της γνώσης της μαγείας, ακόμη και το ίδιο το πλαίσιο απλά ένα μόνο εργαλείο που μπορεί να αλλάξει.
    Η ιστορία του μυστικισμού είναι πολύ συνυφασμένη με την αναζήτηση της μαθηματικής κατανόησης. Ο Πυθαγόρας είναι ίσως το πιο γνωστό παράδειγμα ενός μαθηματικού-αποκρυφιστή και η αλήθεια είναι ότι ίχνη των μαθηματικών μπορούν να βρεθούν παντού στη μαγεία: το γεγονός του Χρυσού Λόγου στους αιγυπτιακούς ναούς, το πεντάγραμμα και τα θρησκευτικά έργα ζωγραφικής του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, οι αριθμητικοί συμβολισμοί που λίγο άλλαξαν κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών, η κωδικοποίηση των αστρονομικών στοιχείων επί των τόπων όπως ο Παρθενών και άλλα, η ιστορική πρακτική του ισοψηφίας, ο ορισμός της αριθμητικής αξίας στα γράμματα της αλφαβήτου, η αξιοπρόσεκτη ομοιότητα μεταξύ της σύγχρονης κοσμολογίας και της αρχαίας γνώσης και άλλα. Οι περισσότεροι από τους διαπρεπείς ερευνητές είχαν καλά σπουδάσει τα μαθηματικά και τα μαθηματικά διαδραμάτισε έναν ιδιαίτερο ρόλο στην εργασία τους. 

    Οι Αριθμοί 

    Οι αριθμοί είναι ο πυρήνας των μαθηματικών. Είναι μια καλή αφετηρία για οτιδήποτε. Οι αριθμοί οι ίδιοι έχουν αποκτήσει μια ιδιαίτερη λειτουργικότητα συμβολικής έννοιας κατά τη διάρκεια των αιώνων. Ένα μεγάλο μέρος τους είναι οικείο και διαισθητικό, συνδέονται ιδιαίτερα με συστήματα μαγείας ή άλλα. Ένα καλό παράδειγμα είναι η περίπτωση είναι μηδέν (0). Το μηδέν δείχνει τη "παρουσία της απουσίας," και οι επιστήμονες ανθρωπολόγοι θεώρησαν τη χρήση μηδενός σαν σημείο ένδειξης μιας σημαντικής πολιτιστικής προόδου. Αρκετοί από τους σημαντικότερους αριθμούς στα μαθηματικά, που καθορίζουν λογοτεχνικά την φανερή ύπαρξη, περιέρχονται στην υποκατηγορία των υποθετικών αρρήτων αριθμών. Οι υποθετικοί άρρητοι αριθμοί δεν μπορούν να περιγραφούν με τις πεπερασμένες αλγεβρικές αναπτύξεις, όπως μπορούν οι τετραγωνικές ρίζες, οι κυβικές ρίζες κλπ.
    Αυτοί περιλαμβάνουν το π (3.14159), το e (2.7183) και Φ (1.6181). Οι πρώτοι αριθμοί έχουν μια ειδική σημασία στη θεωρία των αριθμών και σε μερικές από τις πιο προηγμένες μορφές μαθηματικών. Είναι αρκετό σε κάποιον να καταλάβει ότι είναι "αδιαίρετοι" (στο σύνολο των ακέραιων αριθμών) και ότι αυτή η ειδική ιδιότητά τους έχει κερδίσει κάποια ιδιαίτερη προσοχή από τους μυστικιστές και τους μάγους. Κάθε αριθμός, παραδείγματος χάριν, μπορεί να εκφραστεί σαν ένα προκύπτον σύνολο από πρώτους και ένας αριθμός για την ισοψηφία παράγει παράγοντες αριθμού, κατανοητούς στο εκάστοτε μεταφυσικό σύστημα. Οι ανύπαρκτοι αριθμοί που βασίζονται στην "αδύνατη" έννοια του ότι ο αριθμός 1 έχει μια τετραγωνική ρίζα, είναι μια πρόσφατη εφεύρεση. Οι ερευνητές της μεταφυσικής κλπ, δεν έχουν συλλάβει στη φαντασία τους την έννοια Αυτό οφείλεται εν μέρει στην έλλειψη γενικής κατανόησης για όλη την πρόοδο της επιστήμης των μαθηματικών.
    Στα μυστικά και απόκρυφα συστήματα δύο χρησιμοποιούν περισσότερο τους αριθμούς. Η αριθμολογία και η Ισοψηφία. Η αριθμολογία προκύπτει από την ιδέα ότι οι αριθμοί μπορούν να κρατήσουν μυστική ή η φιλοσοφική σημασία, που προχωρεί σε κάθε έννοια, λέξη, όνομα ή πράγμα. Επομένως οποιαδήποτε εμφάνιση ενός δεδομένου αριθμού δείχνει την παρουσία ιδιαίτερης δόνησης εκείνου του αριθμού. Για παράδειγμα, ορίζεται μια πρακτική στην αξία κάθε αριθμού για κάθε γράμμα της αλφαβήτου με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στον υπολογισμό κάποιων δεδομένων, όπως ένας τελικός αριθμός μονοψήφιος από το όνομα ενός προσώπου. Αυτός ο μονοψήφιος αριθμός χρησιμεύει έπειτα σαν δείκτης της προσωπικότητας, του πεπρωμένου, κ.λπ.
    Η Ισοψηφία φαίνεται να μοιάζει με την αριθμολογία, αλλά αυτό είναι επιφανειακό. Στην πράξη είναι αρκετά διαφορετικά τα πράγματα.  Η Ισοψηφία ψάχνει στην πραγματικότητα τις "κρυμμένες συνδέσεις" μεταξύ των λέξεων και των φράσεων. Μια αριθμητική αξία ορίζεται σε κάθε γράμμα και έπειτα οι "απαριθμημένες" τιμές των λέξεων και των φράσεων συγκρίνονται. Παραδείγματος χάριν, οι λέξεις Αβρασάξ και Νείλος συνδέονται με τον ίδιο αριθμό, 365. Αυτό μπορεί να είναι ακόμα και σε ολόκληρη πρόταση. Ένα παράδειγμα είναι το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ και Μάκαρ που συνδέονται με τον αριθμό 162. Η παράδοση έχει διατηρήσει τέτοιες λέξεις που κρύβουν μέσα τους ολόκληρα νοήματα, είτε στην Ελληνική, είτε στην Αραβική ή Εβραϊκή και άλλες μεθόδους Ισοψηφίας.  
    «....Είναι γνωστό ότι τα ονόματα, οι ηχητικοί κραδασμοί και οι αριθμοί τους είχαν, έχουν και θα έχουν επιπτώσεις μέσα από δραστηριότητες που δεν φαίνονται στη καθημερινή, μελλοντική, υλική και πνευματική ζωή του ανθρώπου. Ονόματα που από μόνα τους δείχνουν μορφή της Δύναμης, εναρμονίζονται προς κάποια συγκεκριμένη γραμμή της Κοσμικής Πορείας, έχουν εξωτερικά χαρακτηριστικά πολύ εμφανή.
    Ένα τέτοιο όνομα είναι «Ηλίας», με σύνολο αριθμού 19, στην Ελληνική αριθμολογία, όπου: Η=8, Λ=3, Ι=1, Α=1, Σ=6, 8+3+1+1+6=19. Αλλά και στην Αραβική αριθμολογία, το όνομα γραμμένο δίνει εξίσου ισχυρό αριθμό, δηλαδή, για=10, λαμ=30, για=10, αλίφ=1, σιν=60, 10+30+10+1+60=111, αριθμός πασίγνωστος σε όσους ασχολούνται με τη φύση των πλανητικών σχημάτων των Αγγέλων των πλανητών.
    Ακόμα, το αριθμητικό σύνθετο των γραμμάτων των ονομάτων, δίνει μία πολύ σοβαρή εικόνα εσωτερικών στοιχείων του ατόμου. Αυτό παράγεται αν γράψουμε τα γράμματα του ονόματος αναλυτικά και υπολογίσουμε την αριθμητική τους αξία. Για παράδειγμα, το Η από το προηγούμενο όνομα θα γραφτεί, Η= ΗΤΑ.
    Υπάρχει ακόμα ένας αριθμός, που είναι τελείως εσωτερικός και αφορά την πνευματικότητα του ονόματος. Αυτός προκύπτει αν την τελική αξία του προηγούμενου αριθμού την γράψουμε με γράμματα και υπολογίσουμε το γραμματικό σύνολο των λέξεων και το πολλαπλασιάσουμε στη δεύτερη δύναμη και το προσθέσουμε στην προηγούμενη αριθμητική αξία. Δηλαδή, ας υποθέσουμε ότι το όνομα «ΗΛΙΑΣ» γραμμένο με την προηγούμενη μέθοδο, έδωσε τον αριθμό 4320. Αυτόν τον γράφουμε τέσσερις χιλιάδες, τριακόσια είκοσι και περιέχει 31 γράμματα συνολικά. Το τετράγωνο του 31 ή το 31 υψωμένο στη δεύτερη δύναμη, δίνει 31*31= 961. Έτσι, 4320+961=5281.
    Βρίσκοντας λοιπόν, την καθαρά εξωτερική αξία, έχουμε τον πρώτο αριθμό που αντιπροσωπεύει κατά κανόνα τη φυσική κατάσταση και δραστηριότητα του ατόμου, αυτό που εκδηλώνεται και δημιουργεί στην καθημερινότητα. Ο δεύτερος αριθμός, δηλώνει το ψυχικό Εγώ του ατόμου. Ο τρίτος και σημαντικότερος υποδηλώνει την πνευματική ισχύ του ονόματος του ατόμου.
    Αν αφαιρέσουμε τον αριθμό 51 από τον κάθε αριθμό το υπόλοιπο θα μας δώσει τα γράμματα της πνευματικής οντότητας ή Αγγέλου για κάθε επίπεδο αντίστοιχα. Δηλαδή, για το όνομα που χρησιμοποιήσαμε πριν, «ΗΛΙΑΣ» 111-51=60, άρα το 60 που αντιστοιχεί στο "Σ" μας καθορίζει το πρώτο όνομα : Σ α - α ϊ ί λ. Ο δεύτερος αριθμός, ας υποθέσουμε ότι είναι 4320, 4320-51=4269, που αντιστοιχεί σε κάποια γράμματα, όπου προσθέτοντας την ίδια κατάληξη έχουμε τον δεύτερο Άγγελο και ακριβώς το ίδιο κάνουμε και στον τρίτο αριθμό...»
    Όσον αφορά τον μυστήριο αριθμό 666, ο οποίος έχει απασχολήσει για αρκετούς αιώνες τις σκέψεις των ερευνητών, θα ήθελα να προσθέσω μια προσωπική άποψη.
    Κάτω από περίεργες και ασαφής παραμέτρους, αυτά τα τρία γράμματα ή ο αριθμός 666, πέρασε στην Αποκάλυψη, λες και θέλησε ο συγγραφέας της να φέρει στο φως, το Φως από τα Απόκρυφα.
    Στην καμπαλά, στις επτά Μεγάλες Αγγελικές Δυνάμεις θα βρούμε σύμφωνα με τους καμπαλιστές, το όνομα του Αγγέλου, της Διάνοιάς του και του Πνεύματός του. Η Αγγελική Δύναμη του Ήλιου, είναι ο Μικαήλ, (Μιχαήλ) ή ο Ραφαήλ και υπάρχουν τα εξής στοιχεία:
    Τα Μυστικά ονόματα των αριθμών του Ήλιου.
    I: “Βαυ”. Ένα απλό γράμμα, το εβραϊκό γράμμα βαυ με αριθμητική αξία 6. Το γράμμα Βαυ υπάρχει μέσα στο ιερό όνομα του Θεού κι είναι το τρίτο, απ' τα τέσσερα γράμματα.
    II: Ελώχ. Τρία γράμματα με αριθμητική αξία: 1, 30 και 5. Σύνολο 36.
    III: Η διάνοια του Ήλιου, ο Άγγελος Νακιήλ. Το όνομα αποτελείται από πέντε γράμματα με αριθμητική αξία: 50, 20, 10, 1 και 30. Σύνολο 111. Η επιρροή της διάνοιας είναι αγαθή.
    IV: Το πνεύμα του Ήλιου, ο Άγγελος Σοράτ. Το όνομα αποτελείται από τέσσερα γράμματα με αριθμητική αξία: 60, 6, 200 και 400. Σύνολο 666. Η επιρροή του πνεύματος είναι αρνητική, φθοροποιά.
    V: Το Αγγελικό Τάγμα του Ήλιου, Μαλαχίμ. Με πέντε γράμματα με αριθμητική αξία: 40, 30, 20, 10 και 40. Σύνολο, 140.
    VI: Το Θείο Όνομα του Ήλιου, Ιεχωβά ελώχ βε ντάοτ. Με τέσσερα (Ιεχωβά), τρία (ελώχ), ένα (βε) και τέσσερα (ντάοτ), με αριθμητική αξία: 10, 5, 6 και 5 (Ιεχωβά ή Γιαχβέ), 1, 30 και 5 (ελώχ), 6 (βε), 4, 5, 70 και 400 (ντάοτ). Σύνολο, 547.
    VII: Ο Άγγελος του Ήλιου, Ραφαήλ με τέσσερα γράμματα, με αριθμητική αξία: 200, 80, 1 και 30. Σύνολο, 311. Κατ’ άλλους, ο Άγγελος είναι ο Μικαήλ (Μιχαήλ) με πέντε γράμματα, με αριθμητική αξία: 40, 10, 20, 1 και 30. Σύνολο, 101.
    Ακολουθεί μια από τις πολλές επικλήσεις των Αρχαίων Ελλήνων προς τις θεότητες του Ήλιου.
    "Ω, Σμίνθιε Απόλλων, τι σε χρη προειπείν. Πότερον ήλιον τον του φωτός ταμίαν και πηγήν της ουρανίου αίγλης, ή νουν, ως ο των θεολογούντων λόγος, διήκοντα μεν διά των ουρανίων, ιόντα δε δι' αιθέρος επί τα τη δε πότερον αυτόν τον των όλων δημιουργόν, ή πότερον δευτερεύουσαν δύναμιν, δι'ον Σελήνη με κέκληται Σέλας, Γη δε τους οικείους ηγάπησεν όρους, θάλαττα Δε ουχ υπερβαίνει τους ιδίους μυχούς; Φασί γαρ του χάους κατειληφότος τα σύμπαντα και πάντων συγκεχυμένων και φερομένων την άτακτον εκείνη αειδή φοράν. Σε εκ των ουρανίων αψίδων εκλάμψαντα σκεδάσαι μεν το χάος εκείνο, απολέσαι δε τον ζόφον, τάξιν δ' επιθείναι άπασιν. Αλλ' ω Σμίνθιε και Πύθιε από σου γαρ αρξάμενος ο λόγος εις Σε καταντήση, ποίαις σε προσηγορίαις προσφέγξομαι; Οι μεν Σε Λύκιον λέγουσιν, οι δε Δήλιον, οι δε Ασκραίον, άλλοι δε Ακτιον, Λακεδαιμόνιοι δε Αμηκλαίον, Αθηναίοι Πατρώον, Βραγχιάτην Μιλήσιοι. Πάσαν πόλιν και πάσαν χώραν και παν έθνος διέπεις. Μίθραν Σε Πέρσαι καλούσιν, Ωρον Αιγύπτιοι. Συ γαρ τας ώρας εις κύκλον άγεις. Διόνυσον Θηβαίοι, Δελφοί δε διπλή προσηγορία τιμώσιν Απόλλωνα και Διόνυσον λέγοντες. Περί Σε Θουρίδες, περί Σε Θυάδες, παρά Σου και Σελήνη την ακτίνα λαμβάνει. Χαλδαίοι δε άστρων ηγεμονήα λέγουσιν."
    Σύμφωνα με την Ελληνική ισοψηφία, στον αριθμό 666, βρίσκομε τα εξής ονόματα ή τις λέξεις:
    666= Δημήτηρ + Κόρη Δημήτηρ=4+8+40+8+300+8+100=468 και Κόρη=20+70+100+8=198.
    Το 666 ισούται με 6*100+6*10+6*1, και 100+10+1=111 και στον αριθμό 111 αντιστοιχεί “η Θεά Νίκη”. Το 666 ισούται με 301+365, με αριθμολογικές αξίες για το 301 τις λέξεις “λαός, Σελήνη, Κρανίον” και για το 365 το όνομα Νείλος.
    Επίσης, το 666 είναι (Φ*π)1/2Φ2. Ακόμα, 666/π=211,9945632 211,9945632/Φ=131,01984445 666/131=5,083969465, όπου στον αριθμό 508 αντιστοιχεί το “η Πυθία”.
    Επίσης, 666=600+66 600-66=534=330*Φ. Στον αριθμό 330 αντιστοιχεί η λέξη “κοσμογονία”, στον αριθμό 600 αντιστοιχεί η λέξη “κόσμος”. Ακόμα, το 600 είναι 6*100 και στον αριθμό 100 αντιστοιχεί η λέξη “γαλήνη”. Το 66 είναι 6*11, όπου στον αριθμό 11 αντιστοιχεί η λέξη “γη”.
    Η πρόσθεση 49+256+361 ισούται με 666, ήτοι τα τετράγωνα των αριθμών 7, 16, και 19. Αν όμως πολλαπλασιάσομε τους τρεις αριθμούς μεταξύ τους, λαμβάνομε πολλαπλάσιο του 19. Δηλαδή, 7*16*19=2128 και 2128=112*19. Ακόμα, η διαίρεση το 666 με π+Φ/2 ισούται με 28, το σύνολο των ημερών του σεληνιακού μήνα. Η ρίζα 666 ισούται με 25,8069758 που είναι περίπου ισοδύναμο του τετραγώνου π*φ. Ακόμα, το 666 ισούται με 314+162+190, δηλαδή (π+Φ)*100+192 και επιπλέον αν πολλαπλασιάσομε μεταξύ τους τα τρία 6, το αποτέλεσμα είναι 216, όσα χρόνια χρειάζεται το πνεύμα για να ενσαρκωθεί. Ο κύβος με πλευρά 6, λέγεται ψυχογικός κύβος.
    Στο Ρωμαϊκό αριθμητικό σύστημα, τα σύμβολα I (1), V (5), X (10), κλπ, δίνουν μια ιδιόμορφη παρουσίαση για τον αριθμό 666. Εφόσον το 666=500+100+50+10+5+1, στο Ρωμαϊκό αριθμητικό σύστημα, αυτό παρουσιάζεται ως εξής: DCLXVI, χρησιμοποιώντας, μία φορά κάθε σύμβολο αρχίζοντας με το D (=500) .

    Τα Σχήματα

    Τα σχήματα είναι σχέδια εντελώς διαφορετικά από τους αριθμούς, αν και οι αριθμοί είναι αυτοί που συνήθως τα περιγράφουν. Ένα σχήμα είναι μία παραστατική μορφή, όπως τα γεωμετρικά σχήματα, τα σύμβολα, τα γράμματα κλπ..
    Τα σχήματα προέρχονται από τους αριθμούς και τις εξισώσεις αν και οι Αρχαίοι Έλληνες δίδαξαν πως δεν είναι μόνο αυτό. Ένα σχήμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην συνδιαλλαγή των σχέσεων, των αναλογιών, των αρμονικών ή δυσαρμονικών σημείων, εκφράζοντας την πολυπλοκότητα, τον αριθμό των πλευρών, τον αριθμό των φυσικών στοιχείων, τη φύση των γωνιών, την κυρτότητα ή έλλειψη, τη συμμετρία ή την αναλογία.
    «......Από την άποψη του μυητικού συμβολισμού, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι τα ιερά σύμβολα στα οποία ανάγονται οι Πυθαγόρειες Ιδέες, είναι αυτά της Μονάδας ( ο κύκλος χωρίς τελεία), της Δυάδας ( ο σταυρός), της Τριττύος ( το τρίγωνο) και της Τετρακτύος ( το τετράγωνο). Συγκρίνοντας αυτά τα ιδεόγραφα, θα δούμε ότι όλα είναι κλειστά σχήματα εκτός του σταυρού. Όλα τα ιδεόγραφα δείχνουν καθορισμένη ή αντικειμενική ουσία εκτός του σταυρού που δηλώνει τις μεταβολές της κατάστασης. Αναλυμένος ο σταυρός δίνει το τέλειο τετράγωνο, το Ελληνικό γράμμα «γάμα», το Φοινικικό «γκίμελ» και το Γνώμονα των Τεκτόνων. Τα βαθιά απόρρητα μυστικά της Δημιουργίας έρχονται μέσα από τα προηγούμενα τρία....
    ....Τα υπάρχοντα σήμερα 24 Ελληνικά γράμματα έχουν στενή σχέση με αυτά των σημιτικών αλφαβήτων. Έτσι μπορούμε με ευκολία να αντιπαραθέσουμε ένα όνομα. Εμείς, εδώ θα ασχοληθούμε με τα Ελληνικά και Αραβικά γράμματα. Θα εξετάσουμε σύντομα τις αριθμητικές αξίες των γραμμάτων. Πριν όμως περάσουμε σε αυτό, ας σταθούμε σε μία μικρή πληροφόρηση που θα ενδιαφέρει τους φίλους ερευνητές....
    ...Στα αραβικά οι λέξεις « η Ελλάς» λέγεται «ΑλΓιουνάν» με γράμματα Αλίφ=1, Λαμ=30, Γιά=10, Ουάου=6, Νουν=50, Αλίφ=1 και Νουν=50, σύνολο 148. Αν αφαιρέσουμε το άρθρο «Αλ» το υπόλοιπο είναι 117. Πολλαπλασιασμένο το 117 με το Φ=1,618 δίνει 190. Το 190 αντιστοιχεί στα γράμματα Σ=60, Λ=30, Ι=10, Μ=40 και Ν=50. Ακριβώς τα ίδια γράμματα υπάρχουν στο αραβικό αλφάβητο με τις ίδιες αριθμητικές αξίες. Όμως, αυτά τα γράμματα με τη σειρά που να αναφέρουμε σχηματίζουν το όνομα Σουλεϊμάν, στα Ελληνικά Σολομώντας....
    ....Κάθε τέλειο γεωμετρικό σχήμα πηγάζει από τη διαίρεση του κύκλου με έναν αριθμό. Έτσι, το τρίγωνο είναι προϊόν της διαίρεσης με το 3. Το τετράγωνο προκύπτει από τη διαίρεση του κύκλου με το 4, το πεντάγωνο από αυτήν με το 5, το εξάγωνο...
    ...Τα γεωμετρικά σχήματα έχουν συγκεκριμένο τρόπο γραφής.
    ...οι αριθμοί των επτά πρώτων γεωμετρικών σχημάτων έχουν κάποια συγγένεια.
    Πράγματι, ας ταξινομήσουμε τους αριθμούς σε τέσσερις στήλες, Α, Β, Γ και Δ.

    ΣΧΗΜΑΤΑ Α
    πλευρά
    σχήματος
    Β
    σύνολο
    αριθμών
    Γ
    άθροισμα
    πλευράς
    Δ
    γενικό
    άθροισμα
    σχήματος
    Τρίγωνο
    Τετράγωνο
    Πεντάγωνο
    Εξάγωνο
    Επτάγωνο
    Οκτάγωνο
    Εννεάγωνο
    3
    4
    5
    6
    7
    8
    9
    9
    16
    25
    36
    49
    64
    81
    15
    34
    65
    11
    175
    260
    369
    45
    136
    325
    666
    1225
    1080
    3321

    Η παραγωγή της στήλης Α είναι μία μαθηματική πρόοδος. Κάθε όρος της πληρούται μέσα από τον τύπο:
    Ν=ν+1, ν-Ν=1 όπου Ν=3, 4, 5, 6,... και ν=4, 5, 6, 7,...
    Η παραγωγή της στήλης Β είναι μία μαθηματική πρόοδος. Κάθε όρος της πληρούται μέσα από τον τύπο:
    [ ( Ν+2 )+νν ], όπου Ν= 3, 5, 7, 9, 11, 13,.... ν=2, 3, 4, 5, 6, 7, 8,.... και Ν-ν=3
    δηλαδή, 1ος όρος 3+2=5 +4=9
    2ος όρος 5+2=7 +9=16
    3ος όρος 7+2=9 +16=25 κ.λ.π....
    Είναι άξιο σημείωσης, πως το άθροισμα των πρώτων περιττών αριθμών είναι ένα τετράγωνο. Περιττός αριθμός ονομάζεται αυτός που διαιρούμενος με το δύο αφήνει πάντα υπόλοιπο την μονάδα.

    Αναλογίες και Αρμονία

    Οι αναλογίες είναι η ουσία της Πυθαγόρειας φιλοσοφίας. Στον Πυθαγόρειο, αλλά και Πλατωνικό τρόπο σκέψης, οι αναλογίες αντιπροσωπεύουν απεριόριστες δυνατότητες, γιατί είναι οι μέθοδοι που επιτρέπουν στην Ουσία του Κόσμου να μορφοποιηθεί μέσα σε καθορισμένες μορφές. Οι αναλογίες περιγράφουν και τους αριθμού και τα σχήματα και άλλα διάφορα πράγματα, όπως οι μουσικές νότες.
    Είναι δύσκολο να τονιστεί η σημασία της αναλογία. Αυτή καθορίζει την αίσθησή μας ή την αισθητική, τις σημασίες που δίνομε σε ότι είναι όμορφο και ιερό. Επίσης περιγράφει τις διαδικασίες της ζωής και της φύσης, την ανάπτυξη και την αποσύνθεση ακολουθώντας με ακρίβεια πρότυπα που συχνά περιγράφονται με έναν αριθμητικό λόγο. Οι αναλογίες μεταξύ των μουσικών νοτών καθορίζουν την διαφορά μεταξύ της μουσικής και της παραφωνίας ή κακοφωνίας. Η αναλογία είναι η καρδιά της αλχημείας και σήμερα της χημείας. Εκεί ο λόγος μεταξύ των διαφόρων στοιχείων συνδυασμένος, έχει τεράστιο αντίκτυπο στα αποτελέσματα.
    Η αρχική ιδέα της εργασία είναι ότι η αρμονία, αυτές οι απλές αναλογίες δίνουν αύξηση στο έργο που αγγίζει τη φύση, όμορφα και ιερά. Έτσι, η αρμονία αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο μυστικισμό, τη μαγεία, όχι μόνο στο γράψιμο της ιερής μουσικής αλλά και στο τελετουργικό σχέδιο των χρονικών διαστημάτων. Οι ναοί στην Ελλάδα, Αίγυπτο, Ινδία, Ιταλία αλλά και πρόσφατα οι καθεδρικοί ναοί της χριστιανικής εποχής στην Ευρώπη, οικοδομήθηκαν χρησιμοποιώντας το ίδιο σύνολο από κανόνες και αναλογίες που υπάρχουν σχεδόν με αρχετυπική σημασία.
    Το σπουδαιότερο όλων είναι η Χρυσή Αναλογία, 1:π, περίπου 1:1,618. Αυτή η αναλογία ήταν γνωστή στους μυστικιστές της αρχαιότητας και ήταν παραγόμενη από αριθμητικά συμβάντα στη φύση. Κατά τρόπο ενδιαφέροντα, η Χρυσή Αναλογία βρίσκεται στο πεντάγραμμο, το οποίο δεν είναι μόνο ένα σημαντικό μαγικό σχήμα, αλλά και το σχήμα που είναι ιερό σε πολλές θρησκείες σε όλο τον κόσμο.
    Ο μύστης στα Ελευσίνια μυστήρια, Πλούταρχος, και ταυτόχρονα γνώστης όλων σχεδόν των φιλοσοφικών ρευμάτων και των θεολογικών αντιλήψεων, παρέχει μια συνοπτική ερμηνεία στο γιατί οι Αιγύπτιοι και ο Πλάτωνας δίδουν τόσο μεγάλη σημασία στο σχήμα του τριγώνου, ιδιαίτερα αυτού του ορθογώνιου με ύψος τον αριθμό 4, βάση 3 και υποτείνουσα 5. Αυτό το τρίγωνο συμβολίζει το Σύμπαν, καθώς διαθέτει για ύψος το νοητόν (τον πατέρα), τη βάση του ως τιθήνη (μητέρα) και την υποτείνουσα ως «έγγονό» τους, αφού το τετράγωνο του 3 (= 9) μαζί με το τετράγωνο του 4 (= 16) συνενούμενα ή προστιθέμενα (9+16) κάνουν το τετράγωνο της συνένωσής τους (25). Στη συνέχεια ο Πλούταρχος εξηγεί γιατί από τον αριθμό 5 που είναι άθροισμα του πρώτου τέλειου αριθμού (3) και του πρώτου άρτιου (1), δηλαδή ένωση του Καλού με το Κακό συμβολικά, προέκυψε το Σύμπαν με μια διαρκή γένεση νέων και πολλών πραγμάτων και η διαδικασία της μέτρησης παράγεται από το πέντε και στα αρχαία ελληνικά δηλώνεται με το ρήμα «πεμπάζω». Συνδέει στη συνέχεια τα 25 γράμματα του αιγυπτιακού αλφαβήτου με τα οποία γράφονται και αποδίδονται τα πάντα πάλι με τον αριθμό 5 ως τετράγωνό του (5*5=25). Πολλοί επομένως είναι οι κοινοί συμβολισμοί στην αιγυπτιακή και ελληνική φιλοσοφία, ιδιαίτερα στους Πυθαγόρειους, που έχουν σχέση με τον αριθμό. Η σχέση, η αλληλεπίδραση στους δυο λαούς στη σφαίρα της υψηλής διανόησης και των συμβολισμών είναι πασίδηλη. Σημειωτέον ότι ο αριθμός τρία (η τριάς) θεωρείται ο πρώτος τέλειος αριθμός.
    Αἰγυπτίους δ' ἄν τις εἰκάσειε τῶν τριγώνων τὸ κάλλιστον %τιμᾶν& μάλιστα τούτῳ τὴν τοῦ παντὸς φύσιν ὁμοιοῦντας, ὡς καὶ Πλάτων ἐν τῇ πολιτείᾳ δοκεῖ τούτῳ προσκεχρῆσθαι τὸ γαμήλιον διάγραμμα συντάττων. ἔχει δ' ἐκεῖνο τὸ τρίγωνον τριῶν τὴν πρὸς ὀρθίαν καὶ τεττάρων τὴν βάσιν καὶ πέντε τὴν ὑποτείνουσαν ἴσον ταῖς περιεχούσαις δυναμένην. | εἰκαστέον οὖν τὴν μὲν πρὸς ὀρθίαν ἄρρενι, τὴν δὲ βάσιν θηλείᾳ, τὴν δ' ὑποτείνουσαν ἀμφοῖν ἐγγόνῳ· καὶ τὸν μὲν Ὄσιριν ὡς ἀρχήν, τὴν δ' Ἶσιν ὡς ὑποδοχήν, τὸν δ' Ὧρον ὡς ἀποτέλεσμα. τὰ μὲν γὰρ τρία πρῶτος περισσός ἐστι καὶ τέλειος· τὰ δὲ τέτταρα τετράγωνος ἀπὸ πλευρᾶς ἀρτίου τῆς δυάδος· τὰ δὲ πέντε πῆ μὲν τῷ πατρὶ πῆ δὲ τῇ μητρὶ προσέοικεν ἐκ τριάδος συγκείμενα καὶ δυάδος. καὶ τὰ πάντα τῶν πέντε γέγονε παρώνυμα, καὶ τὸ ἀριθμήσασθαι πεμπάσασθαι λέγουσι. ποιεῖ δὲ τετράγωνον ἡ πεντὰς ἀφ' ἑαυτῆς, ὅσον τῶν γραμμάτων παρ' Αἰγυπτίοις τὸ πλῆθός ἐστι, καὶ ὅσων ἐνιαυτῶν ἔζη χρόνον ὁ Ἆπις. τὸν 0007, 089, 374, 1, B, 2 μὲν οὖν Ὧρον εἰώθασι καὶ Μὶν προσαγορεύειν, ὅπερ ἐστὶν ὁρώμενον· αἰσθητὸν γὰρ καὶ ὁρατὸν ὁ κόσμος. ἡ δ' Ἶσις ἔστιν ὅτε καὶ Μοὺθ καὶ πάλιν Ἄθυρι καὶ Μεθύερ προσαγορεύεται· σημαίνουσι δὲ τῷ μὲν πρώτῳ τῶν ὀνομάτων μητέρα, τῷ δὲ δευτέρῳ οἶκον Ὥρου κόσμιον, ὡς καὶ Πλάτων χώραν γενέσεως καὶ δεξαμενήν, τὸ δὲ τρίτον σύνθετόν ἐστιν ἔκ τε τοῦ πλήρους καὶ τοῦ αἰτίου· πλήρης γάρ ἐστιν ἡ ὕλη τοῦ κόσμου καὶ τῷ ἀγαθῷ καὶ καθαρῷ καὶ κεκοσμημένῳ σύνεστιν.

    Κύκλοι και Ακολουθίες

    Αυτό που συχνά εμφανίζεται είναι ο επαναλαμβανόμενος κύκλος, μια ακολουθία από συμβάντα που συνεχώς επαναλαμβάνονται. Η κίνηση του Ηλίου και της Σελήνης είναι το πιο ενδιαφέρον από αυτά, καθώς επίσης και οι εποχές και η κίνηση των πλανητών. Αυτά όλα τράβηξαν την προσοχή σε όσους ασχολήθηκαν με την ανάπτυξη της γεωργία. Η φύτευση και η συγκομιδή των καρπών έχουν σχέση με τις εποχές. Αρχαίοι συγγραφείς κάμνουν αναφορά σε κανόνες και τρόπους που σχετίζονται με όλα αυτά.
    Δεν είναι τυχαίο που είναι σημαντικό στο μυστικισμό και τη μαγεία, ότι ακολουθεί το ρόλο του Ηλίου, της Σελήνης, των εποχών, των πλανητών και άλλων κοσμικών φαινομένων. Οι κύκλοι του αστέρος που ανατέλλει και δύει, οι εκλείψεις Ηλίου και Σελήνης είναι όλα σημαντικά. Οι σύνθετες κινήσεις των πλανητών και των Απλανών αστέρων έχουν καταγραφτεί και μελετηθεί από μυστικιστές για πολλές χιλιάδες χρόνια και των οποίων τα μυστικά  συμπεράσματα έχουν παρουσιαστεί στην επιστήμη της αστρολογίας.
    Πιο σύνθετα σχέδια που δεν επαναλαμβάνονται αλλά συνεχώς προοδεύουν, είναι επίσης ενδιαφέροντα. Οι ακολουθίες της φύσης είναι πολύ σχετικές με αυτή την αναλογία, δεδομένου ότι παράγονται συχνά από έναν απλό λόγο. Οι αριθμητικές, γεωμετρικές και αρμονικές ακολουθίες ήταν καθορισμένες στη μυστική  σημασία των Πλατωνικών και Πυθαγορείων. Μια ακολουθία ενός διαφορετικού τύπου, η ακολουθία Φιμπονάτσι, διατηρεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον και έχει πολύ μεγάλη σημασία. Όχι μόνο είναι οι μεμονωμένοι αριθμοί μιας ακολουθίας κοινοί στη φύση, αλλά η αναλογία μεταξύ ενός αριθμού στης σειράς και του επόμενου προσεγγίζει την Χρυσή Αναλογία όπως η ακολουθία προοδεύει.

