Χαρτομαντεία

  • Κατάστρωση

    Μέθοδοι συνδυασμένοι στην Αστρολογία

    Οι 12 Αστρολογικοί Οίκοι περιγράφουν την δράση που συμβαίνει σε όλους τους τομείς της ζωής. Οι πληροφορίες κάτωθεν μπορεί να χρησιμοποιηθούν σαν βάση σε ένα αστρολογικό στρώσιμο του Ταρώ.

    1 Asc. Ωροσκόπος. Ο Εαυτός, η προσωπικότητα, το φυσικό σώμα, η εμφάνιση. Ανεξάρτητη δράση.

    2 Τα οικονομικά, ο προσωπικός πλουτισμός, πόροι (προσωπικές εκτιμήσεις, συστήματα αξίας, νοοτροπία στην σταθερότητα, χρεόγραφα, καθώς επίσης και ιδιοκτησία). Πόροι σε χρονικές περιόδους ασφάλειας, χρημάτων, πνευματικής νοοτροπίας πνευματικής υποστήριξης.

    3 Επικοινωνίες, τοπικά ταξίδια, συγγενείς, σκέψη, λογική, διανοητικές δυνάμεις. Πληροφορία που έρχεται από και μέσα από το οικογενειακό περιβάλλον. Χωρίς εκπλήξεις.

    4 IC. Ναδίρ. Το σπιτικό, τα σπίτια, το περιβάλλον, τα γηρατειά. Το φυσικό σώμα, το τέλος μιας συζήτησης ή μιας δημοσίευσης.

    5 Δημιουργικότητα, έκφραση, παιδιά, αθλητισμός, ρομαντισμός, εγκυμοσύνη, καλλιτεχνικές επιδιώξεις.

    6 Υγεία, απασχόληση, εξυπηρέτηση, οικιακή καθημερινότητα, δίαιτα, διασπόμενες συνήθειες, καθήκον.

    7 Dsc, Δύση. Συνεργάτες, γάμος, το δημόσιο, οι συνέταιροι εργασίας, φανεροί εχθροί, νομικές υπερασπίσεις.

    8 Οικονομικοί σύνδεσμοι, νομιμότητα, σεξουαλικότητα, θάνατος, κληροδοτήματα. Μετασχηματισμός, ενάρξεις ή τέλη. Γέννηση. Χρήματα.

    9 Ανώτερη μόρφωση, θρησκεία, νόμος, φιλοσοφία, κοινωνικές θεσπίσεις, μακρινά ταξίδια. Αλλοδαπές γενικότητες. Βιβλία, δημοσιεύσεις.

    10 MC, Ζενίθ. Θέση υπεροχής, καριέρα, δόξα, κοινωνική θέση. Πώς το σύνολο σε βλέπει. Η μητέρα.

    11 Ελπίδες, φόβοι, ομαδικές φιλοδοξίες, λήψη αγάπης, φίλοι, προσπάθειες φιλανθρωπίας.  

    12 Αυτοκαταστροφή, ψυχολογική υγεία, υποσυνείδητη σκέψη και μυαλό, απόκρυφη έμπνευση, θεσπίσεις νόμου, αναχαιτίσεις, μεταφυσική. Κρυμμένα πράγματα. Πόθος για υποχώρηση, άσυλο, ησυχαστήριο. 

    Οι Οίκοι σύμφωνα με τις Γωνίες:

    Γωνιαίοι Οίκοι: 1, 4, 7, 10. Οι οίκοι αυτοί είναι όμοιοι με τα Παρορμητικά ζώδια: ζωηρότητα, ενεργητικότητα, αποφασιστικότητα. Δύναμη για πραγματοποίηση ή επιτυχία. Οι οίκοι αυτοί συσχετίζονται με το Πύρινο Στοιχείο. Ο ισχυρότερος οίκος είναι το 10ος, Πυρ/Γη, μετά ο 7ος, ο 4ος και ο 1ος.

    Διαδοχικοί Οίκοι: 2, 5, 8, 11. Αυτοί οι Οίκοι είναι διαλλακτικοί, συγκρατημένοι με μετριοπάθεια, κατά προσέγγιση στα Σταθερά ζώδια. Δείχνουν την συσσώρευση των πόρων, την αναπτυσσόμενη σταθερότητα και αποθέματα. Καλοί για διατήρηση ή για πράγματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη. Ο 5ος είναι ο πιο δυνατός Πυρ/Πυρ, μετά ο 11ος, ο 2ος, ο 8ος.  

    Πτωτικοί Οίκοι: 3, 6, 9, 12. Αδυναμία, αβέβαια ή κρυφά στη δράση, όμοια στα Μεταβλητά ζώδια. Καλοί για νοημοσύνη, διανοητική ευαισθησία, προσαρμοστικότητα και πνευματική ανάπτυξη. Πιο δυνατός ο 9ος Πυρ/Πυρ, ο 3ος, ο 6ος και ο 12ος.

    Σημείωσε πως σε όλες αυτές τις τρεις ομάδες, οι Πύρινες όψεις είναι οι πιο ισχυρές.  

    Τριπλοί Οίκοι είναι: 1, 5, 9. Οι Τριπλοί Οίκοι είναι φλογεροί και αισιόδοξοι. Ο 9ος είναι πιο δυνατός.

    Αυξανόμενοι Οίκοι είναι: 3, 6, 10, 11. Οι πλανήτες που βρίσκονται εδώ, προσφέρουν ενδυνάμωση. Επιβλαβής πλανήτης κάνει καλό σε αυτούς. Ο 10ος και ο 11ος είναι οι πιο δυνατοί. 

    Ελαττούμενοι Οίκοι είναι: 1, 2, 4, 7, 8. Εδώ οι πλανήτες εξασθενίζουν. Ο 8ος Πυρ/Ύδωρ είναι ο χειρότερος. 

    Αδύνατοι Οίκοι είναι: 6, 8, 12. Ο 8ος και ο 12ος Οίκος είναι συνδυασμοί Πυρ/Ύδωρ. Ο 8ος είναι οίκος της νόσου, του τραύματος, της ζημιάς, της απώλειας ή του θανάτου, ενώ ο 12ος ευθύνεται για την απώλεια και τη λύπη.

    Τυπικό Στρωσίματος:

    Η απλούστερη μορφή των 12 Οίκων είναι να τοποθετήσεις μια κάρτα σε κάθε θέση. Μπορείς να βάλεις στη μέση μια κάρτα που θα δηλώνει τον ερωτούντα, πριν ξεκινήσεις την κατάστρωση. Η αστρολογική απόδοση της πρώτης κάρτας απεικονίζει το ζώδιο του Ωροσκόπου, έτσι αν είναι μια κάρτα που δείχνει σαρκικό πόθο, τότε ο Λέων είναι ο Ωροσκόπος, η Παρθένος ο 2ος Οίκος κλπ.

    Μια πιο πλήρης αλλά πιο περίπλοκη μορφή, είναι αυτή με τρεις κάρτες σε κάθε θέση. Μπορείς να τις αναλύσεις όμοια με αυτή τη μορφή με τρεις κάρτες, ανά θέση. Αυτό μπορεί επίσης να συσχετιστεί με τη βάση των στοιχείων σε κάθε οίκο, δηλαδή, ο 3ος Οίκος έχει Αήρ/Πυρ/Πυρ.

    Η πλήρης κατάστρωση σε αυτή τη μέθοδο είναι να βάλεις μια κάρτα σε κάθε οίκο μέχρι να εξαντλήσεις όλη την τράπουλα. Έτσι στους έξι πρώτους οίκους θα έχεις 7 κάρτες και τους έξι επόμενους θα έχεις 6 κάρτες. Κάθε στοιβάδα καρτών μπορεί να ερμηνευτεί σύμφωνα με τη αντίστοιχη μέθοδο.

    Σύμφωνα με αυτή τη μέθοδο, τα ζώδια στις 12 κάρτες, έχουν την εξής ερμηνευτική:

    Κριός. Ο ερωτών, η κατάσταση. Ο πρώτος σπόρος του θέματος, της έμπνευσης και της έναρξης. Αγνή θερμότητα, ενέργεια και κίνηση. Νέα προγράμματα, νίκη, πόλεμοι, πνευματική αγάπη, δύναμη, αρχή. Πνευματική αύξηση και εμπειρία.  

    Ταύρος. Η ανάπτυξη ενός θέματος, η απώλεια σε κάτι και πώς να το ανακτήσεις.Τέχνη και δημιουργικές προσπάθειες. Τα χρηματοοικονομικά αποτελέσματα. Χρηματοδότηση, τραπεζικές εργασίες, κατοχές, επενδύσεις, καλλιέργεια, κοσμήματα, ενδύματα, δάνεια, μουσικά όργανα. Αποθήκευση, αρχιτεκτονική, ανασκαφές, αρδεύσεις, συγκομιδές, σπιτικό, οικογένεια.Διακοσμήσεις, κήποι, φάρμακα ή ιατρική.  

    Δίδυμοι. Θέματα σχετικά με τη σκέψη και τη διάνοια. Επικοινωνίες, διαπραγματεύσεις, συζητήσεις, μελέτες, φιλοσοφία, ιδεώδη. Διαφήμιση, οι ιδέες και η έκβασή τους. Σύντομα ταξίδια, ανταλλαγές, γείτονες, μηνύματα, ειδήσεις.  

    Καρκίνος. Θέματα σχετικά με τους ανθρώπους. Ομάδες, κοινότητες, ψυχικές ανησυχίες, μετασχηματισμός, ακρότητες στις συναισθηματικές ανησυχίες. Πνευματική αγάπη.Η μυστικότητα κάποιου και το σπίτι. Συναισθηματική και πνευματική τροφοδότηση. Επίκληση και παράκληση, εθιμοτυπική έναρξη. Εύρεση των απαντήσεων γύρω από δυσκολίες, οικογενειακές ανησυχίες και τακτοποίηση των συγχεόμενων ζητημάτων.  

    Λέων. Κέρδος ή απώλεια, επιχειρησιακές υποθέσεις που λειτουργούν σε κρυμμένο επίπεδο.Διασκέδαση, τέχνες, μουσική, διδασκαλία, γέννηση. Κρυμμένα ταλέντα και μυστικά. Εξωτερίκευση σε ότι είναι εσωτερικό.  

    Παρθένος. Θέματα συνδέσμου, ένωσης, αποκατάστασης, υγείας, φυσικών προβλημάτων, διαδικασιών, εναλλακτικής θεραπείας. Γράψιμο, μελέτες, γεωργία, υπάλληλοι, εκπαιδευτές, οπλισμένες δυνάμεις, χημικές ουσίες, γιατροί, βιβλιοθήκες, ενώσεις εργασίας, συνέλευση ομάδων ή πληθών.Ανάλυση υπολογιστών, ανεύρεση εργασίας, εκπαίδευση, εργαστήρια, εμπόριο.  

    Ζυγός. Θέματα που απαιτούν αρμονία και ισορροπία ή αμεροληψία. Τοποθέτηση των επιθυμιών στην εποικοδομητική σκέψη. Αρχή ιδεών, συμβάσεων, διπλωματίας και μεσαζόντων. Εντατική γνωστοποίηση ή επικοινωνία.  

    Σκορπιός. Βάσανο και θυσία που απαιτούνται πριν από την πνευματική πρόοδο. Έρευνα για ανακούφιση από τα βάσανα. Ο θάνατος και η μετά θάνατον ζωή. Ανακάλυψη συγκεκαλυμμένων ροπών, τα κρυφά, οι μυστικές σκέψεις. Πνευματική αναγέννηση, τα απόκρυφα, η κρυμμένη δύναμη του πνεύματος στον κόσμο.Τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συναισθηματικά θέματα.  

    Τοξότης. Η αγνή θρησκεία, το πνευματικό κέρδος και η διορατικότητα. Ταξίδι και επικοινωνία - ιδιαίτερα μεγάλης απόστασης. Φιλοσοφία, υψηλότερη διδασκαλία. Πολιτικές συμμαχίες μεταξύ των εθνών.  

    Αιγόκερος. Θέματα που απαιτούν μεγάλη φυσική ενέργεια, προσπάθεια για επίτευξη, λήψη δύναμης και εξουσίας. Τελετές, κυβερνήσεις, επαγγέλματα και σταδιοδρομία. Φιλοδοξία, οικονομία, εργοδότες, εφαρμοσμένη μηχανική. Σεισμοί, ηφαίστεια. Πάθος, σεξουαλικότητα, ανταγωνιστικός αθλητισμός, πάλη, έγκλημα, ποινικές ρήτρες, φυλακές. Εταιρικές οργανώσεις, επιχειρήσεις, διευθυντές, κυβερνήτες. Ζώα. Εργασία, ορυχεία, επιχειρήσεις, κατασκευή οικοδομών. Εμπορικές επιχειρήσεις και η επιτυχία ή η αποτυχίας τους..  

    Υδροχόος. Θέματα σοσιαλισμού, κοινωνίες, εξεγέρσεις, διαφωνίες, ανασχηματισμός, απόρριψη του παλαιού για το νέο. Όπου ο λόγος κυβερνά τη συγκίνηση. Όπου ο έλεγχος απαιτείται. Μερικές φορές σχετίζεται με το θάνατο, τη θλίψη και την ψυχική οδύνη, την καταδίκη, τη διαστροφή. Θυελλώδεις καταστάσεις. Ενισχυμένες διεθνείς φιλίες. Φίλοι, σύντροφοι, αεροναυτική, πολιτική, υπηρεσία.  

    Ιχθείς. Μελλοντικά θέματα όπου η έκβαση εξαρτάται από τη λογική και τη διαλογιζόμενη καθοδηγούμενη συγκίνηση. Επέκταση της διάνοιας και της διαισθητικής κατανόησης της εσωτερικής συνειδητοποίησης. Ανεύρεση της αξίας ενός θέματος και της ανακάλυψης των εχθρών. Σχετικά με την ψυχολογική υγεία κάποιου. Για συναισθηματικά θέματα, κατανόηση των τοποθετήσεων των ή των αντιδράσεων. Προηγμένη ιατρική επιστήμη και μεταφυσική. Υποχωρήσεις. Εντόπιση της αιτίας των θεμάτων. Θαλάσσια ταξίδια.Πηγές κακοτυχίας, αλλά και γενικά η χαρά, η υγεία και το παρόν ή το μέλλον που θα έρθει.  

    Τα μυστικά του Ταρώ, η Μαντική, η Αστρολογία, η Θεραπευτική και η Μαγεία συσχετίζονται και με τις αστρολογικές όψεις, δηλαδή τις γωνιαίες σχέσεις μεταξύ των πλανητών. Έτσι, το Τετράγωνο, το Τρίγωνο και η Διάμετρος μπορούν να εφαρμοστούν όχι μόνο ανάμεσα στους πλανήτες, αλλά και στα ζώδια και τους Οίκους και στις Στοιχειώδης συμπεριφορές τους.

    Υπάρχει μια ισχυρή αμοιβαία σχέση μεταξύ των Ευαίσθητων Θέσεων αυξημένης επιρροής του πλανήτη και των στοιχειωδών σχέσεων που καθορίζεται δια των Όψεων στην Αστρολογία. 

    Οι έξι μείζονες Όψεις στην αστρολογία μπορεί να φανούν σαν καθορισμένες σχέσεις μεταξύ των τεσσάρων Στοιχείων και των 12 ζωδίων.

    Τα χαρακτηριστικά που θα δώσω είναι από την αστρολογία, γενέθλια και διελεύσεων.

    Σύνοδος 0º: Όμοιο Στοιχείο.

    Ενοποιούμενες ενέργειες. Μια εισβάλλουσα ενέργεια γίνεται κυριαρχική. Ο ένας πλανήτης απορροφά τον άλλον.

    Διάμετρος 180º: Πυρ/Αήρ ή Ύδωρ/Γη.

    Μια μορφή πολέμου, προκλήσεις και διεκδικήσεις από άλλους. Κάτι ή κάποιος κάνει τον ερωτούντα να διαμορφώσει μια απόφαση. Επιτίμηση ή εκμάθηση από άλλον. Παράδειγμα, Πυρ/Αήρ ο Αυτοκράτορας και η Δικαιοσύνη. Ύδωρ/Γη ο Ιεροφάντης και ο Διάβολος.

    Τετράγωνο 90º: Πυρ/Ύδωρ ή Αήρ/Γη.

    Τάση μεταξύ του συμβολισμού των περιπλεγμένων ενεργειών. Εσωτερικές ανησυχίες, αίσθηση μιας προσβολής ή επίθεσης, πρόκληση αφ’ εαυτού ανησυχίας. Συμβάντα που εξαναγκάζουν τον ερωτούντα σε μια νέα μορφή δράσης, πράγματα που δεν μπορεί να αποφύγει. Παράδειγμα, Πυρ/Ύδωρ, ο Αυτοκράτορας και το Άρμα. Αήρ/Γη οι Εραστές και ο Ερημίτης.

    Τρίγωνο 120º: Όμοιο Στοιχείο.

    Γρήγορη ανάπτυξη μιας θέσης οφειλόμενη στην αφαίρεση ή εξαφάνιση των εμποδίων. Παράδειγμα, Πυρ ο Αυτοκράτορας, Ύδωρ το Άρμα, Αήρ οι Εραστές, Γη ο Ιεροφάντης.

    Εξάγωνο 60º: Πυρ/Αήρ ή Γη/Ύδωρ.

    Μια ενθαρρυντική σχέση. Αντιμετωπίζοντας μια πιθανότητα που μπορεί ή όχι, να χρησιμοποιηθεί για κέρδος σε κάτι που απαιτείται. Το Εξάγωνο Γης/Ύδατος δείχνει ευκαιρίες που περιέρχονται στη ζωή του ερωτούντα που μπορεί ή όχι, να ξαναρχίσουν.Το Εξάγωνο Αέρα/Πυρός παρουσιάζει ευκαιρίες που γίνονται δεκτές με ενθουσιασμό.Παράδειγμα, Πυρ/Αήρ ο Αυτοκράτορας και οι Εραστές. Ύδωρ/Γη το Άρμα και ο Ερημίτης.

    Χιαστί ή Κουίνκουξ 150º: Πυρ/Γη ή Ύδωρ/Αήρ.

    Εντάσεις, αταίριαστοι γάμοι, οργή, εκνευρισμός, ρύθμιση, προσαρμογή. Μετακίνηση σε μια νέα θέση ή κατάσταση – αλλαγή ή απελευθέρωση. Το χιαστί είναι σεβαστό σαν μια απαλή Όψη. Οι σχέσεις που φαίνονται να έχουν λογική επαφή αλλά είναι δύσκολο να αλλάξουν εξαιτίας μιας έλλειψης επαρκούς ενέργειας για να γίνει έτσι. Ενέργειες που δουλεύουν ανεξάρτητες από κάποιον άλλον σε μια υπόθεση αγώνα ή ανταγωνισμού. Καθημερινότητα που ενοχλεί και ανησυχεί την ζωή. Παράδειγμα, Πυρ/Γη ο Αυτοκράτορας και ο Ερημίτης, Ύδωρ/Αήρ ο Θάνατος και οι Εραστές.

    Επιπλέον,η Σύνοδος δείχνει την ένωση των πλανητικών στοιχείων σε ένα Στοιχείο Οίκου/ζωδίου, την ταξινομημένη ύπαρξη, τη φιλία. Μια Διάμετρος που είναι μεταξύ φιλικών στοιχείων, που είναι πάντα ίδιας τάξης, Παρορμητικά, Σταθερά ή Μεταβλητά, εμποδίζει τις εναλλασσόμενες ενέργειες και τα στοιχεία που εμπλέκονται είναι Ενεργητικά ή Παθητικά. Η Όψη Τετραγώνου εξισώνει και εξομοιώνει τα στοιχεία Πυρ/Ύδωρ και Αήρ/Γη που είναι εχθροί. Το Τρίγωνο συνδέει όμοια στοιχεία δημιουργώντας μια αυτοσυγκράτηση, μια ενοποιητική Όψη. Το Εξάγωνο έχει τις ίδιες ενώσεις όπως η Διάμετρος και οι δύο είναι φιλικές και παθητικές, αλλά δεν έχει τα προβλήματα που συσχετίζονται με τη Διάμετρο. Το Χιαστί δεν είναι τόσο σημαντικό όπως οι άλλες Όψεις. Οι στοιχειώδης συνδυασμοί είναι φιλικοί αλλά στις μεθόδους είναι πρόβλημα.