    Αστρονομικοί Κύκλοι

    Αφροδίτη: Ο Πρωινός και Εσπερινός Αστέρας
    Το έτος της Αφροδίτης είναι 225 (15*15) ημέρες και δημιουργεί ένα ενδιαφέροντα κύκλο με αυτόν της Γης των 365 ημερών. Αυτές οι τροχιές ευθυγραμμίζονται 10 φορές κάθε 8 έτη και εμφανίζονται στον ορίζοντα σαν μια Σύνοδος μεταξύ του Ηλίου και της Αφροδίτης.
    Ο επιμελής ερευνητής γνωρίζει πως οι καλύτερες πληροφορίες είναι συνήθως κρυμμένες "μεταξύ των γραμμών" σημαντικών κειμένων ή στις σχέσεις των αριθμών μεταξύ τους.
    Η Αφροδίτη είχε ερωτική σημασία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο πλανήτης αυτός έχει συζυγίες με τον Ήλιο που εμφανίζονται περίπου σε 72ο κάθε 9.6 μήνες, πολύ κοντά στην περίοδο γέννησης του ανθρώπινου εμβρύου. Όμως το 72 είναι το προκύπτον της διαίρεσης των 360ο με το 5 και είναι η γωνία μεταξύ των σημείων του πενταγώνου.
    Έτσι, αν πάρομε τα ίχνη από 10 συζυγίες Ηλίου και Αφροδίτης πάνω σε ένα χρονικό διάστημα 8 ετών και ζωγραφίσομε μια γραμμή που να συνδέει την πρώτη με την τρίτη, την τρίτη με την πέμπτη, την πέμπτη με την έβδομη και την έβδομη με την ένατη, θα έχομε ένα πεντάγραμμο. Όμοια, τη δεύτερη με την τέταρτη, την τέταρτη με την έκτη, την έκτη με την όγδοη και την όγδοη με την δέκατη, θα έχομε πάλι το πεντάγραμμο. Έτσι, κάθε 8 έτη υπάρχουν δύο επικαλυπτόμενα πεντάγραμμα στον θόλο του ορίζοντα. Οι συζυγίες Ηλίου και Αφροδίτης φτιάχνουν τα σημεία αυτών των πενταγράμμων σε απόσταση 580 ως 588 μέρες.
    Η Αφροδίτη είναι στενά συνδεδεμένη με το πεντάγραμμο. Επίσης η διαίρεση των ημερών του έτους 365 με τον κύκλο της Αφροδίτης 225, δίνει 1,622, δηλαδή Φ που είναι 1,618. Ο Χρυσός αριθμός Φ χρησιμοποιήθηκε στους ναούς των Ελλήνων και Αιγυπτίων. Ο Χρυσός αριθμός Φ είναι εκδηλωμένος στο πεντάγραμμο σε αριθμητικούς τρόπους, κάτι που μπορεί να εξηγήσει γιατί το δωδεκάεδρο (η κάθε επιφάνειά του είναι κανονικό πεντάγραμμο) είναι το υπέρτατο στα Πλατωνικά στερεά.
    Με λίγα λόγια, ο πεντάγραμμο στον ορίζοντα κινείται αργά. Μια πλήρης περιστροφή για να επανέλθει το αρχικό σημείο, χρειάζεται 248 έτη. Όμως αυτή είναι η περίοδος τροχιάς του Πλούτωνα. Σε αυτό το διάστημα υπάρχουν 31 συζυγίες Ηλίου Αφροδίτης και το 31 είναι ένας βασικός αριθμός σε όλα τα απόκρυφα συστήματα.
    Ανάμεσα στα σχήματα υπάρχει μια μορφή συνεργασίας. Το πεντάγραμμο βρίσκεται επίσης, στην επιφάνεια του εικοσαέδρου. Και στο γεωδαιτικό θόλο, ο οποίος παράγεται από το εικοσάεδρο.  
    Στο εικοσάεδρο, υπάρχουν πέντε τρίγωνα γύρω από κάθε κορυφή. Τα σημεία τους έχουν απόσταση 72. Αυτό δείχνει την τοποθέτηση του πεντάγραμμου. Ο γεωδαιτικός θόλος, ο οποίος είναι ουσιαστικά μια επέκταση του εικοσάεδρου, είναι φτιαγμένος από εκατοντάδες τρίγωνα μέσα σε 20 μεγάλα τρίγωνα που συνθέτουν ένα εικοσάεδρο. Η Γη είναι από μόνη της ένας γεωδαιτικός θόλος. Ως εκ τούτου υπάρχουν 20 πεντάγραμμα συνυφασμένα πάνω στην επιφάνειά της.

    Απλανείς Αστέρες

    Οι Κύκλοι των Απλανών Αστέρων είναι επίσης σημαντικοί. Στην περίοδο του θέρους, ο Σείριος αποτελεί ένα βασικό σημείο για «τους ανθρώπους των πεδιάδων». Είναι λαμπερός και συνδέεται με πολλούς μύθους. Πολλά τελειτουργικά δεν βασιζόταν στα Ηλιοστάσια, αλλά στην εμφάνιση και εξαφάνιση των κύριων Απλανών Αστέρων, όπως οι Πλειάδες.
    Ο αστρονομικός χρόνος του τελετουργικού μάλλον είναι μια χαμένη τεχνική. Στα πρόσφατα τελετουργικά μαγείας, ο χρόνος δίνεται από την κίνηση του Ηλίου και της Σελήνης, τουλάχιστον.
    Αναφορικά στο σημείο αυτό, υπάρχουν σημαντικές αστρονομικές πληροφορίες, διάχυτες στο έργο του Πλουτάρχου «Περί Ίσιδος και Οσίριδος». Οι γνώσεις των κινήσεων των αστέρων είναι συγκλονιστικές, όπως η προκείμενη για τη φθινοπωρινή ισημερία (της Σεπτεμβρίου κάθε έτους). Όλες αυτές οι γνώσεις είναι αποτυπωμένες και στη μεγάλη Πυραμίδα του (δήθεν) Χέοπα, δίπλα στην πόλη Σαν Αζίγκ, δηλαδή τη σημερινή Γκίζα (αριστερόστροφα = Αζίγκ και Σαν = Άγια, όπως Σαν Φραγκίσκο, Σαν Σαλβαντόρ κλπ.). Η Πυραμίδα της Γκίζας (του 2300 π.Χ. πιθανά) δεν είναι απλά ένα μεγάλο ρολόι, αλλά ταυτόχρονα η μεγαλύτερη και αρχαιότερη «πέτρινη εγκυκλοπαίδεια» του κόσμου! Κατά τις δύο ισημερίες (εαρινή και φθινοπωρινή) λαμβάνει και σήμερα χώρα το λεγόμενο «φαινόμενο της αστραπής» που πρωτοπαρατηρήθηκε στα χρόνια της επιστημονικής εξόρμησης του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο.
    Τη δωδεκάτη ακριβώς αυτών των ισημεριών οι ακτίνες του ήλιου (και σήμερα) πέφτουν στην κορυφή της πυραμίδας και τη διαπερνούν μέσα από το «λούκι» που υπάρχει ως κάθετος σε κάθε πλευρά της πυραμίδας από την κορυφή μέχρι τη βάση της. Αν η πυραμίδα ήταν ε λαφρώς πιο ψηλή ή πιο κοντή, αν ήταν κάποια χιλιόμετρα πιο αριστερά ή πιο δεξιά ή πιο μακριά από τη συγκεκριμένη θέση της, δε θα συνέβαινε «το φαινόμενο της αστραπής». Άρα, ο χώρος είναι αυστηρά επιλεγμένος με κριτήρια αστρονομικά, που σημαίνει ότι οι κατασκευαστές της είχαν τέλεια γνώση των κινήσεων των αστεριών (αστερισμός του Κυνός με τον οποίο συμβολίζουν τον Όσιρι = Σείριο) και της σελήνης.
    Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι η κατασκευή της πυραμίδας έχει γίνει με μέτρο τον πήχυ, αμιγώς ελληνικό (με τους γνωστούς 64 πόντους), αφού όλα τα μεγέθη της είναι πολλαπλάσια του 64! Άρα, πιθανότατα η πυραμίδα σχεδιάστηκε από αρχιτέκτονες Έλληνες και οικοδομήθηκε από Αιγυπτίους, Αιθίοπες κλπ. εργάτες υπό την επίβλεψη Ελλήνων μηχανικών και... εργολάβων.
    Με βάση και άλλα αρχαία κείμενα Ελλήνων και Λατίνων συμπεραίνουμε την πρόοδο της αστρονομίας σε εποχή κυριολεκτικά απροσδιόριστη στα βάθη των αιώνων, τόσο θεολογικά και κοσμογονικά όσο και φιλοσοφικά και ιστορικά. Για παράδειγμα, ο Αιμίλιος Παύλος λίγο προ της μάχης της Πύδνας το 168 π.Χ. στις υπώρειες του Ολύμπου αντιμετωπίζει την τρομοκρατία του στρατού των λεγεώνων του με «μάθημα αστρονομίας» του χιλίαρχού του Σουλπίκου Γάλλου, που εξηγεί στους στρατιώτες του ότι η έκλειψη σελήνης (που σημειώθηκε τη νύχτα της 22ης προς 23ης Ιουνίου του 168 π.Χ.) είναι φυσικό φαινόμενο και όχι εκδήλωση της οργής του Δία, που ετοιμάζεται να τους κεραυνοβολήσει γιατί προσβάλλουν την ιερότητα του Δίου, ιερού κέντρου των Μακεδόνων.
    Ακόμη πιο αξιόλογες είναι οι πληροφορίες που υπάρχουν διάχυτες στα Ορφικά κείμενα (όπως διασώθηκαν από τον Απολλώνιο το Ρόδιο), όπου ο σύγχρονος αστρονόμος Χασάπης αξιολογεί ότι πληροφορία για ισημερία (και τον κύκλο της Γης γύρω από τον ήλιο) έλαβε χώρα το 10680 π.Χ., αφού οι Τέσσερις εποχές συνέπεσαν σε διάρκεια απόλυτα, χωρίς να αφήσουν «περίσσευμα χρόνου» για το δίσεκτο έτος! Αυτό είναι νέο συγκλονιστικό δείγμα των αστρονομικών γνώσεων των Ελλήνων και δεν πρέπει να «εκχωρείται» η πρόοδος της συγκεκριμένης αυτής επιστήμης στους αρχαίους λαούς της Ανατολής (Αιγυπτίους, Χαλδαίους, Ασσύριους, Βαβυλώνιους) σχεδόν απερίσκεπτα, αν συνεκτιμηθούν και τα δυο άλλα έργα, τα αποδιδόμενα στον Ορφέα, ο «Ύμνος στο Σύμπαν» και ο «Ύμνος στη Φύση», όχι απλώς πρωτοποριακά για την ανθρώπινη διανόηση, αλλά και άκρως αποκαλυπτικά του χρόνου και του τρόπου που ονομάστηκαν για πρώτη φορά, οι αστέρες, και μάλιστα με ελληνικότατα ονόματα (Δίας, Άρης, Αφροδίτη, Σείριος, Μεγάλη και Μικρή Άρκτος κλπ.), ονόματα που ούτε η ΝΑΣΑ απεμπόλησε στα διαπλανητικά ταξίδια των δορυφόρων και των διαστημοπλοίων!
    Ο Βιτρούβιος, Ρωμαίος αρχιτέκτονας, που καταγράφει σε γνωστό του σύγγραμμα τους «Τεχνικούς» επιστήμονες, τους γνωστούς στην εποχή του (2ος αι. μ.Χ.) με κυρίαρχη τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έχει την παρρησία να σημειώσει ότι από τους 555 που κατέγραψε είναι ΟΛΟΙ τους ‘Ελληνες, όπως καταφαίνεται από το δεύτερο προσδιοριστικό τους όνομα (π.χ. Θαλής ο Μιλήσιος, Βίας ο Πριηνεύς).
    Όμως, περίεργα, η ελληνική διανόηση από όλα τα καταγραμμένα έργα των Ελλήνων, επί Πεισιστράτου, με... πρόεδρο της επιστημονικής επιτροπής το φιλόλογο Ονομάκριτο, παγιδεύτηκε μόνο στους ποιητές, τους φιλοσόφους και τους ιστορικούς (Ομηρος, Πίνδαρος, Ηράκλειτος, Αναξαγόρας, Γοργίας, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Ξενοφώντας κλπ.), κυριολεκτικά γίγαντες του πνεύματος και έβαλε σε πολύ κατώτερη μοίρα τους τεχνολόγους επιστήμονες που άφησαν, όχι γραπτά, αλλά ορατά έστω και ως ερείπια αθάνατα μνημεία (Παρθενώνας, Ευπαλήνειο Όρυγμα κλπ.), όπου έχουν αποτυπωθεί οι Εφαρμοσμένες Επιστήμες, μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, που αν προσεγγιστούν σωστά (π.χ. φ = 1,618), θα αποκρυπτογραφηθεί τεράστια γνώση, ασύλληπτη για την εποχή! Για παράδειγμα, η Πυραμίδα του Χέοπα με τους δίδυμους ναούς στο Γκόζο της Μάλτας και με τον Παρθενώνα έχουν... περίεργες μαθηματικές συμπτώσεις, όπως και όλα τα γύρω από την Ακρόπολη ιερά, που απέχουν από το κέντρο του Παρθενώνα εφτά φορές το μήκος του ή η χωροθέτηση των Μαντείων της Αρχαίας Ελλάδας.
    Γενικά, θα περάσει πολύς χρόνος για να αποκρυπτογραφήσουμε τη γιγάντια ελληνική Σκέψη από τα υπολείμματά της, όπως με χειρόγραφα ή ερείπια έφτασε μέχρι τις μέρες μας, μια και η Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, με 700.000 τόμους, κάηκε (!), βάζοντας φωτιά και στους ερευνητές ή ευφάνταστους, που ψάχνονται για τους «πρώτους διδάξαντες» στη γλώσσα και τον πολιτισμό ευρύτερα. Και όπως λέει ο Γ. Ράπτης, πιστεύομε πως «έχει αρχίσει το ξήλωμα της κάλτσας» και μετά από κάποια χρόνια, στη προβολή του χρόνου, θα λάμψει η Αλήθεια και θα αποκατασταθεί «το τρωμένο κύρος της φυλής μας». Κι αυτό, ως επακόλουθο της έρευνας πολλών έντιμων ιστορικών και αρχαιολόγων ανά τον κόσμο, χωρίς ιστορικές ακροβασίες, ομφαλοκεντρική θεώρηση των πραγμάτων, άκρατους εθνικισμούς ή ρατσιστικές αποτιμήσεις. Ολα συνηγορούν ότι το μεγάλο πνευματικό ζυμωτήρι είναι ο Ολυμπος, με τους θεούς του και τις Μούσες του, κόρες της Μνημοσύνης, με τον Ορφέα και τα συγκλονιστικά του συγγράμματα, που φωτίζουν εκτυφλωτικά τη μη ιστορημένη εποχή του κόσμου.
    Σύμφωνα με τον Φιλόλαο, όπως μας λέει ο Στοβαίος, όλα πράγματα που γνωρίζουμε έχουν αριθμό, επειδή χωρίς αυτόν δεν μπορούμε ούτε να διανοηθούμε ούτε να γνωρίσουμε κάτι. Ο κάθε αριθμός μάλιστα έχει δύο χαρακτηριστικά, το περιττό και το άρτιο, ενώ υπάρχει και ένα τρίτο είδος, ο “αρτιοπέριττος”, που προκύπτει από την ανάμειξη των δύο, πράγμα που τόσο ο Αριστοτέλης στα Μετά τα φυσικά (Α 5, 985β23) όσο και ο Αλέξανδρος ο Αφροδισιέας (Σχόλια εις Άριστοτέλους Μετά τά φυσικά 1, 40, 12, σελ 66) το επιβεβαιώνουν. Ο Αλέξανδρος ο Αφροδισιέας μάλιστα κάνει αναφορά και σε άλλα σχετικά κείμενα του Αριστοτέλη, όπως στο Περί Ουρανού (Β 13, 293α18) και στα χαμένα συγγράμματα για τους Πυθαγορείους (Αλεξάνδρου Αφροδισιέως Σχόλια είς Αριστοτέλους Μετά τά φυσικά 1, 41, 1-16).

    Οι πρωταρχικές έννοιες των αριθμών

    Οι πρωταρχικές έννοιες των αριθμών είναι σε γενικές γραμμές, γνωστές μέσα από αναφορές ή συγγράμματα σχετικά με αυτούς. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν και είναι σωστό, ότι οι αριθμοί καθόριζαν πολλά πράγματα σε όλα τα θέματα, χαρακτήριζαν την πορεία της ζωής και το πεπρωμένο. Διάλεγαν με πολύ σχολαστικότητα το όνομα του παιδιού τους, όχι τόσο στην εξωτερική έννοιά του αλλά στην αριθμητική του σύσταση. Οι σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους συχνά, επηρεάζεται σε βάθος από τους προσωπικούς αριθμούς ενός ονόματος.
    Οι αριθμοί, όπως και η φύση του ανθρώπου έχουν τρία επίπεδα, το φυσικό, ψυχικό και πνευματικό, έχουν εκφράσεις, δραστηριότητες και ταλέντα. Τα επιμέρους γράμματα ενός ονόματος κι οι αριθμοί τους μας δίνουν εικόνες της προσωπικότητας και μορφές της ζωής του ατόμου.

    Σε απλή συνοπτική εσωτερική μορφή, θα μπορούσα να πω, ότι οι αριθμοί πρεσβεύουν τα πιο κάτω:
    Ο αριθμός 1 είναι το Αιώνιο Κεντρικό Πυρ, η Πρώτη Αρχή των πραγμάτων. Παρουσιάζει τη δημιουργό ικανότητα, την αφηρημένη αρχέγονο Αιτία, το πρώτο σημείο που συμβολίζει το δόκιμο προς μύηση. Είναι η συνείδηση του υπερβατικού.
    Ο αριθμός 2
    δείχνει την ολική συγκεκριμένη ουσία, τη σταθερότητα των μορφών, την απόκρυφη ικανότητα της μορφοποίησης, την Πραγμάτωση και τη Μεταφυσική Ύλη.
    Ο αριθμός 3
    , παρουσιάζει τη μεταβολή, τη δοκιμασία, την εξάρτηση, την εξαύλωση, την επαύξηση της πνευματικότητας. Αυτός μεταμορφώνει την Αρχή, το Χρόνο, μετατρέπει “τον υιό της σήψης που δεν πέθανε αλλά τοποθετήθηκε στον τάφο για να αναστηθεί σαν Αληθινός Δάσκαλος”. Το ιδεόγραφό του, το τρίγωνο, εμπεριέχει τα απόκρυφα στοιχεία, τα στοιχεία του Πυρός, του Ύδατος, του Αέρος και της Γης.
    Ο αριθμός 4
    είναι το παγκόσμιο σύμβολο της γόνιμης γνώσης. Εδώ, βρίσκονται οι αρχές της γένεσης, των ανταγωνιζόμενων αιτιών, της ενέργειας και της αδράνειας, του αρσενικού και θηλυκού. Είναι ο γάμος της υδάτινης παθητικής και θηλυκής δεκτικότητας με την ανυψωμένη φλόγα της αρσενικής ενέργειας, η ενσάρκωση του πνεύματος. Το ιδεόγραμμά του παριστά τη Φιλοσοφική Γεωμετρία τη θεμελιώδη Επιστήμη των Μυημένων.
    Ο αριθμός 5
    είναι ο Λίθος του Πυρός, η Φιλοσοφική Λίθος, η Ψυχή, η φωτεινή Αρχή, το Ζων Φως, η Ατραπός της μεταβίβασης των θαυμάτων του Μεγάλου Έργου. Δείχνει το πνεύμα που διαχωρίζεται από την Ύλη, οδηγεί στην Εξέλιξη κι Απολύτρωση. Τα σύμβολά του μιλούν για την Ψυχή του Κόσμου, καθιστά τη Γη σαν αστρικό σώμα, είναι το ίδιο το ΑΣΤΡΙΚΟ ΦΩΣ. Είναι η πέμπτη μορφή της Φύσης, ο Σκοπός και η Οδός της αναγέννησης όλων.
    Ο αριθμός 6
    εμπεριέχει τη δραστική Δύναμη, το αρσενικό στοιχείο, το πνεύμα που κατέρχεται στην ύλη, τη δραστηριότητα, το φως, την Ημέρα. Δίνει την τέλεια παραγωγή, τον χωρίς λάθη πολλαπλασιασμό των Γνώσεων και Αρχών.
    Ο αριθμός 7
    υποδηλώνει την αναγκαστική πορεία της ενσάρκωσης, το πνεύμα που κατέρχεται στην ύλη, τη γέννηση των κόσμων, τη με το χρόνο μετάβαση από μία μορφή σε άλλη, οι μεταμορφώσεις των οργανισμών, τα πολιτιστικά και κοινωνικά φαινόμενα, τον προφορικό λόγο.
    Ο αριθμός 8
    , παρουσιάζει τη θεμελιώδη ουσία της ζωής και των όντων, τον παγκόσμιο παράγοντα της Φύσης. Είναι ο Άγγελος των Θεών, ο διάμεσός Τους. Είναι η Αρχή και το Τέλος όλων, ο Λόγος, η Ψυχή. Εδώ οφείλονται οι γεννήσεις των μορφών των Ιδεών, είναι ο χώρος της αγνής πνευματικότητας, η εικόνα του “βλαστού που εξέρχεται από τη γη”, το μέσον για την επιτέλεση των ψυχουργικών απόκρυφων και θεραπευτικών ιδεών, το Δημιουργικό Πυρ.
    Ο αριθμός 9
    , δηλώνει την παθητική και πάσχουσα αρχή, το θηλυκό και αρνητικό στοιχείο, την ύλη, την αδράνεια, το σκοτάδι, τη Νύχτα.

  • Διάφορα τυπικά

    Λίγες συμβουλές...

    Για δεις αν συμφωνεί ένα ζευγάρι. Βρες με τη μέθοδο της ισοψηφίας τον αριθμό του ονόματος της γυναίκας. Κάνε το ίδιο με το όνομα του άνδρα. Μετά πρόσθεσέ τα. Διαίρεσέ τα με τον αριθμό 5. Το υπόλοιπο καθορίζει, αν συμφωνούν ή όχι. Αν το υπόλοιπο είναι 3 ή 1 ή 0, τότε είναι μαζί και συμφωνούν. Αν είναι 2 ή 4, τότε δεν συμφωνούν με τίποτα.

    Στις εργασίες που σχετίζονται με ποτίσματα ή ταΐσματα, πρόσεξε να είναι η Σελήνη, σε μια καλή θέση στα σταθερά ζώδια, δηλαδή στον Ταύρο, τον Λέοντα, τον Σκορπιό και τον Υδροχόο.

    Σε όλες τις εργασίες που έχουν να κάνουν με την αγάπη και την εκτέλεση μιας επιθυμίας ή ανάγκης, άφησε τον Ωροσκόπο να είναι στον Λέοντα και ο Ήλιος να είναι στον δέκατο. Ή ο Ήλιος να είναι στον Ταύρο ή στο τελευταίο δοξασμένο σημείο του και στον δέκατο οίκο. Το πιο καλό από όλα, είναι να βρίσκεται ο Δίας στον Ωροσκόπο ή στις ακμές του εβδόμου ή τετάρτου. Να προσέχεις να μην είναι σε πτώση ή να έχει κακές επιρροές στις σταθερές γωνίες. Οπωσδήποτε, να αποφεύγεις την άσχημη θέση της Σελήνης και αν αυτή είναι σε ωφέλιμη μοίρα, είναι το πιο καλό.

    Ενδεικτικά, τα θυμιάματα των πλανητών στην Αραβική Μαγεία είναι:
    Ήλιος σαντρούς, μίσκ, καφούρ
    Σελήνη λιμπάν, λιμπάν δέκερ
    Άρης σάνταλ κίτρινο, λιμπάν δέκερ
    Ερμήςμάκαλ άζρακ, λιμπάν δέκερ
    Δίαςσάνταλ κίτρινο, αούντ κάμαρι, άνμπαρ
    Αφροδίτη τζάουι, αούντ, μουστάκα
    Κρόνος μία σάιλα, λάδαν
    Για εργασίες εμπιστοσύνης, αγάπης και στοργής είναι τα θυμιάματα νάντ, ζαφράν, καφούρ, ρουάντα, μουστάκα. Οι εργασίες αυτές ανήκουν στην επιρροή του Δία.

    Οδηγίες για το γράψιμο των τάλισμαν και όλων των φυλαχτών

    Όταν γράφεις ένα φυλακτό, πρέπει να γνωρίζεις πως είναι αναγκαίο πρώτα από όλα, να σεβαστείς τους όρους και τους κανόνες, οι οποίοι δεσπόζουν στις εργασίες. Αυτό είναι ένα από τα καθήκοντά σου και αυτό γίνεται για να υπάρξουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, δηλαδή, η επιτυχία στην εργασία και η ολοκλήρωση των στόχων. Ως εκ τούτου, συνοπτικά οι κανόνες είναι:
    Πρώτο: απομακρύνσου από το μέρος που υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, μέχρι την ολοκλήρωση μιας εργασίας. Δεύτερο: καθαρότητα. Να είσαι καθαρός στην ψυχή, στο σώμα, στα ρούχα. Επίσης, το μέρος που θα πραγματοποιηθεί η εργασία, να είναι καθαρό. Τρίτο: να τιμάς τις παρατηρήσεις της αστρονομίας και τις καλότυχες ενώσεις των πλανητών, γιατί από τις περιόδους τους είναι η επιτυχία ή η αποτυχία των εργασιών. Τέταρτο: πάρε την φύση του αιτούντα ή του ποθούμενου, στην κύρια ιδιότητα της εκτίμησης. Αν υπάρχει στον αιτούντα, φύση πύρινη, εργάσου αναφορικά με αυτήν, δηλαδή με πύρινα. Για παράδειγμα, να είσαι κοντά στην φωτιά ή να καις κάτι. Αν η φύση είναι αέρας, εργάσου ειδικά με τον αέρα. Για παράδειγμα, να κρεμάσεις το φυλακτό ή το παράγωγο της εργασίας, στον άνω βραχίονα ή σε πουλί ή μόνο του στον αέρα. Αν η φύση είναι γήινη, εργάσου σε εξάρτηση με τη γη. Δηλαδή, φρόντισε η εργασία να θαφτεί κοντά στο σπίτι ή στο μέρος που παρουσιάζεται ο ποθούμενος. Αν η φύση είναι υδάτινη εργάσου ειδικά με το νερό. Δηλαδή να ξεβάψεις την εργασία με νερό ή να δώσεις να πιεί ή να πιτσιλίσεις κοντά στην πόρτα του ή να τοποθετήσεις την εργασία σε τρεχούμενο νερό. Πέμπτο: καθόρισε το μέρος της εργασίας και βάλε τους όρους, όπως αναφέραμε πριν, να είναι καθαρό και μακριά από ανθρώπους, τουλάχιστον ένα δωμάτιο απόσταση. Το καλύτερο είναι να έχει χωμάτινο δάπεδο και επιπρόσθετα πρόσεχε πολύ να μην υπάρχουν ζωύφια ή ότι άλλο ζωικό, έστω και ταριχευμενο. Να μην έχεις εμμηνόρροια ή ακαθαρσίες από σεξουαλική επαφή. Έκτο: η στάση του σώματος, όπως λένε οι Γνώστες, είναι αναγκαίο να διαμορφώνεται σωστά. Να κάθεσαι με κατεύθυνση προς το σημείο του ορίζοντα που αφορά το θέμα σου. Αν κοιτάς προς την Κίμπλα, είναι μεγάλη ευλογία για σένα. Έβδομο: το θυμίαμα να είναι κατάλληλο για την εργασία. Εφόσον υπάρχει ανάγκη για ειδικό θυμίαμα, πρέπει να βάλεις αυτό. Αν δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, τότε γνώριζε πως διαλέγεις τα θυμιάματα της μέρας ή χρησιμοποίησε το θυμίαμα που προκύπτει από τη φύση του αιτούντα ή του ποθούμενου. Όγδοο: μετά το τέλος του γραψίματος, πρέπει να περιστρέψεις την εργασία σε σαμπία (ειδικό πλέγμα κλαδιών) από ροδιά, που είναι φτιαγμένη από τρία κλαδάκια πικρής ή γλυκιάς ροδιάς. Προτίμησε να κάνεις δύο, ένα με την πικρή ροδιά και ένα με την γλυκιά ροδιά. Λέγεται πως ένας Άγιος, που δεν είχε ροδιά, χρησιμοποίησε κλαδάκια ελιάς. Ακούγεται ακόμα ότι υπάρχει χρήση από κλαδάκια αμυγδαλιάς. Μετά κρέμασε την εργασία στην Σαμπία, θύμιασέ τη και πες την κατάλληλη επωδή μέχρι να περιστραφεί. Έτσι γνωρίζεις πως η εργασία σου πέτυχε. Ένατο: η αστρολογία είναι χρήσιμη στην αναζήτηση των άστρων. Αν και το σύνολο των ερευνητών της μαγείας, δεν καταλαβαίνει το νόημά της σε σχέση με τα φυλακτά. Πρέπει πάντα, να τοποθετείς την εργασία σύμφωνα με τους κανόνες των Αστέρων και των Πλανητών. Μερικοί λένε, πως πρέπει να μπαίνει η εργασία αφού τελειώσει, κάτω από τα αστέρια, τόση ώρα, όσο διαρκεί η χρονική περίοδος της νύχτας, δηλαδή, από τη δύση του Ήλιου ως την ανατολή. Υπάρχουν ωστόσο, πολλές ώρες ικανές για κάθε εργασία.
    Ξεκίνησε με μια προσευχή που θα την πεις δύο φορές.

    Από την φημισμένη Μπαρχατέια

    Για προστασία από κάθε κακό και αναποδιά, πες κάθε μέρα για όσο διάστημα θέλεις, 70 φορές το όνομα "Χουτίριν" (خوطيرٍ)
    Για καθάρισμα χώρου ή ατόμου από εμφανή μεταφυσική ενέργεια σε θέματα υγείας. Βάλε θυμίαμα από μία σάιλα, λιμπάν, τζάουι και άνμπαρ και πες κάθε μέρα για 20 μέρες, 20 φορές το όνομα "Καλναχουντίν" (قلنهودٍ)     
    Για οικονομικά προβλήματα και άνοδο, πες 100 φορές για διάστημα 40 ημερών, τα δύο ονόματα "Μπαρχατίχιν Καρίριν" (برهتيةٍ كريرٍ)
    Για άνοδο οικονομικών, πες κάθε μέρα για 70 μέρες, το όνομα "Τατλίχιν" (تتليةٍ)
    Για να καλυτερέψει μια επαγγελματική πτώση, πες κάθε μέρα για όσο διάστημα θέλεις, 696 φορές, τα δύο ονόματα "Τουράνιν Καρίριν" (طورانٍ كريرٍ)
    Για να προσελκύσεις τύχη και για να σε αγαπά ο κόσμος, πες κάθε μέρα για όσο διάστημα θέλεις, 50 φορές το όνομα "Μαζτζαλίν" (مزجلٍ)

    Για να λύσεις δέσιμο από γυναίκα

    Γράψε το φυλακτό και τοποθέτησέ το ψηλά στο δεξιό μπράτσο. Την ώρα που γράφεις να υπάρχει καπνός από λιβάνι αρσενικό.

    تهش كهل كهل  مرشى مرشى شروش هقش هقش مواشى انحلت عقدة (τάδε κόρη τάδε)  بحق هذه الأسماء و لاحول و لا قوة إلا بالله العلى العظيم

    Για να λύσεις ερωτικό δέσιμο σε ένα ζευγάρι

    Γράψε σε 7 αυγά. Δώσε να φάει τρία ο άνδρας και τρία η γυναίκα και ένα δώσε σε ένα μαύρο σκυλί. Αυτά γράφεις στα αυγά:.

    ططهطيل مهطهطيل طهطهطيل فهطهطيل فهطهطيل جهطهطيل لجهطهطيل  ل ق ف ن ج ل حلوا ذكر (τάδε γιος τάδε) عن فرج (τάδε κόρη τάδε) الوحا الوحا العجل العجل الساعة الساعة

    Για να δέσεις τις κακές γλώσσες και για να μην σε ματιάζουν.

    Γράψε με μισκ και ζαφράν και κράτα μαζί σου. Στο σημείο ----- γράψε το όνομα.

     بسم الله الرحمن الرحيم بسم الله وبالله صددت أفواه الجن والإنسوالشياطين والسحرة والابالسة من الجن والانس والشياطين والسلاطين ومن يلوذبهم بالله العزيز الاعز وبالله الكبير الاكبر بسم الله الظاهر الباطنالمكنون المخزون الذي اقام به السماوات والارض ثم استوى على العرش بسمالله الرحمن الرحيم ووقع القول عليهم بما ظلموا فهم لا ينطقون قال اخسئوافيها ولا تكلمون وعنت الوجوه للحي القيوم وقد خاب من حمل ظلماً وخشعتالاصوات للرحمن فلا تسمع الا همساً وجعلنا على قلوبهم اكنه ان يفقهوه وفياذانهم وقراً واذا ذكرت ربك في القرآن وحده ولوا على ادبارهم نفوراً واذاقرات القران جعلنا بينك وبين الذين لا يؤمنون بالاخرة حجابا مستورا وجعلنامن بين ايديهم سدا ومن خلفهم سدا فاغشيناهم فهم لا يبصرون اليوم نختم علىافواههم وتكلمنا ايديهم وتشهد ارجلهم بما كانوا يكسبون ؛ لو انفقت ما فيالارض جميعا ما الفت بين قلوبهم ولكن الله الف بينهم انه عزيز حكيم وصلىالله على محمد واله الطاهرين .بسم الله الرحمن الرحيم خْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ صُمٌّ بُكْمٌعُمْيٌ فَهُمْ لَا يَعْقِلُونَ هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ لَّايَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَـٰنُ وَقَالَ صَوَابًاأَفَمِنْ هَـٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَوَأَنتُمْ سَامِدُونَ فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا اللهم إني اسلك بحقسوسم حوسم دوسم براسم طراسم كرادسم وبحق حسنك ونور وجهك وبساط رحمتكوالسبعة والثمانين و أسرارها المتصلة منك وبسمك المكنون وبطاه برطاه وبكاهبركاه وبما عقدت به السباع عن نبي الله دانيال عليه السلام والنبي الياسثلاث سنين وستة اشهر وبما عقدت به المطر فلم ينزل من السماء علي الأرضأسألك اللهم أن تعقد عن ----- السنة الخلق والبشر من كل أنثي وذكر لا يتكلمون إلا بخير أو يصمتون وبحقسلسال2 رؤسهم كالجبال و ألسنتهم كالبرادع صفا صفصفا وله بدع اللهم أنت سددتفم السماء بالكواكب وسددت فم الكواكب بالشهب وسددت فم الشهم بالسهل وسددتفم السهل بالوعر وسددت فم الوعر بالجبل وسددت فم الجبل بالأرض وسددت فمالأرض بالموتى وسددت فم ألموتي بالريح وسددت فم الريح بالقدرة وسددت فمالقدرة بالعظمة وسددت فم العظمة بالجبروت أسألك أن تسد أفواه الخلق والبشرمن كل أنثي وذكر عن ----- فلا يتكلمون إلا بخير أو يصمتون اسكتوا اسكتوا اسكتوا يا كافة الخلقبألف ألف لا حول ولا قوة إلا بالله العلي العظيم

    Αυτό το φυλακτό που ακολουθεί, είναι πολύ δυνατό και γνωστό.

    Το κρατάς μαζί σου για να έχεις πάντα νίκη σε όλα τα θέματα της ζωής σου.

    بسم الله الرحمن الرحيم وصلى الله على سيدنا محمد وعلى اله وصحبه وسلم اللهم بسطوة جبروت قهرك , وبسرعة اغاثة نصرك , وبغيرتك لانتهاك حرماتك , وبحمايتك لمن احتمى بآياتك نسالك يا الله يا الله يا الله يا سميع يا قريب يا مجيب يا سريع يا منتقم يا جباريا قهار يا شديد البطش يا عظيم القهر يا من لا يعجزه قهر الجبابرة ولا يعظم عليه هلاك المتمردين من الملوك والاكاسرة ان تجعل كيد اليهود والكفار في نحرهم ومكرهم عائدا اليهم وحفرتهم التي حفروها واقعين فيها ومن نصب لنا شبكة الخداع اجعله يا رب مساقا اليها ومصادا فيها واسيرا لديها اللهم بحق كهيعص كهيعص كهيعص اكفنا هم العدا ولقهم الردى واجعلهم لكل حبيب فدا وسلط عليهم عاجل النقمة في اليوم والغدا اللهم بدد شملهم اللهم فرق جمعهم اللهم اقلل عددهم اللهم افل حدهم اللهم قلل نجدهم اللهم اجعل الدائرة عليهم اللهم ارسل العذاب الأليم اليهم اللهم اخرجهم عن دائرة الحلم واسلبهم مدد الامهال وغل ايديهم الى اعناقهم واربق على قلوبهم ولا تبلغهم الآمال اللهم مزقهم كل ممزق مزقته اعدائك انتصارا لانبيائك ورسلك واوليائك اللهم انتصر لنا لاحبابك انتصارك لاحبابك على اعدائك واوليائك اللهم انتصر لنا لاحبابك انتصارك لاحبابك على اعدائك واوليائك اللهم انتصر لنا لاحبابك انتصارك لاحبابك على اعدائك اللهم لاتمكن الاعداء فينا ولا تسلطهم علينا بذنوبنا اللهم لا تمكن الاعداء فينا ولا تسلطهم علينا بذنوبنا اللهم لا تمكن الاعداء فينا ولا تسلطهم علينا بذنوبنا حم حم حم حم حم حم حم حم الامر وجاء النصر فعلينا لا ينصرون حمعسق حمايتنا مما نخاف , اللهم بحق طه وقاف وسورة الاحقاف بلطفك يا خفي الالطاف نجنا مما نخاف اللهم قنا شر الاسوى ولا تجعلنا محلا للبلوىاللهم اعطنا امل الرجاء وفوق الأمل يا هو يا هو يا هو يامن هو يا من بفضله لفضله نسال نسالك اللهم العجل العجل الهي الاجابة الاجابة يا من اجاب نوحا في قومه ويا من نصرابراهيم على اعدائه ويا من رد يوسف على يعقوب ويا من كشف الضر عن ايوب ويا من اجاب دعوة زكريا بن متى نسالك باسرار اصحاب هذه الدعوات المستجابات ان تتقبل منا ما به دعوناك وان تعطينا ما به سالناك انجز لنا وعدك الذي وعدته لعبادك المؤمنين النصر والظفر والفتح المبين لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين آمين يا رب العالمين

     Για να έχεις την αγάπη και συμπάθεια αυτών που έχουν υψηλή θέση και σπουδαία εργασία.

    Γράψε την πρώτη αστρολογική ώρα της Πέμπτης σε γέμιση Σελήνης. Κρέμασέ το πάνω σου και θα σέβονται, δεν θα σε αγνοούν και θα σε συμπαθούν.