    Αμοιβαία Υποδοχή, γίνεται όταν δύο πλανήτες βρίσκεται ένας στο ζώδιο του άλλου. Αυτή η αστρολογική σχέση είναι πανίσχυρη και ερμηνεύεται σαν Σύνοδος των πλανητών της Αμοιβαίας Υποδοχής και στις δύο πλανητικές θέσεις.

    Τέλος, τα ζώδια περιορίζουν την διεύθυνση:
    Οι Οίκοι ακολουθούν τις διευθύνσεις της πυξίδας:
     
    1. Ανατολικά
    2. Ανατολικά-Βορειοανατολικά
    3. Βόρεια-Βορειοανατολικά
    4. Βόρεια
    5. Βόρεια-Βορειοδυτικά
    6. Δυτικά-Βορειοδυτικά
    7. Δυτικά
    8. Δυτικά-Νοτιοδυτικά
    9. Νότια-Νοτιοδυτικά
    10. Νότια
    11. Νότια-Νοτιοανατολικά
    12. Ανατολικά-Νοτιοανατολικά

    Για τις Κυβερνήσεις των Πλανητών,θα δούμε πώς οι πλανήτες συσχετίζονται με τους Οίκους. Το πώς ενδυναμώνονται ή εξασθενούν σε ένα ζώδιο, περιγράφεται στον πίνακα που ακολουθεί.

     



    Ακόμα, θα δούμε τα μέρη που απεικονίζονται δια των Οίκων. Οι αριθμοί δηλώνουν την αύξουσα ταξινόμηση των Οίκων:

    1. Πού ξοδεύει ο ερωτών τον περισσότερο χρόνο του. Το σώμα του ερωτούντα, το δωμάτιο του ερωτούντα. Το μπροστινό μέρος της κατοικίας. 
    2. Τράπεζες, θησαυροφυλάκια, πού κρατούνται τα πολύτιμα. 
    3. Γείτονες. Βιβλιοθήκη, βιβλία, η κατοικία των γειτόνων. Πού έχει πρόσφατα κάποιος κάνει επίσκεψη, οι φίλοι του παιδιού, τοπική συγκοινωνία.
    4. Υδάτινα μέρη, η κουζίνα, το υπόγειο, οι υδραυλικές εργασίες. Το δωμάτιο του πατέρα. Πού φυλάσσεται το φαγητό, οι γέροι άνθρωποι στο σπίτι, ιστορικά μέρη, νεκροταφεία.
    5. Το παιδικό δωμάτιο, το χρηματιστήριο, οι κερδοσκοπικές εδραιώσεις, τα θέατρα, τα γήπεδα, τα κέντρα διασκέδασης, τα ρομαντικά μέρη, με την οικοδέσποινα σε ένα μέρος αναψυχής.
    6. Ο χώρος της εργασίας, η επίσκεψη στους γιατρούς, το νοσοκομείο, τα μαγαζιά, τα εστιατόρια. Εσωτερικά σε κάτι. Στρατιωτική βάση, συγκάτοικος, ζωολογικός κήπος.
    7. Πού δαπανά πολύ το χρόνο του ο σύντροφος. Το δωμάτιο της συζύγου, το γραφείο του δικηγόρου, το δικαστικό μέγαρο, ο ερμηνευτής του Ταρώ, το δωμάτιο του πατέρα. 
    8. Κοντά σε νερό, το μπάνιο, ακαλλιέργητη έκταση προς πώληση, χειρουργική, χειρουργείο, νεκροτομείο, τράπεζες, ντετέκτιβ, πορνεία.
    9. Μακριά, διαφορετική χώρα, με ξένους. Ανώτερα μέρη, το πνεύμα, τα αεροδρόμια. Το κολέγιο, η εκκλησία, η δικαστική αυλή, οι συγγενείς εξ αγχιστείας, οι εκδότες, η γαμήλια τελετή.
    10. Το δωμάτιο των γονιών, το δωμάτιο της μητέρας. Προϋποθέσεις εργασίας. Κυβερνητικά κτίρια, τα κατασκευαστικά μέρη ενός κτιρίου, διαχειριστές, διευθυντές, δικαστήρια, εργοδότες, ιδιοκτήτες ακινήτου, δημόσια μέρη.
    11. Φίλοι. Κέντρα διασκέδασης, κυνηγετικά περίπτερα, τόποι συνάντησης, Νομοθετικό Σώμα (Βουλή). Γνωριμίες υιοθετημένο παιδί ή βαφτισιμιός. Φιλανθρωπίες. Οργανισμοί. Μέρη όπου ο ερωτών ελπίζει ή επιθυμεί να είναι.
    12. Νοσοκομεία, φαρμακεία, ζωολογικοί κήποι, φυλακές. Διανοητικές θεσπίσεις, γραφεία κοινωνικής ασφάλειας, μοναστήρια, μυστικά μέρη, τόποι προσευχής και διαλογισμού, τόποι μυστηρίου. Το δωμάτιο του ασθενή, το γραφείο του γιατρού, η κλινική.

    Τέλος, θα αναφέρω τη μέθοδο των Παραγόμενων Οίκων και των Καρτών της Αυλής. Οι κάρτες Αυλής είναι το μυστικό όπλο του ερμηνευτή του Ταρώ όταν διαβάζει ένα αστρολογικό στρώσιμο. Γνωρίζομε πως οι δώδεκα Οίκοι απεικονίζονται στο στρώσιμο. Αλλά η αληθινή επιτήδευση έρχεται από τους Παραγόμενους Οίκους, όπου σαν σε αντικατάσταση της αρίθμησης από τον 1ο Οίκο ή τον Ωροσκόπο, μπορούμε να αρχίσομε να αριθμούμε από οποιοδήποτε άλλο Οίκο. Προς ή από τον Οίκο που περιέχει μια κάρτα Αυλής. Σου δίνω τις σχέσεις που παράγονται από τους Οίκους:

    Σχέσεις Οίκων:
    Ο ερωτών, ο παππούς και η γιαγιά (4ος από τον 10ο Οίκο)
    Ο χρηματοδότης
    Ο αμφιθαλής αδελφός ή αδελφή, οι γείτονες, οι φίλοι των παιδιών (11ος από τον 5ο Οίκο)
    Γονείς, εξάδελφος ή εξαδέλφη από τη μητέρα (5ος από τον 12ο Οίκο, οικογένεια, πεθερά (10ος από τον 7ο Οίκο), το μέρος του συζύγου στην εργασία (10ος από τον 7ο Οίκο)
    Εραστές, παιδί
    Ασθενής, συνάδελφος
    Συνέταιρος, νομικός σύμβουλος, το σπίτι του πατέρα, το ευρύ κοινό. Συγγενής από την πλευρά του παππού από τον πατέρα (4ος από τον 4ο Οίκο), το σόι της γιαγιάς από την μητέρα (10ος από τον 10ο Οίκο), ανιψιά ή ανιψιός (5ος από τον 3ο Οίκο)
    Αποθανών, ερωτικός σύντροφος, ντετέκτιβ
    Κάποιος που είναι μακριά, ο δάσκαλος, ο δάσκαλος απόκρυφης σοφίας
    Εργοδότης, γονέας, κυβερνητικός αξιωματούχος
    Φίλοι, γνωριμίες, κέντρα διασκέδασης, τόποι συναντήσεων, υιοθετημένο παιδί
    Αλλοδαπό πρόσωπο, κάποιος που κλείστηκε στη φυλακή, νοσοκομείο, ένα χαμένο πρόσωπο.  

    Αυτή η μέθοδος είναι πολύ γνωστή στην Ωριαία Αστρολογία, εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Χρησιμοποιώντας τη γνώση της αστρολογίας στην ερμηνευτική του Ταρώ δημιουργείς μια τεράστια δύναμη, επειδή περιλαμβάνεις τις αστρολογικές Ευαισθησίες μαζί με τις Αρμοδιότητες των καρτών. Τα μαντικά νοήματα και οι σιωπηρές σχέσεις ήδη υπάρχουν μεταξύ των Καρτών της Αυλής και της αστρολογίας. Είναι θέμα μελέτης και προσεκτικής παρατήρησης να διαπιστώσεις πόσο απλή και πόσο πολύπλοκη είναι η τέχνη της μαντικής μέσω του Ταρώ. Έτσι, κάποια στιγμή θα φθάσεις να μπορείς πολύ εύκολα να πεις αν ένα πρόσωπο είναι άνδρας ή γυναίκα, νέος ή γέρος.

    Άλλες μέθοδοι

    Για συγκεκριμένα προβλήματα και ερωτήσεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον Κέλτικο Σταυρό.
    Στρώσε τις κάρτες σύμφωνα με την αρίθμηση. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις μόνο την Μεγάλη Αρκάνα ή όλη την τράπουλα.

      3     10
    5 1/2 6   9
      4     8
            7

     

    1 δηλώνει το παρόν,  2  δηλώνει τα εμπόδια,   3 δηλώνει το μακρινό μέλλον,   4 δηλώνει το κοντινό παρελθόν,   5 δηλώνει το μακρινό παρελθόν,  6 δηλώνει το κοντινό μέλλον,  7 δηλώνει τους φόβους,  8 δηλώνει το άμεσο περιβάλλον,  9 δηλώνει τις ελπίδες,  10 δηλώνει την έκβαση της ανάγνωσης



     

    Ένας ακόμα τρόπος για συγκεκριμένα προβλήματα και ερωτήσεις, επίσης είναι η μέδοθος του Φιδιού.
    Στρώσε τις κάρτες σύμφωνα με την αρίθμηση. Χρησιμοποιείς όλη την τράπουλα.

    1 2 3
    4 5 6
    7 8 9

     

    1 δηλώνει το κοντινό παρελθόν,  2  δηλώνει τα εμπόδια,   3 δηλώνει το μακρινό παρελθόν,   4 δηλώνει τις ελπίδες,   5 δηλώνει το παρόν,  6 δηλώνει τους φόβους,  7 δηλώνει το κοντινό μέλλον,  8 δηλώνει την τελική έκβαση της ανάγνωσης,  9 δηλώνει το μακρινό μέλλον


     

    Για μια γενική εικόνα πρόβλεψης, χρησιμοποίησε τη μέθοδο του Ουράνιου Κύκλου.
    Στρώσε τις κάρτες σύμφωνα με την αρίθμηση. Χρησιμοποιείς όλη την τράπουλα.

          12      
        11   1    
      10       2  
    9     13     3
      8       4  
        7   5    
          6      

     

     

     

    Σε αυτήν την κατάστρωση κάθε κάρτα αντιπροσωπεύει έναν μήνα του έτους, αρχίζοντας από την πρώτη κάρτα για τον τρέχοντα μήνα της κατάστρωσης και ακολουθεί η δεύτερη για τον επόμενο κ.λ.π. Η τελευταία κάρτα (13) δηλώνει τις επιρροές που περιβάλλουν ολόκληρο το έτος.




    Η μέθοδος της Ελληνικής κατάστρωσης.

    Αυτή η μέθοδος περιγράφει μια ανάγνωση του Ταρώ χρησιμοποιώντας τις δύο Αρκάνα ξεχωριστά.
    Ανακατώνομε τις κάρτες ξεχωριστά. Οι Θρίαμβοι μόνοι και η Μικρή Αρκάνα μόνη. Κόβομε σε δύο στήλες, πρώτα τους Θριάμβους και μετά τη Μικρή Αρκάνα. Παίρνομε τις στήλες αντίστροφα από το κόψιμο.
    Επιλέγοντας, βάζομε σύμφωνα με το σχέδιο τις 12 πρώτες κάρτες από τη Μικρή Αρκάνα. Μετά επιλέγομε από τους Θριάμβους 7 κάρτες εκ των οποίων οι 4 κάρτες τοποθετούνται σύμφωνα με το σχέδιο και οι υπόλοιπες 3 σύμφωνα με το σχέδιο.


      

    Οι κάρτες 1 ως 4 δηλώνουν το παρελθόν. Οι κάρτες 4 ως 7 δηλώνουν το παρόν. Οι κάρτες 7 ως 12 δηλώνουν το μέλλον. Η κάρτα Iδηλώνει την αρχή. Η κάρτα II δηλώνει το απόγειο. Η κάρτα III δηλώνει την παρακμή. Η κάρτα IV δηλώνει την πτώση. Οι κάρτες V και VII δηλώνουν το παρελθόν. Οι κάρτες VII και VI δηλώνουν το παρόν. Οι κάρτες V και VI δηλώνουν το μέλλον.

    Για όσους γνωρίζουν στοιχεία Καμπάλα, οι θέσεις των καρτών δηλώνουν:

    1. Κέτερ.
    1. Χοκμά.
    1. Μπινά.
    1. Χαίζεδ.
    1. Γκεμπουρά ή Πεσάδ ή Ντιν.
    1. Τιφερέθ.
    1. Νετσά.
    1. Χοδ.
    1. Γιεσώδ.
    1. Μαλκούτ.

    Θα πρέπει να τονίσω πως υπάρχουν και άλλες ερμηνείες, μέθοδοι και ιδιότητες των καρτών.  Έτσι, θα πρέπει να ολοκληρώσεις τον κύκλο της Γνώσης για να μπορέσεις να σχηματίσεις μια πλήρη εικόνα αναφορικά στην ερμηνεία του Ταρώ.

     Θα πρέπει να γνωρίζεις πως δεν υπάρχουν «καλές» ή «κακές» κάρτες. Οι κάρτες είναι ουσιαστικά ουδέτερες. Οι ανάποδες κάρτες δεν έχουν πάρα πολύ βάρος. Η βάση της αλληλεπίδρασης είναι τα τέσσερα στοιχεία. Οι κάρτες αλληλεπιδρούν με τις θέσεις στο άπλωμα. Οι κάρτες δεν πρέπει ποτέ να διαβαστούν μεμονωμένα. Κατά προτίμηση, αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 3 κάρτες πρέπει να διαβαστούν ταυτόχρονα. Οι στοιχειώδεις κανόνες είναι απλοί και λογικοί.

    Πρέπει να εργαστείς με όλες, τις 78 κάρτες. Δεν χρειάζεται να τροποποιηθεί η προσωπική ερμηνεία μεμονωμένων καρτών που έχει κάποιος.

    Η χρησιμοποίηση των διαδοχικών στρώσεων δίνει την ευκαιρία για περισσότερη επιτήδευση στις ανάποδες κάρτες.

     

  • Μεγάλη και Μικρή Αρκάνα

    Η Μεγάλη Αρκάνα

    Η Μεγάλη Αρκάνα περιλαμβάνει 22 κάρτες: Τον Τρελό, το Μάγο, την Αρχιέρεια, την Αυτοκράτειρα, τον Αυτοκράτορα, τον Αρχιερέα, τους Εραστές, το Άρμα, τη Δύναμη, τον Ερημίτη, τον Τροχό της Τύχης, τη Δικαιοσύνη, τον Κρεμασμένο, το Θάνατο, την Εγκράτεια, το Διάβολο, τον Πύργο, το Αστέρι, τη Σελήνη, τον Ήλιο, την Κρίση και τον Κόσμο.
    Ο Τρελός
    Εμφανίζεται να περπατά προς την άκρη ενός μεγάλου βαράθρου και φαίνεται απληροφόρητος για τους κίνδυνους μπροστά του, αφού κοιτάζει επίμονα ονειρεμένα στον ουρανό χωρίς να έχει κάποια ανησυχία.
    Ο ανόητος μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον απομονωμένο αναζητητή, αγνοώντας συχνά πως αυτός είναι ο αθώος ανόητος που θα μπορούσε να κληρονομήσει τον κόσμο. Είναι σε ένα ταξίδι προς έναν άγνωστο παγκόσμιο προορισμό γνώσης. Το σκυλί του θα μπορούσε να αντιπροσωπεύσει το φόβο που μας κρατά όλους πίσω από αυτό που θέλουμε κατά περιόδους.

    Ο Μάγος
    Κρατά με το ένα χέρι, το αριστερό, μια ράβδο προς τους ουρανούς και το άλλο χέρι, το δεξιό, δείχνει προς τη γη που απεικονίζει την ισορροπία. Έχει τα σύμβολα των τεσσάρων στοιχείων, μπαστούνι, των κουπών, ξίφος και πεντάκτινο που αντιπροσωπεύουν το πυρ, το ύδωρ, τον αέρα και τη γη, παρουσιάζοντας έτσι πως κατέχει τον έλεγχο τους. Επάνω του είναι ένας φωτοστέφανος με μορφή ενός αριθμού οκτώ που αυτό μπορεί να αντιπροσωπεύσει την αιωνιότητα, η ζώνη του είναι ένα φίδι που τρώει την ουρά της πάλι ένα σύμβολο της αιωνιότητας, της Γνώσης. Στην εικόνα της αρχαίας Ελληνικής απεικόνισης, το φωτοστέφανο έχει τη μορφή του καπέλου του στο σχήμα του άπειρου, και η ζώνη τη μορφή γοργόνιου. 
    Στο ρίξιμο ίσως να αντιπροσωπεύσει την ικανότητα, τη γνώση, το συμβούλιο, την εμπιστοσύνη, τις οδηγίες από κάποιο σοφότερο, την εξαπάτηση ή την πονηριά.

    Η Αρχιέρεια
    Η Αρχιέρεια κάθεται μεταξύ ενός μαύρου και ενός άσπρου αλόγου που αντιπροσωπεύουν την ισορροπία μεταξύ των αντιθέτων, κάθεται μπροστά από μια κουρτίνα που αντιπροσωπεύει την κρυμμένη γνώση.

    Σε ένα ρίξιμο μπορεί να αντιπροσωπεύσει την εμπιστοσύνη, τη ψυχική δυνατότητα, την κρυμμένη γνώση, την αφιέρωση ή τα μυστικά.

    Η Αυτοκράτειρα

    Η Αυτοκράτειρα κάθεται άνετα και χαλαρά σε ένα εύφορο χωράφι από καλαμπόκι. Φαίνεται ευτυχής και ικανοποιημένη και δεδομένου ότι ο τομέας καλαμποκιού αντιπροσωπεύει τη γονιμότητα αυτή θα μπορούσε έναν υπαινιγμό κυοφορίας.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει τη δυνατότητα που εκπληρώνεται, τη γονιμότητα, την προσοχή, τον οίκτο, τις θηλυκές επιρροές ή την αμφιβολία.

    Ο Αυτοκράτορας
    Ο Αυτοκράτορας κάθεται στο θρόνο της δύναμής του, έτοιμος για δράση. Στα χέρια του κρατά τα σύμβολα της σοφίας και της λογικής διακυβέρνησης.
    Σε ένα ρίξιμο αντιπροσωπεύει το χώρο εργασίας, το συμβούλιο, τις αρσενικές επιρροές, τους καρπούς της σκληρής εργασίας, τις υλικές κατοχές, την υπεροψία ή κάποιο άτομο που υποκύπτει στις συγκινήσεις του.

    Ο Αρχιερέας

    Ο Αρχιερέας αντιπροσωπεύει την ισορροπία, είναι η σύνδεση μεταξύ των ατόμων και των Θεών, ένας πνευματικός ηγέτης που αναμεταδίδει τη φρόνησή του σε οποιοιδήποτε που θα τον ακούσει.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει μια συμβουλή από ένα σοφότερο, τη χρησιμότητα, την καθοδήγηση, τις μη ρεαλιστικές ιδέες και την κατοχή της αρχαίας φρόνησης.
     