    بسم الله الرحمن الرحيم الله أكبر و لا حول و لا قوة إلا بالله العلي العظيم و ه ح ا 

     Φυλακτό μεγάλο για να είσαι αγαπητός και να σε εκτιμούν

    Γράψε και κουβάλα μαζί σου

    بسم الله الرحمن الرحيم سبحان الله والحمد لله ولا إله إلا الله والله أكبر و لا حول ولا قوة إلا بالله العلي العظيم احتجبت بنور وجه الله الكريم الكامل و تحصنت بحصن الله القوي الشامل ورميت من بغى علي بسهم الله وسيفه القاتل اللهم يا غالب على أمره ويا قاهر فوق خلقه ويا حائل بين المرء وقلبه حل بيني وبين الشيطان ونزغه وبين ما لا طاقة لي به من شر جميع خلقك وكف عني ألسنتهم واغلل أيديهم وأرجلهم واجعل بيني وبينهم سدا من نور عظمتك وحجابا من قوتك وجندا من سلطانك فإنك حي قادر اللهم واغش عني أبصار الناظرين حتى أرد الموارد وأغش أبصار الظلمة بنور  يكاد سنا برقه يذهب بالأبصار يقلب الله الليل والنهار إن في ذلك لعبرة لأولي الأبصار   بسم الله الرحمن الرحيم كهيعص   بسم الله الرحمن الرحيم حمعسق   كماء أنزلناه من السماء فاختلط به نبات الأرض فأصبح هشيما تذروه الرياح  هو الله الذي لا إله إلا هو عالم الغيب والشهادة هو الرحمن الرحيم   يوم الآزفة إذ القلوب لدى الحناجر كاظمين ما للظالمين من حميم ولا شفيع يطاع   علمت نفس ما أحضرت * فلا أقسم بالخنس*الجوار الكنس* والليل إذا عسعس والصبح إذا تنفس   ص* والقرآن ذي الذكر*بل الذين كفروا في عزة وشقاق  شاهت الوجوه شاهت الوجوه شاهت الوجوه وكلت الألسن وعميت الأبصار اللهم اجعل خيرهم بين أعينهم وشرهم تحت أقدامهم وخاتم سليمان بن داود عليه السلام بين أكتافهم سبحان القاهر الكافي  فسيكفيكهم الله وهو السميع العليم * صبغة الله ومن أحسن من الله صبغة  كهيعص اكفنا حمعسق احمنا وارحمنا هو الله القاهر القادر الكافي  وجعلنا من بين أيديهم سدا ومن خلفهم سدا فأغشيناهم فهم لا يبصرون    أولئك الذين طبع الله على قلوبهم وعلى سمعهم وعلى أبصارهم وأولئك هم الغافلون  ولا حول ولا قوة إلا بالله العلي العظيم وصلي اللهم على سيدنا محمد وعلى آله وصحبه وسلم

     Τα θεϊκά ονόματα (Από τη μαγεία του Μωυσή)

    Αν γράψεις την Κυριακή με μίσκ και ζαφράν και κρέμασέ το πάνω σου, θα έχεις την καλύτερη συμπεριφορά από ανωτέρους σου. Και αν το γράψεις Δευτέρα και το βάλεις στο βραχίονα και ταξιδέψεις, θα έχεις καλό ταξίδι. Και αν το γράψεις Τρίτη, την πρώτη αστρολογική ώρα, δηλαδή ώρα Άρη, κάθε σου ανάγκη ικανοποιείται. Και αν το γράψεις Τετάρτη και το κρεμάσεις πάνω σε άτομο που ζει πολύ περιορισμένη ζωή, σαν φυλακισμένος, αποδεσμεύεται από αυτόν τον τρόπο ζωής. Και αν το γράψεις Πέμπτη, είναι το καλύτερο για τους εχθρούς και τις δικαστικές υποθέσεις σου. Και αν το γράψεις μέρα Παρασκευή τελειώνει η ατυχία σου. Ακόμα, αν έχεις μαγαζί, θα δεις γρήγορη ανάπτυξη και πωλήσεις στα εμπορεύματά σου. Και αν το γράψεις Σάββατο και το κρεμάσεις σε στείρα γυναίκα, μένει έγκυος. Και αν υπάρχει ένα αγοράκι που κλαίει πολύ, γράψε το σε κούπα, βάλε νερό για να ξεβάψει και δώσε να πιει το νερό. Αυτό επαναφέρει την ηρεμία του.
    Να είσαι απόλυτα καθαρός όταν το γράφεις. Αυτό γράφεις:

    ظمه ااا ط اااء ٨ اا م ااا م داد اااا حءطه اا طا ااا ٤٤ اا ه اا مسطحه محر م م م م م ط ااا ع ط اااا محر اااا ح ط اا ٩٩ اااا ط اااا بح ا ه ح ا ء اااا

     Για να ικανοποιηθεί κάτι που θέλεις από κάποιον.

    Γράψε σε ώρα Αφροδίτης:

    قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن يَبْسُطُواْ إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

    Κέρωσέ το και πες από πάνω του 3 φορές:

    وأنت متوجه للقبلة وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي يا فلان ابن فلانة بأذن الرحمن الرحيم

     Για να γίνει αυτό που ζητάς.

    Πες τα λόγια μία φορά πάνω σε ποτήρι με νερό και δώσε το νερό να το πιει

    بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ وَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ أقسمت عليكم يا خدام هذه السورة الشريفة بالسر الذى سخركم الله من أجله بأن تيسروا أمري وتقضوا حاجتي من فلان بن فلانة الساعة الساعة العجل العجل

    Χιτζάμπ για κύρος και ανεπιφύλακτη αποδοχή.

    Για αγάπη και γάμο και πολλά άλλα μεγάλα οφέλη. Γράψε το καταλλήλως και βάλε το σε δερμάτινη ή λινή θήκη. Το κρατάς μαζί σου.:

    بسم الله الرحمن الرحيم اللهم اني اسالك يا الله يا الله يارحمن يا رحيم يا حليم ياكريم يا قديم يا مديم يا عظيم يا الله يا خير مسؤول واكرم مامول يا من له الحمد والثناء وبيده الفقر و الغناء وله الاسماء الحسني لا مانع لمن اعطي ولا مضل لمن هدي يفعل في ملكه ما يشاء رب الارباب ومعتق الرقاب ذو القوة القاهرة و العظمة الباهرة مالك الدنيا و الاخره اسالك با حتياط قاف وبهول يوم المخاف بالزخرف بالطور بالرق المنشور بالبيت المعمور بالسقف المرفوع وبالبحر المسجور بضوء القمر بشعاع الشمس بضوء النهار بظلام الليل بدوي الماء بخيرات الا رض بحفيف الشجر بعلو السماء بهبوط الارض بجريان البحر بعجائب الدينا بنقخ الصور بلغات الطيور بنور الصباح بالخمسة الاشباح بمكنون سرك بوفاء عهدك بعلمك بالشمس وضحاها والقمر اذا تلاها و النهار اذا جلاها واليل اذا يغشاها والسماء وما بناها والارض وما طحاها ونفس وما سواها فالهمها فجورها وتقواها قد افلح من زكاها وقد خاب من دساها بقرب الجنه ببعد النار وعدل الميزان بهدير الرعد بلمعات البرق برقدة اهل الكهف بفطرة الاسلام بزمزم و المقام والحج الى بيت الله الحرام بسر يوسف بطور سيناء بسورة يس بالانبياء و المرسلين بحلة ادم بتاج حواء بخلة ابراهيم بكبش اسماعيل بناقة صالح بعصا موسي بانجيل عيسي بزبور داود بفرقان محمد صلي الله عليه واله وسلم برفعة ادريس بدعوة جرجيس بسفينة نوح بسدرة المنتهي بجنة الماوي باللوح المحفوظ بما جري به القلم بنور الظلام والشهب والمرام بشهر عاشور بساعات الدهور بالفلك الذي يدور بالصدور وما حوت بالانفس الزكية وما عملت والاقلام وما دارت و النجوم وما سارت بحروف القران بسورة الدخان بعزائم الجان بملك سليمان بحكمة لقمان بعدل الميزان بسعير النيران بغرق الطوفان بتغلب الدول باختلاف الملل بقرب الاجل بصالح العمل بالدعاء اذا ارتفع والقضاء اذا نزل , اللهم صل علي محمد وال محمد واحفظ حامل كتابي هذا يا الله يا ودود يا من اسمه مفرود يا مجيب دعوة هود يا مؤنس المستو حشين في اللحود يا من اخرجنا من الرحم الي الوجود يا مضرم ذات الوقود يا من بقائه غير محدود يا مفدي الاطفال بالمهود يا صادق الوعد والوعود يا من تقدس باسمه الصخر الجلمود , يا الله , اللهم ابعد عن حامل كتابي هذا شر الجن والانس وشدته و الموت وقضبته والاخرة ودرجته والقبر وظلمته والتراب وديته والدود وهويته ومنكر ونكير ومحاسبته و الجان ودوسته والسيف وخرقته والرمح وطعنته والخنجر ودكته والقوس ورميته والسهم وضبيته والسكين وسنته والسبع وعضته والكلب ونبحته والذئب وهدرته والحرامي وسطوته والحيه و لسعتها والعقرب ولدغته والتابعه واذيتها والولد وفقدته اعذ حامل كتابي هذا من شر الريب والمنون ولحظات العيون في كل حركة وسكون , اللهم صل علي محمد وال محمد واحفظ حامل كتابي هذا من شر كل جني وجنية وغول و غولية ومارد وماردية وابليس وابليسة ومسلم ومسلمة ومن يفرق بين الزوج و الزوجة والولد وابيه والابنة وأمها والأخت وأختها اللهم اصرف عن حامل كتابي هذا شر البلى والبلية والسيوف الهندية والرماح الخطية والقسي المحنية والسهام المرمية والحربات الجلمودية والساعات الردية , اللهم ادفع عن حامل كتابي هذا كل ردية واعذه من شر رصد طاغ ونمرود واعذ حامل كتابي هذا من شر الجنون والتحريك والدوي واعذه من شر ابليس الغوي واشياعه واتباعه واولاده واعوانه وخدامه من الخواصة والقمرية والمسترقه السمع للملل , واعذه بقل اعوذ برب الناس ملك الناس اله الناس من شر الوسواس الخناس الذي يوسوس في صدور الناس , اللهم اني اسالك بحرمة الايات الكريمه العظيمه ان تحفظ حامل كتابي هذا من شر كل ذي شر اللهم احفظه في كل بر وبحر واعذه بالاسم الذي نزل به جبرائيل علي نبينا سليمان بن داود و محمد صلي الله عليه وسلم واعذه بالاسم الذي فلق به البحر لموسي بن عمران وبالاسم الذي انار به الشمس و القمر وبالاسم الذي تكلم به عيسي ابن مريم في المهد صبيا واحيا به الموتى وابرا به الاكمه والابرص وبالاسم الذي نجا به ابراهيم من نار النمرود وذل به ابليس اللعين واعذه بالاسم الذي ايد الله به علي بن ابي طالب في قتله الكفار واعذه بما كتب علي خاتم سليمان بن داود واعذه بكل اسم سمي الله به نفسه واخص به انبيائه ورسله وملائكته اللهم اني اسالك ان تجعل لحامل هذي الاحرف كرامة جبرائيل ومهابة اسرافيل وقبول محمد صلي الله عليه و سلم اللهم اجعل لحامل هذا الحرز هيبه وقبول وبيده سيف النصر مسلول واذلل له البشر من كل انثى وذكر وكبير وصغير وغني و فقير وسلطان وامير ومشير وصاحب ووزير باذن الملك القدير ذلل الخلق و البشر من امه ربيعه ومضر كما ذللت الارض للانسان والطريق للحصان و الميت للاكفان ثم استوى الى السماء وهي دخان فقال لها والارض ائتيا طوعا او كرها قالتا اتينا طائعين كذلك اللهم اطع لحامل كتابي هذا جميع الخلق البشر من كل انثى وذكر من امة ربيعة ومضر, الهم الف بين حامل كتابي هذا وبين بني ادم وبنات حواء كما الفت بين الشمس والنار الهم الف بين حامل كتابي هذا وبين قلوب عبادك الصالحين على صحبة هذا الحرز المبارك واصرف عنه كل فاجر و فاجرة وساحر و ساحرة وكل خائن و خائنه واعذ حامل كتابي هذا من شر كل انواع البلاء العظيم اللهم اني اسالك يا رافع السماء بغير عمد وباسط الارضين على ماء جمد واكمات الجبال الراسيات بالوتد وانزلت ماء المعصرات يا من لا تشبه عليه اللغات ويا من لا تخفي عليه الاصوات يارب الملائكه الروحانيه يا خالق الخلق والايات يا متكلم بلا لسان يا سامع بلا اذان يا من لا يخفى عليه خافيه في الارض ولا في السماء اللهم اني اسالك ان تحفظ حامل كتابي هذا من كل شر بحق محمد صلي الله عليه وعلى اله وسلم وعلي وفاطمة وخديجة الكبرى والحسن الزكي والحسين الشهيد وعلي بن الحسين ومحمد الباقر وجعفر الصادق وموسى الكاظم وعلي بن موسى الرضا ومحمد بن علي الجواد وعلي الهادي والحسن العسكري وأبو صالح المهدي صلوات الله عليهم أجمعين وأعيذ حامل هذا الكتاب بألف لا حول ولا قوة إلا بالله العلي العظيم وصلى الله على رسوله والأئمة الميامين من أله وسلم تسليماً كثيرا الحَمْدُ لِلّهِ الّذي لا يَنْسى مَن ذَكَرَهُ ولا يُخَيِّبُ مَنْ دَعَاهُ وَالحَمْدُ لِلّهِ الّذي مَنْ تَوَكَّل عَلَيْه كَفَاهُ والحمْْدُ لِلّهِ الّذي لا تُـحْصى نَعْمَاؤُهُ وَالحَمْدُ لِلّه الّذي يَجْزي بالإحْسانِ إحْسَاناً وَبِالسـَّـيَئاتِ غُفْراناً وَبالصَبْرِ نَجَاةً وَالحَمْدُ للَه الّذي هُوَ رَجَاؤُنَا حينَ يَنْـقَطِعُ الأَمَلُ مِنـَّا وَالحَمْدُ للَه الّذي لَمْ يَتَّـخِذّ وَلَداً وَلَمْ يَكُنْ لَهُ شَريكٌ في المُلْكِ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذٌّلَ وكَبَرْهُ تَكْبيراً اللَهُ أَكْبَرُ كَبيراً وَالحَمْدُ للّهِ كَثيراً وَسُبْحَانَ اللّهِ بُكْرَةً وَاصِيلاً وَلا حَوْلَ ولا قُوَةَ إلاَ بِاللّهِ العَلِيَ العَظيمِ آمَنْتُ بِاللّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْتُ بِالجبْتِ والطـَاغوتِ وَتَوَكَـلْتُ عَلَى الحَيَ الّذي لا يَموتُ وَمَنْ يَتَـوكَلْ عَلَى اللّه فهُوَ حَسْـبُهُ إنَ اللّهَ بَالغُ أمُرِهِ قـَد جَعَلَ اللّهُ لِكُـلَ شَيْءٍ قَدْراً سَيَجْعَلُ اللّهُ بّعْدَ عُسْرٍِ يُسْراً وَتَحَصـَنْتُ بِشَهَادَةِ أنْ لا إَلَهَ إلا اللّهُ مُحَمّدٌ رَسولُ اللّهِ صَلَى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلـّمَ أُعِـيذُ نَفَْسي بِالّذي خَلَقَ الأَرْضَ وَالسَّمَاواتِ العُلَى الرّحْمنِ عَلَى العَرْشِ اسْتَوى لَهُ مَا فِي السَّمَاواتِ وَالأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَما تَحْتَ الثـَّرَى وَإنْ تَجْهَرْ بِالقَوْلِ فَإنَّهُ يَعْلَمُ السَرَّ وَاَخْفَى ، اللَهُ لا إلَهَ إلا هُوَ لَهُ الأسْمَاءُ الحُسْنَى مِنْ سِحْرِ كُلّ سَاحِرٍ وَمَكْرِ كُلَ مَاكِرٍ وَمِنْ شَرّ كُلّ مُتَكَبـّرٍ فَاجِرٍ وِأُعِيذُ حَامِلَها مِنْ شَرّ الأشْرارِ وَكَيْدِ الفُجّـارِ وَمَا اخْتَـلَفَ عَليْهِ اللّـيْلُ وَالنّـهَارُ بِقُـلْ هُوَ اللّهُ أحَدُ الوَاحِدُ القَهّـارُ وأُعيذُ بالإسْمِ المَخْزونِ المَكْنونِ الّذي تُحِبَُـهُ وَتَخْتَارُهُ وَتَرْضى عَـمّنْ دَعَاكَ بِهِ وبِالإسْمِ الّذي تُـؤتي بِهِ المُـلْكَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزَِعُ المُـلْكَ مِمَنْ تَشَاءُ وَتَعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ بِيَدِكَ الخَيْرُ إنـَـك عَلَى كُلّ شَيْءٍ قَديرُ تـُولِجُ اللّـيْلَ في النّهَارِ وَتـُولِجُ النّهارَ في اللـّيْلِ وَتـُخْرِجُ الحَيّ مِنَ المَيـّـتِ وتـُخْرِجُ المَيـّـتَ مِنَ الحَيّ وَتَرْزُقٌ مَنْ تَشَاءُ بِغَيرِ حِسَابٍ وصَلَى اللَهُ عَلَى سَيـّدِنَا مُحَمّدٍ وآلِهِ وَسَلـّمَ اُعِيذُ نََفْسي بِاللّهِ الّذي لا إلَهَ إلا هُوَ الحَيُّ القَيـُّومُ لا تَأخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا في السّمَاواتِ وَمَا في الأرْضِ مَنْ ذَا الّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إلا بِإذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أيْديهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحيطـُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إلا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيّهُ السّمَاواتِ وَالأرْضَ وَلا يَؤودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ العَليُّ العَظيمُ ، آمَنَ الّرسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إلَيْهِ مِنْ رَبّهِ وَالمُؤْمِنُـونَ كُلُّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلائِكَتِهِ وَكتـُبِهِ وَرُسُلِهِ لا نُفرّقُ بَيْنَ أحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرانَكَ رَبَّنَا وَإلَيْكَ المَصيرُ لا يُكَلّفُ اللّهُ نَفْساً إلا وُسْعَها لها مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكتَسَبَتْ رَبَّنَا لا تُؤاخِذْنَا إنْ نَسَيْنَا أوْ أخْطَأنَا رَبّنَا وَلا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الّذينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلا تـُحَمّـلْـنَا مأ لا طَاقَةَ لَنـَا بِهِ واعْـفُ عَـنـّا واغْـفِرْ لَنَا وارْحَمْنَا أنْتَ مَوْلانَا فَانْصُرْنَا عَلَى القَوْمِ الكَافِرِينَ أُعِيذُ نَفْسي بِالّذي قَالَ لِلسّمَاواتِ والأرْضِ ائـتِيَا طَوْعاً أوْ كَرْهاً قَالَتَا أتَيْنـَا طَائِعِينَ ، وَأعُوذُ بِاللّهِ مِنْ شَرّ كُلّ جَبّارٍ عَنيدٍ وَشَيْطَانٍ مَريدٍ وَجِنّيٍ شَديدٍ قَائِمٍ أوْ قَاعِدٍ في أكْلٍ أوْ شُرْبٍ أوْ نَوْمٍ أو اغْـتِسَالٍ كُـلّمَا سَمِعُوا بِذِكْرِ آيَاتِ اللّهِ تَوَلّوا عَلَى أعْقَابِهِمْ هَرَباً ، أفَحَسِبْـتُمْ أنّما خَلَـقـْـنَاكُمْ عَبَثاً وَأنّكُمْ إلَيْنَا لا تُرْجَعُونَ ، وَأعِيذُ حَامِلَ كِتَابي هَذا بالأسْماءِ الثـّمَانِيَةِ المَكْتوبَةِ في قَلْبِ الشـّمْسِ وَبِالإسْمِ الّذي أضَاءَ بِِهِ القَمَرُ وَبِالإسْمِ الّذي كُتِبَ عَلَى وَرَقِ الزّيْتُونِ وَأُلْقِيَ في النـّأرِ فَلَمْ يَحْتَرِقْ ، قـُلْ كُونُوا حِجَارَةً أوْ حَديداً أوْ خَلْقاً مِمـّا يَكْبُرُ في صُدُورِكُمْ فَسَيَقولُونَ مَنْ يُعيدُنَا قـُلِ الّذي فَطَرَكُمْ أوّلَ مَرّةٍ وَصَلـَّى اللّهُ عَلَى سَيـّدِنَا مُحَمـّـدٍ وَآلِهِ وِسَلـّمَ

     

  • Ελεύθερη απόδοση

    Ελεύθερη απόδοση του πάπυρου PGM IV.1716-1870

    Η ιεροτελεστία ονομάστηκε «ξίφος» γιατί δεν υπάρχει καμία όμοια εξαιτίας της δύναμής της, καθότι άμεσα υποτάσσει και προσελκύει την ψυχή οποιουδήποτε επιθυμείς.
    Καθώς λες την μαγική επίκληση, πες επίσης: «Κάνω να καμφθεί η ψυχή του NN».
    Πάρε λίθο μαγνήτη που αναπνέει (μαγνητίτης;) και χάραξε την Αφροδίτη να κάθεται καβάλα στην Ψυχή και με το αριστερό χέρι της να κρατά τα μαλλιά της που είναι δεμένα σε βοστρύχους (μπούκλες). Και επάνω από το κεφάλι της (χάραξε): «αχμαγε ραρπεψει» και κάτω από την Αφροδίτη και την Ψυχή χάραξε τον Έρωτα να στέκεται στο θόλο του ουρανού, κρατώντας έναν φλεγόμενο δαυλό και καίγοντας την Ψυχή. Και κάτω από τον Έρωτα αυτά τα ονόματα: «αχαπα Αδωναιε βασμα χαρακω Ιακωβ Ιαω η· φαρφαρηϊ». Στην άλλη πλευρά της πέτρας χάραξε την Ψυχή και τον Έρωτα αγκαλιασμένους και κάτω από τα πόδια του Έρωτα αυτά τα γράμματα: «σσς- σσσσς» και κάτω από τα πόδια της ψυχής: «ηηηηηηηη· ». Χρησιμοποίησε την πέτρα, όταν χαραχτεί και καθαγιαστεί, έτσι: βάλε την κάτω από τη γλώσσα σου και περίστρεψε την σε ότι επιθυμείς και πες αυτή τη μαγική επίκληση:
    "Σε καλώ Εσένα, δημιουργέ όλης της δημιουργίας, που απλώνεις τα φτερά σου πέρα από ολόκληρο τον κόσμο, Εσύ, ο απροσπέλαστος και απεριόριστος, ο οποίος αναπνέεις μέσα σε κάθε ζώσα ψυχή δίνοντας λογική, ο οποίος ταίριαξες όλα τα πράγματα μαζί με τη δύναμή Σου, πρωτογέννητε, ιδρυτή του κόσμου, ο έχων χρυσές φτερούγες, του οποίου το φως είναι ανεξιχνίαστο, ο οποίος καλύπτεις δίκαιες σκέψεις και υπάρχεις εμπρός στη σκοτεινή μανία, Μυστικέ Ένα που κρυφά κατοικείς στην κάθε ψυχή. Εσύ δημιουργείς ένα αθέατο πυρ καθώς παίρνεις κάθε ζωντανό πράγμα χωρίς ανάπτυξη, εξαντλημένο από τα βάσανά του, μάλλον έχοντας με ευχαρίστηση γοητεύσει το άλγος από το χρόνο, όταν ο κόσμος εισέρεε στη ζωή. Εσύ επίσης έρχεσαι και φέρνεις πόνο, που είναι μερικές φορές λογικός, μερικές φορές άλογος, εξ αιτίας του οποίου οι άνθρωποι τολμούν πέρα του τι είναι κατάλληλο και παίρνουν προφύλαξη στο Φως Σου το οποίο είναι ανεξιχνίαστο. Ο πλέον ισχυρογνώμων, άνομος, αμείλικτος, ανηλεής, αόρατος, ασώματος, γεννήτωρ της παραφροσύνης, τοξότης, μεταφορέας πυρσού, κύριος πάσης ζώσης αισθήσεως και από κάθε τι κρυφός, φαρμακευτής της λησμονιάς, δημιουργός της σιωπής, δια μέσου του οποίου το φως και προς τον οποίο το φως ταξιδεύει, παιδιάστικος όταν έχει δημιουργήσει με την καρδιά, σοφότατος όταν έχει επιτύχει. Σε καλώ, ατάραχος δια της δεήσεως, δια του μεγάλου ονόματός Σου: αζαραχθαραζα λαθα ιαθαλ· υυυ λαθαϊ· αθαλλαλαφ· ιοιοιο· αϊ αϊ· αϊ· αϊ ουεριευ· οιαϊ· λεγετα· ραμαϊ· αμα· ραταγελ· πρωτοφανη, νυκτιφανη, νυκτιχαρη, νυκτιγενετωρ, επηκοε, ερηκισιθφη αραραχαραρα ηφθισικηρε Ιαβεζεβυθ ΙΩ βύθιε· βεριαμβω βεριαμβεβω· πελάγιε μερμεργου· κρύφιε καί πρεσβύτατε αχαπα· Αδωναίε· βασμα· χαρακω· Ιακώβ· Ιάω· Χαρουήρ· Αρουήρ· Λαϊλαμ· Σεμεσιλάμ· σουμαρτα· μαρβα· καρβα· μεναβωθ· ηιια· Γύρισε την «ψυχή» της NN σε μένα τον NN, έτσι ώστε αυτή να με αγαπήσει, έτσι ώστε αυτή να αισθανθεί πάθος για μένα, έτσι ώστε αυτή να μου δώσει ότι είναι στη εξουσία της. Άφησέ την να πει σε μένα τι βρίσκεται στην ψυχή της επειδή έχω επικαλεστεί το μέγα όνομά Σου».
    Και πάνω σε ένα χρυσό φύλλο χάραξε αυτό το ξίφος: «Ένας Θουριήλ· Μιχαήλ· Γαβριήλ· Ουριήλ· Μισαήλ· Ιρραήλ· Ιστραήλl: Είθε να είναι μια ευνοϊκή μέρα για αυτό το όνομα και για μένα που το γνωρίζω και το φορώ. Συγκαλώ την αθάνατη και αλάνθαστη ισχύ του Θεού. Χορήγησέ μου την υποταγή κάθε ψυχής της οποίας κάθε φορά επικαλούμαι».
    Δώσε το φύλλο σε μια πέρδικα να το καταβροχθίσει και σκότωσέ την. Μετά σήκωσέ την και φόρεσέ την γύρω από τον αυχένα σου προσθέτοντας φλούδα από το φυτό παιδέρως». Είναι η προσφορά θυμιάματος που ζωντανεύει τον Έρωτα και την όλη διαδικασία: λιβανωτός (μάννα) 4 δράμια, στύραξ 4 δράμια, όπιο 4 δράμια, σμύρνα 6 δράμια, λιβανωτό, σαφράν βδέλλιο 2 δράμια. Ανάμιξε σε ένα ξηρό σύκο αλειμμένο με λίπος πάρε κρασί μυρωδάτο, όλα σε ίσες ποσότητες και χρησιμοποίησέ το για την τέλεση. Στην τέλεση πρώτα ρίξε θυμίαμα στο βωμό και έτσι χρησιμοποίησε αυτόν τον τρόπο.
    Υπάρχει επίσης μια  ιεροτελεστία για την  απόκτηση  ενός βοηθού, που φτιάχνεται σε ξύλο από μουριά. Πραγματοποιείται ένας πτερωτός Έρωτα που φορά ένα μανδύα, με το δεξιό πόδι ανυψωμένο (με μορφή βαδίσματος), έχοντας κοίλωμα στο πίσω μέρος (στους γλουτούς). Μέσα στην κοιλότητα βάλε ένα χρυσό φύλλο που έγραψες με σφυρηλατημένη χάλκινη γραφίδα, κάποιου το όνομα. «Μαρσαβουταρθε γίνε βοηθός και υποστηρικτής και αποστολέας ονείρων». Πήγαινε αργά τη νύχτα στο σπίτι αυτής που επιθυμείς, κτύπησε την πόρτα της με τον Έρωτα και πες: «Επίσης, εδώ διαμένει η NN, για να παρουσιαστείς σε αυτήν να πεις αυτά που προτιμώ, όμοιος με αυτόν που σέβεται θεό ή δαίμονα».
    Και πηγαίνοντας στο σπίτι σου, τοποθέτησε το τραπέζι και άπλωσε ένα καθαρό λινό ρούχο και εποχιακά άνθη και τοποθέτησε επάνω τη μικρή εικόνα τη γλυπτή, μετά για αυτήν (την εικόνα) ρίξε θυμίαμα στο βωμό και συνεχώς λέγε τα λόγια της μαγικής επίκλησης και στείλε τον και (αυτός) θα δράσει χωρίς αποτυχία. Όταν δε πλαγιάσεις στο λίθο σε αυτή τη νύχτα θα έχεις όνειρα. Διότι σε άλλη, αφοσιώνεται σε άλλους.

    Αρχαίο κείμενο

     Ξίφος Δαρδάνου· πρᾶξις ἡ καλουμένη ξίφος, ἧς οὐδέν ἐστιν ἶσον διὰ τὴν ἐνέργειαν· κλίνει γὰρ καὶ ἄγει ψυχὴν ἄντικρυς, οὗ ἂν θέλῃς, λέγων τὸν λόγον καὶ ὅτι· κλίνω τὴν ψυχὴν τοῦ δεῖνα.
    λαβὼν λίθον μάγνητα τὸν πνέοντα γλύψον Ἀφροδίτην ἱππιστὶ καθημένην ἐπὶ Ψυχῆς, τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ κρατοῦσαν, τοὺς βοστρύχους ἀναδες- μευομένην, καὶ ἐπάνω τῆς κεφαλῆς αὐτῆς· αχμαγε ραρπεψει· ὑποκάτω δὲ τῆς Ἀφροδίτης καὶ τῆς Ψυχῆς Ἔρωτα ἐπὶ πόλου ἑστῶτα, λαμπάδα κρατοῦντα καομένην, φλέγοντα τὴν Ψυχήν. ὑποκάτω δὲ τοῦ Ἔρωτος τὰ ὀνόματα ταῦτα· αχαπα Ἀδωναῖε βασμα χαρακω Ἰακὼβ Ἰάω η· φαρφαρηϊ· εἰς δὲ τὸ ἕτερον μέρος τοῦ λίθου Ψυχὴν καὶ Ἔρωτα περιπεπλεγμένους ἑαυτοῖς καὶ ὑπὸ τοὺς πόδας τοῦ Ἔρωτος ταῦτα· σσς- σσσσς, ὑποκάτω δὲ τῆς Ψυχῆς· ηηηηηηηη· γλυφέντι δὲ τῷ λίθῳ καὶ τελεσθέντι χρῶ οὕτως· λαβὼν αὐτὸν ὑπὸ τὴν γλῶσσάν σου στρέφε, εἰς ὃ θέλεις, λέγε τὸν λόγον τοῦτον·
    ἐπικαλοῦμαί σε, τὸν ἀρχηγέτην πάσης γενέσεως, τὸν διατείναντα τὰς ἑαυτοῦ πτέρυγας εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον, σὲ τὸν ἄπλατον καὶ ἀμέτρητον, εἰς τὰς ψυχὰς πάσας ζωογόνον ἐμπνέοντα λογισμόν, τὸν συναρμοσάμενον τὰ πάντα τῇ ἑαυτοῦ δυνάμει, πρωτόγονε, παντὸς κτίστα, χρυσοπτέρυγε, με- λαμφαῆ, ὁ τοὺς σώφρονας λογισμοὺς ἐπικαλύπτων καὶ σκοτεινὸν ἐμπνέων οἶστρον, ὁ κρύφιμος καὶ λάθρᾳ ἐπινεμόμενος πάσαις ψυχαῖς· πῦρ ἀθεώρητον γεννᾷς βαστάζων τὰ πάντα ἔμψυχα οὐ κοπιῶν αὐτὰ βασανίζων, ἀλλὰ μεθ' ἡδονῆς ὀδυνηρᾷ τέρψει, ἐξ οὗ τὰ πάντα συνέστηκεν. σὺ καὶ ἐντυγχανόμενος λύπην φέρεις ποτὲ μὲν σώφρων, ποτὲ δὲ ἀλόγιστος, δι' ὃν ὑπὲρ τὸ καθῆκον τολμῶντες οἱ ἄνθρωποι ἐπὶ τὸν μελανφαῆ σε καταφεύγουσιν. νεώτατε, ἄνομε, ἀνίλαστε, ἀλιτάνευτε, ἀϊδῆ, ἀσώματε, οἰστρογενέτωρ, τοξότα, λαμπαδοῦχε, πάσης πνευματικῆς αἰσθήσεως, κρυφίων πάντων ἄναξ, ταμία λήθης, γενάρχα σιγῆς, δι' ὃν τὸ φῶς καὶ εἰς ὃν τὸ φῶς χωρεῖ, νήπιε, ὅταν γεννηθῇς ἐνκάρδιος, πρεσβύτατε, ὅταν ἐπιτευχθῇς· ἐπικαλοῦμαί σε, τὸν ἀπαραίτητον, τῷ μεγάλῳ σου ὀνόματι· αζαραχθαραζα λαθα ιαθαλ· υυυ λαθαϊ· αθαλλαλαφ· ιοιοιο· αϊ αϊ· αϊ· αϊ ουεριευ· οιαϊ· λεγετα· ραμαϊ· αμα· ραταγελ· πρωτοφανῆ, νυκτιφανῆ, νυκτιχαρῆ, νυκτιγενέτωρ, ἐπήκοε, ερηκισιθφη αραραχαραρα ηφθισικηρε Ἰαβεζεβυθ ἰὼ βύθιε· βεριαμβω βεριαμβεβω· πελάγιε μερμεργου· κρύφιε καὶ πρεσβύτατε αχαπα· Ἀδωναῖε· βασμα· χαρακω· Ἰακώβ· Ἰάω· Χαρουήρ· Ἁρουήρ· Λαϊλαμ· Σεμεσιλάμ· σουμαρτα· μαρβα· καρβα· μεναβωθ· ηιια· ἐπίστρεψον τὴν ψυχὴν τῆς δεῖνα εἰς ἐμὲ τὸν δεῖνα, ἵνα με φιλῇ, ἵνα μου ἐρᾷ, ἵνα μοι δοῖ τὰ ἐν ταῖς χερσὶν ἑαυτῆς. λεγέτω μοι τὰ ἐν τῇ ψυχῇ ἑαυτῆς, ὅτι ἐπικέκλημαι τὸ μέγα σου ὄνομα.
    εἰς δὲ πέταλον χρυσοῦν τὸ ξίφος τοῦτο γράφε· εἷς Θουριήλ· Μιχαήλ· Γαβριήλ· Οὐριήλ· Μισαήλ· Ἰρραήλ· Ἰστραήλ· ἀγαθὴ ἡμέρα γένοιτο τῷ ὀνόματι, καὶ ἐμοί, τῷ εἰδότι αὐτὸ καὶ περικειμένῳ, τὴν ἀθάνατον καὶ ἄπτωτον ἰσχὺν τοῦ θεοῦ παρακαλῶ. δὸς δέ μοι πάσης ψυχῆς ὑποταγήν, ἧς ἂν ἐπικαλέσωμαι. καὶ δὸς τὸ πέταλον καταπεῖν πέρδικι καὶ σφάξον αὐτὸν καὶ ἀνελόμενος φόρει περὶ τὸν τράχηλον ἐνθεὶς εἰς τὴν λεπίδα παιδέρωτα βοτάνην.
    ἔστιν τὸ ἐπίθυμα τὸ ἐμψυχοῦν τὸν Ἔρωτα καὶ ὅλην τὴν πρᾶξιν· μάννης δραχμαὶ δ, στύρακος δραχμαὶ δ, ὀπίου δραχμαὶ δ, ζμύρνης δραχμαὶ δ, λίβανος, κρόκος, βδέλλα ἀνὰ ἡμίδραχμον. ἰσχάδα λιπαρὰν μίξας ἀναλάμβανε οἴνῳ εὐώδει πάντα ἴσα καὶ χρῶ εἰς τὴν χρῆσιν. ἐν δὲ χρήσει πρῶτον ἐπίθυε, καὶ οὕτως χρῶ.
    ἔχει δὲ καὶ πρᾶξιν πάρεδρος, ὃς γίνεται ἐκ μορέας ξύλου· γίνεται δὲ Ἔρως πτερωτὸς χλαμύδα ἔχων, προβεβληκὼς τὸν δεξιὸν πόδα, κοῖλον ἔχων τὸν νῶτον. εἰς δὲ τὸ κοίλωμα βάλε χρυσοῦν πέταλον κυπρίῳ γραφείῳ γράψας ψυχρηλάτῳ τινὸς τὸ ὄνομα· Μαρσαβουταρθε - γενοῦ μοι πάρεδρος καὶ παραστάτης καὶ ὀνειροπομπός. καὶ ἐλθὼν ὀψὲ εἰς τὴν οἰκίαν, ἧς βούλει, κροῦε τὴν θύραν αὐτῆς τῷ Ἔρωτι καὶ λέγε· ἰδέ, ὧδε μένει ἡ δεῖνα, ὅπως παρασταθεὶς αὐτῇ εἴπῃς, ἃ προαιροῦμαι, ὁμοιωθεὶς ᾧ σέβεται θεῷ ἢ δαίμονι. καὶ ἐλθών σου εἰς τὸν οἶκον θὲς τράπεζαν καὶ ὑποστρώσας σινδόνα καθαρὰν καὶ ἄνθη τὰ τοῦ καιροῦ θὲς ἐπάνω τὸ ζῴδιον, εἶτα ἐπίθυε αὐτῷ καὶ λέγε τὸν λόγον συνεχῶς τὸν τῆς ἐπικλήσεως καὶ πέμπε, καὶ ποιήσει ἀπαραβάτως. ὅταν δὲ κλίνῃς τῷ λίθῳ, ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ὀνειροπομπεῖ· ἄλλῃ γὰρ ἄλλων ἔχεται.
    Μηδένα δίδασκε. ἔστιν γὰρ καρτερὸν λίαν καὶ ἀνυπέρβλητον, ποιοῦν πρὸς πάντας αὐθήμερον, ἁπλῶς ἐσχημένως, λίαν καρτερώτατον. ἔστι δέ· λαβὼν κηροῦ οὐγκίας δ, ἄγνου καρποῦ οὐγκίας η, μάννης δραχμὰς δ. ταῦτα λειώσας χωρὶς ἔκαστον, μίςγε τῇ πίσσῃ καὶ τῷ κηρῷ καὶ πλάσον κύνα δακτύλων ὀκτώ, χάσκοντα. ἐνθήσεις δὲ εἰς τὸ στόμα τοῦ κυνὸς ἀπὸ ἀνθρώπου κεφαλῆς βιαίου ὀστέον καὶ ἐπίγραψον εἰς τὰς πλευρὰς τοῦ κυνὸς τοὺς χαρακτῆρας τούτους· ΧΖΟΠΨΧ Ψ καὶ θήσεις ἐπὶ τρίποδα τὸν κύνα. ἐχέτω δὲ ὁ κύων τὸν πόδα ἐπηρμέ- νον τὸν δεξιόν. γράφε δὲ εἰς τὸ πιττάκιον ταῦτα τὰ ὀνόματα καὶ ἃ θέλεις· Ἰάω αστω ιωφη καὶ θήσεις ἐπὶ τὸν τρίποδα τὸ πιττάκιον καὶ ἐπάνω τοῦ πιττακίου στήσεις τὸν κύνα καὶ λέγε ταῦτα πολλάκις τὰ ὀνόματα. καὶ εἰπόντος σοῦ τὸν λόγον ὁ κύων συρίζει. καὶ ἐὰν συρίσειεν, οὐκ ἔρχεται. ἐπίλεγε οὖν πάλιν τὸν λόγον, κἂν ὑλακτήσῃ, ἄγει. εἶτα ἀνοίξας τὴν θύραν εὑρήσεις παρὰ ταῖς θύραις, ἣν θέλεις. παρακείσθω δὲ τῷ κυνὶ θυμι- ατήριον, εἰς ὃ ἐπικείσθω λίβανος, λέγων τὸν λόγον. λόγος· βαυκύων, ἐξορκίζω σε, Κέρβερε, κατὰ τῶν ἀπαγξαμένων καὶ τῶν νεκρῶν καὶ τῶν βιαίως τεθνηκότων· ἄξον μοι τὴν δεῖνα τῆς δεῖνα, ἐμοὶ τῷ δεῖνα τῆς δεῖνα. ἐξορκίζω σε, Κέρβερε, κατὰ τῆς ἱερᾶς κεφαλῆς τῶν καταχθονίων θεῶν· ἄγε μοι τὴν δεῖνα τῆς δεῖνα ζουχ ζουκι το παρυ· υφηβαρμω ενωρ· σεκεμι· κριουδασεφη· τριβεψι· ἄγε μοι τὴν δεῖνα τῆς δεῖνα, ἐμοί, τῷ δεῖνα, ἤδη ἤδη, ταχὺ ταχύ. ἐρεῖς δὲ καὶ τὸν κατὰ πάντων λόγον. ταῦτα δὲ ἐν ἐπιπέδῳ ποιήσεις, καθαρῷ τόπῳ.