    Οι Εραστές

    Εδώ παρουσιάζονται δύο γυμνοί άνθρωποι που στέκονται μακριά μπροστά από ένα μεγάλο βουνό, επάνω τους αιωρείται ένας άγγελος κοιτάζοντας επίμονα προς τη γυναίκα. Στο δένδρο πίσω από τη γυναίκα έχει ένα φίδι που αναρριχείται. Είναι το φίδι της φρόνησης.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει την αγάπη, τις σχέσεις, την προσπάθεια που απαιτείται σε μια σχέση, την ευλογία, την προσέλκυση της προσοχής ή την αρμονία.

    Το άρμα
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει ένα ευγενενικό άτομο που στέκεται σε ένα άρμα που τραβιέται από δύο πλάσματα όμοια με τη Σφίγγα, ένα μαύρο κα ένα άσπρο. Δείχνει την ισορροπία των αντιθέτων. Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει τη δύναμη, το έλεγχο, τα ταξίδια, την πειθαρχία, την απομάκρυνση από ένα πρόβλημα, τον πόλεμο ή μια προσπάθεια.

     Η Δύναμη
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει μια γυναίκα που κτυπά ένα λιοντάρι αλλά το λιοντάρι της γλείφει το χέρι. Επάνω από το κεφάλι της είναι το σύμβολο του άπειρου. Αντιπροσωπεύει την αιωνιότητα.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει τη δύναμη, την εμπιστοσύνη, το θάρρος και την αυτοσυνειδητοποίηση.

    Ο Ερημίτης
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει ένα απομονωμένο άτομο που ντύνεται σε έναν μακρύ γκρίζο χιτώνα, φωτίζεται μόνο από το φανάρι που φέρνει ενώπιον του. Αυτό συμβολίζει το φωτισμό της γνώσης παρά ακριβώς σαν ένα φυσικό φως.
    Στο ρίξιμο σημάνει έναν διάστημα μοναξιάς, χωρίς εμπιστοσύνη, με φρόνηση, περισυλλογή και μοναχικότητα.

    Ο Τροχός της Τύχης
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει τον Τροχό της Τύχης που στηρίζεται στην πλάτη ενός πλάσματος υψηλού μεταξύ των σύννεφων. Στις γωνίες της κάρτας είναι τα τέσσερα ζώδια του Ζωδιακού που αντιπροσωπεύουν τα στοιχεία της γης, του αέρα, του πυρός και το ύδατος. Είναι ο κοσμικός Νόμος της Εξέλιξης.

    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει τους νέους κύκλους, την αλλαγή, μια επιλογή ή μια μεγάλη απόφαση, την ευθύνη για τις ενέργειες, τον καρμικό αντίκτυπο και τις ασταμάτητες δυνάμεις.

    Η Δικαιοσύνη
    Η κάρτα αντιπροσωπεύει τη γνώση που φαίνεται, αλλά όχι πάντα. Η δικαιοσύνη κρατά ένα ξίφος στο ένα χέρι και την ισορροπία της λογικής σκέψης στο άλλο.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει τη λογική, ένα διάστημα όπου τα πράγματα πρέπει να εξεταστούν λεπτομερώς, τη δίκαιη κρίση, το ερευνητικό μυαλό και την ισορροπία.

    Ο Κρεμασμένος
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει ένα άτομο που κρέμεται από τον αστράγαλό του από ένα δέντρο. Η στάση του δείχνει ότι κάνει αυτήν την θυσία από μόνος του, το κεφάλι του περιβάλλεται από έναν φωτοστέφανο από χρυσό φως. Δηλώνει σίγουρα τη θυσία.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει τη θυσία, την αναχαίτιση για ένα μελλοντικό κέρδος όχι τόσο στο υλικό αλλά στο πνευματικό.

    Ο Θάνατος
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει τις νέες αρχές, την απόσταση των ανόδων των Ήλιων.

    Στο ρίξιμο σημάνει την ασταμάτητη αλλαγή, το τέλος ενός κύκλου και την αρχή άλλου, την απώλεια που ακολουθείται από την ανανέωση, την ιάσιμη ασθένεια, το φόβο, τη θλίψη ή τα πράγματα πέρα από τον έλεγχο.

    Η Μετριοπάθεια
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει έναν άγγελο που χύνει το Ύδωρ της Μετριοπάθειας από έναν κάλυκα σε άλλον, αναζωογονώντας και ισορροπώντας και τους δύο. Αντιπροσωπεύσει την ισορροπία της λογικής και των συγκινήσεων, καθότι το έδαφος δηλώνει τη λογική και το ύδωρ τις συγκινήσεις.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει την ισορροπία, την ανανέωση, τη διανομή, την υπομονή, τις νέες αρχές και τη μετριοπάθεια.

    Ο Διάβολος
    Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει τη δουλεία όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν εύκολα να ελευθερωθούν.
    Στο ρίξιμο δηλώνει την υποψία, την αυτο-εξαπάτηση, την εμμονή στις παλαιές ιδέες, το φόβο που οδηγεί στην υποχώρηση, τις μεγάλες προσπάθειες και τη δύναμη.

    Ο Πύργος
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει την απόρριψη μακριά των υλικών δεσμών.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει την αλλαγή από την υλική ζωή στην πνευματική, μια καταστροφή, έναν φόβο, μια αναχαίτιση ιδεών, μια ασταμάτητη αλλαγή, νέες αρχές ή πράγματα που πρέπει να σταματήσουν για να μπορέσει το άτομο να προχωρήσει.

    Το Αστέρι
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει την αναζωογόνηση της γης, την ισορροπία του μυαλού και του πνεύματος που απαιτούνται στον καθένα για να επιζήσει και να προχωρήσει.
    Στο ρίξιμο είναι συνήθως ένας καλός οιωνός που μπορεί να αντιπροσωπεύει τις νέες αρχές, την ελπίδα, τις καλές προοπτικές, τη νέα εποχή, την έμπνευση και την ευτυχία.

    Η Σελήνη
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει τη Σελήνη σε τρεις φάσεις επάνω από τους δύο πύργους που παρουσιάζουν πάλι την ισορροπία. Η λίμνη αντιπροσωπεύει το μυαλό και οι αστακοί, το σκυλί και ο λύκος τα συναισθήματα και ιδιαίτερα το θυμό για κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί.
    Στο ρίξιμο δηλώνει τα όνειρα, τη διαίσθηση, την προηγούμενη εμπειρία που έχει επιπτώσεις στο τώρα κα που προκαλεί το τρέχον πρόβλημα, την ψυχική δυνατότητα ή την εξαπάτηση.

    Ο Ήλιος
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει την αθωότητα και η ευτυχία. Την αύξηση και τη ζωή που δόθηκαν από τον ήλιο.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει την αύξηση, την ευτυχία, την πρόοδο, το υλικό κέρδος και την ικανοποίηση.

    Η Κρίση
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει έναν άγγελο φυσώντας ένα κέρατο για να ανασηκώσει τους νεκρούς που αντιπροσωπεύουν τις νέες αρχές.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει μια νέα έναρξη, τις πιθανότητες, μια ανανέωση, μια ευνοϊκή κρίση ή μια εξωτερική βοήθεια

    Ο Κόσμος
    Αυτή η κάρτα παρουσιάζει ένα πρόσωπο που χορεύει στη μέση ενός στεφανιού από δάφνη, στις γωνίες είναι τα σύμβολα των ζωδίων που δηλώνουν τα στοιχεία στο Ζωδιακό. Το στεφάνι έχει ειπωθεί πως δηλώνει τη μήτρα παρουσιάζοντας έτσι την αρχή και τέλος.
    Στο ρίξιμο αντιπροσωπεύει την ολοκλήρωση, την επιτυχία, την ευτυχία, το πεπρωμένο, την αδράνεια ή την απελευθέρωση.

    Η Μικρή Αρκάνα

    Η Μικρή Αρκάνα δείχνει τα πρόσωπα ή την κατάσταση περισσότερο, παρά τις επιρροές

    Βασιλιάς μπαστούνι
    Αντιπροσωπεύσει ένα καλό, χρήσιμο, υπομονετικό πρόσωπο.

    Βασίλισσα μπαστούνι
    Είναι μια ευγενική και καλή γυναίκα. Αφορά θέματα επιχειρήσεων και χρημάτων. Είναι φιλική και αγαθή και θα βοηθήσει. 

    Ιππότης μπαστούνι
    Ο ιππότης μπαστούνι είναι ένα φιλικό νέο άτομο που είναι φιλομαθή. Αυτό μπορεί να αντιπροσωπεύει την κίνηση προς τα πάνω, ένα ταξίδι, τη διακοπή. 

    Ακόλουθος μπαστούνι Ένας καλός και νέος που έχει σεβασμό για άλλα τα επιτεύγματα, μηνύματα που έρχονται, οδηγίες και σεβασμός.

     Άσσος μπαστούνι  Ο άσσος μπαστούνι αντιπροσωπεύει τη δημιουργικότητα, τη φαντασία ειδικά στις νέες επιχειρήσεις και την ίδια την επιχείρηση. 

    Δύο μπαστούνι
    Εμφανίζει ένα άτομο που αντιπροσωπεύει τα σχέδια, τις νέες αρχές, την εμπιστοσύνη στον στόχο σε μια νέα επιχείρηση. 

    Τρία μπαστούνι
    Αντιπροσωπεύει τις προκλήσεις για εξέλιξη, τη συνεργασία και το μακρινό προγραμματισμό.
    Τέσσερα μπαστούνι
    Αντιπροσωπεύει μια χαρούμενη περίπτωση, την ολοκλήρωση μιας στοιχειώδους εργασίας, την επιτυχία και την ικανοποίηση.
    Πέντε μπαστούνι
    Αντιπροσωπεύει μιαν προσπάθεια ή μιαν καθυστέρηση, τον ανταγωνισμό, την ανησυχία ή την πρόκληση.
    Έξι μπαστούνι

    Αντιπροσωπεύει τα μηνύματα, τη νίκη, το φόβο, τη χαρά, τις συζητήσεις και τις ειδήσεις και καλούς ή κακούς. 