  • Ελεύθερη απόδοση

    Ελεύθερη απόδοση του πάπυρου 122 (PGM VIII)

    Μια μαγική επίκληση για την εύνοια του Ερμή. ِΑπό τον Papyrus 122 (PGM VIII), ένα μαγικό εγχειρίδιο χρονολογημένο τον τέταρτο ή πέμπτο αιώνα μ.Χ, στις γραμμές από 1 ως 63, είναι ένα χαριστήριον (μαγική επίκληση για εύνοια) γραμμένο στα Ελληνικά, εκτός από μια φράση στα Κοπτικά. Αποδίδεται στον Αστραψοίκο που ίσως είναι το όνομα διαφόρων Περσών μάγων, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο. Η μαγική επίκληση είναι μια αυθεντική όψη της Αρχαίας Ελληνικής μαγείας, η οποία επικαλείται τους Θεούς διαμέσου των Αιγυπτιακών Ονομάτων τους, ιδιοτήτων τους κλπ. Είναι ένα κομμάτι της δημιουργίας της σωστής διάταξης της λογικής για την αποτελεσματική μαγεία.

    Προετοιμασία
    Πάρε ξύλο ελιάς και φτιάξε ένα καθισμένο κυνοκέφαλο με το πτερωτό καπέλο του Ερμή, στο κεφάλι του. Και στη ράχη του θήκη και γράψε το όνομα του Ερμή με μύρρα σε χαρτί και βάλε το στη θήκη και λιβάνισε με λιβανωτό και βάλε το όπου θέλεις στο κατάστημα μέσα. Αυτό είναι το όνομα ‘φθορον, φθιονη Θωύθ’ και γράψε επιπλέον τα μεγάλα ονόματα ‘Ίάω Σαβαώθ Αδωνιαίε αβλαναθαναλβα ακραμμαχαρει τξε δος τω εργαστηρίω την πράξιν, την χάριν, την ευπορίαν, επαφροδισίαν, αυτώ τω δείνα και τω εργαστηρίω, ήδη, ήδη, ταχύ, ταχύ’
    Πρέπει να υπάρχει στην πλάτη ένα καπάκι για να κλείνει.

    Τα λόγια της μαγικής επίκλησης στο λιβάνισμα είναι:

    «Έλα σε μένα, Κύριε Ερμή, απολύτως ως τα έμβρυα φθάνουν μέσα στις σπείρες των Γυναικών. Έλα σε μένα, Κύριε Ερμή, ο συλλέγων τις τροφές των Θεών και ανθρώπων. Έλα σε μένα, Κύριε Ερμή, τον [τάδε] και δώσε μου χάρη, τροφή, εύνοια, αίθριο πρόσωπο, γοητεία, καλή ζωή, νίκη και δύναμη για κάθε άνδρα και γυναίκα. Γνωρίζω τα Ονόματά σου που λήφθηκαν στον Ουρανό: Λαμφεν Ουωθι - Ουασθεν Ουωθι - Οαμενωθ - Ενθομουχ. Αυτά είναι τα Ονόματά Σου στις τέσσερις γωνίες του Ουρανού. Γνωρίζω Εσένα και γνωρίζω τις Μορφές Σου που είναι: στην Ανατολή έχεις τη μορφή μιας Ίβεως. Στη Δύση έχεις τη μορφή ενός Κυνοκεφάλου. Στο Βορρά έχεις τη μορφή ενός Όφεως. Στο Νότο έχεις τη μορφή ενός Λύκου. Γνωρίζω ποίο είναι το Φυτό Σου: Άμπελος και Ελιά. Και γνωρίζω το Δένδρο Σου: Έβενος. Σε γνωρίζω Ερμή, οποίος είσαι και από πού είσαι και ποία είναι η Πόλη σου: Ερμούπολις. Γνωρίζω τα βαρβαρικά Ονόματά Σου Φαρναθαρ - Βαραλήλ - Χθα και το αληθινό Σου Όνομα το γραμμένο στην Ιερή Στήλη στα άδυτο της Ερμούπολης, όπου η γέννησή Σου. Έλα σε μένα, Κύριε Ερμή και όποτε η Ίσις, η Μεγαλύτερη των Θεών, Σε είχε επικαλεσθεί, σε κάθε κρίση και σε κάθε μέρος, έναντι ανθρώπων, Θεών και δαιμόνων και ότι ζει κάτω από τη θάλασσα και πάνω στη γη, Αυτή είχε συγκρατήσει τη εύνοιά Σου και είχε νίκη πάνω σε Θεούς και ανθρώπους με κάθε πλάσμα στον κόσμο. Ως εκ τούτου εγώ επίσης [τάδε], επικαλούμαι Εσένα. Για αυτό το λόγο, δώσε μου κάλλος, δομή και χάρη. Άκουσέ με Ερμή, ευεργέτη και εφευρέτη των φαρμάκων. Γίνε Εσύ καλόβουλος για να συνομιλώ μαζί και να ακούω. Εσύ έχεις κάνεις όλα τα πράγματα να διαμορφώνονται σαν το δικό Σου Αιθιοπικό Κυνοκέφαλο, τον Κύριο των Δαιμόνων του Κάτω Κόσμου. Γαλήνεψε όλα και δώσε μου δύναμη. Κάνε [πες το συνηθισμένο] Άσε τους να μου δώσουν χρυσό, ασήμι, ατελείωτη τροφή. Διέσωσέ με πάντα και διαμέσου όλης της αιωνιότητας, από απάτες, όλες τις συκοφαντίες,  δηλητήρια, διαβολικές γλώσσες, από κατοχή, μίσος και των Θεών και των ανθρώπων. Άσε τους να δώσουν σε μένα εύνοια, νίκη και αφθονία. Διότι Εσύ είσαι εγώ και εγώ Εσύ. Το δικό Σου είναι δικό μου και το δικό μου δικό Σου. Εγώ είμαι το ομοίωμά Σου. Αν ίσως κάποιο κακό μπορεί να εμφανιστεί σε μένα κάθε ώρα αυτό το έτος ή μήνα ή μέρα ή ώρα, θα γίνει αυτό στο Μεγάλο Θεό Αχχεμεν Εστροφ. Έτσι, η πλώρη του πιο Ιερού Πλοίου δημιουργήθηκε. Το δικό Σου Αληθινό Όνομα είναι χαραγμένο στην Καθαγιασμένη Στήλη, υψωμένη στον Ιερό Χώρο στην δική Σου γενέτειρα, την Ερμούπολη, το δικό Σου Αληθινό Όνομα Οσεργαριαχ Νομαφι, γιατί είναι δικό Σου Όνομα με δεκαπέντε χαρακτήρες και ο αριθμός των ημερών της Σελήνης που ανατέλλουν. Και το δικό Σου δεύτερο Όνομα έχει τον αριθμό επτά, που συμφωνεί στον Έναν που Κυβερνά τον Κόσμο. Αληθινά: Αβρασάξ. Γνωρίζω Εσένα, Ερμή, και Εσύ γνωρίζεις εμένα. Είμαι Εσύ και Είσαι εγώ. Ως εκ τούτου, Εσύ κάνεις κάθε τι που ζητώ. Με Τύχη και Καλό Δαίμονα γύρισε σε μένα. Τώρα! Τώρα! Γρήγορα! Γρήγορα!»

    Αρχαίο κείμενο

      Φιλτροκατάδεσμος Ἀστραψοίκου. λόγος. ἐλθέ μοι, κύριε Ἑρμῆ, ὡς τὰ βρέφη εἰς τὰσ κοιλίας τῶν γυναικῶν. ἐλθέ μοι, κύριε Ἑρμῆ, συνάγων τὰς τροφὰς τῶν θεῶν καὶ ἀνθρώπων, ἐλθέ μοι, τῷ δεῖνα, κύριε Ἑρμῆ, καὶ δός μοι χάριν, τροφήν, νίκην, εὐημερίαν, ἐπαφροδισίαν, προσώπου εἶδος, ἀλκὴν ἁπάντων καὶ πασῶν. ὀνόματά σοι ἐν οὐρανῷ· Λαμφθεν Οὐωθι: Οὐασθεν Οὐωθι: Ὀαμενώθ: Ἐνθομουχ: ταῦτά εἰσιν τὰ ἐν ταῖσ δ γωνίαις τοῦ οὐρανοῦ ὀνόματα. οἶδά σου καὶ τὰς μορφάς, αἵ εἰσι· ἐν τῷ ἀπηλιώτῃ μορφὴν ἔχεις ἴβεως, ἐν τῷ λιβὶ μορφὴν ἔχεις κυνοκεφάλου, ἐν τῷ βορέᾳ μορφὴν ἔχεις ὄφεως, ἐν δὲ τῷ νότῳ μορφὴν ἔχεις λύκου. ἡ βοτάνη σου ηλολλα: ετεβεν θωητ: οἶδά σου καὶ τὸ ξύλον· τὸ ἐβεννίνου. οἶδά σε, Ἑρμῆ, τίς εἶ καὶ πόθεν εἶ, καὶ τίς ἡ πόλις σου· Ἑρμούπολις. ἐλθέ μοι, κύρι' Ἑρμῆ, πολυώνυμε, εἰδὼς τὰ κρύφιμα τὰ ὑπὸ τὸν πόλον καὶ τὴν γῆν. ἐλθέ μοι, κύρι' Ἑρμῆ, τῷ δεῖνα, εὐεργέτησον, ἀγαθοποιὲ τῆς οἰκουμένης. ἐπάκουσόν μου καὶ χάρισόν με πρὸς πάντα τὰ κατὰ τὴν γῆν οἰκουμένην εἴδη. ἀνοίξας μοι τὰς χεῖρας πάντων συνδωροδοκούν- των, ἐπανάγκασον αὐτοὺς δοῦναί μοι, ἃ ἔχουσιν ἐν ταῖς χερσίν. οἶδά σου καὶ τὰ βαρβαρικὰ ὀνόματα· Φαρναθαρ: Βαραχήλ: Χθα: ταῦτά σοί ἐστιν τὰ βαρβαρικὰ ὀνόματα. Ἐὰν ἐπεκαλέσατό σε Ἶσις, μεγίστη τῶν θεῶν ἁπάντων, ἐν πάσῃ κρίσει, ἐν παντὶ τόπῳ πρὸς θεοὺς καὶ ἀνθρώπους καὶ δαίμονας καὶ ἔνυδρα ζῷα καὶ ἐπίγεια καὶ ἔσχεν τὴν χάριν, τὸ νῖκος πρὸς θεοὺς καὶ ἀνθρώπους καὶ παρὰ πᾶσι τοῖς ὑπὸ τὸν κόσμον ζῴοις, οὕτως κἀγώ, ὁ δεῖνα, ἐπικαλοῦμαί σε. διὸ δός μοι τὴν χάριν, μορφήν, κάλλος· ἐπάκουσόν μου, Ἑρμῆ, εὐεργέτα, φαρμάκων εὑρετά, εὐδιάλεκτος γενοῦ καὶ ἐπάκουσον, καθὼς ἐποίησασ πάντα τῷ Αἰθιοπικῷ κυνοκεφάλῳ σου, τῷ κυρίῳ τῶν χθονίων. πράϋνε πάντας καὶ δός μοι ἀλκήν, μορφήν #κοινόν$, καὶ δότωσάν μοι χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ τροφὴν πᾶσαν ἀδιάλειπτον. διάσωσόν με πάντοτε εἰς τὸν αἰῶνα ἀπὸ φαρμάκων καὶ δολίων καὶ βασκοσύνης πάσης καὶ γλωττῶν πονηρῶν, ἀπὸ πάσης συνοχῆς, ἀπὸ παντὸς μίσους θεῶν τε καὶ ἀνθρώπων. δότωσάν μοι χάριν καὶ νίκην καὶ πρᾶξιν καὶ εὐπορίαν. σὺ γὰρ ἐγὼ καὶ ἐγὼ σύ, τὸ σὸν ὄνομα ἐμὸν καὶ τὸ ἐμὸν σόν· ἐγὼ γάρ εἰμι τὸ εἴδωλόν σου. ἐπάν τί μοι συββῇ τούτῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἢ τούτῳ τῷ μηνὶ ἢ ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ ἢ ταύτῃ τῇ ὥρᾳ, συββήσεται τῷ μεγάλῳ θεῷ Αχχεμεν: εστροφ: τῷ ἐπεγραμμένῳ ἐπὶ τῆς πρώρης τοῦ ἱεροῦ πλοίου. τὸ δὲ ἀληθινὸν ὄνομά σου ἐπεγραμμένον ἐστὶ τῇ ἱερᾷ στήλῃ ἐν τῷ ἀδύτῳ ἐν Ἑρμουπόλει, οὗ ἐστιν ἡ γένεσίς σου. ὄνομά σου ἀληθινόν· Οσεργαριαχ: νομαφι: τοῦτό ἐστίν σου τὸ ὄνομα τὸ πεντεκαιδεκαγράμματον ἔχον ἀριθμὸν γραμμάτων πρὸς τὰς ἡμέρας τῆς ἀνατολῆς τῆς σελήνης, τὸ δὲ δεύτερον ὄνομα ἔχον ἀριθμὸν ζ τῶν κυριευόντων τοῦ κόσμου, τὴν ψῆφον ἔχον τξε πρὸς τὰς ἡμέρας τοῦ ἐνιαυτοῦ. ἀληθῶς· Ἀβρασάξ. οἶδά σε, Ἑρμῆ, καὶ σὺ ἐμέ. ἐγώ εἰμι σὺ καὶ σὺ ἐγώ. καὶ πρᾶξόν μοι πάντα καὶ συνρέποις σὺν Ἀγαθῇ Τύχῃ καὶ Ἀγαθῷ Δαίμονι, ἤδη, ἤδη, ταχύ, ταχύ. Λαβὼν ξύλον ἐλάϊνον ποίησον κυνοκεφάλιον καθήμενον, ἔχοντα τὴν τοῦ Ἑρμοῦ περικεφαλαίαν πτερωτὴν καὶ ἐκ τοῦ νώτου γλωσσόκομον καὶ ἐπίγραφε τὸ ὄνομα τοῦ Ἑρμοῦ εἰς χάρτην καὶ ἐπιτίθει εἰς τὸ γλωσσόκομον. γράφε ζμύρνῃ ἐπευξάμενος, ὃ ποιεῖς ἢ ὃ θέλεις, καὶ πωμάσας ἐπίθυε λιβανωτὸν καὶ τίθει, ὅπου θέλεις ἐν ἐργαστηρίῳ μέσον. ἔστι δὲ τὸ ὄνομα τὸ γραφόμενον· φθορον, φθιονη Θωύθ: προσέτι γράφε καὶ τὰ μεγάλα ὀνόματα ταῦτα· Ἰάω: Σαβαώθ: Ἀδωναῖε ἀβλαναθαναλβα ἀκραμμαχαμαρει, τξε, δὸς τῷ ἐργαστηρίῳ τὴν πρᾶξιν, τὴν χάριν, τὴν εὐπορίαν, ἐπαφροδισίαν, αὐτῷ τῷ δεῖνα καὶ τῷ ἐργαστηρίῳ, ἤδη, ἤδη, ταχύ, ταχύ.

    Σημειώσεις

    ΘΩΥΘ. Είναι ο Θωθ, ταυτίζεται με τον Ερμή.
     ΑΔΩΝΑΙΕ. Το Εβραϊκό όνομα του Θεού.
     ΑΒΛΑΝΑΘΑΝΑΛΒΑ. Μια κοινή μαγική λέξη ή επιγραφή, γενικά χρησιμοποιημένη για ευεργετικούς σκοπούς.
     ΑΚΡΑΜΜΑΧΑΜΑΡΕΙ. Μια κοινή μαγική λέξη ή επιγραφή, γενικά χρησιμοποιημένη για ευεργετικούς σκοπούς. Σπείρες των Γυναικών Παραπέμπει στη μήτρα, αλλά επίσης υπαινίσσεται τις Σπείρες του Κάτω Κόσμου και την Κοσμική Μήτρα της Εκάτης για μέσου της οποίας έλαβε μέρος η αποκάλυψη. Έτσι, ο Ερμής έρχεται στο μάγο σαν μια ψυχή που εισχωρεί σε μια μήτρα μητέρας.
     ΟΥΡΑΝΟ. Σύμφωνα με τον Ιάμβλιχο, είναι τα αρχικά ονόματα των Θεών και ειδικά αγαπητών σε αυτούς.
     Τις Μορφές Σου που είναι η Ίβις είναι ο Θωθ, ο Κυνοκέφαλος είναι ο Άνουβις στη Δύση, ο Όφις είναι ο Ουτο στο Βορρά, ο Λύκος είναι ο Άνουβις στο Νότο.
     Για αυτό το λόγο Το υπόλοιπο της μαγικής επίκλησης είναι προσαρμοσμένο από τη μετάφραση.
     Πες το συνηθισμένο Συμπληρώνεις τι επιθυμείς.
     Αληθινό Όνομα ΟΣΕΡΓΑΡΙΑΧ ΝΟΜΑΦΙ. Αντίθετα για τις ακόλουθες δηλώσεις, το πλήρες όνομα έχει 16 Ελληνικά γράμματα, μάλλον παρά 15 και 6 γράμματα στο δεύτερο όνομα, μάλλον παρά 7 (εκτός αν αυτός παραπέμπει προς το ƒAbrasaj.   
     Κυβερνά τον Κόσμο Οι επτά πλανήτες.
     ΑΒΡΑΣΆΞ Ό πως είναι καλά γνωστό, η αριθμητική αξία του Αβρασαξ είναι 365.

  • Ελεύθερη απόδοση

    Σημείωση

    Υπάρχει ένα κείμενο Λειτουργίας που είναι γνωστό σαν λατρεία του Μίθρα και είναι η διάδοση των μυστηρίων του στο δυτικό κόσμο. Το κείμενο πρέπει να εξεταστεί από την άποψη ενός τελετουργικού που είναι από τα πιο διδακτικά και με έντονο χαρακτήρα, το οποίο μας εισάγει στην ενδότατη ιεροτελεστία των προσεκτικά φρουρημένων μυστικών του Μίθρα. Είναι πολύτιμο για τις πληροφορίες που δίνει για τα τελετουργικά. Μερικά τεμάχια παραμένουν υπό μορφή ύμνων.
    Το κείμενο της Λειτουργίας αποτελείται από δύο κύρια μέρη: ένα λειτουργικό μυστήριο από την άνοδο στις γραμμές 475-750 και ένα σύνολο οδηγιών στις γραμμές 750-834 για τη χρήση του μυστηρίου. Μετά από τη συνοπτική εισαγωγή στις γραμμές 475- 485, το μυστήριο της ανόδου παρουσιάζει τα επτά λειτουργικά στάδια για το εκστατικό ταξίδι της ψυχής: Η ψυχή έτσι αντιμετωπίζει τα τέσσερα στοιχεία στις γραμμές 485-537 στις παραγωγικές και αναπαραγωγικές πτυχές τους. Οι χαμηλότερες δυνάμεις του αέρα στις γραμμές 537-585, περιλαμβανομένων και των ανέμων, των ορμών της βροντής και της αστραπής και των μετεωριτών. Στις γραμμές 585-628 είναι οι πλανητικοί φύλακες των Θεϊκών Θυρών. Ο Ήλιος στις γραμμές 628-657, νεαρός και φλογερός, οι επτά Τύχες στις γραμμές 657-672 και μετά οι επτά Κύριοι του Πόλου στις γραμμές 673-692. Και οι δύο ομάδες είναι από την περιοχή των Απλανών Αστέρων και οι δύο είναι απεικονισμένες στην Αιγυπτιακή μορφή. Και τελικά ο Υψηλότερος Θεός στις γραμμές 692-724, απεικονισμένος ομοίως με τον ίδιο τον Μίθρα.
    Μετά το τέλος στις γραμμές 724-750 στο μυστήριο της ανόδου, οι οδηγίες για χρήση του μυστηρίου παρουσιάζουν ένα ιερό σκαραβαίο, τελετή του Ηλίου στις γραμμές 750-798 παρέχουν τις οδηγίες για την λήψη του φυτού Κεντρίτη και την διαμόρφωση των φυλακτηρίων στις γραμμές 798-830 και επισυνάπτουν δύο πρόσθετες μαγικές επικλήσεις στις γραμμές 831-834. Η κυρίαρχη θέση της μαγείας μέσα στη Λειτουργία του Μίθρα, αξίζει ειδική αναφορά. Το σύνολο του κειμένου της Λειτουργίας είναι διαποτισμένο με την μαγεία, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών της αναπνοής στις γραμμές 537-538: προσεγγίζοντας την αναπνοή από τις ακτίνες, ειδικές συνταγές στις γραμμές 750-755: προπαρασκευάζοντας την πίτα για το σκαραβαίο, μαγικά τελετουργικά στις γραμμές 767-769: θάβοντας το σκαραβαίο, φυλακτήρια στις γραμμές 659-660: φιλώντας τα φυλακτήρια και τέλος οι μαγικοί τύποι.
    Οι μαγικοί τύποι είναι διαφορετικοί στο χαρακτήρα. Μερικοί δείχνουν ονοματοποίηση στη γραμμή 488, κάνοντας έναν ξερό ήχο, πιθανά όμοια με την βροντή, συμβολικοί στη γραμμή 487, χρησιμοποιώντας τα επτά φωνήεντα σε μια σειρά, ή ίσως γλωσσο-λαλική στη σειρά 492. Μερικοί φαίνονται προερχόμενοι από τα Ελληνικά ή μιμούνται τα Ελληνικά γραμμή 562, την Αιγυπτιακή γραμμή 672. Ο Ώρος των δύο οριζόντων 717, ο Ρα, ο Ήλιος, ή Σημιτικές λέξεις γραμμή 591. Ο Αιώνιος Ήλιος, γραμμή 593.


    Τα στοιχεία που παραθέτονται είναι από τον μεγάλο μαγικό πάπυρο 574 του Παρισιού, η ημερομηνία του οποίου καθορίζεται με κάθε πιθανότητα στις αρχές του 4ου αιώνα μΧ.  Το αρχικό κείμενο του τελετουργικού, εντούτοις, έχει λειτουργηθεί από μια σχολή των Αιγυπτίων μάγων, που παρενέβαλαν μερικές πιο ακατανόητες λέξεις και συνδυασμούς φωνηέντων και μεταλλαγές (βοές απόκρυφες), της θεουργικής γλώσσας τους, οι οποίες ήταν γνωστές στην Αίγυπτο σαν «λέξεις δύναμης».
    Το θέμα είναι στη φυσική του πραγματικότητα ένα πιο σκοτεινό και κανείς μέχρι τώρα δεν έχει ρίξει πραγματικό φως σε αυτό. Ωστόσο, ένας επιστήμονας που ερευνούσε την Αίγυπτο και τη Χαλδαία αναφορικά στη «Γλώσσα της φύσης» ή «Γλώσσα των Θεών», είπε: «Στην Αίγυπτο οι ιερείς υμνούν τους Θεούς με τη βοήθεια των επτά φωνηέντων, άδοντας αυτά με σειρά, σε αντικατάσταση του αυλού και του λαγούτου η μουσική εξυμνεί αυτά τα γράμματα στην καρδιά. Έτσι, αν φύγεις από αυτή τη συνοδεία, απλά θα αφαιρέσεις όλη τη μελωδία και μουσική του λόγου».
    Πληροφοριακά, ο Αριστοφάνης και ο Πλίνιος, μας λένε τι είχαν χρησιμοποιήσει σαν μια προστασία ενάντια της αστραπής ή μάλλον για να τη χαιρετήσουν ευλαβικά και αργότερα πρόσθεσαν ότι αυτό ήταν μια παγκόσμια συνήθεια.

    Το Τελετουργικό
    Η προσευχή του πατέρα
    Ω Θεία Πρόνοια, Ω Καλή Τύχη, δώσε μου τη δική Σου Χάρη – μεταβιβάζοντας αυτά τα Μυστήρια μόνο σε ένα Πατέρα και επίσης σε ένα Υιό μόνο – την Αθανασία του - [ένας Υιός] αρχίζει, αντάξια αυτού την Τέχνη μας, με την οποία ο Ήλιος Μίθρας, ο Μέγας Θεός, με διέταξε να είμαι προικισμένος δια του Αρχαγγέλου του. Έτσι εγώ είμαι Αετός μοναχικός, μπορώ να πετώ στον Ουρανό και να ατενίζω όλα τα πράγματα.
     
    Ο Παρακλητικός Λόγος.
    1. Ω! Αρχέγονη Αρχική Αιτία της γένεσής μου, Εσύ Αρχέγονη Ουσία της ουσίας μου, Πρώτη Πνοή της πνοής, η πνοή η οποία είναι μέσα μου, Πρώτιστο Πυρ, Θεέ Δοθέντα για το Μείγμα του μείγματος σε εμέ, [Πρώτιστο Πυρ] του πυρός σε εμέ, Πρώτιστο Ύδωρ του ύδατός μου, το ύδωρ σε εμέ, Αρχέγονη Ουσία Γης, της ουσίας της γης σε εμέ, Εσύ Τέλειο Σώμα δικό μου – του N.N. υιού του N.N., υιού της N.N. – διαμορφούμενος δια του Τιμημένου Βραχίονα και της Αιωνίου Δεξιάς Χειρός, εις τον Κόσμο όστις είναι σκοτεινός, όμως ακτινοβόλος με Φως, [εις τον Κόσμο] όστις είναι άψυχος, όμως πληρούμενος πλήρους Ψυχής!
     
    2. Αν αλήθεια, τούτο δύναται να δείχνει καλό σε σένα, ερμήνευέ με, τώρα υποστηρίζοντας την κατώτερη φύση μου, στην Γέννηση η οποία είναι απαλλαγμένη από Θάνατο. Αρμόζοντας εις το ότι, πέραν της επιτακτικής Ανάγκης η οποία με συνθλίβει, δύναμαι να έχω Θέαση της Αθάνατης Πηγής, δια της χρηστότητας του Αθανάτου Πνεύματος, δια της χρηστότητας του Αθανάτου Ύδατος, δια της χρηστότητας της [Αθάνατης] Πληρότητας και δια της [χρηστότητας] του [Αθανάτου] Αέρος. Αρμόζοντας δύναμαι να γίνω μετεμψυχωμένος εις τη Διάνοια, αρμόζοντας δύναμαι να γίνω μυημένος και ότι η Άγια Πνοή δύναται να υπάρχει σε με. Αρμόζοντας ότι δύναμαι να θαυμάζω το Ιερό Πυρ, ότι δύναμαι να ειδώ το Βάθος της [Νέας] Αυγής, το Ύδωρ το γινόμενο αιτία [της Ψυχής] για να συναρπάζει. Και ότι, Δότη Ζωής, η απονομή Αιθέρος η οποία περιβάλλει [όλα τα πράγματα] δύναται να μου δώσει, Ακοή.
     
    3. Διότι είμαι για να ορώ σήμερα με Αθάνατα Μάτια, εγώ ο θνητός, γεννημένος από θνητή μήτρα, αλλά [τώρα] έγινα καλλίτερος δια της Ισχύος της Ισχυρής Δύναμης, βεβαίως, δια της Άφθαρτης Δεξιάς Χειρός, [είμαι για να ορώ σήμερα] δια της χρηστότητας του Αθανάτου Πνεύματος την Αθάνατη Ζωή, ο Κύριος των Διαδημάτων του Πυρός, εγώ με την αμόλυντη αγνότητα [τώρα] Εξαγνισμένος, η ανθρώπινη ψυχική δύναμή μου υφίσταται αρκετά εφ’ όσον εις καθαρότητα. Την οποία [δύναμη] πάλι θα λάβω διοχετευόμενη προς εμέ, πέραν από την επείγουσα πικρία, η οποία επιβάλλεται σε εμένα, Αναγκαιότητα της οποίας τα χρέη δεν πορεύονται ανεξόφλητα, εγώ ο N.N. υιός της N.N., σύμφωνα με τον Κανονισμό του Θεού ότι τίποτε ποτέ δεν αλλάζει.
     
    4. Διότι αυτό είναι πέραν της κατανόησής μου ότι, γεννημένος κάτωθεν της επιρροής του Θανάτου, θα έπρεπε [αβοήθητος] να ανέρχομαι εις το Ύψος, μαζί με τα χρυσά Σπινθηρίσματα της Λαμπρότητας, η οποία δεν γνωρίζει Θάνατο.
     
    5. Παραμένω γαλήνιος, Ω φύση καταδικασμένη να φθαρείς, [φύση] των ανθρώπων αντικείμενο εις τον Θάνατο! Και αμέσως άφησέ με να διέλθω πέραν της αδυσώπητης Ανάγκης η οποία με συνθλίβει. Διότι αυτός είμαι ο Υιός Του. Αναπνέω, Υπάρχω!
     
    Η Πρώτη Διδασκαλία
    1. Πάρε από την των Ηλίου ακτινών Πνοή, εισπνέοντας τρεις φορές [βαθιά] όσο δεν μπορείς και θα δεις εσύ ο ίδιος να πετάς υψούμενος ψηλά και ανερχόμενος προς το Ύψος, έτσι ότι εσύ φαίνεσαι να είσαι στο μέσον του Αέρα.
    2. Θα ακούσεις τίποτε (μηδέν), ούτε άνθρωπο, ούτε κτήνος, ούτε θα δεις οτιδήποτε από τις θεές πάνω στη Γη, σε εκείνη την ίδια ώρα. Αλλά όλα τα πράγματα που θα βλέπεις θα είναι αθάνατα.
    3. Γιατί θα δεις, σε εκείνη την ίδια μέρα και ώρα, τη διάταξη των Θεών – των Κυβερνώντων Θεών που ανέρχονται προς τον Ουρανό, τους άλλους να κατέρχονται. Και εν τω μέσω του Δίσκου Του – του Θεού, του Πατέρα μου – εκεί θα φανεί η Οδός της Μετάβασης των Θεών προσιτή στη θεά.
    4. Και σε όμοια μέθοδο επίσης [θα φανεί] ο Αγωγός, όπως καλέστηκε, από πού έρχεται ο Άνεμος σε υπηρεσία [για την ημέρα]. Γιατί θα δεις σαν να ήταν ένας Αγωγός κρεμασμένος από τον Δίσκο Του και προς τις περιοχές Δυτικά, σαν να ήταν ένας ατέλειωτος Ανατολικός Άνεμος. Αλλά αν ο άλλος Άνεμος, προς τις περιοχές της Ανατολής είναι σε υπηρεσία, σε όμοια μέθοδο θα δεις, προς τις περιοχές από εκείνη [την πλευρά], το αντίστροφο της θεάς.
    5. Και θα δεις τους Θεούς να σε ατενίζουν σκόπιμα και να πλησιάζουν γρήγορα εσένα. Τότε αμέσως βάλε το δικό σου δεξιό δάχτυλο στα χείλια του και πες:
     
    Ο Πρώτος Λόγος.
    Σιγή! Σιγή! Σιγή!
    Το Σύμβολο του Ζώντα Θεού υπεράνω φθοράς.
    Προστάτευσέ με, Σιγή!
    Μετά «σφύριξε» εμπρός πολύ: Σςς! Σςς!
    Μετά πες «εκφυσώντας»: !
    Και εκ τούτου θα δεις τους Θεούς να σε ατενίζουν καλοκάγαθα και να μην μεταφέρονται προς τα κάτω σε εσένα, αλλά να προχωρούν στο κατάλληλο πρόγραμμα των δράσεών τους.
     
    Η Δεύτερη Διδασκαλία.
    Όταν μετά δεις τον Ανώτερο Κόσμο καθαρό και σαφή, χωρίς έναν από τους Θεούς ή τους Αγγέλους να μεταφέρονται κάτω σε σένα, περίμενε να ακούσεις ένα δυνατό κρότο βροντής έτσι σαν να σε αιφνιδιάζουν.
    Τότε πες πάλι:
     
    Ο Δεύτερος Λόγος.
    1. Ω! Σιγή! Σιγή!
    Είμαι ένας Αστέρας, του οποίου η Πορεία είναι όπως την Πορεία σας, λάμποντας εκ νέου από το βάθος.
    Λέγοντας αυτά, αμέσως ο Δίσκος Του θα αρχίσει να επεκτείνεται.
    2. Και αφότου είπες τον Δεύτερο Λόγο – για να γνωρίζεις, δύο φορές Σιγή και παύση – «σφύριξε» δύο φορές και «εκφυσώντας» δύο φορές και αμέσως θα δεις ένα μεγάλο στρατό από αστέρες, πέντε – εντυπωσιακούς, εμφανιζόμενοι από το Δίσκο Του και γεμίζοντας τον Αέρα.
    3. Κατόπιν πες πάλι:
    Ω Σιγή! Σιγή!
    Και τότε ο Δίσκος Του είναι διευρυμένος [πλήρως], θα κοιτάξεις μια άπειρη περικύκλωση και Θύρες Πυρός γρήγορα κλειστές.
    Αμέσως κινήσου πηγαίνοντας κατόπιν στον Λόγο που ακολουθεί, κλείνοντας τα μάτια σου:
     
    Ο Τρίτος Λόγος.
    1. Άκουσέ με, δώσε σε μένα αυτί – τον N.N. υιό της N.N. – Ω Κύριε, ο οποίος με την δική Σου Πνοή έκλεισες τις Πύρινες Ράβδους του Ουρανού. Διπλά ενσωματωμένος, Κυβερνήτη του Πυρός, Δημιουργέ του Φωτός. Ω! Φέροντα τα Κλειδιά. Εισπνέοντα Πυρ, Πυρήνα Πυρός, του οποίου η Πνοή δίδει Φως. Εσύ ο οποίος χαροποιείσαι στο Πυρ, Ευειδής του Φωτός. Ω! Κύριε του Φωτός του οποίου το Σώμα είναι εκ Πυρός, Δότη Φωτός και Πυρός Σπορέας. Πυρός αδέσμευτος, του οποίου η Ζωή είναι εις το Φως, Πυρός περιστρέφων ο οποίος θέτει το Φως προς κίνηση. Εσύ αφυπνίζοντα Κεραυνό. Ω! Εσύ Δόξα Φωτός, Επέκταση Φωτός, Ελέγχων το Φως του Έβδομου Ουρανού (Ουράνιο Πυρ). Ω! Εσύ τιθασεύων Αστέρα!
     
    2. Ώ! Άνοιξε προς εμέ! Γιατί εξ αιτίας τούτου, της πικρής και αδυσώπητης Ανάγκης η οποία με βασανίζει, πράττω επίκληση στα Αθάνατα Ονόματά Σου, σύμφυτα με Ζωή, τα πλέον σεβασμιότατα τα οποία δεν έχουν ακόμη κατεβεί στη θνητή φύση, δεν έγιναν έναρθρα δια της ανθρώπινης γλώσσας ή ιαχή ή τόνος των ανθρώπων:
    ηεω οηεω ιωω οη ηεω ηεω οη εω ιωω οηηε ωηε ωοη ιη ηω οω οη ιεω οη ωοη ιεω οη ιεεω εη ιω οη ιοη ωηω εοη οεω ωιη ωιη εω οι ιιι ηοη ωυη ηωοηε εω ηια αηα εηα ηεεη εεη εεη ιεω ηεω οηεεοη ηεω ηυω οη εϊω ηω ωη ωη εε οοο υιωη. !
     
    3. Λέγονται όλα αυτά με Πυρ και Πνεύμα, μια φορά εις το τέλος και τότε αρχίζει πάλι η δεύτερη φορά, μέχρι εσύ συμπληρώσεις (όλους) τους Επτά Αθάνατους Θεούς του Κόσμου. Όταν εσύ τους εκβάλεις, βροντές και κρότους θα ακούσεις εις το Πλαίσιο και θα αισθανθείς εσύ ο ίδιος έναν όφη με έκαστο βρόντο. Τότε μια φορά πλέον εκστομίζεις Σιγή!  και η ομιλία το ακολουθεί.
     
    4. Εκ τούτου άνοιξε τα μάτια σου. Και θα δεις οι Θύρες άνοιξαν διάπλατα και ο Κόσμος των Θεών, ο οποίος είναι εντός των Θυρών. Έτσι, ό,τι είναι για απόλαυση και έκσταση από τη θέα, το Πνεύμα σου τρέχει να το συναντήσει και πλανιέται ψηλά. Συνεπώς, κράτησε τον εαυτό σου σταθερά και κοίταξε επίμονα συνεχώς μέσα στο εαυτό σου, έλκοντας πνοή από το Θείο.
    Τότε όταν, η Ψυχή σου θα επιστρέψει, πες:
     
    Ο Τέταρτος Λόγος
    1. Έλα πλησίον, Ω! Κύριε!
    Επί αυτής της άρθρωσης οι Ακτίνες Του θα ανοίξουν σε εσέ και εσύ θα είσαι εν τω μέσω αυτών.
    2. Όταν τότε, θα έχεις πράξει αυτό, θα βλέπεις έναν Θεό, σε άνθη της εποχής, πλάνας ομορφιάς και με Βοστρύχους από Φλόγες, σε ένα λευκό Χιτώνα και έναν ζωηρό ερυθρό Μανδύα, φορώντας έναν Στέφανο από Πυρ. Αμέσως χαιρέτισέ Τον με το Χαιρετισμό του Πυρός:
     
    Ο Πέμπτος Λόγος.
    1. Χαίρε Κύριε! Ω! Εσύ της Ισχυρής Δύναμης, Ω! Βασιλεύ της Ισχυρής Κυριαρχίας, Μέγιστε των Θεών. Ω! Ήλιε, Εσύ Κύριε του Ουρανού και της Γης. Ω! Θεέ των Θεών! Ακλόνητη είναι η Πνοή Σου. Ακλόνητη είναι η Δύναμή Σου! Ω! Κύριε, αν αυτό φαίνεται καλό για Εσένα, κάνε Εσύ αναγγελία για εμένα προς τον Πανίσχυρο Θεό, ο οποίος έχει γεννήσει και δημιουργήσει Εσένα!
    2. Υπέρ αυτού του άνδρα - N.N. υιού της N.N., γεννημένου από την θνητή μήτρα της N.N. και από τον σπερματικό Ιχώρ (αίμα των Θεών), βεβαίως, αυτός ο Ιχώρ, ο οποίος στις δικές Σου Χείρες σήμερα έχει υποβάλλει την μεταστοιχείωση της μετεμψύχωσης (αναβίωσης) κάποιου, από τις τόσο πολλές δεκάδες χιλιάδων μετασχηματιζόμενες σε αιώνια ζωή (αθανασία) την ίδια ώρα, δια μέσω της καλής ευχαρίστησης του Θεού, από τον Θεό τον Υπέρτατο Καλό, ένας άνδρας, λέγω, αποτολμά να λατρεύει Εσένα και ικετεύει με οποιαδήποτε δύναμη που έχει ένας θνητός.
    3. Προς αυτή την άρθρωση έχει έλθει εις τον Πόλο και εσύ θα Τον δεις να κινείται σφαιρικά σε μία ατραπό.
    Τότε κοίταξε επίμονα σοβαρά και ανάδιδε έναν παρατεινόμενο μυκηθμό, όμοιο με μια νότα από ένα κέρας, εκδιώκοντας το σύνολο της αναπνοής, με πίεση στα πλευρικά οστά και φίλησε τα φυλακτήρια και πες πρώτα σε αυτό προς τα δεξιά:
     
    Ο Έκτος Λόγος.
    Προστάτευσέ με! !
    Όταν έχεις εκστομίσει αυτό, θα βλέπεις τις Θύρες να ανοίγουν διάπλατα και να βγαίνουν από το Βάθος, Επτά Παρθένες, με τηβέννους από βύσσο (ύφασμα από λεπτό λινάρι – βαμβάκι της Ηλίδος), με πρόσωπα όφεως και χρυσά σκήπτρα στα χέρια τους. Αυτές είναι που επονομάζονται Τύχες του Ουρανού (αι Τύχαι). Όταν δεις αυτά τα πράγματα, κάνε Χαιρετισμό έτσι:
     
    Ο Έβδομος Λόγος.
    1. Χαίρεστε του Ουρανού Επτά Τύχες, Παρθένες σεβαστές και αγαθές, εσείς ιερές, οι οποίες ζείτε και συντρώγετε με τον ! Εσείς άμωμοι Προστάτες των Τεσσάρων Υποστηριγμάτων!
    Χαίρε Εσύ, η Πρώτη, !
    Χαίρε Εσύ, η Δευτέρα, !
    Χαίρε Εσύ, η Τρίτη, !
    Χαίρε Εσύ, η Τετάρτη, !
    Χαίρε Εσύ, η Πέμπτη, !
    Χαίρε Εσύ, η Έκτη, !
    Χαίρε Εσύ, η Εβδόμη, !
    2. Εκεί έρχονται εμπρός άλλοι, επίσης επτά Θεοί, με πρόσωπα μαύρων ταύρων, με λινό κομμάτι υφάσματος προς κάλυψη της κοιλιακής χώρας και των γεννητικών οργάνων, με επτά χρυσές κορώνες στα κεφάλια τους. Αυτοί είναι οι επονομαζόμενοι Κύριοι του Πόλου του Ουρανού.
     
    Ο Όγδοος Λόγος.
    1. Χαίρεστε Φύλακες του Άξονα, εσείς σεβαστοί εύρωστοι Νέοι, ο οποίοι όλοι με μιας, περιστρέφετε τον περιστρεφόμενο Άξονα του Ουράνιου Κύκλου, εσείς οι οποίοι λύετε βροντή και αστραπή και δονήσεις σεισμών και κεραυνούς επί των στρατιών του βέβηλου λαού, αλλά οι οποίοι δίδετε σε εμένα, ο οποίος είμαι ευλαβής και λάτρης του Θεού, καλή υγεία και σθένος στη μορφή μου σε κάθε τμήμα και κατάλληλη έκταση ακοής και όρασης και γαλήνης, εις το Παρόν καλές ώρες από αυτήν την ημέρα, Ω! Ισχυρέ Κυβερνήτα των Κυρίων και Θεών μου!
    Χαίρε, Ο Πρώτος, !
    Χαίρε, Ο Δεύτερος, !
    Χαίρε, Ο Τρίτος, !
    Χαίρε, Ο Τέταρτος, !
    Χαίρε, Ο Πέμπτος, !
    Χαίρε, Ο Έκτος, !
    Χαίρε, Ο Έβδομος, !
     
    2. Τώρα όταν όλοι είναι παρόντες στη σειρά, εδώ και εκεί, κοίταξε επίμονα εις τον Αέρα προσηλωμένα και θα δεις αστραπές να εκτοξεύονται προς τα κάτω και φώτα να τρεμουλιάζουν και η γη να σείεται και τότε ο Θεός κατέρχεται, ένας Θεός υπερυψωμένος απέραντος, ακτινοβόλου Παρουσίας, με χρυσαφένιους Βοστρύχους, σε άνθη εποχής, ενδεδυμένος με μια τήβεννο από φωτεινότητα, με Στέμμα από χρυσό πάνω στο Κεφάλι Του και ενδύματα στις Κνήμες Του, κρατώντας στο δεξιό Του χέρι τον χρυσαφένιο Ώμο του Μόσχου. Αυτό αργότερα είναι η Άρκτος, η οποία κινεί τον Ουράνιο Θόλο και αλλάζει την κατεύθυνσή του, μόλις πάνω, μόλις κάτω, σύμφωνα με την ώρα. Τότε θα δεις αστραπές να πηδούν από τα Μάτια Του και από το Σώμα Του, αστέρες.
    3. Αμέσως ανάδιδε έναν μυκηθμό παρατεινόμενο, με πίεση της κοιλιακής χώρας, για να αρχίσουν οι αισθήσεις σου να πηγαίνουν όλες μαζί – παρατείνοντας προς αυτό το τέλος, φιλώντας πάλι τα φυλακτήρια και λέγοντας:
     
    Ο Ένατος Λόγος.
    Ω! Κύριε μου – εμένα του N. N. - διέμεινε, μαζί μου, μαζί με την Ψυχή μου! Ω! Μην με αφήνεις!
    Γιατί , οι προσφορές μένουν για Σένα. Και κοίταξε επίμονα προσηλωμένα το Θεό, με μυκηθμό παρατεινόμενο και έτσι χαιρέτησε Αυτόν:
     
    Ο Δέκατος Λόγος.
    Χαίρε Κύριε, Εσύ είσαι Εξουσιαστής του Ύδατος! Χαίρε, Θεμελιωτή της Γης! Χαίρε, Πρίγκιπα της Πνοής! Ω! Κύριε, ζωή γεννηθείσα πάλι, εκπνέω σε αυτήν που έγινε Εξέχουσα και έχοντας γίνει Εξέχουσα, πεθαίνω. Ύπαρξη γεννηθείσα εκτός της κατάστασης της γέννησης και του θανάτου, η οποία δίνει γέννηση σε θνητές ζωές, εγώ τώρα, ελεύθερος, διαβαίνω στην κατάσταση της υπερυψωμένης γέννησης, καθώς Εσύ την έχεις εδραιώσει, σύμφωνα όπως Εσύ έχεις ορίσει και κάνει, το Μυστήριο.

     Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το αυθεντικό αρχαίο κείμενο και την απόδοσή του, μαζί με σημειώσεις.

  • Επιλογές

    Τα Μαγικά Τετράγωνα είναι κατ' ουσίαν, γεωμετρικές συμφωνίες.
    Από τους παλιούς χρόνους όλα τα φυλακτά, μαζί με αυτά των αριθμητικών συμφωνιών (Ουαφίκ) διαιρούνται σε διάφορα είδη. Τα είδη αυτά έχουν σχέση με τα στοιχεία που διαμορφώνονται και τα θέματα που επηρεάζουν.  Τα φυλακτά έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης όλων των λαών. Με αυτά ασχολήθηκαν οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι, οι Πέρσες, οι Κινέζοι, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, οι Χριστιανοί, οι Μουσουλμάνοι, αλλά και οι Προϊσλαμικοί λαοί. Ειδικά οι τελευταίοι, φαίνεται πως πίστευαν πολύ σε αυτά. Εν γένει όμως, υπάρχουν σημαντικές προσωπικότητες που αναφέρονται στα φυλακτά ή ερεύνησαν και ανάπτυξαν μεγάλα τμήματα της θεωρίας τους. Όπως ο Αριστοτέλης, ο Ίμπν Σίνα, ο Γκαζάλι και άλλοι. Σε πολλούς από αυτούς, οφείλεται η έναρξη μεγάλων επιστημονικών περιόδων, γνώσης, φιλοσοφίας, ιατρικής κλπ.

    Τα φυλακτά που έχουν καθορισμένες αριθμητικές συμφωνίες, είναι:
    Το τρίγωνο που χρησιμοποιείται για θεραπεία ασθενειών και από τα επακόλουθά τους, αλλά και για προστασία και απόκτηση των κατάλληλων μέσων για περιουσία και συντήρησης.
    Το τετράγωνο που είναι το καλύτερο για αγάπη, για προστασία και για θεραπεία. Είναι επίσης για απόκτηση περιουσίας, για ευλογία, για υπεροχή, για ευφυΐα και για να κάνει κάποιος παιδί.
    Το πεντάγωνο που χρησιμεύει για καλές εργασίες αλλά και για επιθέσεις, για χωρισμούς, για μίσος και αντιπάθεια, για ανατροπή και ματαίωση εργασίας αντιπάλων και εχθρών.
    Το εξάγωνο που είναι κατάλληλο για δόξα, για ασφάλεια, για προστασία, για ενδυνάμωση, για θεραπεία, για καλή τύχη και ευλογία.
    Το επτάγωνο που συνήθως, χρησιμοποιείται για αποτροπή μαύρης μαγείας και ασφάλεια από αυτήν, αλλά και για κάθε ζημιά. Ακόμα για της γνώσης και τόνωση της εξυπνάδα.
    Το οκτάγωνο που είναι για ωφέλιμες ή κακές ή διαβολικές εργασίες, αλλά και για άμυνα, για προστασία στις συνδέσεις και τους δεσμούς.
    Το εννεάγωνο που είναι πανίσχυρο για διάλυση διλλημάτων και προβλημάτων θλίψης, αποθάρρυνσης και ψυχικής οδύνης. Είναι για την αγάπη, για συμμετοχή σε εταιρείες και συνεταιρισμούς, για περιουσία, για δόξα και τιμές, για θεραπεία από ασθένειες και προστασία από αυτές. Είναι για την κατάργηση της μαγείας και ότι ακολουθεί αυτήν.
    Το δεκάγωνο είναι για ικανοποίηση των αναγκών στις δυσκολίες και για μεγαλοπρεπή δόξα και κοινωνική θέση.


    Θεωρείται πως ο χρόνος των συμφωνιών, είναι: Το Σάββατο: από την ανατολή του Ήλιου μέχρι το απόγευμα. Την Κυριακή: από το πρωί ως το μεσημέρι, μετά από το απόγευμα ως την δύση. Την Δευτέρα: από το χάραμα ως την ανατολή του Ήλιου, μετά από το μεσημέρι ως το απόγευμα. Την Τρίτη: από το πρωί ως το μεσημέρι, μετά από το απόγευμα ως το σούρουπο. Την Τετάρτη: από το πρωί ως το σούρουπο. Την Πέμπτη: από το χάραμα ως το σούρουπο. Την Παρασκευή: από το χάραμα ως το σούρουπο.

    Εδώ, θα παρουσιάσω διάφορα φυλακτά που ανήκουν στις κατηγορίες αυτές.

     Συμφωνία Τριγώνου
     
    Ξεκινάμε, με μια σφραγίδα που βοηθά στο να σε υπακούουν οι άλλοι γύρω σου.
     Αυτή η σφραγίδα είναι χρήσιμη σε άτομα που έχουν καθημερινή επαφή με άλλους, όπως υπαλλήλους, συνεργάτες και εν γένει ομάδες ανθρώπων. Λένε, λοιπόν, οι γραφές πως αν την γράψεις σε δέρμα γαζέλας με μελάνι Ρούχι και την κρεμάσεις στο δεξιό βραχίονα κατά την ώρα της εργασίας, όλοι γύρω θα σε υπακούουν.
     Αυτή είναι η μορφή της σφραγίδας που ανήκει στο τρίγωνο:

    ٦٦١

    ٦٦٦

    ٦٥٩

    ٦٦٠

    ٦٦٢

    ٦٦٤

    ٦٦٥

    ٦٥٨

    ٦٦٣

     Ένα ακόμα φυλακτό της ίδιας ομάδας.

    Για προσέλκυση πελατών
    Γράψε σε χαρτί και κρέμασε το μέσα στο μέρος ή το κατάστημα. Γύρω γράψε τα λόγια, αρχίζοντας από πάνω δεξιά και γράφοντας από δεξιά προς τα αριστερά.

    ١٠٦

    فيكون

    ۱٦٦

    ٨٢

    ۹۴

    ۱۱۸

    ١۴۲

    ۱۵۴

    كن

    ۷۰

    ۱۳۰

    اللهم  بحق ما في هذا الخاتم من اسمك الأعظم إن تجلب أولاد آدم و بنات حواء  إلى من علقت عليه هذه الأسماء و الآيات الشريفة انك على كل شيء قدير و  صلى الله على سيدنا محمد و آله و صحبه و سلم

     Συμφωνία Τετραγώνου  
    Η σφραγίδα που ακολουθεί, ανήκει στο τετράγωνο και βοηθά στο να ικανοποιείται κάθε ανάγκη και στόχος. Γράφεις τη σφραγίδα και γύρω της το κείμενο που ακολουθεί, αρχίζοντας από την επάνω δεξιά γωνία και με κατεύθυνση από δεξιά προς τα αριστερά. Την γράφεις Πέμπτη πρωί με μελάνι Ρούχι. Μετά την θυμιάζεις με άνμπαρ. Την τυλίγεις πολύ καλά, (όχι με νάυλον) ώστε να μην μπορεί να βραχεί και την κάνεις φυλακτό. Την φοράς στο δεξιό χέρι σου. 

    ٥٦٠٤ ٥٦٠٧ ٥٦١٠ ٥٥٩٧
    ٥٦٠٩ ٥٥٩٨ ٥٦٠٣ ٥٦٠٨
    ٥٦٩٩ ٥٦١٢ ٥٥٠٥ ٥٦٠٢
    ٥٦٠٦ ٥٦٠١ ٥٦٠٠ ٥٦١١

    Το κείμενο είναι:

    بسم الله الرحمن الرحيم اللّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْوَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ . لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ .

     Συμφωνία Πενταγώνου
    Ακολουθεί μια από τις χρήσεις του πενταγώνου. Γράψε τη σφραγίδα όταν η Αφροδίτη είναι στην τιμή της ή στην έξαρσή της στο ζώδιο των Ιχθύων. Αυτό θα σου φέρει θετική και μεγάλη επίδραση στην αγάπη, τη συμπάθεια, τη στοργή και τη φιλία. Και αν επιθυμείς να δημιουργήσεις ειρήνη μεταξύ των συζύγων, τους δίνεις τη σφραγίδα, να την κρατούν σαν φυλακτό. Αυτό θα επιδράσει στην αγάπη τους.
    Ακόμα, αν την ζωγραφίσεις και τη μεταφέρεις μαζί σου, όταν ο Άρης είναι στο Σκορπιό και η Σελήνη στον Καρκίνο, δεν σε νικούν και θα σε συντρίβουν οι άνθρωποι.
    Επίσης είναι ένα πολύ δυνατό φυλακτό για τους άνδρες που έχουν αποτυχία στην συναισθηματική ζωή τους. Αν την γράψει κάποιος με μελάνι Ρούχι και τη μεταφέρει μαζί του, θα έχει μεγάλα αποτελέσματα και επιδράσεις, όταν αναζητά μια ιδανική γυναίκα, για αυτόν.

    ٢٠

    ٢

    ٣

    ١٨

    ٢٢

    ١

    ١٦

    ٩

    ١٤

    ٢٥

    ٢١

    ١١

    ١٣

    ١٥

    ٥

    ١٩

    ١٢

    ١٧

    ١٠

    ٧

    ٤

    ٢٤

    ٢٣

    ٨

    ٦

    Ένα ακόμα φυλακτό της ίδιας ομάδας.
    Από τα μυστικά φωτεινά γράμματα كهيعص
    Χαράζεις τα γράμματα σε καθαρό ασήμι. Στην πρώτη όψη είναι τα γράμματα και στην δεύτερη οι αριθμοί τους. Η ώρα της εργασίας πρέπει να αρχίσει την στιγμή της ανατολής του Ταύρου και η Αφροδίτη να είναι στον Ταύρο ή στην τιμημένη θέση της στο 12ο ζώδιο. Το θυμίαμα είναι άνμπαρ και αούντ. Μετά κάλυψέ το με μετάξι λευκό και το κουβαλάς μαζί σου. Θα έχεις ευλογία, μεγάλες ωφέλειες και οι γλώσσες των ανθρώπων θα γίνουν ανίκανες να σε βλάψουν. Οι συμφωνίες του πενταγώνου στις πλευρές, είναι:

    Πρώτη όψη

    ك

    هـ

    ي

    ع

    ص

    ع

    ص

    هـ

    ي

    ك

    ي

    ك

    ص

    هـ

    ع

    هـ

    ع

    ك

    ص

    ي

    ص

    ي

    ع

    ك

    هـ

    Δεύτερη όψη

    ٢٠

    ٥

    ١٠

    ٧٠

    ٩٠

    ٧٠

    ٩٠

    ٥

    ١٠

    ٢٠

    ١٠

    ٢٠

    ٩٠

    ٥

    ٧٠

    ٥

    ٧٠

    ٢٠

    ٩٠

    ١٠

    ٩٠

    ١٠

    ٧٠

    ٢٠

    ٥

     Συμφωνία Δεκαγώνου
    Το δεκάγωνο των ιερών γραμμάτων,
    كهيعص-حمعسق, είναι για γάμο
    Γράψε το ουαφίκ που ακολουθεί και γύρω του το κείμενο, αρχίζοντας από την πάνω δεξιά γωνία και από δεξιά προς τα αριστερά. Κρέμασε στο κεφάλι ή στον βραχίονα. Την εργασία να την κάνεις σε κατάλληλο χρόνο που αφορά τον γάμο.

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ص

    ح

    م

    ع

    س

    ق

    هـ

    ى

    ع

    ص

    ح

    م

    ع

    س

    ق

    ك

    ى

    ع

    ص

    ح

    م

    ع

    س

    ق

    ك

    هـ

    ع

    ص

    ح

    م

    ع

    س

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ص

    ح

    م

    ع

    س

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ح

    م

    ع

    س

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ص

    م

    ع

    س

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ص

    ح

    ع

    س

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ص

    ح

    م

    س

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ص

    ح

    م

    ع

    ق

    ك

    هـ

    ى

    ع

    ص

    ح

    م

    ع

    س

    Κείμενο:

    إِنَّ الَّذِينَ يَتْلُونَ كِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً يَرْجُونَ تِجَارَةً لَّن تَبُورَ  

     

  • Εφαρμογές

    Λέγουν οι Άγιοι Σούφι:

    بدأت  ببسم الله روحي به امتدت  إلى كشف أسرار بباطنه  انطوت

     Μπαντάου Μπιμπίσμιλα Ρούχεϊ   Μπίχι  Ιμ-ταντάτ ίλα κασφ άσραρ μπιμπατένχι Ιν-τάουατ

     που σημαίνει: Το πνεύμα του ξεκίνησε με το Μπίσμιλλα και απλώθηκε για να ανακαλύψει τα μυστικά που είναι κρυμμένα μέσα στον κόσμο.
    Από τις πάρα πολλές ωφέλειές του, διάλεξα να παρουσιάσω τις πιο γνωστές και απλές.

     

    28 απλές ωφέλειες του Μπισμιλλάχιραχμάνιραχίμ

    το λες κάθε μέρα 30 φορές και αγαπιέσαι απ’ όλους τους ανθρώπους.
    το λες 18 φορές καθημερινά και γίνεσαι σοφός.
    το γράφεις πάνω σε περγαμηνή γαζέλας και το κρεμάς σε άρρωστο που έχει πρόβλημα στο νευρικό σύστημα, στις αρτηρίες.
    το προηγούμενο ποίημα έχει μέσα του τα θεϊκά μυστικά. Ανοίγει το 3ο μάτι. Το μελετάς συχνά.
    το γράφεις 100 φορές  بسم الله الرحمن الرحيم  και το κρατάς. Για προκοπή και σεβασμό. Ο Θεός σου παρέχει ότι έχεις ανάγκη και φαίνεσαι μεγάλος και τρανός.
    όποιος διαβάζει το μπίσμιλλα 786 φορές για 7 μέρες πριν την έναρξη της εργασίας, θα έχει επιτυχία.
    το λες 21 φορές πριν κοιμηθείς. Δίνει προστασία.
    το λες 50 φορές μπροστά σε τυραννικό άρχοντα ή κάθε εξουσία και υποκύπτει.
    το επίλυση μαγείας, πες το 487 φορές.
    786 φορές πάνω από ποτήρι με νερό. Γίνεται ερωτικό φίλτρο.
    το λες 786 φορές πάνω από ποτήρι με νερό και το πίνει για 7 μέρες ο τεμπέλης. Ενεργοποιείται.
    το λες μετά την πρωινή προσευχή 2500 φορές για 40 μέρες. Μαθαίνεις θεϊκά μυστικά και βλέπει η καρδιά σου τα δώρα του Θεού. Στον ύπνο βλέπεις οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο.
     γράφεις σε περγαμηνή γαζέλας με μελάνι Ρούχι, 121 φορές بسم الله الرحمن الرحيم     και καπνίζεις τζάουι, λιβάνι δέκερ και μία σάιλα. Το κρατάς πάνω σου. Είναι για χρήματα. Εξοφλούνται όλα τα χρέη.
    γράφεις 40 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   σε γυάλινη επιφάνεια και το σβήνεις με ζαμ-ζαμ ή αγιασμό ή καθαρό πηγαδίσιο νερό. Είναι για όλες τις ασθένειες. Ακόμα δίνει εύκολο τοκετό.
    γράφεις 35 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   σε χαρτί και το κρεμάς στο σπίτι για προστασία, στο μαγαζί για να φέρει πελάτες.
    γράφεις 110 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   και το κρεμά πάνω της, η γυναίκα που της πεθαίνουν τα παιδιά ή αποβάλλει.
    γράφεις 130 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   την 1η του μήνα Μουχάρεμ. Το κρατάς και είναι για την προστασία της οικογένειας, όσο ζει αυτός που το κρατά.
    γράφεις 101 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   σε χαρτί και το θάβεις στο κτήμα. Άριστη σοδειά.
    γράφεις 70 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   και το βάζεις στο σάβανο του πεθαμένου, για προστασία στην άλλη ζωή.
    χαράσσεις σε μόλυβδο بسم الله الرحمن الرحيم   και το βάζεις στο δίχτυ. Αυξάνει τη σοδειά των ψαριών.
    για πονοκέφαλο: γράψε 21 φορές το بسم الله الرحمن الرحيم και κρέμασέ το στο κεφάλι.
    για θεραπεία σε καθετί. Πάρε 3 χαρτιά, στο 1ο γράψε 33 φορές بسم الله الرحمن الرحيم    και βάλε το με νερό σε γυάλινο μπουκάλι πράσινο, στο 2ο γράψε 33 φορές بسم الله الرحمن الرحيم    και βάλε το σε γυάλινο μπουκάλι πράσινο και στο 3ο γράψε 34 φορές بسم الله الرحمن الرحيم   και βάλε το σε γυάλινο μπουκάλι πράσινο. Πίνεις το πρώτο για 3 μέρες πρωί, βράδυ. Το δεύτερο για 3 μέρες πρωί, βράδυ. Το τρίτο για 3 μέρες πρωί, βράδυ.
    το γράφεις γράμμα-γράμμα 121 φορές και έχεις ικανοποίηση αναγκών. Ρούχι και το λιβανίσεις μία σάιλα, τζάουι, λιβάνι δέκερ και το κρατάς, θα αποκτήσεις πολλά χρήματα.
    το γράφεις 50 φορές  بسم الله الرحمن الرحيم σε χαρτί, το μελετάς 150 φορές και το κουβαλάς. Εισέρχεσαι σε κυβερνήτες και αξιωματούχους και προστατεύεται σε ότι ζητήσεις.
    το λες 150 φορές και γνωρίζεις μυστικά του σύμπαντος και αποκτάς μεγάλη πνευματική δύναμη
    για εξυπνάδα: πες το 786 φορές σε νερό και πίνει από αυτό το νερό το άτομο που δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνο, την ώρα της ανατολής για 7 μέρες. Μαθαίνει ότι και αν ακούσει.
    πες το 21 φορές όταν πας για ύπνο, σε προστατεύει από διαβολικές επιρροές
    πες το 300 φορές την ώρα της ανατολής, όταν θέλεις να συναντήσεις κάποιον ανώτερο.

  • Η δύναμη της Αγίας Σούρα




    بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ﴿1﴾ الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿2﴾ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ ﴿3﴾ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ﴿4﴾ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ ﴿5﴾ اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ ﴿6﴾ صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ ﴿7﴾

     

     

    Η Φάτεχα σχετίζεται άμεσα και βαθιά με τους Επτά Κυρίους Βασιλείς, αυτούς που συνήθως οι άνθρωποι τους αποκαλούν Αρχαγγέλους. Όμως η σωστή έκφραση είναι Βασιλείς γιατί εξουσιάζουν και βασιλεύουν. Σχετίζεται λοιπόν η Φάτεχα με τον υπηρέτη της Άνω και Κάτω εξυπηρέτησης.
      Ο πρώτος Βασιλιάς Άγγελος της Γης, έχει το όνομα «المذهب - Αλμουδάχαμπ» που σημαίνει «ο πιστός, το δόγμα, η ιδεολογία» και ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά Ρουκιαϊήλ «روقيائيل» και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα της: بسم الله الرحمن الرحيم الحمد لله رب العالمين
    Το όνομα του Θεού που έρχεται μαζί είναι το «فرد»-Φέρντουν που σημαίνει «ο μοναδικός, ο ένας, η ατομικότητα» και το γράμμα του είναι το الفاء - Φα. Το κάλεσμά του με τα Συριακά ονόματα είναι «ياه ياه» και η μέρα του είναι η Κυριακή, ο πλανήτης του ο Ήλιος, το ζώδιο ο Λέων, το όνομα της Σελήνης είναι το «لياخيم», το όνομα από τους Ταχατιήλ (الطهاطيل) είναι το للطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου, είναι το «ابجد», το μέταλλο είναι ο χρυσός και ο λίθος του είναι το ρουμπίνι.

     Ο δεύτερος γήινος Βασιλιάς είναι ο «أبا كعب مرة Άμπα Κάαμπ Μουράτ», που σημαίνει «ο πατέρας της δόξας του χρόνου» και ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά «جبرائيل»-Τζιμπραϊήλ και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα: الرحمن الرحيم
    Το όνομα του Θεού που έρχεται μαζί του είναι το «جبار» - Τζαμπάρ που σημαίνει «μεγάλος σαν γίγαντας» και το γράμμα του είναι το الجيم - Τζιμ. Το κάλεσμά του στα Συριακά ονόματα είναι «سام سام» και η μέρα του είναι η Δευτέρα, ο πλανήτης του η Σελήνη, το ζώδιο ο Καρκίνος, το όνομα της Σελήνης είναι το «ليالغو», το όνομα από τους Ταχατιήλ είναι το مهطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου είναι το «هوزح», το μέταλλο είναι το ασήμι και ο λίθος είναι ο ίασπις.

     

    Ο τρίτος γήινος Βασιλιάς είναι ο «ابا محرز الاحمر Άμπα Μαχρούζ αλάχμαρ» που σημαίνει «ο πατέρας προμηθευτής ο κόκκινος» και ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά «سمسمائيل» - Σαμσμαϊήλ και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα: مالك يوم الدين
    Το όνομα του Θού που έρχεται μαζί του είναι το «شكور» - Σσουκούρ που σημαίνει «ο ευγνώμων, ο εκτιμημένος» και το γράμμα του είναι το الشين - Σιν. Το κάλεσμά του στα Συριακά ονόματα είναι «دمليخ دمليخ» και η ημέρα του είναι η Τρίτη, ο πλανήτης είναι ο Άρης, το ζώδιο ο Σκορπιός, το όνομα της Σελήνης είναι το «ليافور», το όνομα από τους Ταχατιήλ είναι το قهطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου είναι το «طيكل», το μέταλλο είναι ο υδράργυρος και ο λίθος είναι ο κόκκινος αχάτης.
     
    Ο τέταρτος γήινος Βασιλιάς είναι ο ««برقان Μπορκάν» και ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά «ميكائيل» - Μικαϊήλ και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα: اياك نعبد واياك نستعين
    Το όνομα του Θεού που έρχεται μαζί του είναι το ««ثابت»-Θάμπατ που σημαίνει «ο σταθερός» και το γράμμα του είναι το الثاء - Θα. Το κάλεσμά του στα Συριακά ονόματα είναι «أهياش أهياش» και η ημέρα του είναι η Τετάρτη, ο πλανήτης είναι ο Ερμής, το ζώδιο οι Δίδυμοι, το όνομα της Σελήνης είναι το «لياروث», το όνομα από τους Ταχατιήλ είναι το فهطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου είναι το «منسع», το μέταλλο είναι ο κασσίτερος και ο λίθος είναι ο κρύσταλλος.

     Ο πέμπτος γήινος Βασιλιάς είναι ο « «شمهورش Σαμχούρς», ο οποίος δικάζει τα τζίνς, και ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά ««صرفائيل» - Σραφιαϊήλ και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα: اهدنا الصراط المستقيم
    Το όνομα του Θεού που έρχεται μαζί του είναι το «ظهير» - Δαχίρ που σημαίνει «ο βοηθός» και το γράμμα του είναι το الظاء - Δα. Το κάλεσμά του στα Συριακά ονόματα είναι «دردميش دردميش» και η ημέρα του είναι η Πέμπτη, ο πλανήτης είναι ο Δίας, το ζώδιο ο Τοξότης, το όνομα της Σελήνης είναι το «لياروغ», το όνομα από τους Ταχατιήλ είναι το نهطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου είναι το «فصقر>», το μέταλλο είναι ο χαλκός και στο υλικό βασίλειο είναι το κοχύλι ή όστρακο.

    Ο έκτος γήινος Βασιλιάς είναι ο «ο «الابيض » και ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά «عنيائيل» - - Ανιαϊήλ και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα: صراط الذين انعمت عليهم
    Το όνομα του Θεού που έρχεται μαζί του είναι το «خبير» - Χαμπίρ που σημαίνει «ο έχων την εξουσία, το κύρος» και το γράμμα του είναι το الخاء - Χα. Το κάλεσμά του στα Συριακά ονόματα είναι سبوح سبوح قدوس قدوس رب الملائكة والروح και η ημέρα του είναι η Παρασκευή, ο πλανήτης είναι η Αφροδίτη, το ζώδιο ο Ταύρος, το όνομα της Σελήνης είναι το «لياروش», το όνομα από τους Ταχατιήλ είναι το جهطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου είναι το «شتثخ», το μέταλλο είναι ο σίδηρος και ο λίθος είναι ο κρύσταλλος.

    Ο έβδομος γήινος Βασιλιάς είναι ο « ο «ميمون ابا نوخ Μαΐμούν Άμπα Νώχ» που είναι από τους πιο μεγάλους Βασιλιάδες στην επέκταση, στην εργασία, στην παρουσία. Δεν συνδέεται η παρουσία του με την ημέρα του, αλλά παρουσιάζεται κάθε ώρα, οποτεδήποτε, χωρίς να είναι αναγκαίο να γίνει προετοιμασία του στις λατρευτικές εργασίες και είναι ο κυβερνήτης πάνω στις επτά καλοτυχίες. Ξεκινά με το μπροστινό τμήμα του μετώπου του Ανώτερου Βασιλιά «كسفيائيل» - Κασφιαϊήλ και υπηρετεί την Ευγενική Σούρα, στο τμήμα: غير المغضوب عليهم ولا الضالين Είναι το τοίχος του Κοράν «الهمزة». Το όνομα του Θεού που έρχεται μαζί του είναι το «زكي»-Ζέκι' που σημαίνει «ο επαινών, ο ωφέλιμος» και το γράμμα του είναι το الزاي ’. Το κάλεσμά του στα Συριακά ονόματα είναι ازلي ازلي ازرار ازرار και η ημέρα του είναι το Σάββατο, ο πλανήτης είναι ο Κρόνος, το ζώδιο ο Αιγόκερως, το όνομα της Σελήνης είναι το «لياشلش», το όνομα από τους Ταχατιήλ είναι το لخطهطيل, και από τα ονόματα των βασιλιάδων επιτρόπων στη λίστα του Θρόνου είναι το «ذضظغ», το μέταλλο είναι ο μόλυβδος και στο υλικό βασίλειο είναι το αντιμόνιο. 