    Επτά μπαστούνι  Δηλώνει την προσπάθεια, τις διαπραγματεύσεις, τη δύναμη ανδρείας που απαιτείται του σώματος και του μυαλού. 
    Οκτώ μπαστούνι
    Δηλώνει τη γρήγορη ενέργεια, την απομάκρυνση από κάτι, τα γρήγορα ταξίδια, τις γρήγορες αποφάσεις ή την πολλή βιασύνη.
    Εννέα μπαστούνι
    Δείχνει αν έχει υπάρξει μια προσπάθεια και αν απαιτείται περισσότερη. Αντιπροσωπεύει τις κρυμμένες επιφυλάξεις της δύναμης και τη δυνατότητα για απελευθέρωση από την πίεση.
    Δέκα μπαστούνι
    Αντιπροσωπεύει την κατοχή, τη φόρτωση, ένα έργο που σύντομα πρέπει να ανυψωθεί με σκληρή εργασία και δύναμη.

     


     

     Βασιλιάς κούπα
     Είναι ένα καλά εκπαιδευμένο άτομο ειδικά στις τέχνες, στις επιστήμες. Είναι χρήσιμος.
    Βασίλισσα κούπα
     Είναι μια επινοητική καλλιτεχνική γυναίκα, όχι πάντα ρεαλιστική και μπορεί να τείνει λίγο σε ονειροπόλα. Μπορεί να αντιπροσωπεύει την ψυχική δυνατότητα και ένα  συναισθηματικό ή διαισθητικό πρόσωπο.
    Ιππότης κούπα
     Είναι ένα επινοητικό νέο άτομο, προσεκτικό και διακριτικό. Μπορεί να έχει έναν δυσνόητο χαρακτήρα, χιούμορ και ίσως θερμή συμπεριφορά.
    Ακόλουθος κούπα
     Είναι πάλι ένα επινοητικό και δημιουργικό πρόσωπο που μπορεί να είναι πολύ καλλιτεχνικό και ψυχικό. Μπορεί όμως να είναι πάρα πολύ ονειροπόλος.

     Άσσος κούπα
    Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει την αφθονία της αγάπης και χαράς. Τις συγκινήσεις, τη γονιμότητα, τη δημιουργικότητα και την έμπνευση.
    Δύο κούπα  Η κάρτα μπορεί να δείχνει την αληθινή αγάπη, τη φιλία, την επανασύνδεση αγαπημένων, την ευτυχία. 
    Τρία κούπα
     Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει ένα ευτυχές γεγονός, τη φιλία, χαρά, ικανοποίηση, ευτυχία, που θεραπεύει ή πέρα από την ανοχή.
    Τέσσερα κούπα
     Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει τη δυσαρέσκεια που μπορεί να είναι μια προειδοποίηση. 


    Πέντε κούπα

      Αντιπροσωπεύει μια θλίψη από χάσιμο είτε αγάπης ή περιουσίας. Μπορεί όμως να σημαίνει πως τα παιδιά αφήνουν το σπίτι για να μείνουν σε δικό τους χώρο.
    Έξι κούπα
    Αντιπροσωπεύει ένα δώρο ή ένα μήνυμα που προέρχεται από κάποιο φίλο ή εραστή του παρελθόντος. Μπορεί να δείχνει κληρονομιά και δώρα.
    Επτά κούπα
     Αντιπροσωπεύει τη γοητεία των κτήσεων και των επιλογών. Μπορεί να είναι μια προειδοποίηση για κάτι μη ρεαλιστικό. Τα όνειρα, οι σφοδρές επιθυμίες και οι μη εφικτές ιδέες μπορεί να είναι ένα μήνυμα με αυτήν την κάρτα. 
    Οκτώ κούπα
     Δηλώνει την αναχώρηση ή την οπισθοχώρηση για να κερδισθεί η πρόοδος. Η οπισθοδρόμηση για μια νέα έναρξη.

    Εννέα κούπα
     Δείχνει αφθονία πραγμάτων, ικανοποίησης, φυσικών και υλικών κερδών, ικανοποίησης και εκπλήρωσης.
    Δέκα κούπα
     Δηλώνει την ευτυχία και την εκπλήρωση όχι μόνο σε υλικά αλλά συναισθηματικά και πνευματικά θέματα. Μπορεί να αντιπροσωπεύει την οικογένεια και τις χαρές που κερδίζονται από αυτήν, καθώς επίσης τους καρπούς της σκληρής εργασίας.

     

     

     Βασιλιάς ξίφος
     Είναι ένα ευφυές, γρήγορο και πνευματώδη πρόσωπο, είναι δίκαιο και λογικό. Η κρίση του είναι δίκαιη εάν και λίγο σκληρή και βλέπει αντικειμενικά τα πράγματα.
    Βασίλισσα ξίφος

     Η βασίλισσα είναι ένα ισχυρό πρόσωπο που έχει κάποια θλίψη ή λυπάται για κάτι αν ξέρει ότι ο χρόνος θα ανακουφίσει αυτόν τον πόνο. Μπορεί να αντιπροσωπεύει μια χήρα που ακόμα κι αν έχει θλίψη στη ζωή της, είναι δίκαιη και χρήσιμη στους άλλους.
    Ιππότης ξίφος
     Είναι ένας νέος που βγάζει γρήγορα συμπεράσματα και ενεργεί συχνά χωρίς σκέψη για τις συνέπειες. Μπορεί να είναι αλαζονικός και επίμονος, είναι ευφυής αλλά προτιμά να σκέπτεται αντί να δρα.
    Ακόλουθος ξίφος   Ένα άτομο που δρα γρήγορα αλλά σκέπτεται λίγο περισσότερο, απ’ ότι ο Ιππότης ξίφος.
    Άσσος ξίφος
      Αυτή η κάρτα μπορεί να αντιπροσωπεύει την επιτυχία, τη δύναμη, τη δυνατότητα να βρεθεί λύση σε πρόβλημα.
    Δύο ξίφος
     Αντιπροσωπεύει το φόβο. Τον  κίνδυνο της ανισορροπίας στην ανάγκη της ισορροπίας που είναι απαιτητή στη διατήρηση της ειρήνης. Μια μεγάλη επιλογή.
      Τρία ξίφος
      Αυτή η κάρτα φέρνει προβλήματα της καρδιάς και της αγάπης. Δείχνει άγχος. Μπορεί να δηλώνει ακόμα μια πτώση ή ένα διαζύγιο.
    Τέσσερα ξίφος
      Αυτή η κάρτα δηλώνει ένα χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να μπουν τα πράγματα σε σειρά. Είναι ένα διάστημα για χαλάρωση ή για περισυλλογή ή για θεραπεία.
    Πέντε ξίφος
     Δηλώνει την επιτυχία ή την ήττα.
    |Έξι ξίφος   Αυτή η κάρτα μπορεί δείχνει ένα ταξίδι ειδικά θαλάσσιο. Μπορεί να αντιπροσωπεύει την απομάκρυνση από τα προβλήματα και τον ερχομό καλύτερου διαστήματος ή κατάστασης. 
    Επτά ξίφος
     Δείχνει το κακό, τη μυστικότητα που μπορεί να είναι μια προειδοποίηση για κλοπή ή ενός διαστήματος απάτης ή εξαπάτησης.
    Οκτώ ξίφος
     Δηλώνει τη δουλεία ή τον περιορισμό με καταστάσεις πέρα από έλεγχο. Μπορεί να αντιπροσωπεύει φόβο για τη νίκη ή την πρόοδο.
    Εννέα ξίφος
     Δείχνει θλίψη, κακά όνειρα, κενό ενοχής.
    Δέκα ξίφος   Μάλλον κακή κάρτα που αντιπροσωπεύει κάτι που θα πρέπει να χαθεί προκειμένου υπάρξει πρόοδος και περισσότερο κέρδος. Δηλαδή, να σταματήσει το παλαιό για να κερδίσει το νέο.
     

     

     

    Βασιλιάς πεντάκτινο
     Ο Βασιλιάς πεντάκτινο είναι ένα ευτυχές, ικανοποιημένο άτομο που είναι δίκαιο στη σκέψη και ενήμερο για την περιουσία του και τα προβλήματά του. Είναι οικονομικά σταθερό και έχει τον έλεγχο της επιχείρησης και του σπιτιού του.
    Βασίλισσα πεντάκτινο
      Είναι ένα πρόσωπο που φροντίζει με διακριτικότητα. Έχει πλούτο, υλικά και πνευματικά και ξέρει πώς να τα απολαύσει. Είναι επίσης θερμή και γενναιόδωρη.
    Ιππότης πεντάκτινο
      Δείχνει ένα πρόσωπο καλό σε αρμονία με τη φύση. Έχει σεβασμό για τα χρήματα και την εργασία από την οποία κερδίζει. Εργάζεται σκληρά και υπεύθυνα.
    Ακόλουθος πεντάκτινο
      Η Ακόλουθος πεντάκτινο είναι μια πιστή νέα φιλομαθής και εργάζεται σκληρά. Σέβεται τα χρήματα και την εργασία. Είναι καλή στην αποταμίευση.
    Άσσος πεντάκτινο
     
    Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει τη χρηματοδότηση, την κληρονομιά, τον πλούτο και όσα κερδίζονται από τη σκληρή εργασία και τα δώρα.
    Δύο πεντάκτινο
      Αντιπροσωπεύει πολλά πράγματα που το άτομο κάνει με μυστικό και μαγικό τρόπο, όπως προσεκτική εξισορρόπηση των χρημάτων ή των οικονομικών δυσκολιών. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένα μήνυμα από θάλασσα.
    Τρία πεντάκτινο
     Αυτή η κάρτα δηλώνει κέρδη από σκληρή εργασία και τα οικονομικά. Ακόμα τον έπαινο που προκύπτει από κακή σκληρή εργασία ή την ικανότητα σε μια τέτοια δουλειά.
    Τέσσερα πεντάκτινο
      Αυτή η κάρτα μπορεί να αντιπροσωπεύει την πλεονεξία, την ισχύ, τη δυσπιστία και τον εγωισμό.
    Πέντε πεντάκτινο  Δηλώνει ένδεια, σκληρά χρονικά διαστήματα που έρχονται, οδηγίες που είναι απαρατήρητες να εφαρμοστούν, ένα διάστημα εξέτασης της οικονομικής κατάστασης.
    Έξι πεντάκτινο
     Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει οδηγίες από άλλους, τον κοινό πλούτο, τη γενναιοδωρία και τα δώρα.
    Επτά πεντάκτινο
     Αντιπροσωπεύει το κέρδος από τη σκληρή εργασία, τον προγραμματισμό για το μέλλον στην επιχείρηση.
    Οκτώ πεντάκτινο
      Δείχνει κακή μαθητεία ή εκμάθηση νέων πληροφοριών. Δηλώνει ακόμα την εργασία και καλό τρόπο λειτουργίας σε αυτήν.
    Εννέα πεντάκτινο
     Αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει την άνεση στην οικονομική ασφάλεια, τη χαρά, την ικανοποίηση, την υλική και πνευματική εκπλήρωση.  