     

     

  • Θεωρεία και πράξη

    Συμπεραίνω, μέσα από μακροχρόνια έρευνα στο χώρο του Απόκρυφου, στη Σφαίρα της Σοφίας των Σούφι, πως όλα  έχουν μία Αρχή Γνώσης, μία και μοναδική Πηγή: τον Αριθμό. Η ολότητα της Απόλυτης Γνώσης κάρπισε αφειδώς στις "καρδιές" του Πυθαγόρα, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Πρόκλου κι άλλων.
    Πριν από όλα, κάθε ερευνητής πρέπει να μελετήσει τη Φύση των Αριθμών και  των Γραμμάτων. Να βρει τις τέλειες εφαρμογές τους. Να αγαπήσει αυτό που ο Αριστοτέλης αποκάλεσε,  <<Τα τρία επίπεδα της έκφρασης  των γραμμάτων>>, των Αγγέλων, των Ψυχών και των Ανθρώπων. Θα πρέπει να γνωρίζει ότι η Ροή του Ποταμού της Γνώσης προσφέρει αναλογικά στον καθένα εργαζόμενο, το βαθμό της Δύναμης που πρέπει να υπάρχει  για το αποτέλεσμα της εργασίας στα θέματα που αφορούν τα Τυπικά της μαγείας.
    Ο Αστρικός Χρόνος των ζωδίων είναι σημαντικός παράγοντας στα τελετουργικά της Μαγείας. Τα διαστήματα είναι σχεδόν καθορισμένα.
    Η είσοδος του ζωδίου του Κριού είναι περίπου στις 21-3ου και γίνεται μέσα στον κοσμικό  οίκο  του  Καρκίνου και η έξοδος του ζωδίου του Κριού είναι περίπου στις 19-4ου  μέσα στον κοσμικό οίκο του Λέοντα. Στην είσοδο έχομε τετραγωνισμό και στην έξοδο έχομε τριγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου του Ταύρου είναι περίπου στις 20-4ου  και γίνεται μέσα  στον κοσμικό οίκο  του Λέοντα  και η έξοδος του ζωδίου του Ταύρου είναι περίπου στις 20-5ου, μέσα στον κοσμικό οίκο της Παρθένου. Στην είσοδο έχομε τετραγωνισμό και στην έξοδο έχομε τριγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου  των Διδύμων είναι περίπου  στις 21-5ου,μέσα  στον κοσμικό οίκο της Παρθένου και  η έξοδος του ζωδίου είναι περίπου, στις 21-6ου  μέσα  στον κοσμικό οίκο του Ζυγού. Στην είσοδο έχομε τετραγωνισμό και στην έξοδο έχομε  τριγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου του Καρκίνου γίνεται περίπου στις 21-6ου μέσα στον κοσμικό οίκο το Ζυγού και η έξοδος του ζωδίου είναι περίπου  στις 22-7ου  μέσα  στον κοσμικό οίκο  του Ζυγού. Στην είσοδο και στην έξοδο έχομε τετραγωνισμό. Η είσοδος  του ζωδίου του Λέοντα γίνεται περίπου  στις 23-7ου μέσα στον κοσμικό οίκο του Ζυγού κι η έξοδος του ζωδίου είναι περίπου στις 23-8ου μέσα στον κοσμικό οίκο του Σκορπιού. Στην είσοδο έχομε εξαγωνισμό και στην έξοδο έχομε τετραγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου της Παρθένου γίνεται περίπου στις 24-8ου μέσα στον κοσμικό  οίκο του Σκορπιού και η έξοδος  του ζωδίου είναι  περίπου στις 23-9ου μέσα στον κοσμικό οίκο του Τοξότη. Στην είσοδο έχομε εξαγωνισμό και στην έξοδο έχομε  τετραγωνισμό. Η είσοδος  του ζωδίου του Ζυγού  γίνεται περίπου  στις 24-9ου μέσα στον κοσμικό οίκο του Τοξότη και η έξοδος του ζωδίου είναι περίπου στις 23-10ου   μέσα στον κοσμικό οίκο του Αιγόκερω. Στην είσοδο έχομε εξαγωνισμό και στην έξοδο έχομε  τετραγωνισμό. Η είσοδος  του ζωδίου του Σκορπιού  γίνεται  περίπου στις 24-10ου μέσα στον κοσμικό οίκο του Αιγόκερω και η έξοδος του ζωδίου είναι  περίπου στις 22-11ου, μέσα  στον κοσμικό οίκο του Υδροχόου.  Στην είσοδο έχομε εξαγωνισμό  και στην έξοδο έχομε τετραγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου του Τοξότη  γίνεται περίπου στις 23-11ου μέσα  στον κοσμικό οίκο του Υδροχόου  και η έξοδος του ζωδίου είναι  περίπου στις 21-12ου  μέσα στον κοσμικό οίκο του Κριού. Στην είσοδο έχομε εξαγωνισμό και στην έξοδο έχομε τριγωνισμό. Το ζώδιο του Τοξότη εσωκλείνει τον κοσμικό οίκο των Ιχθύων. Η είσοδος  του ζωδίου του Αιγόκερω  γίνεται περίπου  στις 22-12ου  μέσα στον κοσμικό οίκο του Κριού και η έξοδος του ζωδίου είναι  περίπου στις 20-1ου  μέσα στον κοσμικό οίκο του Ταύρου. Στην είσοδο έχομε τετραγωνισμό και στην έξοδο έχομε  τριγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου του Υδροχόου γίνεται περίπου στις 21-1ου και η έξοδος του ζωδίου, μέσα στον κοσμικό οίκο του Ταύρου κι η έξοδος του ζωδίου είναι περίπου στις 18-2ου, μέσα  στον κοσμικό  οίκο των Διδύμων.  Στην είσοδο  έχομε τετραγωνισμό και στην έξοδο έχομε τριγωνισμό. Η είσοδος του ζωδίου των Ιχθύων  γίνεται περίπου στις 19-2ου μέσα στον κοσμικό οίκο των Διδύμων κι η έξοδος του ζωδίου είναι  περίπου στις 19-3ου μέσα στον κοσμικό οίκο του Καρκίνου. Στην είσοδο έχομε τετραγωνισμό και στην έξοδο έχομε  τριγωνισμό.
    Τα πνευματικά ρεύματα ενός εκάστου ζωδίου φτάνουν στη καρδιά των ανθρώπων μέσα από τις  προσευχές και τις δεήσεις.  Η καρδιά των ανθρώπων  έχει δύο  όψεις: μία φανερή και μία κρυφή.  Αυτή που φαίνεται λέγεται "αγάπη" και αυτή που δεν φαίνεται λέγεται "έρωτας".
    Ακόμα έχει τρία επίπεδα: Το πρώτο είναι πύρινο. Είναι το εξωτερικό κι αποκαλείται Αγάπη. Δέχεται στις διδασκαλίες της Δημιουργίας. Το δεύτερο είναι αυτό που αποκαλείται Έρωτας κι εκφράζεται μέσα από τις προσευχές. Είναι τυλιγμένο  στο πλέγμα των συγκινήσεων, των πνευματικών  αναμνήσεων, των εσωτερικών  ανησυχιών. Το τρίτο είναι η καρδιά της καρδιάς, είναι ο Ουράνιος Έρωτας. Από εδώ πηγάζει η αγάπη, η άδολη αγάπη  για το Δημιουργό  και το Έργο Του. Αυτό το επίπεδο εκφράζει την Αλήθεια που  δέχεται με τη Δέηση.  Είναι σαν μάτι στη καρδιά του ανθρώπου. Είναι ο Πόθος του Έρωτα του Αναμάρτητου Ανθρώπου.  Είναι το επίπεδο του οποίου η λειτουργία  είχε σαν αποτέλεσμα στον Προφήτη Δαυίδ, τη συγγραφή των Άγιων Ψαλμών του. Δεν είναι τυχαίο που  σε όλες τις θρησκείες, σε όλους τους καιρούς, διδάσκεται η προσευχή. Η πνευματική  έκσταση οδηγεί  στην ταύτιση με τον Έναν. 
    Η Εσωτερική  Φιλοσοφία της Μαγείας συγκεντρώνει, όλα τα στοιχεία τα απαραίτητα για την αναγνώρισή της σαν μία πειραματική επιστήμη, η οποία βασίζεται στην αναλογία που υπάρχει, μεταξύ μικρόκοσμου και μακρόκοσμου και επιδίδεται στη διαπίστωση του μεγέθους των αναλογιών μεταξύ του κόσμου και του ανθρώπου.
    Βρίσκεται ότι ο κοινός μεσάζοντας και οικουμενικός παράγοντας ενέργειας, για τον άνθρωπο είναι το αστρικό του σώμα  και για τον κόσμο είναι το αστρικό φως ή Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Το αστρικό σώμα του ανθρώπου μπαίνει σε κίνηση από τρία πνευματικά ελατήρια: τη φαντασία, τη βούληση και την πίστη. Μέσα από αυτά μπορεί να επενεργήσει, στη Ψυχή του Κόσμου και να δεχθεί ή να στείλει  δυνάμεις παλμικής φύσης. Η δόνηση παίζει  πρωτεύοντα ρόλο. Ο αριθμός των δονήσεων και κατ’ επέκταση οι μορφές ενέργειας  είναι απεριόριστες.
    Κάθε σκέψη, κάθε επιθυμία προκαλεί τον ίδιο τρόπο δόνησης στο αστρικό μας σώμα. Κι αυτό γιατί υπάρχει συμπάθεια για το αστρικό φως του κόσμου. Μπορεί έτσι, ο άνθρωπος να προκαλέσει τη διέγερση και την εκδήλωση φαινομένων κοσμικής φύσης, τα οποία είναι πολλαπλάσια της  αρχικής δόνησης. Οι Ουράνιες  Δυνάμεις υπακούουν, σύμφωνα με τους νόμους,  στη θέληση,  στη φαντασία και στη πίστη του ανθρώπου. Το ίδιο συμβαίνει και για τον άνθρωπο σε σχέση με τον κόσμο. Η εναλλαγή αυτή των δυνάμεων γίνεται μέσα απ’ τα ρευστά και τις δυνάμεις του αστρικού πεδίου.
    Τα συστατικά που  αποτελείται ο άνθρωπος και οι φυσιολογικές, ψυχολογικές και πνευματικές λειτουργίες τις οποίες εκδηλώνει, βρίσκονται σε  στενή  σχέση και αναλογία με τις φυσιολογικές, ψυχολογικές και πνευματικές λειτουργίες του κόσμου.
    Όπως ο άνθρωπος χαρακτηρίζεται απ' το φυσικό, αιθέριο, αστρικό και  νοητικό σώμα, έτσι  και κάθε πλανήτης, κάθε πλανητικό σύστημα, κάθε αστέρι του ουράνιου στερεώματος, έχει να παρουσιάσει ανάλογα συστατικά και ανάλογες ιδιότητες. Εκτός του φυσικού του σώματος, κάθε ουράνιο σώμα παρουσιάζει επίσης αιθερική, αστρική και νοητική αρχή.
    Η αιθερική χρησιμεύει στη διατήρηση και εναλλαγή  της ζωτικότητας  του πλανήτη,  όπως γίνεται και στον άνθρωπο. Η αστρική αρχή  είναι αυτή  που κατευθύνει τις λειτουργίες  του πλανήτη και των κατοίκων του.
    Κάθε πλανητικό σώμα αντιπροσωπεύεται με τις επήρειές του στον άλλο πλανήτη  και στη γη. Υπάρχουν  στοιχεία  στο ορυκτό, στο φυτικό και στο ζωικό βασίλειο, που αντιπροσωπεύουν  τον Ήλιο, τη Σελήνη, τον Άρη κ.λ.π. Το ίδιο συμβαίνει και στον άνθρωπο. Όλα τα γήινα φαινόμενα, όπως οι άνεμοι, ο ήχος, οι εποχές, τα σημεία του ορίζοντα έχουν σχέση με τα δονούμενα αστρικά σώματα. Τις χαρακτηριστικές δυνάμεις για καθένα πλανήτη η Αρχαία Γνώση τις αποκαλεί  "Πνεύματα ή Αγγέλους ή Διάνοιες". Την ιδιαίτερη μορφή τους δίνει η εξουσιάζουσα νοητική αρχή του πλανήτη που καλείται "πλανητικό πνεύμα". Η Αστρομαγεία μέσα από την κατασκευή των περιάπτων ή πλανητικών φυλακτών ή τάλισμαν βρίσκει, πολύ μεγάλη  εφαρμογή σε διάφορα θέματα. Η κατασκευή ενός τάλισμαν προϋποθέτει την τέλεια κυριαρχία του εργαζόμενου μάγου στους νόμους και τις δυνάμεις της φύσης.

    Η Εσωτερική  Φιλοσοφία της Μαγείας συγκεντρώνει, όλα τα στοιχεία τα απαραίτητα για την αναγνώρισή της σαν μία πειραματική επιστήμη, η οποία βασίζεται στην αναλογία που υπάρχει, μεταξύ μικρόκοσμου και μακρόκοσμου και επιδίδεται στη διαπίστωση του μεγέθους των αναλογιών μεταξύ του κόσμου και του ανθρώπου.

  • Ιερή Γεωμετρία

    Αυτοί είναι οι λόγοι:

    • π = 3,14159 26535 89793 23846 26433 83279 50288 41971 69399 37510 58209 74944 59230 78164 06286 20899 86280 34825 34211 70679 82148 08651 32823 06647 09384 46095 50582 23172 53594 08128 48111 74502 84102 70193 85211 05559 64462 29489 54930 38196 44288 10975 66593 34461 28475 64823 37867 83165 27120 19091 45648 56692 34603 48610 45432 66482 13393 60726 02491 41273 72458 70066 0631... Το π βρίσκεται σε κάθε κύκλο. Προκύπτει ως εξής: αν η διάμετρος είναι 1, τότε η περιφέρεια είναι 3, 1416.. (Γ = πR).
    • Η τετραγωνική ρίζα του Δύο- (2) - 1.414
    • Η τετραγωνική ρίζα του Τρία- (3) - 1.732
    • Η τετραγωνική ρίζα του πέντε- (5) - 2.236
    • Φ=1,61803 39887 49894 84820 45868 34365 63811 77203 09180...Το Φ είναι η Χρυσή Τομή. 

    Υπάρχουν άρρητοι αριθμοί. Το π καταγράφτηκε σε 1500 δεκαδικές θέσεις με κανένα ορατό τύπο σε αυτό (Χάος;). Ας δούμε καθένα από τους ειδικούς αριθμούς και ίσως μπορέσομε να τους βρούμε στην Ιερή Γεωμετρία. Όλοι αυτοί οι πέντε αριθμοί αποκτούν νόημα μόνο όταν εξαντληθούν έναντι του Ένα. Είναι όλοι λόγοι του x :1.

    Οι πέντε βασικοί Ιεροί Γεωμετρικοί Λόγοι
     
    π (3,1416) Ο Κύκλος
    Το π  βρίσκεται σε κάθε κύκλο. Σε έναν κύκλο με ακτίνα (ΓΔ) είναι 1,  η  διάμετρος (AB) είναι 2, η περιφέρεια είναι π*2ακτίνα και το εμβαδόν π*ακτίνα στο τετράγωνο.
    Στην Ιερή Γεωμετρία, ο κύκλος συμβολίζει τις ψυχικές σφαίρες. Ένας κύκλος, εξ αιτίας του π δεν μπορεί να περιγραφτεί με τον ίδιο βαθμό ακριβείας, όπως ένα φυσικό τετράγωνο. Είναι ένα σχήμα που πράττει όλα τα είδη των ψυχικών δραστηριοτήτων.

    2 Η τετραγωνική ρίζα του 2 είναι 1.414
    Το Τετράτωνο

    Η πλευρά του τετραγώνου είναι η (AB) = 1, η διαγώνιος του τετραγώνου είναι (AΓ) = Τετραγωνική ρίζα του 2 (1.414)
    Στην Ιερή Γεωμετρία, το τετράγωνο συμβολίζει τον φυσικό κόσμο. Το τετράγωνο καθορίζει την ολότητα. Αν η πλευρά του είναι 1, τότε η περίμετρός είναι 4 και η επιφάνειά του 1.

     

    3 Η τετραγωνική ρίζα του 3 είναι 1,732 : 1 - Κύστη Ιχθύος
    Η Κύστη Ιχθύος:Δύο κύκλοι έχουν κοινή ακτίνα (AB). Η ακτίνα AB είναι 1. Οι τεμνόμενοι κύκλοι δημιουργούν μια Κύστη Ιχθύος. Ο μικρός άξονας της Κύστης είναι (AB) ίσος με 1 και ο μεγάλος άξονας είναι ο (ΓΔ) ίσος με τετραγωνική ρίζα του 3 (1,732)
    Πώς αποδεικνύεται: στο δεξιό τρίγωνο (EBΓ), EB = 1/2 AB ή 0,5. Η ΓΒ είναι επίσης ακτίνα του κύκλου, με κέντρο Β. Έτσι, ΓB = AB = 1. Η ΓΔ είναι κάθετη στην ΑΒ. Ως εκ τούτου, η γωνία ΓΕΒ είναι 90o. Σύμφωνα με το Πυθαγόρειο θεώρημα
    α222   =>  EB2 + ΓE2 = ΓB2  =>
    (ΑΒ/2)2+ΓΕ2=1 => 0,25+ΓΕ2=1 => ΓΕ2= 1-0.25 => ΓΕ2= 0,75 =>
    ΓΕ =
    0.75. Και  ΓΕ= 0,8660254038 αλλά η ΓΕ είναι το μισό της ΓΔ και έτσι ΓΔ =2 * 0,8660254038 ή ΓΕ = 1,732050808. Η τιμή της ρίζας του 3 είναι: 3 = 1.7320508076. Και ΑΒ=ΓΔ=3
    Σε πολλούς Γοτθικούς Ναούς οι θόλοι και άλλα είναι κτισμένοι με αυτή την μορφή.

    √ 5 Η Τετραγωνική ρίζα του 5 είναι 2,236, το Διπλό Τετράγωνο
    Το Διπλό Τετράγωνο βρίσκεται σε μερικά από τα πιο γνωστά ιερά μέρη σε όλο τον κόσμο.
    Η τετραγωνική ρίζα του 5 αναλύεται ως εξής: 0,618+1+0,618
    Το Διπλό Τετράγωνο. Μικρή πλευρά (ΑΒ=ΓΔ) = 1, Μεγάλη πλευρά (ΑΔ=ΒΓ) = 2, Διαγώνιος (ΑΓ=ΒΔ) = Τετραγωνική ρίζα του 5, 2,236

    Φ, ο Χρυσός Αριθμός, με αξία 1,618.
      Ο Χρυσός Αριθμός Φ, 1,618: Η μικρή αναλογία στα δεξιά είναι = 3, η μεγάλη αναλογία είναι = 5, η μικρότερη προς τη μεγαλύτερη είναι όπως η μεγαλύτερη προς το σύνολο, 3:5 : : 5:8
    3:5 : : 5:8. Αυτός ο λόγος δείχνει ότι είναι ένα τμήμα αυτής της σειράς: 1 . 2 . 3 . 5 . 8 . 13 . 21 . 34 . 55 . 89 κλπ. Αυτή είναι η σειρά Φιμπονάτσι. Ο κάθε αριθμός της σειράς προκύπτει αφού προστεθούν οι δύο προηγούμενοι αριθμοί, δηλαδή, 5+8=13, 34+55=89. Ο
    λόγος δύο διαδοχικών αριθμών της ακολουθίας τείνει προς την αποκαλούμενη Χρυσή Τομή, ή Χρυσή αναλογία, ή Αριθμό φ =1.618033989.  Ο αντίστροφος της Χρυσής Τομής 1/φ= 0.618033989, με αποτέλεσμα να ισχύει: 1/φ=φ-1.
    Γράφομε ένα τετράγωνο ΑΒΓΔ, όπου ΑΒ=1. Διαιρώντας τις γραμμές ΑΔ και ΒΓ στη μέση με την κάθετη ΖΕ, τότε ΒΓ=1 και ΕΓ=0,5. Υπάρχει το Διπλό Τετράγωνο ΕΓΔΖ και με τη διάμετρο ΕΔ σαν ακτίνα με κέντρο το Ε, γράφομε τόξο από το σημείο Δ μέχρι αυτό να τμήσει την ΒΓ στην προέκτασή της, στο σημείο Θ. Προεκτείνουμε την πλευρά ΑΖΔ και υψώνομε κατακόρυφο στο σημείο Θ, η οποία τέμνει την ΑΖΔ το Η. Έτσι δημιουργούμε το Φ ορθογώνιο ΑΒΘΗ. Ο λόγος των πλευρών είναι ίσος με 1/φ.  
    Το Φ ορθογώνιο, που καλείται επίσης Χρυσό Ορθογώνιο, χρησιμοποιήθηκε από τον Ντα Βίντσι και άλλους ζωγράφους στην Αναγέννηση.
     Ο Χρυσός Αριθμός Φ και η τετραγωνική ρίζα του 5. Εκτεινόμενο το τόξο ΘΔ προς το Α θα τμήσει το ευθύγραμμο τμήμα ΘΒ στο Ι. Βλέποντας το σχήμα δίπλα, φαίνεται καθαρά η σχέση του Φ και της τετραγωνικής ρίζας του 5.

    Το Φ δεν εφαρμόζεται στη Γεωμετρία, μόνο στο ορθογώνιο.Έχοντας ένα ευθύγραμμο τμήμα ΑΒ μήκους χ, η Χρυσή Τομή, γίνεται ως ακολούθως: Φτιάχνομε ένα ορθογώνιο τρίγωνο με κάθετες πλευρές ΑΒ μήκους χ και ΒΓ μήκους χ/2, με υποτείνουσα ΑΒ μήκους Ö5λ/2. Με κέντρο το Γ και ακτίνα χ/2 γράφομε κύκλο, ο οποίος περνά από το σημείο Δ της ΑΓ. Με κέντρο το Α γράφομε κύκλο με ακτίνα μήκους ΑΔ. Ο κύκλος περνά από το σημείο Ε. Το σημείο Ε τέμνει το ευθύγραμμο τμήμα ΑΒ με Χρυσή Τομή.
    Εκτός από το Χρυσό Ορθογώνιο, υπάρχει και το Χρυσό Τρίγωνο. Έτσι λέγεται κάθε ισοσκελές τρίγωνο του οποίου ο λόγος της μεγάλης πλευράς προς τη μικρή είναι ίσος με Φ. Έτσι, κάθε ισοσκελές τρίγωνο με κορυφή 30ο είναι Χρυσό Τρίγωνο. Στα κανονικά εγγεγραμμένα πολύγωνα, το Πεντάγωνο (Πεντάγραμμο των Πυθαγορείων) συναντάμε τον αριθμό Φ. Δηλαδή, η διχοτόμος κάθε τριγώνου του πολυγώνου που σχηματίζεται από μία κορυφή και την απέναντι πλευρά του
    πολυγώνου, τέμνει την απέναντι πλευρά κατά Χρυσή Τομή.

    Οι Ιεροί Αριθμοί εφαρμόστηκαν με ποικίλους τρόπους.

     Ο Παρθενών είναι χτισμένος σύμφωνα με την Ιερή Γεωμετρία. Αν το ύψος του Παρθενώνα είναι 1, το πλάτος του είναι Φ και το μήκος του είναι 5. Δηλαδή 1+1,618+2,236=3Φ
    Υπάρχουν, λοιπόν, πέντε ιεροί γεωμετρικοί λόγοι, το
    π, η 2, η 3, η 5 και το Φ. Η Ιερή Γεωμετρία βρίσκεται παντού. Στις αποστάσεις και σχέσεις μεταξύ των σωμάτων του ηλιακού μας συστήματος, στα χέρια μας, στο πρόσωπό μας, στο σώμα μας, στα φυτά, στα ψάρια κλπ.

    Η εφαρμογή του Φ στις πυραμίδες.
    Τελικά τετραγωνίζεται ο κύκλος; Το τετράγωνο συμβολίζει το φυσικό κόσμο, την υλική κατάσταση. Ο κύκλος
    συμβολίζει τον πνευματικό κόσμο. Όλοι οι μελετητές της Ιερής Γεωμετρίας τείνουν να προσπαθούν τον τετραγωνισμό του κύκλου. Μια κλασική και γνωστή κατασκευή σύμφωνα με το Φ, είναι η Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο. 

    Ο τετραγωνισμός του κύκλου γίνεται με ένα ορθογώνιο τρίγωνο που σχηματίζεται από το ευθύγραμμο τμήμα EΖ που συνδέει το μέσον μιας βάσης με την κορυφή της πυραμίδας, την κατακόρυφο ΕH από την κορυφή της πυραμίδας προς την βάση και το ευθύγραμμο τμήμα ΕZ που ενώνει τα δύο πριν. Αυτό είναι το σχήμα της πυραμίδας με το ορθογώνιο τρίγωνο. Υποθέτομε πως η πλευρά του τετραγώνου της βάσης είναι ίση με 2.


    Κατασκευάζομε τετράγωνο
    ΕΘΚΔ, έτσι δημιουργείται ένα διπλό τετράγωνο, το ΘΚΤΗ. Φέρομε τη διαγώνιο ΗΚ, που τέμνει την ΕΔ στο Ι. Η ΕΔ είναι ίση με 1, ως εκ τούτου η διάμετρος του κύκλου είναι επίσης 1. Η ΗK είναι ίση με √(5) = 0,618+1+1,618

    Χρησιμοποιώντας το διαβήτη με κέντρο το Η και απόσταση την ΗΛ, όπου Λ είναι το σημείο τμήσης της ΗΚ με τον προηγούμενο κύκλο κέντρου Ο, γράφομε τόξο προς τα κάτω που τέμνει την ΚΜΤΓ στο σημείο Μ.
    Αν ΗΚ=5 και ΟΛ=ΟΔ=ΟΕ=0,5, η διάμετρος αυτού του κύκλου είναι 1. Αυτό δημιουργεί ΗΛ=0,618+1, ή Φ (1,618).
    Γράφομε την ΗΜ που τέμνει την ΑΕΔ στο Ι. Βάζομε τον διαβήτη στο Τ και εκτείνομε ως το Μ. Βάζομε πάλι στο σημείο Η και σχηματίζομε τον κύκλο που έχει ακτίνα ΗΙ. Το ΤΜ είναι το ύψος της Μεγάλης Πυραμίδας. Αυτός ο κύκλος αξιοσημείωτα πλησιάζει να έχει την ίδια περιφέρεια όπως η περίμετρος της βάσης ΑΒΓΔ.

     Επιστρέφομε στο αρχικό ορθογώνιο τρίγωνο ΕΖΗ. Όπου ΕΖ=1, ΖΗ=Φ, ΕΗ =Φ. Εφόσον α222, τότε το ύψος είναι η τετραγωνική ρίζα του Φ.

  • Ισοψηφία

    Η ισοψηφία (ή λεξάριθμος) είναι μια μέθοδος η οποία αποδίδει σε κάποιο γράμμα έναν και μόνο αριθμό. Την χρησιμοποίησαν σε ευρύ κλίμα οι ερευνητές των απόκρυφων της Ταορά, οι λεγόμενοι καμπαλιστές. Η αριθμητική πρόσθεση των αξιών των γραμμάτων, καλέστηκε στα εβραϊκά, γκεμάτρια.
    Είναι ένα ελληνικότατο σύστημα και η παρουσία του καθιερώθηκε σχεδόν παντού, ειδικά, στις εισόδους των Ναών και Ιερών Χώρων, με κωδικοποιημένες εκφράσεις ή λέξεις που στόχευαν στην προφύλαξη της Γνώσης από τα βέβηλα μάτια κι αυτιά.
    Οι εβραίοι Ραβίνοι είχαν ένα απλό αλφάβητο από 22 γράμματα. Κάθε γράμμα είχε μια αξία. Το τελευταίο γράμμα αντιστοιχούσε στην αξία 400. Μέχρι το 900 υπολείπονταν 5 ακόμα γράμματα. Έτσι, υιοθέτησαν τα πέντε τελικά γράμματα τα οποία είναι διπλά ορισμένων άλλων. Το ενδιαφέρον αποτέλεσμα ήταν ότι κάθε γράμμα είχε στο αλφάβητο και μια αριθμητική αξία. Βέβαια, σε όλα τα αλφάβητα υπάρχει ένα μεγάλο κενό. Δεν έχουν φωνήεντα. Αυτό και μόνο δηλώνει την αγιότητα του Ελληνικού αλφαβήτου.
    Πολλοί έχουν ασχοληθεί με τη μέθοδο της Ισοψηφίας με απώτερο σκοπό να βρουν το βάθος της μεθόδου. Όμως, το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι μη έχοντες τα απαραίτητα κλειδιά της γνώσης, ήταν ότι από τον αριθμό, δεν ήξεραν ποια γράμματα θα εξέλθουν. Έχοντας απλά, τον αριθμό, η επιστροφή στη λέξη ή τη φράση ήταν πρακτικά αδύνατη. Η μέθοδος είχε μόνο μία κατεύθυνση.
    Στην Ελληνική γλώσσα υπάρχει μια μαθηματική δημιουργία και από την εποχή του Πυθαγόρα και πιο πριν, οι Έλληνες χρησιμοποίησαν τα γράμματα για να συμβολίζουν τους αριθμούς.
    Με εντελώς περιληπτικό τρόπο, η μέθοδος της Ισοψηφίας περικλείει τρία βασικά στάδια. Αυτό της απλής Ισοψηφίας, δηλαδή Β=2, Ο=70, αυτό της ανάλυσης της λέξης στα επιμέρους γράμματα των γραμμάτων της, δηλαδή Α=ΑΛΦΑ=532 και αυτό της έκφρασης των γραμμάτων της αριθμητικής αξίας του γράμματος, δηλαδή Α=1=ΕΝ=55.
    Περαιτέρω, υπάρχουν ποικίλοι μέθοδοι παράστασης της Ισοψηφίας, στο χώρο (Ιερή Γεωμετρία), αλλά και στον χρόνο.
    Σε πάρα πολλά αρχαία κείμενα υπάρχουν χαρακτηριστικά παραδείγματα Ισοψηφίας.
    Στο αγαπημένο μου έργο "Περί Ίσιδος και Οσίριδος" ο Πλούταρχος αναφέρει για το όνομα του Οσίριδος:
    "Γιατί, Όσιρις είναι ο Ωκεανός και Ίσιδα η Τηθύς, γιατί φροντίζει ως παραμάνα και μεγαλώνει τα πάντα. Ακόμη, οι Έλληνες την (απλή) εκσπερμάτιση την ονομάζουν απουσία ενώ τη μείξη (με γυναίκα) συνουσία και τη λέξη «υίός» την παράγουν από το «ύδωρ» και το (απαρέμφατο) «ðsai» και τον Διόνυσο τον αποκαλούν «ìhn» ως κυρίαρχο στην υγρή φύση, που δεν είναι άλλος από τον ‘Οσιρι. Γιατί, ο Ελλάνικος φαίνεται να έχει ακούσει από τους ιερείς ότι τον ‘Οσιρη τον έλεγαν Ύσιρι. ‘Ετσι φαίνεται να αποκαλεί το θεό, εύλογα βέβαια λόγω της φύσης και της δημιουργίας του.
    ‘Οτι ο Όσιρις είναι ο ίδιος με το Διόνυσο, σε ποιον ταιριάζει περισσότερο να το γνωρίζει παρά σε σένα, Κλέα, που είσαι η αρχαιότερη από τις Θυάδες στους Δελφούς και αφοσιωμένη στα Οσιριακά μυστήρια από πατέρα και μητέρα; Κι αν για τα άλλα πρέπει να καταθέσουμε μαρτυρίες, ας αφήσουμε κατά μέρος τα απόρρητα, όσα όμως φανερά τελούν οι ιερείς θάβοντας τον Άπι όταν μεταφέρουν πάνω σε σχεδία το σώμα του, καθόλου δεν απέχουν από τις βακχικές τελετές. Γιατί, και δερμάτινες προσωπίδες φορούν και κρατούν θύρσους και βγάζουν κραυγές και (κάνουν) κινήσεις, όπως αυτοί που εκστασιάζονται στις οργιαστικές τελετές του Διονύσου. Γι’ αυτό και πολλοί από τους Έλληνες κάνουν αγάλματα προς τιμή του Διονύσου όμοια με ταύρο. Μάλιστα οι γυναίκες των Ηλείων προσευχόμενες παρακαλούν «με πόδι βοδινό να έρθει ο Θεός» σ’ αυτές.
    Στους Αργείους ο Διόνυνος ονομάζεται βουγενής. Και τον παρακαλούν με σάλπιγγες να επιστρέψει από το νερό (από θαλάσσιο δρόμο) ρίχνοντας σε άβυσσο ένα αρνί για χάρη του «κλειδοκράτορα» των Πυλών (του Άδη). Τις σάλπιγγες τις έχουν κρυμμένες σε θύρσους, ό- πως έχει πει και ο Σωκράτης στα σχετικά με τα όσια. Συμφωνούν και τα Τιτανικά και τα Νυκτέλια με τα αποδιδόμενα στον ‘Οσιρι κατασπαράγματα και τις αναμνήσεις του και τις αναστάσεις του. Παρόμοια πάλι και τα σχετικά με τις ταφές. Πράγματι, όπως προαναφέρθηκε, οι Αιγύπτιοι δείχνουν σε πολλά μέρη τάφους του ‘Οσιρη και οι κάτοικοι των Δελφών πιστεύουν ότι τα λείψανα του Διονύσου είναι Θαμμένα κοντά τους, στο μαντείο, και οι μυημένοι θυσιάζουν θυσία απόρρητη στο ιερό του Απόλλωνα, όταν σι Θυάδες ξυπνούν το Λικνίτη. Για το ότι οι’Ελληνες Θεωρούν το Διόνυσο κυρίαρχο όχι μόνο του κρασιού αλλά κάθε υγρού στοιχείου, είναι αρκετό να αναφερθεί ως μάρτυρας ο Πίνδαρος, που λέει:

    «ο πολυάγαθος Διόνυσος μακάρι να αυξάνει την παραγωγή των δέντρων στην αχνοφεγγιά του καλοκαιριού». Γι’ αυτό, στους πιστούς του ‘Οσιρη απαγορεύεται να κόβουν ήμερο δέντρο και να φράζουν πηγή νερού. Και δεν αποκαλούν μόνο το Νείλο, αλλά γενικά κάθε υγρή ροή ‘Οσιρη, και πάντα προηγείται στις τελετές μια στάμνα προς τιμή του θεού." (Γ. Ράπτης, εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ)

     τὸν γὰρ Ὠκεανὸν Ὄσιριν εἶναι, τὴν δὲ Τηθὺν Ἶσιν ὡς τιθηνουμένην πάντα καὶ συνεκτρέφουσαν. καὶ γὰρ Ἕλληνες τὴν τοῦ σπέρματος πρόεσιν ἀπουσίαν καλοῦσι καὶ συνουσίαν τὴν μῖξιν, καὶ τὸν υἱὸν ἀπὸ τοῦ ὕδατος καὶ τοῦ ὗσαι, καὶ τὸν Διόνυσον ὕην ὡς κύριον τῆς ὑγρᾶς φύσεως οὐχ ἕτερον ὄντα τοῦ Ὀσίριδος· καὶ γὰρ τὸν Ὄσιριν Ἑλλάνικος Ὕσιριν ἔοικεν ἀκηκοέναι ὑπὸ τῶν ἱερέων λεγόμενον· οὕτω γὰρ ὀνομάζων διατελεῖ τὸν θεόν, εἰκότως ἀπὸ τῆς φύσεως καὶ τῆς εὑρέσεως. Ὅτι μὲν οὖν ὁ αὐτός ἐστι Διονύσῳ, τίνα μᾶλλον ἢ σὲ γινώσκειν, ὦ Κλέα, δὴ προσῆκόν ἐστιν, ἀρχηίδα μὲν οὖσαν ἐν Δελφοῖς τῶν Θυιάδων, τοῖς δ' Ὀσιριακοῖς καθωσιωμένην ἱεροῖς ἀπὸ πατρὸς καὶ μητρός; εἰ δὲ τῶν ἄλλων ἕνεκα δεῖ μαρτύρια παραθέσθαι, τὰ μὲν ἀπόρρητα κατὰ χώραν ἐῶμεν, ἃ δ' ἐμφανῶς δρῶσι θάπτοντες τὸν Ἆπιν οἱ ἱερεῖς, ὅταν παρακομίζωσιν ἐπὶ σχεδίας τὸ σῶμα, βακχείας οὐδὲν ἀποδεῖ· καὶ γὰρ νεβρίδας περικαθάπτονται καὶ θύρσους φοροῦσι καὶ βοαῖς χρῶνται καὶ κινήσεσιν ὥσπερ οἱ κάτοχοι τοῖς περὶ τὸν Διόνυσον ὀργιασμοῖς. διὸ καὶ ταυρόμορφα Διονύσου ποιοῦσιν ἀγάλματα πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων· αἱ δ' Ἠλείων γυναῖκες καὶ παρακαλοῦσιν εὐχόμεναι ποδὶ βοείῳ τὸν θεὸν ἐλθεῖν πρὸς αὐτάς. Ἀργείοις δὲ βουγενὴς Διόνυσος ἐπίκλην ἐστίν·
    ἀνακαλοῦνται δ' αὐτὸν ὑπὸ σαλπίγγων ἐξ ὕδατος ἐμβάλλοντες εἰς τὴν ἄβυσσον ἄρνα τῷ Πυλαόχῳ· τὰς δὲ σάλπιγγας ἐν θύρσοις ἀποκρύπτουσιν, ὡς Σωκράτης ἐν τοῖς περὶ ὁσίων εἴρηκεν. ὁμολογεῖ δὲ καὶ τὰ Τιτανικὰ καὶ Νυκτέλια τοῖς λεγομένοις Ὀσίριδος διασπασμοῖς καὶ ταῖς ἀναβιώσεσι καὶ παλιγγενεσίαις· ὁμοίως δὲ καὶ τὰ περὶ τὰς ταφάς. | Αἰγύπτιοί τε γὰρ Ὀσίριδος
    πολλαχοῦ θήκας, ὥσπερ εἴρηται, δεικνύουσι, καὶ Δελφοὶ τὰ τοῦ Διονύσου λείψανα παρ' αὐτοῖς παρὰ τὸ χρηστήριον ἀποκεῖσθαι νομίζουσι, καὶ θύουσιν οἱ ὅσιοι θυσίαν ἀπόρρητον ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος, ὅταν αἱ Θυιάδες ἐγείρωσι τὸν Λικνίτην. ὅτι δ' οὐ μόνον τοῦ οἴνου Διόνυσον, ἀλλὰ καὶ πάσης ὑγρᾶς φύσεως Ἕλληνες ἡγοῦνται κύριον καὶ ἀρχηγόν, ἀρκεῖ Πίνδαρος μάρτυς εἶναι λέγων δενδρέων δὲ νομὸν Διόνυσος πολυγαθὴς αὐξάνοι, ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας· διὸ καὶ τοῖς τὸν Ὄσιριν σεβομένοις ἀπαγορεύεται δένδρον ἥμερον ἀπολλύναι καὶ πηγὴν ὕδατος ἐμφράττειν.
    Οὐ μόνον δὲ τὸν Νεῖλον, ἀλλὰ πᾶν ὑγρὸν ἁπλῶς Ὀσίριδος ἀπορροὴν καλοῦσι, καὶ τῶν ἱερῶν ἀεὶ προπομπεύει τὸ ὑδρεῖον ἐπὶ τιμῇ τοῦ θεοῦ.
    Στο Ονειροκριτικόν του Αρτεμίδωρος υπάρχει μεταξύ των άλλων ένα παράδειγμα ισοψηφίας: Η γαλή σημαίνει στον ύπνο, όπως και σήμερα, μια γυναίκα πανούργα και κακότροπη. Ακόμα και ποινή ή δίκη, γιατί είναι ισόψηφες οι λέξεις γαλή και δίκη. (Γαλή δέ γυναίκα σημαίνει πανούργον και κακότροπον και δίκην. έστι γάρ ισόψηφος δίκη και γαλή.
    Ο αρχιεπίσκοπος Ρώμης, Ιππόλυτος στο έργο του "ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ Δ", αναφερόμενος στην Ισοψηφία λέγει πως:
    "Η πρόνοια του Θεού, λαμβάνοντας την κυριαρχία της μονάδας, την χώρισε σε τέσσερα στοιχεία, του πνεύματος (αήρ), του πυρός, του ύδατος και της γης. Από αυτά έκανε τον κόσμο αρρενοθήλυ. Έβαλε τα δύο στοιχεία στο άνω ημισφαίριο, το πνεύμα και το πυρ και το ονόμασε ημισφαίριο της μονάδος, που είναι αγαθοποιό, με κλίση προς τα πάνω και αρσενικό. Διότι είναι συγκείμενη από λεπτά μέρη η μονάδα και αιωρείται στον λεπτότατο και καθαρότατο αιθέρα. Τα άλλα δύο στοιχεία, που είναι παχύτερα, τα διαίρεσε στη δυάδα, τη γη και το ύδωρ και ονόμασε αυτό το ημισφαίριο κατωφερές, θηλυκό και κακό. Αυτά τα στοιχεία συγκρινόμενα μεταξύ τους, έχουν άρρεν και θήλυ, για την ευκαρπία και αύξηση των όλων. Το πυρ είναι άρρεν και το πνεύμα είναι θήλυ. Το ύδωρ είναι άρρεν και η γη είναι θήλυ. Έτσι από την αρχή συμβιώνει το πνεύμα με το πυρ και η γη με το ύδωρ. Όπως ακριβώς η δύναμη του πνεύματος είναι το πυρ, έτσι και η δύναμη της γης είναι το ύδωρ.
    Αυτά τα στοιχεία αν προστεθούν και αναλυθούν με αφαίρεση των εννεάδων, καταλήγουν φιλικά, τα μεν σε άρρενα αριθμό, τα δε σε θήλυ. Η εννεάς αφαιρείται γιατί αυτή διαιρώντας τον κύκλο, δημιουργεί τα τέσσερα τετράγωνα του κόσμου, με 90ο το καθένα. Οικείο στη μονάδα είναι το φως, στη δυάδα το σκότος. Στο φως είναι η ζωή, στο σκότος είναι ο θάνατος. Για αυτό καθετί που δημιουργούν οι άρρενες αριθμοί είναι καλό και οι θηλυκοί είναι κακό.
    Αρχίζομε από την μονάδα, που είναι ο αριθμός της 361, αν αφαιρέσομε τις εννεάδες το υπόλοιπο είναι 1.
    Μονάς=361=9*40+1.Στη δυάδα ο αριθμός είναι 605, αν αφαιρέσομε τις εννεάδες, το υπόλοιπο είναι 2.  Δυάς=605=9*67+2.
    ....... ακόμα και αυτό λέγουν, πως το όνομα Θεός, αν υπολογιστεί και μοιραστεί σε εννεάδες, λήγει σε πέντε. Θεός=284=9*31+5. Το πέντε δεν είναι άρτιο. Το οποίο γραμμένο σε περίαπτο θεραπεύει. Έτσι και φυτό κάποιο που λήγει όμοια, θα έχει τις ενέργειες του αριθμού. Αλλά και όμοια ένας γιατρός θεραπεύει τις ασθένειες.
    "
    ταῦτα δὲ ἐκ τῆς μονάδος ἀρχὴν λαβόντα ἡ τοῦ θεοῦ πρόνοια τῆσ ἀρχῆς ἐχώρισε μέχρι τῶν τεσσάρων στοιχείων, λέγω δὴ τοῦ πνεύματος καὶ πυρός, ὕδατός τε καὶ γῆς. καὶ ἐκ τούτων δὲ ποιήσας τὸν κόσμον, ἀρρενόθηλυν αὐτὸν κατεσκεύ#ασε· καὶ δύο μὲν στοιχεῖα εἰς τὸ ἄνω ἡμισφαίριον προσέταξε, τό τε πνεῦμα καὶ τὸ πῦρ, καὶ καλεῖται τοῦτο τὸ ἡμισφαίριον, ὂν τῆς μονάδος, ἀγαθοποιόν τε καὶ ἀνωφερὲς καὶ ἀρσενικόν - λεπτομερὴς γὰρ οὖσα ἡ μονὰς ποτᾶται εἰς τὸ λεπτότατον μέρος καὶ καθαρώτατον τοῦ αἰθέρος· - τὰ δὲ ἄλλα δύο στοιχεῖα, ὄντα παχύτερα, ἀπένειμεν τῇ δυάδι, γῆν τε καὶ ὕδωρ, καὶ καλεῖται τοῦτο τὸ ἡμισφαίριον κατωφερές, θηλυκόν τε καὶ κακοποιόν. καὶ αὐτὰ δὲ πάλιν τὰ ἄνω δύο στοιχεῖα ἑαυτοῖς συγκρινόμενα ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς τὸ ἄρρεν καὶ τὸ θῆλυ, πρὸς εὐκαρπίαν καὶ αὔξησιν τῶν ὅλων· καὶ τὸ μὲν πῦρ ἄρρεν ἐστί, τὸ δὲ πνεῦμα θῆλυ· καὶ πάλιν τὸ μὲν ὕδωρ ἄρρεν ἐστίν, ἡ δὲ γῆ θῆλυ. καὶ οὕτως ἀπ' ἀρχῆς συνεβίωσε τὸ πῦρ τῷ πνεύματι, τῇ δὲ γῇ τὸ ὕδωρ· ὥσπερ γὰρ δύναμις τοῦ πνεύματός ἐστι τὸ πῦρ, οὕτως καὶ τῆς γῆς τὸ ὕδωρ.
    Καὶ αὐτὰ δὲ τὰ στοιχεῖα ψηφιζόμενα καὶ ἀναλυόμενα καθ' ὑφαίρεσιν ἐννάδων λήγει οἰκείως, ἃ μὲν εἰς τὸν ἀρρενικὸν ἀριθμόν, ἃ δὲ εἰς τὸν θηλυκόν. ὑφαιρεῖται δὲ πάλιν ἡ ἐννὰς διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν· διὰ τὸ τὰς τριακοσίας ἑξήκοντα τοῦ ὅλου μοίρας ἐξ ἐννεάδων συνίστασθαι, καὶ διὰ τοῦτο τὰ τέτταρα πλινθία τοῦ κόσμου ὑπὸ ἐνενήκοντα μοιρῶν περιγεγράφθαι τελείων. προσῳκείωται δὲ τῇ μὲν μονάδι τὸ φῶς, τῇ δὲ δυάδι τὸ σκότος· καὶ τῷ μὲν φωτὶ κατὰ φύσιν ἡ ζωή, τῷ δὲ σκότει ὁ θάνατος· καὶ τῇ μὲν ζωῇ ἡ δικαιοσύνη, τῷ δὲ θανάτῳ ἡ ἀδικία. διὸ πᾶν γεννώμενον ἐν τοῖς ἀρσενικοῖς ἀριθμοῖς ἀγαθοποιόν ἐστι, τὸ δὲ ἐν τοῖς θηλυκοῖς κακοποιόν ἐστιν. οἷον ψηφίζουσι· μονάς - ἵνα ἀπ' αὐτῆς ἀρξώμεθα - γίνεται τξα, ἃ λήγει εἰς μονάδα τῆς ἐννεάδος ὑφαιρεθείσης. ὁμοίως ψήφισον· δυὰς γίνεται χε· ὕφελε τὰς ἐννεάδας, λήγει εἰς δυάδα, καὶ ἀποκαθίσταται ἕκαστον εἰς τὸ ἴδιον.
    Τῇ οὖν μονάδι ἀγαθοποιῷ οὔσῃ ὁμοίως τὰ εἰς τὸν [ἀ]περίζυγον ἀριθμὸν λήγοντα ὀνόματα ἀνωφερῆ τε καὶ ἀρσενικὰ καὶ ἀγαθοποιὰ εἶναι παρατηρούμενα λέγουσι, τὰ δὲ εἰς τὸν ἄρτιον ἀριθμὸν λήγοντα κατωφερῆ τε καὶ θηλυκὰ καὶ κακοποιὰ εἶναι νενόμισται. τὴν γὰρ φύσιν ἐξ ἐναντίων συνισταμένην λέγουσιν, ἔκ τε καλοῦ καὶ κακοῦ· ὥσπερ δεξιὸν καὶ ἀριστερόν, φῶς καὶ σκότος, ἡμέρα καὶ νύξ, ζωὴ καὶ θάνατος.
    ἔτι δὲ καὶ τοῦτο λέγουσιν, ὡς τὸ θεὸς ὄνομα, ψηφισθὲν καὶ μερισθὲν εἰς ἐννάδα, εἰς πεντάδα καταντᾷ, ὅ ἐστιν ἀνάρτιον· ὃ ἐπιγραφὲν περιάψαντες θεραπεύουσιν. οὑτωσὶ καὶ βοτάνη τις εἰς τοῦτο λήγουσα τοῦ ἀριθμοῦ ὁμοίως περιαφθεῖσα ἐνεργεῖ, διὰ τὴν ὁμοίαν τοῦ ἀριθμοῦ ψῆφον. ἀλλὰ καὶ ἰατρός τισ ὁμοίᾳ ψήφῳ ἀρρώστους θεραπεύει·
    Υπάρχουν πέντε βήματα μετασχηματισμού που πρέπει να βιωθούν από κάθε μας, ως τμήμα του συνόλου της ανθρώπινης εμπειρίας. Αυτό είναι επειδή πρέπει να έχουμε όλη την πιθανή ανθρώπινη εμπειρία προτού να μπορέσουμε να απελευθερωθούμε για τη σωτηρία. Αυτά φαίνονται στον πιο κάτω πίνακα:

    Γράμμαtα Αριθμητική αξίαα Σύμβολο-Ιδιότητα
    Θ 9 Γη
    Χ 60 Ύδωρ
    Φ 500 Αήρ
    Χ 600 Πυρ
    Ψ 700 Αιθήρ

    Η Πρώτη Αιτία διαμέσου της Δόξας, της Κατανόησης, της Σοφίας και της Δύναμης οδηγεί στην Γνώση. Η Ατραπός που ενώνει την Κατανόηση με τη Δύναμη διδάσκεται και βιώνεται από το ζώδιο του Τοξότη, η Ατραπός που ενώνει τη Σοφία με τη Δύναμη διδάσκεται και βιώνεται από το ζώδιο του Αιγόκερω, η Ατραπός που ενώνει τη Δύναμη με την Πρώτη Αιτία διδάσκεται και βιώνεται από το ζώδιο του Υδροχόου, η Ατραπός που ενώνει την Δόξα με την Κατανόηση διδάσκεται και  βιώνεται από το ζώδιο των Ιχθυών

  • και Εφέσια γράμματα

    Ο Ησύχιος Αλεξανδρεύς αναφέρει πως τα Εφέσια γράμματα, αυτά που επικαλούντο οι μύστες στο Ναό των Διδύμων στην Έφεσο, είναι πολύ παλιά. Κάποιοι απατεώνες προσθέσανε και άλλα. Από αυτό που λένε οι πρώτοι, είναι πως τα ονόματα είναι ιερά και άγια. Τα ονόματα είναι αυτά:
    άσκιον, κατάσκιον, λιξ, τετράξ, δαμναμενεύς, αίσιον.
    Δηλώνει το άσκιο το σκοτάδι, το κατάσκιο το φως, η λιξ τη γη, ο τετράξ το έτος, ο δαμναμενεύς τον Ήλιο και το αίσιο το αληθινό.
    Ἐφέσια γράμματα· ἦν μὲν πάλαι, ὕστερον δὲ προσέθεσάν τινες ἀπατεῶνες καὶ ἄλλα. Φασὶ δὲ τῶν πρώτων τὰ ὀνόματα τάδε· ἄσκιον, κατάσκιον, λίξ, τετράξ, δαμναμενεύς, αἴσιον.
    Δηλοῖ δὲ τὸ μὲν ἄσκιον σκότος, τὸ δὲ κατάσκιον φῶς, τὸ δὲ λὶξ γῆ, τετρὰξ δὲ ἐνιαυτός, δαμναμενεὺσ δὲ ἥλιος, αἴσιον δὲ ἀληθές. Ταῦτα οὖν ἱερά ἐστι καὶ ἅγια

    Από τα Στρώματα του Κλήμεντος στο 4ο βιβλίο του αναφέρει πως ο Πυθαγορικός Ανδροκύδης γνωρίζει πως τα Εφέσια γράμματα είναι με μεγάλο θρύλο σύμβολα. Αναφέρει επίσης πως είναι το "άσκιον" αυτό που δεν έχει σκιά, το "κατάσκιον" επειδή ακτινοβολεί και φωτίζει τη σκιά, η "λιξ" που είναι η γη κατά την αρχαία επωνυμία της, ο "τετράξ" που είναι το έτος σύμφωνα με τις ώρες, ο "δαμναμενεύς" που είναι ο Ήλιος αυτός που καταδαμάζει, τα "αίσια" είναι η αληθινή ομιλία.
    Ο λόγιος Διονύσιος από τη Θράκη λέει πως δεν είχαν μόνο την έννοια των λέξεων, αλλά υπήρχαν και μερικά σύμβολα στην εκτέλεση. Την έννοια των λέξεων την καθορίζει όπως αυτή των Δελφικών προσταγών, όπως το "μηδέν άγαν". Τα σύμβολα είναι όπως ο τροχός που περιστρέφεται στου ναούς των Θεών, που τον τραβούν οι Αιγύπτιοι και αυτό των τρυφερών κλαδιών (θαλλών) που δίνονται στους προσκυνητές. Διότι λέει ο Θράκιος Ορφέας, η θεία φωνή των θαλλών στις βροντές στη γη προνοεί για ωφέλειες, καμία μοίρα δεν έχει στις καρδιές, αλλά όλα γύρω τα κυκλώνει. Οι θαλλοί υπάρχουν σαν σύμβολο της αρχικής τροφής, είτε είναι όπως ξέρουν πολλοί πως μέσα από το σύνολο οι καρποί αφθονούν και πληθαίνουν και σε αυτούς τυχαίνει ο κλήρος του διαστήματος της ζωής και για αυτό θέλουν να δίνονται στους θαλλούς.
    Ἀνδροκύδης γοῦν ὁ Πυθαγορικὸς τὰ Ἐφέσια καλούμενα γράμματα ἐν πολλοῖς δὴ πολυθρύλητα ὄντα συμβόλων ἔχειν φησὶ τάξιν, σημαίνειν δὲ Ἄσκιον μὲν τὸ σκότος, μὴ γὰρ ἔχειν τοῦτο σκιάν· φῶς δὲ Κατάσκιον, ἐπεὶ καταυγάζει τὴν σκιάν· Λίξ τέ ἐστιν ἡ γῆ κατὰ ἀρχαίαν ἐπωνυμίαν καὶ Τετρὰξ ὁ ἐνιαυτὸς διὰ τὰς ὥρας, Δαμναμενεὺς δὲ ὁ ἥλιος ὁ δαμάζων, τὰ Αἴσιά τε ἡ ἀληθὴς φωνή. σημαίνει δ' ἄρα τὸ σύμβολον ὡς κεκόσμηται τὰ θεῖα, οἷον σκότος πρὸς φῶς καὶ ἥλιος πρὸς ἐνιαυτὸν καὶ γῆ πρὸς παντοίαν φύσεως γένεσιν. Ἀλλὰ καὶ Διονύσιος ὁ Θρᾷξ ὁ γραμματικὸς ἐν τῷ Περὶ τῆς ἐμφάσεως περὶ τοῦ τῶν τροχίσκων συμβόλου φησὶ κατὰ λέξιν· ἐσήμαινον γοῦν οὐ διὰ λέξεως μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ συμβόλων ἔνιοι τὰς πράξεις, διὰ λέξεως μὲν ὡς ἔχει τὰ λεγόμενα Δελφικὰ παραγγέλματα, τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ γνῶθι σαυτὸν καὶ τὰ τούτοις ὅμοια, διὰ δὲ συμβόλων ὡς ὅ τε τροχὸς ὁ στρεφόμενος ἐν τοῖς τῶν θεῶν τεμένεσιν εἱλκυσμένος παρὰ Αἰγυπτίων καὶ τὸ τῶν θαλλῶν τῶν διδομένων τοῖς προσκυνοῦσι.
    φησὶ γὰρ Ὀρφεὺς ὁ Θρᾴκιος· θαλλῶν δ' ὅσσα βροτοῖσιν ἐπὶ χθονὸς ἔργα μέμηλεν, οὐδὲν ἔχει μίαν αἶσαν ἐπὶ φρεσίν, ἀλλὰ κυκλεῖται πάντα πέριξ, στῆναι δὲ καθ' ἓν μέρος οὐ θέμις ἐστίν, ἀλλ' ἔχει, ὡς ἤρξαντο, δρόμου μέρος ἶσον ἕκαστος. οἱ θαλλοὶ ἤτοι τῆς πρώτης τροφῆς σύμβολον ὑπάρχουσιν, ἢ ὅπως ἐπιστῶνται οἱ πολλοὶ τοὺς μὲν καρποὺς δι' ὅλου θάλλειν καὶ αὔξεσθαι διαμένοντας ἐπὶ πλεῖστον, σφᾶς δὲ αὐτοὺς ὀλίγον εἰληχέναι τὸν τῆς ζωῆς χρόνον, τούτου χάριν δίδοσθαι τοὺς θαλλοὺς βούλονται...

    Μεγάλες λέξεις με δύναμη που παρέδωσε ο ίδιος ο Ορφέας στην Αρτέμιδα. Λέγεται πως αυτό ήταν το μέτρο της μουσικής.

    άσκιον, κατάσκιον, λιξ, τετράξ, δαμναμενεύς, αίσια ή αίσιον.
    Σύμφωνα με την Ισοψηφία, οι αριθμοί τους είναι, άσκιον=351, κατάσκιον=672, λιξ=100, τετράξ=766, δαμναμενεύς=796, αίσια=222 ή αίσιον=341.
    Ήταν γραμμένα πάνω στο σκήπτρο της Θεάς Αρτέμιδος, της σεληνιακής θεάς της Εφέσου. Στα βαβυλωνιακά, Έφεσος σημαίνει μαγεύω. Κάποιοι λένε πως είναι τα Ιερά Ονόματα των Ιδαίων Δακτύλων και πως κατάγονται από τη Φρυγία.
    Στους Δειπνοσοφιστές, ο Αναξίλας ο λυροποιός λέει πως λιπαίνει το δέρμα του με ξανθωπό σε χρώμα λίπος, επιδεικνύει τα επανωφόρια, σύρει τα ελαφρά σανδάλια, τρώγει τις ρίζες κρεμμυδιού, τα τυριά πιάνει, τα αβγά καταπίνει ολόκληρα, κατέχει τα θαλάσσια όστρακα και πίνει κρασί από τη Χίο και μαζί με αυτά φορά σε μικρή καλά ραμμένη ασπίδα τα Εφέσια γράμματα.
    ξανθοῖς τε μύροις χρῶτα λιπαίνων, χλανίδας θ' ἕλκων, βλαύτας σύρων, βολβοὺς τρώγων, τυροὺς κάπτων, ᾤ' ἐκλάπτων, κήρυκας ἔχων, Χῖον πίνων, καὶ πρὸς τούτοις ἐν σκυταρίοις ῥαπτοῖσι φορῶν Ἐφεσήια γράμματα καλά.

    Ο Πλούταρχος στα Συμποσιακά λέει πως οι μάγοι λέγουν τα Εφέσια γράμματα τους δαιμονισμένους, έτσι και εμείς...
    ὥσπερ γὰρ οἱ μάγοι τοὺς δαιμονιζομένους κελεύουσι τὰ Ἐφέσια γράμματα πρὸς αὑτοὺς καταλέγειν καὶ ὀνομάζειν, οὕτως ἡμεῖς..

    Ο Διογενιανός στις συλλογή παραμοιών αναφέρει πως τα Εφέσια γράμματα ήταν επωδές, δηλαδή γητειές, τα οποία ακριβώς φώναζαν για να νικήσουν σε κάθετι. Το ίδιο στο ραβδί από δάφνη που κουβαλούσαν πάντα.
    Ἐφέσια γράμματα: ἐπωδαί τινες ἦσαν, ἅπερ οἱ φωνοῦντες ἐνίκων ἐν παντί. ταυτὸν τῇ, Δαφνίνην φορῶ βακτηρίαν.

    Ο Αίλιος Διονύσιος από την Αλικαρνασσώ, στα Αττικά ονόματα παραθέτει μια σημαντική μαρτυρία για τα Εφέσια γράμματα. Είναι επωδές δυσνόητες, τις οποίες είπε ο Κροίσος όταν μπήκε στην πυρά και ευνοήθηκε. Και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν ήταν αντιμέτωποι οι αθλητές της Μιλήτου και της Εφέσου, οι Μιλήσιοι δεν μπορούσαν να νικήσουν τους Εφεσίους γιατί είχαν γράψει τα Εφέσια γράμματα στους αστραγάλους των.
    Ἐφέσια γράμματα· ἐπῳδαί τινες δυσπαρακολούθητοι, ἃς καὶ Κροῖσος ἐπὶ τῆς πυρᾶς εἰπὼν ὠφελήθη. καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ Μιλησίου καὶ Ἐφεσίου παλαιόντων τὸν Μιλήσιον μὴ δύνασθαι παλαίειν διὰ τὸ τὸν ἕτερον περὶ τῷ ἀστραγάλῳ ἔχειν τὰ Ἐφέσια γράμματα.

    Ο Παυσανίας στα Αττικά δίνει μια επιπρόσθετη πληροφορία, πως αυτά τα έλεγαν για προφύλαξη ή απομάκρυνση του κακού. Επιβεβαιώνει πως ο Κροίσος τα χρησιμοποίησε. Τα χαρακτηρίζει δυσδιάκριτα και αλληγορικά που φαίνονται να είναι πάνω στα πόδια, τη ζώνη και το στεφάνι της Αρτέμιδας.
    Ἐφέσια γράμματα. φωναὶ φυσικὸν ἐμπεριέχουσα νοῦν ἀλεξίκακον, ἃς καὶ Κροῖσος ἐπὶ πυρᾶς εἶπεν. καὶ ἀσαφῶς δὲ καὶ αἰνιγματωδῶς δοκεῖ ἐπὶ ποδῶν καὶ ζώνης καὶ στεφάνης ἐπιγεγράφθαι τῆς Ἀρτέμιδος τὰ τοιαῦτα γράμματα. καὶ παροιμία τὸ Ἐφέσια γράμματα ἐπὶ τῶν ἀσαφῆ τινα λαλούντων καὶ δυσπαρακολούθητα.

  • Κούρσι

    Είναι ένα όμορφο φυλαχτό, γραμμένο σε μια μυστική μαγική γραφή.
    Γνώριζε πως αυτή η μυστική μορφή δηλώνει την απόκρυφη φύση που κρύβεται στους επτά ουρανούς, στην Κούρσι και στο Θρόνο. Μας δείχνει τον ιδιαίτερο τρόπο των Μυστηρίων για τις τέσσερις φύσεις. Η μνημόνευση της Κούρσι, που είναι από τις πιο θεϊκές μπορεί να οδηγήσει στην αποκάλυψη των μυστικών που έχει μαζί της.
    Όλα δίνουν έναν κύκλο από το όνομά τους, έναν κύκλο των αιώνιων αδύτων δηλούμενο με την συμφωνία του τετραγώνου. Άλλωστε, αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά στις συμφωνίες του τετραγώνου.
    Αυτό το φυλαχτό είναι σαν δύναμη, ένα ξίφος που κόβει τις συμφωνίες του τετραγώνου για να ωθήσει την έξοδο από μέσα του των ιδιαιτέρων φωτεινών δυνάμεων που είναι στους ουρανούς και στις δύο γαίες. Και φυσικά, όπως είναι αυτά και ακολουθεί ο Κόσμος. Κι ο Κόσμος υπακούει τους Μαλάικα και Ρουχ που είναι στην κυριότητα του ανθρώπου. Κι εξουσιάζει τις τέσσερις φύσεις, της φωτιάς, του αέρα, της γης και του νερού και τις τέσσερις κατευθύνσεις ώστε ο Κόσμος και η Γη να το φροντίζουν και να το προστατεύουν.
    Τώρα, αν θέλεις να εργαστείς για το φυλαχτό αυτό, ζωγράφισε το τετράγωνο και γράψε τα λόγια σε κύκλο γύρω του. Το χρόνο της εργασίας θα τον επιλέξεις εσύ. Τα λόγια που γράφεις είναι:

    أيها الأله الرب الممجد أريد أن يزجر لى جبرائيل خادمه السفلى مره الأبيض هو وجيوشه فيأتى لى خاضعا مطيعا

    Γύρω από το τετράγωνο με τα μυστικά γράμματα τα οποία ακολουθούν, να είναι τα επτά γράμματα των ιερών Μαλέικα. Μετά ζωγράφισε γύρω του τον αιώνιο κύκλο. Και για ένδειξη του σεβασμού σου, πες τον όρκο:

    أيها الممجد ارخامانون المقدس ثارنان الأبدى اشمخنوثان الاله الرب كارماثان الاوحد اثنون الذى لا يعلم من هو الا هو المانتراخ واين هو الا هو الماراثان وكيف هو الا هو شراخوناه أنت أنت اراثونان الذى هو هو خيموناثان الممجد بأبد خفى قديم المارانان باسمائك الممجدة فى قدسية طاهرة مكنونة دعوتك يا ناروثان انت الاول كارمانتراخ باسمك الأعظم دالوعاثان بابيثان ماموثان كن فيكون باذنك امين

    Και λες 100 φορές στο ουαφίκ

    بخشوع وخضوع كما تخشع له السموات وتخضع له الأراضين

    Λιβάνισέ το με κόκκινο κεμπρίτ, πες τα λόγια του όρκου μία φορά ακόμα, γονάτισε και πες 7 φορές τα φαραωνικά λόγια δοξολογίας:

    سبحانك يا دلوعاثان بابيثان ماموثان

    Και μετά όταν το φορέσεις πες:

    سبحانك يا دلوعاثان بابيثان ماموثان

    Έτσι έχει ανοίξει κάθε επιτυχία για την εργασία σου, σε όλα.
    Αυτή είναι η εικόνα του φυλαχτού σου

    Και αυτό είναι το μαγικό αλφάβητο

  • Κύφι

    Οι χρήσεις των βοτάνων ήταν ποικίλες στην αρχαιότητα. Κάθε τμήμα του βοτάνου είχε τη δική του χρησιμότητα, ανήκε σε κάποια συγκεκριμένη μαγική δύναμη και χρησιμοποιούταν σαν θυμίαμα, αλλά και σαν φάρμακο. Υπάρχουν πολλά αρχαία κείμενα που δηλώνουν ακόμα και με πιο τρόπο πρέπει να μαζευτεί το μαγικό φυτό.

    Οι μορφές που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι αλοιφές, τα μύρα, τα κηρώματα, τα αποζέματα, τα γαργαρίσματα, τα διαπάσματα, τα επιχρίσματα, τα θυμιάματα, τα παραπαστά κλπ. Ένα πολύ γνωστό θυμίαμα που αναφέρεται στους μαγικούς Πάπυρους, αλλά και στα αρχαία κείμενα, όπως του Διοσκουρίδη, Γαληνού κλπ, είναι το Κύφι (ή Κοίφι). Στο βιβλίο του ο Πλούταρχος, που ήταν ιερέας του Απόλλωνα στους Δελφούς, «περί Ίσιδος και Οσίριδος», αναφέρει:

    «το Κύφι είναι ένα μίγμα που αποτελείται από 16 συστατικά. Από μέλι και κρασί, σταφίδες και κύπερο, (πεύκο) ρητίνη και σμύρνα, ασπάλαθρος και σέσελι. Επιπλέον της μαστίχας και άσφαλτο, θρύο και λάπαθο (ξινήθρα, οξαλίς), μαζί με τα δύο είδη των καρπών ιουνιπέρου, από τους οποίους ο ένας ονομάζεται μεγάλος και ο άλλος μικρός, κάρδαμο και αρωματικό κάλαμο. Και όλα αυτά τα συστατικά δεν αναμιγνύονται κατά τύχη αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες που αναφέρονται στα ιερά βιβλία, το οποία διαβάζονται από τους κατασκευαστές των θυμιαμάτων ενώ τα αναμιγνύουν». Το κείμενο είναι:

    "εἰ δὲ δεῖ καὶ περὶ τῶν θυμιωμένων ἡμέρας ἑκάστης εἰπεῖν, ὥσπερ ὑπεσχόμην, ἐκεῖνο διανοηθείη τις ἂν πρότερον, ὡς ἀεὶ μὲν οἱ ἄνδρες ἐν σπουδῇ μεγίστῃ τίθενται τὰ πρὸς ὑγίειαν ἐπιτηδεύματα, μάλιστα δὲ ταῖς ἱερουργίαις καὶ ταῖς ἁγνείαις καὶ διαίταις οὐχ ἧττον ἔνεστι [τουτὶ] τοῦ ὁσίου τὸ ὑγιεινόν. οὐ γὰρ ᾤοντο καλῶς ἔχειν οὔτε σώμασιν οὔτε ψυχαῖς ὑπούλοις καὶ νοσώδεσι θεραπεύειν τὸ καθαρὸν καὶ ἀβλαβὲς πάντῃ καὶ ἀμίαντον. ἐπεὶ τοίνυν ὁ ἀήρ, ᾧ πλεῖστα χρώμεθα καὶ σύνεσμεν, οὐκ ἀεὶ τὴν αὐτὴν ἔχει διάθεσιν καὶ κρᾶσιν, ἀλλὰ νύκτωρ πυκνοῦται καὶ πιέζει τὸ σῶμα καὶ συνάγει τὴν ψυχὴν εἰς τὸ δύσθυμον καὶ πεφροντικὸς οἷον ἀχλυώδη γινομένην καὶ βαρεῖαν, ἀναστάντες εὐθὺς ἐπιθυμιῶσι ῥητίνην θεραπεύοντες καὶ  καθαίροντες τὸν ἀέρα τῇ διακρίσει καὶ τὸ σύμφυτον τῷ ώματι πνεῦμα μεμαρασμένον ἀναρριπίζοντες ἐχούσης τι τῆς ὀσμῆς σφοδρὸν καὶ καταπληκτικόν. αὖθις δὲ μεσημβρίας αἰσθανόμενοι σφόδρα πολλὴν καὶ βαρεῖαν ἀναθυμίασιν ἀπὸ γῆς ἕλκοντα βίᾳ τὸν ἥλιον καὶ καταμιγνύοντα τῷ ἀέρι τὴν σμύρναν ἐπιθυμιῶσι· διαλύει γὰρ ἡ θερμότης καὶ σκίδνησι τὸ συνιστάμενον ἐν τῷ περιέχοντι θολερὸν καὶ ἰλυῶδες. καὶ γὰρ οἱ ἰατροὶ πρὸς τὰ λοιμικὰ πάθη βοηθεῖν δοκοῦσι φλόγα πολλὴν ποιοῦντες ὡς λεπτύνουσαν τὸν ἀέρα· λεπτύνει δὲ βέλτιον, ἐὰν εὐώδη ξύλα καίωσιν, οἷα κυπαρίττου καὶ ἀρκεύθου καὶ πεύκης.

    "Και, αν πρέπει να μιλήσω και για τα θυμιάματα της κάθε μέρας, όπως ακριβώς το υποσχέθηκα, αυτό θα μπορούσε πρώτα ο καθένας να σκεφθεί, ότι δηλαδή πάντα οι άνθρωποι δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στις ασχολίες που υπηρετούν την υγεία και ότι στις ιεροτελεστίες και καθάρσεις και τρόπους διατροφής εξίσου υπάρχει το όσιο και υγιεινό. Γιατί, θεωρούσαν ότι είναι αδιανόητο να λατρεύουν το καθαρό και αβλαβές ολικά και το αμόλυντο με σώματα και ψυχές τραυματισμένες και νοσηρές. Επειδή λοιπόν ο αέρας που κατεξοχήν χρησιμοποιούμε και με τον οποίο συνυπάρχουμε δεν έχει πάντοτε την ίδια σύνθεση και θερμοκρασία, αλλά τη νύχτα συμπυκνώνεται και πιέζει το σώμα και δημιουργεί ψυχοπλάκωμα και φροντίδες, έτσι που να γίνει βαρύθυμο και μελαγχολικό, μόλις σηκωθούν, αμέσως θυμιατίζουν με ρητίνη λατρεύοντας και εξαγνίζοντας τον αέρα με το θυμίαμα και αναζωογονούν την ψυχή που έχει μελαγχολήσει μέσα στο σώμα, γιατί η μυρουδιά έχει κάτι δυνατό και τονωτικό. Το μεσημέρι πάλι, επειδή αναπνέουν πολλές και βαριές αναθυμιάσεις, γιατί ο ήλιος με τη βία (με τις ζεστές του ακτίνες) τις προκαλεί από τη γη και τις αναμειγνύει με τον αέρα, θυμιατίζουν με σμύρνα. Γιατί, η θερμότητα διαλύει και διασκορπίζει τη δημιουργημένη στην ατμόσφαιρα θολότητα και ομίχλη σα λάσπη. Και οι γιατροί εξάλλου για τα λοιμώδη νοσήματα πιστεύουν πως τα βοηθούν, ανάβοντας μεγάλη φωτιά που καθαρίζει τον αέρα. Και καθαρίζει καλύτερα, αν κάψουν μυρωδάτα ξύλα, όπως είναι το κυπαρίσσι και η άρκευθος και το πεύκο.

    Ἄκρωνα γοῦν τὸν ἰατρὸν ἐν Ἀθήναις ὑπὸ τὸν μέγαν λοιμὸν εὐδοκιμῆσαι λέγουσι πῦρ κελεύοντα παρακαίειν τοῖς νοσοῦσιν· ὤνησε γὰρ οὐκ ὀλίγους. Ἀριστοτέλης δέ φησι καὶ μύρων καὶ ἀνθέων καὶ λειμώνων εὐώδεις ἀποπνοίας οὐκ ἔλαττον ἔχειν τοῦ πρὸς ἡδονὴν τὸ πρὸς ὑγίειαν, ψυχρὸν ὄντα φύσει καὶ παγετώδη τὸν ἐγκέφαλον ἠρέμα τῇ θερμότητι καὶ λειότητι διαχεούσας. εἰ δὲ καὶ τὴν σμύρναν παρ' Αἰγυπτίοις σὰλ καλοῦσιν, ἐξερμηνευθὲν δὲ τοῦτο μάλιστα φράζει τῆς ληρήσεως ἐκσκορπισμόν, ἔστιν ἣν καὶ τοῦτο μαρτυρίαν τῷ λόγῳ τῆς αἰτίας δίδωσιν.

    Λένε λοιπόν ότι ο γιατρός Άρκωνας διακρίθηκε στην περίοδο του μεγάλου λοιμού στην Αθήνα, συνστώντας να ανάβουν φωτιές κοντά στους αρρώστους. Γιατί, ωφέλησε πολλούς. Και ο Αριστοτέλης υποστηρίζει ότι οι ωραίες μυρουδιές των μύρων και των λουλουδιών και των λιβαδιών, πέρα από την ευχαρίστηση, συμβάλλουν και στην υγεία, καθώς διασκορπίζουν ήρεμα τη θερμότητα και την απλότητά τους στον ψυχρό και παγωμένο από τη φύση του εγκέφαλο. Και, αν ονομάζουν στην Αίγυπτο τη σμύρνα σαλ, που μεθερμηνευόμενο σημαίνει την απρόσκοπτη ομιλία (τη θεραπεία της μελαγχολίας) παρέχει και αυτό κάποια εξήγηση στην ομιλία για την αιτία (της επανάκτησής της).