    Δέκα πεντάκτινο
     Δείχνει ότι και το εννέα πεντάκτινο, αλλά αυτό έρχεται σε προχωρημένη ηλικία. Απόλαυση της οικογένειας και κληρονομιά.
     

  • Οι κάρτες των Θριάμβων

    0.Τρελός

    Ο. ο Ιδιώτης (22, 0) – ο Ηγέτης της Μύησης.

    Θεότητες: Διόνυσος, Βάκχος, Ιανός και Άρτεμις.

    Ελληνικό γράμμα = Άλφα: Αρχή.

    Περιγραφή

    Μια μορφή που χορεύει, πιθανά ένας νεαρός άνδρας ή μια νεαρή γυναίκα, ένα πολύχρωμο, κατά κανόνα πράσινο λουλουδιστό ρούχο γύρω από τα ισχία του και πέρα από τον αριστερό βραχίονά του. Φορά ένα δέρμα φαιοκίτρινο πέρα από το δεξιό ώμο του, που κρύβει το στήθος του. Βλέπομε στην εικόνα του πως είναι με διάφορα φτερά, στο κεφάλι έχει κισσό, δεν φορά παπούτσια και σέρνει ένα κλαδί αμπέλου μπλεγμένο γύρω από το ένα πόδι. Στο δεξί χέρι του κρατά μια δική του κατασκευή από κισσό στην κορυφή του οποίου είναι ένας κώνος πεύκου και στο αριστερό του ένα σταφύλι. Ο ηλίθιος κοιτάζει επίμονα την απόσταση, μη ενθυμούμενος την επιφάνεια και εμφανίζεται να σφυρίζει . Ένας μικρός πάνθηρας στέκεται στο πόδι του, αλλά δεν μπορούμε να πούμε εάν τον δαγκώνει ή είναι κάτω από την εντολή του. Ένα φίδι βγαίνει από το έδαφος μπροστά από τον Τρελό και μια συκιά φορτωμένη με σύκα είναι στο βάθος.   

    Παρουσίαση

    Όταν ο καιρός έρχεται, όπως πάντα, όταν οι παλαιοί κανόνες, οι εννοιολογικές δομές, οι προκαταλήψεις και οι πεποιθήσεις δεν είναι περισσότερο ικανοποιητικές στις διαθέσιμες προκλήσεις, τότε απαιτείται ένας Θεϊκός Τρελός. Αυτός ή αυτή, ζει σε έναν ιδιωτικό κόσμο και έτσι δεν δεσμεύεται από τις κοινές συμβάσεις, τις προκαταλήψεις ή τους κανόνες της κοινωνίας. Οι Θεοί ή η Σύμπτωση επιλέγουν τον Ανόητο που θα γίνει το σωτήρας, ο οποίος θα μετασχηματίσει την κοινωνία. Είναι προαγόμενος σε βασιλιά για ένα σύντομο διάστημα, γιατί τόσο πολλή τρέλα μόνο για λίγο μπορεί να ανεχτεί, και πρέπει να υποβληθεί σε πολλούς μετασχηματισμούς πριν, με τύχη αναζωογονήσει τον κόσμο.

    Σε ένα προσωπικό επίπεδο, υπάρχουν διαστήματα σε όλα στις ζωές μας ωφέλιμα, όταν συνήθως μελετήσαμε πρότυπα που επέζησαν. Κατόπιν, υπάρχει διάστημα για τη Θεϊκή Τρέλα (μανία). Δεν υπάρχει κανένας κανόνας για αυτό, γιατί οι κανόνες είναι αποτυχημένοι. Η μόνη διαφυγή είναι εμπνευσμένη παράνοια και το τυφλό πήδημα στην άβυσσο. Μπορούμε να ελπίσουμε για το καλύτερο, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση. Ο Τρελός, ο ηλίθιος, αντιπροσωπεύει το ακάθεκτο Ζωτικό Πνεύμα, που ξεχειλίζει τα υψώματά του, βρυχώμενο πέρα από το τοπίο και χαράζοντας τις νέες διαβάσεις, όπου επιθυμεί.

    Σημειώσεις

    Στα αρχαία ελληνικά ένας Ιδιώτης είναι μια ατομικότητα, ένα πρόσωπο ενδιαφερόμενο μόνο για τις ιδιωτικές υποθέσεις του, που δεν ενδιαφέρεται για τις δημόσιες υποθέσεις, το οποίο υποτίθεται ότι είναι ανίδεο, ανειδίκευτο και χυδαίο. Στις παλαιές κάρτες Ταρώ και στις παλαιές περιγραφές τους, ο Τρελός ή Ανόητος καλείται, IL Matto (Παράφρων), IL Folle (Ανόητος). Ο ηλίθιος αντιπροσωπεύει το συνηθισμένο πρόσωπο, που ζει σε έναν ιδιωτικό κόσμο, είτε μέσω της άγνοιας, της παραφροσύνης, είτε του υπερβολικού ατομικισμού. Ο ηλίθιος είναι ο Καθένας πριν να γίνει ο ένας, από σύμπτωση, μια ευκαιρία να είναι Κύριος της γιορτής του Κρόνου, μια γιορτή που μοιάζει με καρναβάλι, τελούμενο την τελευταία περίπου εβδομάδα του Δεκέμβρη (17-23).

     Αν εκλεγεί κάποιος στη θέση του Κύριου της γιορτής παίρνει ένα συνειδητό, σκόπιμο βήμα στο παράλογο. Ο Ανόητος αντιπροσωπεύει μια σκόπιμη πηγή χαοτικής, παράλογης, τυχαίας δράσης, η οποία προορίζεται να σπάσει οποιοδήποτε κανόνα ή συμβάσεις που υπάρχουν φυσιολογικά. Επιτρέπει στο άτομο να δραπετεύσει από τα αυτοεπιβαλλόμενα όριά του. Επειδή δεν δεσμεύεται από κανένα κανόνα, είναι αληθινά η Αρχή, η Διαρκής Αιτία

    Μια τέτοια διάσπαση από το συμβατικό είναι αναγκαία για την ψυχολογική υγεία. Πρέπει να τιμήσουμε "τον κακό", προκειμένου να γίνει πιθανά "καλός". Αν δεν στολιστούμε το διονυσιακό στοιχείο με την ανθρωπότητά μας, θα οδηγηθούμε σε μια αποκτηνωμένη μορφή, που όμως χρεώνεται με την ίδια αρχετυπική ενέργεια, αλλά επιδεικνύεται με έναν πιο πρωτόγονο τρόπο. Ή, όπως είπε ο Οράτιος "εσύ μπορείς να διώξεις τη Φύση με ένα δίκρανο, αλλά αυτή θα τρέχει συνεχώς πίσω".  

    Στην εικόνα, όπως σε πολλές εκδόσεις του Ταρώ, ο Τρελός, ο ηλίθιος κινείται προς την αριστερή, ασυναίσθητη πλευρά, γιατί εγκαταλείπει το εγώ-Εαυτό του και εισάγεται την αρχετυπική σφαίρα. Ο Ανόητος του Ταρώ είναι ο εαυτός ως ένα ασυναίσθητο πρωτότυπο του εγώ, πρωτότυπο που θα εμφανιστεί και θα υλοποιηθεί στους επιτυχημένους καθοριστικούς παράγοντες.   

    Ο Ανόητος σφυρίζει επειδή αντιπροσωπεύει το πνεύμα της ζωτικότητας. Ο Ανόητος έτσι, είναι πρώτιστα, μια πηγή αέρα, αναπνοή, αδέσμευτης ζωτικής σημασίας πνεύμα.  

    Ο Ανόητος είναι ξυπόλυτος και στην παρουσίαση της ταπεινής θέσης (πνευματικά εάν όχι υλικά) και στην παρουσίαση παρ' όλα αυτά της θεμελίωσης στην κανονική ζωή. Τα φτερά είναι ένα κοινό σημάδι της τρέλας και τα επτά χρώματά τους αντιπροσωπεύουν τους επτά πλανήτες και ως εκ τούτου τις επτά ημέρες της εβδομάδας: Χρυσό –Ήλιος -Κυριακή, Ασήμι –Σελήνη -Δευτέρα, Κόκκινο -Άρης-Τρίτη, Γαλανό -Ερμής-Τετάρτη, Πορφυρό -Δίας-Πέμπτη, Μαύρο -Αφροδίτη-Παρασκευή, Άσπρο -Κρόνος-Σάββατο, όπως περιγράφεται από τον Ηρόδοτο.