    τὸ δὲ κῦφι μῖγμα μὲν ἑκκαίδεκα μερῶν συντιθεμένων ἐστί, μέλιτος καὶ οἴνου καὶ σταφίδος καὶ κυπέρου ῥητίνης τε καὶ σμύρνης καὶ ἀσπαλάθου καὶ σεσέλεως, ἔτι δὲ σχίνου τε καὶ ἀσφάλτου καὶ θρύου καὶ λαπάθου, πρὸς δὲ τούτοις ἀρκευθίδων ἀμφοῖν (ὧν τὴν μὲν μείζονα τὴν δ' ἐλάττονα καλοῦσι) καὶ καρδαμώμου καὶ καλάμου. συντίθενται δ' οὐχ ὅπως ἔτυχεν, ἀλλὰ γραμμάτων ἱερῶν τοῖς μυρεψοῖς, ὅταν ταῦτα μιγνύωσιν, ἀναγιγνωσκομένων.

    Το κύφι πάλι είναι μίγμα από δεκαέξι συνηθισμένα είδη, από μέλι δηλαδή και κρασί και σταφίδα και κύπερο και ρητίνη και σμύρνα και ασπάλαθο και σέσελι και σχίνο και άσφαλτο και θρύο και λάπαθο με πρόσμειξη και με δύο ειδών άρκευθο, το μεγαλύτερο και το μικρότερο, καρδάμωμο και καλάμι. Και δεν τα αναμειγνύουν έτσι τυχαία, αλλά οι παρασκευαστές του διαβάζουν και ιερές ευχές όταν τα ανακατεύουν.

    τὸν δ' ἀριθμόν, εἰ καὶ πάνυ δοκεῖ τετράγωνος ἀπὸ τετραγώνου καὶ μόνος ἔχων τῶν ἴσων ἰσάκις ἀριθμῶν τῷ χωρίῳ τὴν περίμετρον ἴσην ἀγαπᾶσθαι προσηκόντως, ἐλάχιστα ῥητέον εἴς γε τοῦτο συνεργεῖν, ἀλλὰ τὰ πλεῖστα τῶν συλλαμβανομένων ἀρωματικὰς ἔχοντα δυνάμεις γλυκὺ πνεῦμα καὶ χρηστὴν μεθίησιν ἀναθυμίασιν, ὑφ' ἧς ὅ τ' ἀὴρ τρεπόμενος καὶ τὸ σῶμα διὰ τῆς πνοῆς κινούμενον λείως καὶ προσηνῶς ὕπνου τε κρᾶσιν ἐπαγωγὸν ἴσχει καὶ τὰ λυπηρὰ καὶ σύντονα τῶν μεθημερινῶν φροντίδων ἄνευ μέθης οἷον ἅμματα χαλᾷ καὶ διαλύει· καὶ τὸ φανταστικὸν καὶ δεκτικὸν ὀνείρων μόριον ὥσπερ κάτοπτρον ἀπολεαίνει καὶ ποιεῖ καθαρώτερον οὐδὲν ἧττον ἢ τὰ κρούματα τῆς λύρας, οἷς ἐχρῶντο πρὸ τῶν ὕπνων οἱ Πυθαγόρειοι, τὸ ἐμπαθὲς καὶ ἄλογον τῆς ψυχῆς ἐξεπᾴδοντες οὕτω καὶ θεραπεύοντες.

    Και ο αριθμός (δεκαέξι), αν και φαίνεται ότι αγαπιέται εξαιρετικά ως ο κατεξοχήν τετράγωνος που προκύπτει από τετράγωνο και που έχει μόνος αυτός την περίμετρο ίση με το εμβαδόν των τεσσάρων ίσων πλευρών του, ελάχιστα πρέπει να ομολογήσομε ότι συμβάλλει στην παρασκευή αυτού (του κύφι), αλλά τα περισσότερα φυτά που μπαίνουν στη πρόσμειξη, καθώς έχουν αρωματική δύναμη, αφήνουν γλυκιά ευωδιά και δημιουργούν ωφέλιμη ατμόσφαιρα, λόγω της οποίας ο αέρας ανακυκλώνεται, και το σώμα κινούμενο με την αναπνοή ελαφρά και άνετα δημιουργεί συνθήκες ύπνου και ξελύνει σαν κόμπους και εξαφανίζει τις στενοχώριες και εντάσεις των καθημερινών φροντίδων χωρίς να σε μεθά. Και το τμήμα μας ανοιχτό στη φαντασία και στο όνειρο το λειαίνει σαν καθρέπτη και το κάνει καθαρότερο και από τους ήχους της λύρας, που τους χρησιμοποιούσαν πριν από τον ύπνο οι Πυθαγόρειοι, εξορκίζοντας έτσι και καταπραΰνοντας τα πάθη και τους παραλογισμούς της ψυχής.

    τὰ γὰρ ὀσφραντὰ πολλάκις μὲν τὴν αἴσθησιν ἀπολείπουσαν ἀνακαλεῖται, πολλάκις δὲ πάλιν ἀμβλύνει καὶ κατηρεμίζει διαχεομένων ἐν τῷ σώματι τῶν ἀναλωμάτων ὑπὸ λειότητος· ὥσπερ ἔνιοι τῶν ἰατρῶν τὸν ὕπνον ἐγγίνεσθαι λέγουσιν, ὅταν ἡ τῆς τροφῆς ἀναθυμίασις οἷον ἕρπουσα λείως περὶ τὰ σπλάγχνα καὶ ψηλαφῶσα ποιῇ τινα γαργαλισμόν. τῷ δὲ κῦφι χρῶνται καὶ πόματι καὶ χρίματι· πινόμενον γὰρ δοκεῖ τὰ ἐντὸς  καθαίρειν,.... χρῖμα μαλακτικόν. ἄνευ δὲ τούτων ῥητίνη μέν ἐστιν ἔργον ἡλίου καὶ σμύρνα πρὸς τὴν εἵλην τῶν φυτῶν ἐκδακρυόντων, τῶν δὲ τὸ κῦφι συντιθέντων ἔστιν ἃ νυκτὶ χαίρει μᾶλλον, ὥσπερ ὅσα πνεύμασι ψυχροῖς καὶ σκιαῖς καὶ δρόσοις καὶ ὑγρότησι τρέφεσθαι πέφυκεν· ἐπεὶ τὸ τῆς ἡμέρας φῶς ἓν μέν ἐστι καὶ ἁπλοῦν καὶ τὸν ἥλιον ὁ Πίνδαρος ὁρᾶσθαί φησιν  ‘ἐρήμης δι' αἰθέρος’, ὁ δὲ νυκτερινὸς ἀὴρ κρᾶμα καὶ σύμμιγμα πολλῶν γέγονε φώτων καὶ δυνάμεων οἷον σπερμάτων εἰς ἓν ἀπὸ παντὸς ἄστρου καταρρεόντων. εἰκότως οὖν ἐκεῖνα μὲν ὡς ἁπλᾶ καὶ ἀφ' ἡλίου τὴν γένεσιν ἔχοντα δι' ἡμέρας, ταῦτα δ' ὡς μικτὰ καὶ παντοδαπὰ ταῖς ποιότησιν ἀρχομένης νυκτὸς ἐπιθυμιῶσι."

    Γιατί, οι ευωδιές (ό,τι οσφραινόμαστε) πολλές φορές επαναφέρουν τις αισθήσεις μας που μας εγκαταλείπουν και πολλές φορές μας χαλαρώνουν και μας ηρεμούν, καθώς οι μικροουσίες τους εισχωρούν στο σώμα μας λόγω της λεπτότητάς τους, όπως ακριβώς υποστηρίζουν μερικοί από τους γιατρούς ότι μας πιάνει ο ύπνος, όταν η αναθυμίαση της τροφής προκαλεί κάποιο γαργαλισμό, καθώς μοιάζει να κινείται απαλά γύρω από τα σπλάχνα και να τα ψηλαφεί. Το κύφι το χρησιμοποιούν και ως ποτό και ως αλοιφή. Γιατί, όταν πίνεται, μοιάζει να καθαρίζει το εσωτερικό μας και ως αλοιφή είναι μαλακτικό. Έξω από αυτά, η ρητίνη προκαλείται από τον ήλιο και τη σμύρνα την παράγουν τα φυτά σα δάκρυ και μερικά από αυτά που συμμετέχουν στη σύνθεση του κύφι ευδοκιμούν τη νύχτα περισσότερο, όπως όσα από την φύση τους μεγαλώνουν σε συνθήκες ψυχρών ανέμων και σκιάς και δροσιάς και υγρασίας. Γιατί, ο φως της ημέρας είναι ένα και απλό και ο Πίνδαρος, γράφει ότι ο ήλιος φαίνεται «με καθαρή ατμόσφαιρα», ενώ ο νυχτερινός αέρας είναι κράμα και πρόσμειξη πολλών φώτων και δυνάμεων, που μοιάζουν με σπέρματα που ρέουν από όλα τα άστρα σε ένα μέρος. Εύλογα λοιπόν τα πρώτα, ως απλά και οφείλοντα τη δημιουργιά τους στον ήλιο, τα καίνε την ημέρα, με τα δεύτερα όμως ως μεικτά και ποικίλα στις ποιότητες θυμιατίζουν με την έναρξη της νύχτας."

     Για το Κύφι, ο Διοσκουρίδης αναφέρει:

    Το Κύφι είναι η σύνθεση ενός αρώματος, ευπρόσδεκτο στους θεούς: οι ιερείς στην Αίγυπτο το χρησιμοποίησαν άφθονα. Είναι μίγμα επίσης με Αντίδοτα και δινόταν σε ασθματικούς στο ρόφημα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι παραγωγής που υποστηρίζουν την κατασκευή του, στους οποίους είναι αυτός επίσης. Πάρε μισό σέξτο από κύπερο, πλήρης καρπούς ιουνίπερου όπως πριν, σταφίδων από ξερών 12 λίβρες [δύο 3-οβολούς κομμάτια ζυγισμένα 1 δραχμή ή περίπου 66.5 κόκκους. 100 δραχμές = 1 μνα ή λίβρα ή 15,2 ουγγιές]. Ρητίνη 5 λίμπρες από κάλαμο Αρωματικό, από ασπάλαθο και από Iuncusodoratus, από κάθε ένα, μία λίβρα από σμύρνα 12 δραχμές, από παλιό κρασί 9 σέξτους, από Ιερό 2 λίβρες. Βγάλε τα κουκούτσια από τις σταφίδες, κάνε σκόνη τις σταφίδες και επεξεργάσου τα μαζί με κρασί και σμύρνα και κάνε τα σκόνη και κοσκίνισε τα άλλα πράγματα ενώνοντάς τα μαζί με αυτά, και άφησέ τα να ρουφήσουν το υγρό για μια μέρα. Μετά βράσε το Ιερό, μέχρι αυτό γίνει ένα κολλώδες σταθερό, ανάμιξε τη ρητίνη που είναι λιωμένη προσεκτικά με αυτό και τότε κάνε σκόνη όλα τα άλλα πράγματα μαζί με επιμέλεια, βάλε τα σε ένα βάζο κεραμικό.
    Επιμένω στο Κύφι για ένα μοναδικό λόγο. Είναι χαρακτηριστική η τελετουργία της παρασκευής του, κάτι που δείχνει άμεσα τους κανόνες που διέπουν την δημιουργία ενός θυμιάματος.
    Η λέξη «Κύφι» είναι η ελληνική ονομασία της αρχαίας Αιγυπτιακής «kapet», που σημαίνει «λιβάνι». Υπάρχουν τρία Κύφι. Αρχικά, εμφανίζεται στα κείμενα των πυραμίδων και μνημονεύεται στον ιατρικό πάπυρο του EbersPapyrus (1500 BC). Αποτελείται από εννέα υλικά βρασμένα σε μέλι (LiseManniche, Sacredluxuries, σελίδα 55). Περίπου 1300 έτη μετά, η συνταγή για το Κύφι φαίνεται να έχει αλλάξει. Τώρα περιλαμβάνει δεκατρία υλικά και η βάση για τον πολτό δεν είναι αποκλειστικά μέλι, αλλά επίσης σταφίδες, οίνος και οίνος οάσεως (πιθανά φτιαγμένος από χουρμάδες). Υπάρχει μια συνταγή χαραγμένη στο ναό του Ένφου και μια στο ναό του Φιλαί. Τα υλικά είναι ακριβώς τα ίδια σε όλες τις τρεις περιπτώσεις και αλλάζει μόνο η αναλογία τους.

  • Λίθοι και Παράδοση

    Σήμερα, συνήθως τα κρύσταλλα και οι πολύτιμοι λίθοι χρησιμοποιούνται μάλλον στον διαλογισμό, στα κοσμήματα, στη διακόσμηση και αλλού. Ωστόσο, η πρακτική χρήση τους στη θεραπεία ή τη μεταφυσική είναι πολύ παλιά. Τόσο παλιά, όσο και η ανθρωπότητα. Τα παλαιότερα γνωστά κοσμήματα είναι το ήλεκτρο, ο νεφρίτης, ο γρανάτης, η ορεία κρύσταλλος, ο αμέθυστος, ο σερπεντίνης, το σμαράγδι και το μαργαριτάρι. Φυσικά, και άλλοι μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί, αλλά αυτοί συνήθως βρέθηκαν στις αρχαιολογικές ανασκαφές. Οι κυλινδρικές σφραγίδες από τη Βαβυλώνα και από άλλα μέρη έγιναν από μαλακές ποικιλίες στεατίτη, σερπεντίνη και μαρμάρου. Οι πιο πρόσφατες έγιναν από λαζουρίτη, αιματίτη, αμαζωνίτη, ίασπι και ορεία κρύσταλλο. Αυτό δείχνει πως χρησιμοποιήθηκαν όλο και περισσότερο ελκυστικοί λίθοι για τις σφραγίδες, παρά λειτουργικοί. Οι Αιγύπτιοι χάρασσαν τον άγιο σκαραβαίο σε καρνεόλιο, χαλκηδόνιο, πράσινο ίασπι, λαζουρίτη, αμαζωνίτη, αμέθυστο, τουρκουάζ, σμαράγδι και ρουμπίνι. Ακόμα, οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χάρασσαν σχήματα και μορφές από αμέθυστο, ορεία κρύσταλλο, καρνεόλιο και ίασπι.   Σημειώστε πως στην εποχή του χαλκού γίνηκαν κοσμήματα από χρυσό και ασήμι. Ήδη στην Οδύσσεια και την Ιλιάδα γίνεται αναφορά στους λίθους που ήταν για προστασία, για προφύλαξη, για όπλα, θεραπευτική κλπ.
     Η προϊστορική χρήση των κρυστάλλων και των πολύτιμων λίθων έχει ανακαλυφθεί από τους αρχαιολόγους μέσα σε διάφορους τάφους στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη, τη Ρωσία και την Αφρική. Έχουν βρει κοσμήματα και γλυπτά φτιαγμένα από τουρκουάζ, γρανάτης, χαλαζία και πολλούς άλλους λίθους. Μερικά ευρήματα ήταν με μορφές ζώων και ήταν πιθανώς σύμβολα ενός ιδιαίτερου φυλακτού ή θεϊκής προσφοράς. Μια από τις πιο συναρπαστικές ανακαλύψεις που παρουσιάζουν την προϊστορική χρήση των κρυστάλλων είναι ένας ναός στην Ιρλανδία και λέγεται πως είναι παλαιότερος από οι πυραμίδες. Ο ηλιακός ναός χτίστηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε το φως του ήλιου θα έρεε κατευθείαν στη σήραγγα των 70 ποδιών μήκος, το χειμώνα στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Η στέγη του ναού ήταν αρχικά καλυμμένη με λευκό χαλαζία, για να συμβολίσει τη λευκή θεά. Στον αρχαίο αιγυπτιακό πολιτισμό τα κρύσταλλα και οι πολύτιμοι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για μια ποικίλους σκοπούς. Ένας πάπυρος με ιερογλυφικά, του 2000 π.Χ., τεκμηριώνει μια ιατρική θεραπεία χρησιμοποιώντας ένα κρύσταλλο. Διάφοροι άλλοι έχουν βρεθεί σε τάφους. Τουρκουάζ, καρνεόλιο, τιγριόφθαλμος κλπ. Αυτές οι πέτρες είχαν σχήματα ασπίδων, ήταν φυλακτά ή μικρά άλλα αντικείμενα. Οι Φαραώ συχνά είχαν στα κεφάλια τους κόσμημα από μαλαχίτης, με την πεποίθηση ότι θα τους βοηθούσε να κυβερνήσουν σοφά. Ο Λαζουρίτης θεωρήθηκε επίσης ένας βασιλικός λίθος. Ο νεφρίτης για παράδειγμα, συνδέεται συνήθως με την Κίνα. Μια πεταλούδα από νεφρίτη ήταν σύμβολο της επιτυχημένης αγάπης.
     Ο αρχαίος πολιτισμός της Ινδίας είναι μια καταπληκτική πηγή για πληροφορίες που αφορούν στα κρύσταλλα και τους λίθοι. Το σύστημα των τσάκρας (ενεργειακά κέντρα) στο οποίο χρησιμοποιούνται τα κρύσταλλα και οι λίθοι επάνω στο σώμα για σκοπούς θεραπείας και περισυλλογής, δημιουργήθηκε εκεί. Υπάρχουν αστρολογικές αναφορές από το 400 π.Χ. που περιέχουν τις λεπτομερείς παρατηρήσεις για τη δύναμη διαφόρων λίθων για να αλλάξουν τα αρνητικά αποτελέσματα των πλανητικών θέσεων. Οι λίθοι θεωρείται πως έχουν μεγάλες πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις. Ο σεληνόλιθος, παραδείγματος χάριν, είναι ο ιερός λίθος για την αφύπνιση της αγάπης. Ο όνυχας, αντίθετα, θεωρείται πως βοηθά στην απελευθέρωση των δεσμών μιας παλαιάς αγάπης. Το ρουμπίνι, "ο βασιλιάς των πολύτιμων λίθων", ήταν επίσης ένας ιδιαίτερα εκτιμημένος πολύτιμος λίθος.
     Στην Εβραϊκή και Χριστιανική Βίβλο αναφέρονται λίθοι και μάλιστα σε μεταφυσική συνέπεια. Έτσι οι αρχαίοι μαγικοί λίθοι είναι αρκετοί. Λίγοι από αυτούς σύμφωνα με τα αρχαία κείμενα είναι: Ο αχάτης που δίνει ενέργεια, θεραπεία, πλούτο. Το ήλεκτρο που δίνει υγεία, χαρά. Ο αμέθυστος που δίνει διανοητική διαύγεια. Η ακουαμαρίνα που χαρίζει πνευματική γνώση. Ο αβεντουρίνης που παρέχει διαίσθηση, δραστηριοποίηση. Ο αζουρίτης βοηθά στη θεραπεία και στην πνευματική ενόραση. Ο κιτρίνης θεραπεύει τα του σώματος και βοηθά στις συναισθηματικές εξισορροπήσεις. Το κοράλλι ισορροπεί τη φυσική ενέργεια. Ο σμάραγδος τονώνει την εφευρετικότητα. Ο γρανάτης κάνει καλό στην κατάθλιψη. Ο αιματίτης δίνει σωματική ρώμη και ρυθμίζει τα νομικά προβλήματα. Ο νεφρίτης δίνει σοφία. Ο ίασπις είναι για το άγχος. Ο λαζουρίτης δίνει σοφία, πίστη και θεραπεία. Ο μαλαχίτης βοηθά στον ύπνο, φέρνει καλά όνειρα και προστατεύει. Ο σεληνόλιθος δίνει καλή εμφάνιση και αγάπη. Το μαργαριτάρι φέρνει ειρήνη στο μυαλό. Ο χαλαζίας θεραπεύει το σώμα, όπως και σήμερα. Το ρουμπίνι δίνει θάρρος και υγεία. Το τοπάζι δίνει σωματική ρώμη, ηρεμεί τις συγκινήσεις. Ο τιγριόφθαλμος προστατεύει, καθαρίζει τις σκέψεις. Ο τουρμαλίνης φέρνει κατανόηση στην αγάπη. Το τουρκουάζ θεραπεύει, δίνει δύναμη και φιλία. Πολλοί από μας θέλομε να φορέσομε ή να μεταφέρομε έναν πολύτιμο λίθο σαν φυλακτό. Στην Καμπαλά δίνεται ένας κατάλογος που συνδέει ορισμένους λίθους με το Σεφιροθικό δένδρο. Αυτός ο κατάλογος αναφέρεται στο "Liber 777". Σας παραθέτω αυτόν τον κατάλογο.

    Τα εβραϊκά γράμματα και το Σεφιροθικό Δένδρο Οι λίθοι

    ΑΙΝ - ΑΙΝ ΣΟΦ - ΑΙΝ ΣΟΦ ΑΟΥΡ

    1 Κέτερ -

    2 Χοκμά -

    3 Μπινά -

    4 Χέσεντ -

    5 Γκεμπουρά -

    6 Τιφαρέθ -

    7 Νετζά -

    8 Χόντ -

    9 Γιεσόντ -

    10 Μαλκούτ -

    11 Άλεφ -

    12 Μπεθ -

    13 Γκίμελ -

    14 Ντάλεθ -

    15 Χε -

    16 Βαυ -

    17 Ζάιν -

    18 Χεθ -

    19 Τεθ -

    20 Γιοντ -

    21 Κάφ -

    22 Λάμεντ -

    23 Μιμ -

    24 Νουν -

    25 Σάμεχ -

    26 Αίν -

    27 Πε -

    28 Τζάντι -

    29 Κοφ -

    30 Ρες -

    31 Σιν -

    32 Ταου -

    0 μαύρο διαμάντι

    1 διαμάντι

    2 ρουμπίνι, τουρκουάζ

    3 σάπφειρος

    4 αμέθυστος, σάπφειρος, λαζούριος

    5 ρουμπίνι

    6 τοπάζι, κίτρινο διαμάντι

    7 σμαράγδι

    8 οπαλίνα

    9 χαλαζίας

    10 ορεία κρύσταλλος

    11 τοπάζι

    12 οπαλίνα, αχάτης

    13 σεληνόλιθος, χαλαζίας

    14 σμαράγδι, τουρκουάζ

    15 ρουμπίνι

    16 τοπάζι

    17 αλεξανδρίτης, τουρμαλίνης

    18 ήλεκτρο

    19 μάτι της γάτας

    20 περίδοτο

    21 αμέθυστος, λαζούριος

    22 σμαράγδι

    23 βήρυλλος

    24 ίασπις

    25 αχάτης

    26 μαύρο διαμάντι

    27 ρουμπίνι

    28 χαλκηδόνιος

    29 μαργαριτάρι

    30 χρυσόλιθος

    31 κόκκινη οπαλίνα

    32 όνυχας

  • Μαγικά αλφάβητα

    Έχουν καταγραφεί από την εποχή του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα. Ειδικά για τον πρώτο διασώθηκαν σημαντικές πληροφορίες και έχουν ταξινομηθεί από τους ερευνητές στο πέρασμα των αιώνων. Τα αλφάβητα αυτά χρησιμοποιήθηκαν για δύο κυρίως σκοπούς. Την κρυπτογράφηση και τη μαγεία.
    Υπάρχουν αλφάβητα που δημιουργήθηκαν για να μην μπορεί κανείς να διαβάσει το κείμενο και να κατανοήσει τι γράφει. Αυτά συνήθως τα έφτιαξαν βασιλείς και αυτοκράτορες. Υπάρχουν όμως και τα άλλα, εκείνα που έχουν την πιο βαριά και σημαντική χρήση. Τα μαγικά. Αρχιερείς Αιγύπτιοι, Φιλόσοφοι Έλληνες και Ρωμαίοι, έφτιαξαν πολλά τέτοια αλφάβητα. Τα στοιχεία τους χρησιμοποιήθηκαν στα μαγικά τάλισμαν, στις μαγικές εργασίες και στις Στήλες των Θεών.
    Εδώ σας παρουσιάζω κάποια από αυτά.

  • Μαγικές Βοές

    Ταύτιση του εαυτού με τη Θεότητα και Μαγικές Βοές στην Αρχαία Αιγυπτιακή και Ελληνική Μαγεία

     Αποκρυφισμός και εσωτερισμός, όπως το Ερμητικό Τυπικό από την Χρυσή Αυγή, έχουν διαμορφώσει την πεποίθηση, πως η αρχαία Αιγυπτιακή μαγεία είναι μια αρχική πηγή για τις δυτικές πρακτικές και ιδέες. Δεδομένου ότι ξέρουμε ότι η Ερμητική και η Νεοπλατωνική Θεουργία είχαν μια βαθιά επιρροή στις αργότερα ευρωπαϊκές μαγικές παραδόσεις. Μια έρευνα στις πιθανές σχέσεις μεταξύ των αιγυπτιακών και ελληνικών μαγικών ιδεών θα ήταν χρήσιμη για να ερευνήσει την ακρίβεια της αξίωσης των αποκρυφιστών.
     Περίπου το έτος 4000 πΧ, ήλθε ο Παγκόσμιος Εκπαιδευτής ονομαζόμενος Τεχούτι ή Θωθ, που αργότερα ονομάστηκε από τους Έλληνες Ερμής. Δίδαξε την Μεγάλη Αλήθεια του Εσωτέρου Φωτός στους ιερείς των ναών. Δίδαξε «περί του Φωτός το οποίον φωτίζει κάθε άνθρωπο ερχόμενον εις τον κόσμον», μια φράση δική του γραμμένη στα Αρχαία Ιερά Κείμενα.
     Δίδαξε πως το Φως είναι Παγκόσμιο και ότι το Φως τούτο, που είναι ο Θεός, ενοικεί στην καρδιά όλων των ανθρώπων. Το βρίσκομε σχεδόν παντού: ο Όσιρις είναι Φως, προήλθε από το Φως, κατοικεί μέσα στο Φως, είναι το ίδιο το Φως. Το Φως είναι κρυμμένο παντού. Και όταν ο άνθρωπος γίνει ένα με τον Όσιρι – Φως, τότε γίνεται ένα με το Παν.
      Οι Ελληνικοί Μαγικοί Πάπυροι, οι PGM είναι ένα σύνολο από πάπυρους μαγικών επικλήσεων, συλλεγόμενοι από τον Jean d' Anastaisi στις αρχές του 1800 στην Αίγυπτο. Ο Hans Deiter Betz, στην εισαγωγή του στη νεώτερη αγγλική μετάφραση, σκέπτεται ότι αυτοί οι πάπυροι μπορεί να είχαν βρεθεί σε μια βιβλιοθήκη τάφων ή ναών και οι πιο αρχαίοι πάπυροι μπορεί να ήταν η συλλογή ενός ατόμου στις Θήβες.
     Οπωσδήποτε, η ακριβής προέλευση για των PGM είναι άγνωστη. Ο Betz δηλώνει ότι μέσω των λογοτεχνικών πηγών είναι γνωστό ότι ένας αριθμός από μαγικά βιβλία με μαγικές επικλήσεις συλλέχθηκαν στους αρχαίους χρόνους, τα περισσότερα από τα οποία ήταν κατεστραμμένα. Έτσι, οι PGM είναι μια πολύ σημαντική πηγή για τις από πρώτες πληροφορίες για τις μαγικές πρακτικές στην αρχαία Μεσόγειο.
     Οι μαγικές επικλήσεις των PGM καλύπτουν την κλίμακα των μαγικών πρακτικών από τις εναρκτήριες ιεροτελεστίες για αιώνια ζωή ως τις μαγικές επικλήσεις για την αγάπη και θεραπευτικές ιεροτελεστίες. Οι περισσότεροι από τους παπύρους είναι Ελληνικοί και Λαϊκοί με ερμηνείες στην Παλαιά Κοπτική και χρονολογούνται μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και του 5ου αιώνα μΧ. Οι μαγικές επικλήσεις καλούν Ελληνικές, Αιγυπτιακές, Εβραϊκές, Γνωστικές και Χριστιανικές θεότητες.
     Δύο από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές αυτών των κειμένων είναι η πρακτική της ταύτισης του εαυτού με τη θεότητα και η χρήση των μαγικών βοών στην εκτέλεση των μαγικών τελετουργιών. Σε πολλές από τις μαγικές επικλήσεις, ο ασκών λέγεται να χρησιμοποιήσει την έκφραση «Είμαι» μαζί με ένα συγκεκριμένο όνομα θεότητας να εξουσιοδοτήσει ή να εργαστεί με την μαγική επίκληση. Σε έναν τέτοιο πάπυρο, για παράδειγμα, μια μαγική επίκληση για να γίνει κάποιος αόρατος, δηλώνει «είμαι ο Άνουβις, είμαι ο Όσιρ-Φρε, ……είμαι ο Όσιρις που ο Σεθ κατέστρεψε». (6. PGM I, 140, 195. )Η χρήση της συγκεκριμένης μαγικής γλώσσας σε αυτά τα κείμενα, οι Μαγικές Βοές, είναι άφθονη. Οι περισσότερες από αυτές τις λέξεις θεωρούνται ανερμήνευτες από τους μελετητές που εργάζονται με τους παπύρους. Οι λέξεις της δύναμης στις ταυτίσεις αποτελούνται από τις μακριές σειρές φωνηέντων, όπως α εε ηηη ιιι οοοοο κλπ, μόνο ή με ειδικά ονόματα θεοτήτων ή δαιμόνων που είναι παλίνδρομες και σημαντικά εκτενής.
     Η ακριβής προφορά αυτών των Μαγικών Βοών ήταν βασική στην επιτυχία των μαγικών επικλήσεων. Δεδομένου ότι τα αιγυπτιακά επικήδεια κείμενα προσδιορίζουν σαφώς τον αποθανόντα με τη θεότητα και η δύναμη των λέξεων και της γλώσσας, είναι ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό γνώρισμα της Αιγυπτιακής μαγείας. Αυτές οι έννοιες που βρέθηκαν στους PGM εμφανίστηκαν να παρέχουν μια πιθανή σύνδεση μεταξύ της Αρχαίας Αιγυπτιακής και Ελληνικής μαγείας.
     Σε όλη την επικήδεια λογοτεχνία της Αρχαίας Αιγύπτου, από τα κείμενα των πυραμίδων ως τη Βίβλο των Νεκρών, υπάρχουν άφθονα στοιχεία ότι Αρχαίοι Αιγύπτιοι σκέφτηκαν ότι τα ανθρώπινα όντα θα μπορούσαν να γίνουν θεότητες.
     Σε αυτά τα κείμενα, ο Θεός Όσιρις προσδιορίζεται σαφώς με τον αποθανόντα. Ο αποθανών θα πλοηγήσει επιτυχώς το ταξίδι στη μετά θάνατον ζωή όπως ο Όσιρις.
     Με τη γνώση των ονομάτων όλων των εμπλεκόμενων στη μετά θάνατον ζωή και την εγκατάσταση μιας σύνδεσης με μια θεότητα που είχε επιτύχει ήδη σε αυτήν την σφαίρα, ο αποθανών προετοιμάστηκε καλά για το ταξίδι.
     Οι λέξεις, προφορικές ή γραπτές ήταν όχι μόνο σύμβολα, αλλά πραγματικότητες που παρουσιάστηκαν με τα ιερογλυφικά και κράτησαν την ιδιαίτερη αντήχηση με τη μαγική δύναμη και τα περισσότερα από τα επικήδεια κείμενα γράφτηκαν έτσι, με ιερογλυφικά.
     Ωστόσο, υπάρχουν αναφορές στις Μαγικές Βοές στο Αρχαίο Ελληνικό υλικό εκτός από τους PGM. Αρχικά, είναι τα Εφέσια Γράμματα, απόκρυφα γράμματα που εγγράφηκαν δήθεν, στο άγαλμα της Αρτέμιδος στην Έφεσο χρησιμοποιήθηκαν προφορικά και γράφτηκαν για να αποτρέψουν το κακό.
     Ένας πίνακας από μόλυβδο χαραγμένος με τα Εφέσια Γράμματα χρονολογείται τον 4ο αιώνα π.Χ. και είπαν πως είναι για να χρησιμοποιηθεί προφορικά σαν μια μαγεία αποτροπής ενώ περπατούν σε έναν κύκλο γύρω από νεόνυμφους.
     Στην παγκόσμια μαγεία του Εμπεδοκλή, "δεν υπάρχει τίποτε που να μην είναι δραστήριο και ενσυνείδητα ζωντανό". Για τον Εμπεδοκλή "κάθε τι, ακόμα και οι λέξεις μίλησαν μέσω ενός ανθρώπου που κατανόησε πως είχε ύπαρξη, νοημοσύνη και συνείδηση για ότι δικό του". Αυτή η ιδέα εμφανίζεται να είναι κοντά στις Αιγυπτιακές ιδέες πως οι λέξεις δεν είναι σύμβολα, αλλά πραγματικότητες. 
     Ο Ορφέας θεράπευσε το ανθρώπινο πάθος με ποιήματα και τη λύρα, ενώ ο Πυθαγόρας μπόρεσε  να εξυμνήσει τις μαθητείες του στον ύπνο και να θεραπεύσει το σώμα και την ψυχή μέσω των μουσικών λέξεων.
     Για τον πραγματικό συντάκτη του PGM, η έννοια της μαγικής δύναμης της γλώσσας θα μπορούσε να είναι πολύ ισχυρή πράγματι, βγαίνοντας από και τις Αιγυπτιακές και από τις Ελληνικές μαγικές παραδόσεις.
     Η χρήση των Μαγικών Βοών συνεχίζεται στα πιο πρόσφατα Κοπτικά κείμενα. Για μια μαγική επίκληση που επικαλείται μια "φοβερή δύναμη για να εκτελεστεί κάθε επιθυμία" ο ασκών πρέπει να πει: "Σε επικαλούμαι. ….. που είσαι προσφωνημένος με το Μέγα Μυστικό Όνομα ….». Οι μαγείες του φωνήεντος βρίσκονται επίσης σε αυτά τα Κοπτικά κείμενα σε χαρακτηριστικές μορφές του PGM.
      Οι Μαγικές Βοές επίσης αναφέρονται στους Χρησμούς των Χαλδαίων, οι οποίοι είναι σύγχρονοι με τα PGM και εμφανίζονται να είναι ένα εσώτερο τμήμα του θεοσοφικού τελετουργικού. Σύμφωνα με τους Χαλδαίους, η ψυχή, στην κάθοδό της στο σώμα συλλέγει τις ακάθαρτες ουσίες. Μέσω των θεουργικών ιεροτελεστιών, η ψυχή μπορεί να επανέλθει, να αντιμετωπίσει το Θείο και να καθαριστεί αυτών των ακαθάρτων ουσιών και να επιτύχει την αθανασία. Οι Μαγικές Βοές επικαλούνται τα βοηθητικά πνεύματα που θα βοηθήσουν την ψυχή για να ανέλθει χωρίς φόβο στον Άδη. Οπωσδήποτε, ακόμα κι αν το πέρασμα στην αιωνιότητα είναι ο στόχος, ο ταύτιση του  εαυτού με τη θεότητα δεν δηλώνεται και μόνο η ψυχή μπορεί να επιτύχει μια τέτοια θέση.
     Ο Ιάμβλιχος, που περιγράφει τη δυσκολία των Ερμητικών από τα Αιγυπτιακά στα Ελληνικά λέει, "…γιατί η ίδια η ποιότητα των ήχων και ο τόνος της ομιλίας των αιγυπτιακών λέξεων περιέχει μέσα του την δύναμη των εν λόγω πραγμάτων". Ο Betz βρίσκει μια περίπλοκη συγχώνευση από Ελληνικά, Αιγυπτιακά και Εβραϊκά στοιχεία στα κείμενα. Αυτό που μπορούμε να δούμε στις Μαγικές Βοέςείναι μια γενική και διαδεδομένη αρχαία μεσογειακή μαγική πρακτική.
     Οι περαιτέρω ερωτήσεις που υποβάλλονται σχετικά με τις Μαγικές Βοές είναι, τι ήταν οι πιθανές οδοί της μαγικής επικοινωνίας μεταξύ της Αιγύπτου και της Ελλάδας τον 4ο αιώνα πΧ, όπου τα πιο αρχικά στοιχεία των συγκεκριμένων μαγικών λέξεων βρίσκονται στα Εφέσια γράμματα,τι στοιχεία υπάρχουν των συγκεκριμένων Μαγικών Βοών, εκτός των φωνηέντων, στην αιγυπτιακή μαγική πρακτική πριν από τους PGM και αν η συγκεκριμένη μορφή προέρχεται από τις ελληνικές έννοιες, γιατί είναι οι Μαγικές Βοές στους PGM σχολιάστηκαν σε παλιά Κοπτικά σε πολλές μαγικές επικλήσεις όπου το κύριο σώμα του κειμένου είναι στα ελληνικά;
     Τελικά, η αξίωση ότι οι ρίζες της Ευρωπαϊκής μαγείας μπορούν να επισημανθούν στην Αιγυπτιακή μαγεία, εμφανίζεται ιδιαίτερα ύποπτη όσον αφορά τις έννοιες που συζητούνται. Οι αιγυπτιακές ιδέες και οι πρακτικές της ταύτισης του εαυτού με τη θεότητα δεν φαίνονται να είναι συμβατές με τις Ελληνικές αντιλήψεις της σχέσης μεταξύ των ανθρώπων και των θείων κόσμων. Μέσω των Μαγικών Βοών υπάρχουν στοιχεία μιας γενικευμένης μαγικής παράδοσης στην Αρχαία Μεσόγειο από την οποία η ευρωπαϊκή παράδοση μπορεί να βγει σιγά-σιγά, αλλά όχι συγκεκριμένα από την Αίγυπτο.

nooriya blogger facebook pinterest