    Ο Ανόητος σαν Βάκχος ή Διόνυσος ήρθε με την "ιερή ανοησία του" όταν οδηγήθηκε παράφρων από την Ήρα. Είναι ο Παράφρων, γιατί κατέχει τη Θεία Παραφροσύνη, την Ελληνική Μανία. Ο πάνθηρας, η άμπελος, τα σταφύλια, τα σύκα, το φίδι, το φαιό δέρμα, το στεφάνι από κισσό και ο θύρσος (ράβδος τυλιγμένη με φύλα κισσού) με τον κώνο από πεύκο, είναι όλα ιδιότητες του Διόνυσου. Μια γάτα και ένα φίδι εμφανίζονται στην κάρτα, το δέρμα και ο πάνθηρας αντιπροσωπεύουν τα ηλίθια ζωικά ένστικτα και τις κινήσεις, η ανησυχία του με τις ανάγκες της ζωής, αλλά και την αφθονία της ζωτικότητάς του. Το φίδι προμηνύει την έμμονη αναγέννηση της ηλίθιας ψυχής. Το φίδι, ο θύρσος και τα σύκα είναι, φυσικά, σεξουαλικά σύμβολα, γιατί ο Ανόητος αντιπροσωπεύει την ασυγκράτητη ζωή. 

    Σε μερικούς Ορφικούς μύθους, ο Ζευς γέννησε το Διόνυσο ερχόμενος στη μητέρα του Δήμητρα, υπό μορφή φιδιού. Είναι το κερασφόρο θείο παιδί του Ουρανού και της Γης (Ζευς και Δήμητρα) και προορίζεται για να πετύχει τον πατέρα του, αλλά προτού να είναι έτοιμο πρέπει να καθαριστεί, να εξαγνιστεί και να προσαρμοστεί. Έτσι, κομματιάστηκε από τους Τιτάνες σε επτά κομμάτια, τα οποία βράστηκαν σε ένα καζάνι και ψήθηκαν έπειτα σε επτά οβελούς. Όταν όλα φαγώθηκαν τα μέρη εκτός από ένα, ο Ζευς ανακάλυψε την πράξη και ανατίναξε τους Τιτάνες με την ισχυρή αστραπή του. Η Αθηνά πήρε το τελευταίο μέρος και το έκρυψε σε ένα καλάθι που έδωσε στο Ζήνα. Αυτό το μέρος είναι ο Κραδιαίος (ευρισκόμενος στην καρδιά) Διόνυσος, μια λέξη που συσχετίζεται και με την καρδιά και με το φαλλό φτιαγμένο από ξύλο συκιάς (κράδη). Κατά συνέπεια ο Διόνυσος μαράζωσε από το ύδωρ και ξεράθηκε από την πυρκαγιά και αυτός είναι ένας από πολλούς τρόπους να συγκεντρώνει μαζί τις αντιτιθέμενες αρχές του πυρός και του ύδατος. Μετά από αυτή τη μέλανση (αλχημικό μαύρισμα) αναστήθηκε, και έτσι ο Διόνυσος καλείται δύο φορές γεννημένος. Ομοίως στις πιο γνωστές ιστορίες ο Ζευς διασώζει το Διόνυσο από τη μήτρα της Σεμέλης όταν την ανατινάζει με αστραπή.  

    Στο βιβλίο "Έκσταση" ο ψυχολόγος Ρόμπερτ Τζόνσον της σχολής του Κ. Γιούγκ, εξηγεί τη σημασία του Διονυσιακού στοιχείου στην ψυχολογική υγεία και επισημαίνει την έλλειψή του στον πολιτισμό μας: "Δεν έχουμε πλέον τη θεία Έκσταση του Διονύσου, έχουμε εθιστική συμπεριφορά". Ο κόσμος του Διονύσου είναι εκστατικός επειδή κάποιος στέκεται έξω από το συνηθισμένο κόσμο της συνειδητής ευθύνης, του ελέγχου και της ορθολογιστικής ικανότητας. Κάποιος ρέει με τη ζωή και ακολουθεί κάποιον εσωτερικό οδηγό. Αυτός που ανήκει στη Διονυσιακή τυπολατρία, βλέπει τον κόσμο όμως αισθησιακό παρά αισθητικό, δηλαδή με τη εμπειρία του ζώντος πνεύματος του κόσμου διαμέσου των αισθήσεων (όπως ο καλλιτέχνης και ο ποιητής), παρά με τον περιορισμό των αισθήσεων σε έναν υλικό κόσμο απαλλαγμένο από το πνεύμα. Οι Έλληνες είχαμε μια τελετή για να εξασφαλίσομε ότι η εκστατική αρχή θα εκτιμούσε: θυσιάζαμε ένα κατσικάκι, που αντιπροσωπεύει το Διόνυσο, το κόβαμε σε επτά μέρη, όπως ο Διόνυσος και το μαγειρεύαμε σε κατσαρόλα στο γάλα της μητέρας του. Κατ' αυτό τον τρόπο σκοτώναμε την παράλογη αρχή, την επιστρέφαμε στην πηγή της και την αναζωογονούσαμε. Το μαγειρευμένο κρέας το τρώγαμε σαν ένα είδος κοινωνίας με το Θεό της Έκστασης.  

    Ο θείος παροξυσμός είναι μια μικτή ευλογία, γιατί αφ' ενός μπορεί να οδηγήσει στην πραγματική τρέλα, αφ' ετέρου στην Έκσταση. Στους ψυχολογικούς όρους, μπορεί να παραγάγει είτε τον πληθωρισμό εγώ, είτε το γνήσιο ενθουσιασμό. Στην προηγούμενη περίπτωση, ο Ανόητος είναι ένας πολυλογάς, γεμάτος από καυτό αέρα. Η Θεία δύναμη διατρέχει μέσα του, αλλά δεν έχει την ικανότητα να την μεταφέρει και έτσι αποτεφρώνεται όπως οι Τιτάνες όταν χτυπιούνται από το Δία. Η μόνη διαφυγή είναι να διατρυπηθεί ο πολυλογάς, προτού να εκραγεί, κι έτσι, σε πολλά Ταρώ, ο Ανόητος περπατάει από έναν απότομο βράχο, για να σταματήσει τον πληθωρισμό και για να ξεφουσκώσει η πολυλογία. Για να επιτύχει το γνήσιο ενθουσιασμό, εντούτοις, ο Θεϊκός Ανόητος ξεπερνά τις πολικότητες και αντί να γίνει κομμάτια από τη θεία πυρκαγιά όταν τον διατρέχει, θερμαίνεται και φωτίζεται από αυτήν.

    Ο πάνθηρας είναι ο εχθρός του φιδιού δηλώνοντας έτσι μια αντίθεση που πρέπει να ενοποιηθεί. Ο πάνθηρας συνδέεται ειδικά με το Διόνυσο και επιθυμεί να πιει κρασί. Ο Ορφέας, ανάλογος του Διονύσου, φορά δέρμα πάνθηρα.

    Ακόμα, φορά πολύχρωμα ρούχα για να αντιπροσωπεύσει την άνθηση της άνοιξη και αναλογικά τον μετασχηματισμό και την αναγέννηση. Ο Φρύγιος Διόνυσος κοιμάται το χειμώνα και αφυπνίζεται το θέρος. Υπήρχαν γιορτές προς τιμή του την άνοιξη σε όλη την Ιωνία. Σήμερα, τιμάται η αφύπνισή του την ημέρα της περιφοράς του Επιταφίου. Έτσι, ο Ανόητος είναι ο Τρελός του Απριλίου.  

    Το φίδι είναι ένα σημαντικό σύμβολο, το οποίο εμφανίζεται σε πολλές κάρτες των Πυθαγορείων Ταρώ, 1, 2, 7, 12, 16, 19, 21. Σε αυτήν την κάρτα προσφέρει την αναγέννηση και αναζωογόνηση του Ανόητου, γιατί το φίδι θεωρήθηκε πως αποκαθιστά την νεότητά του χύνοντας αίμα στο δέρμα του. Γενικότερα, το φίδι συμβολίζει και τη ζωή και το θάνατο, δεδομένου ότι κατοικεί στο υπέδαφος και οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι η ψυχή του αποθανόντος λαμβάνει τη μορφή ενός φιδιού. Το φίδι αντιπροσωπεύει το ζωντανό πνεύμα στην ενστικτώδη, αρχέγονη μορφή του. Είναι το φίδι Κουνταλίνι που ελευθερώνεται από τη σωματική φυλακή του. Ψυχολογικά, αντιπροσωπεύει τις ερπετόμορφες δυνάμεις στο βάθος της ψυχής, που πρέπει να ξυπνήσουν για να επηρεάσουν το μετασχηματισμό. Το φίδι αντιπροσωπεύει το πνεύμα που εισχωρεί στα πάντα, επειδή κινείται χωρίς πόδια και ο Φίλων ο Ιουδαίος το κάλεσε το "πιο πνευματικό των ζώων."  

    Το φίδι ήταν πιθανά ανδρόγυνο και έτσι αυτοδημιουργούσε, όπως ο Ανόητος. Γενικότερα αντιπροσωπεύει την ένωση των αντιθέτων, του ανεξέλεγκτου και αδιαφοροποίητου χάους που προηγήθηκε της δημιουργίας του κόσμου. Κατά συνέπεια στο έπος της δημιουργίας των Βαβυλωνίων, ο Μαρντούκ έκανε τον κόσμο από το σώμα Τιαμάτ, το αρχέγονο. Πράγματι, το φίδι μπορεί να επιφέρει το μετασχηματισμό μεταξύ των αντιθέτων, όπως βλέπουμε στην ιστορία του προφήτη Τειρεσία: όταν τοποθέτησε το ραβδί του μεταξύ δύο συνουσιαζόμενων φιδιών, που αντιπροσωπεύονται από το κηρύκειο, μετασχηματίστηκε σε μια γυναίκα και επτά έτη αργότερα, όταν το έκανε πάλι, μετασχηματίστηκε πίσω σε έναν άνδρα. Τα δύο φίδια είναι Ιντα ή Ιδα και Πινγγάλα ή Πινγάλα.

    Το φίδι είναι ένα σύμβολο της φρόνησης επειδή τα χωρίς βλέφαρα μάτια του δεν είναι ποτέ κλειστά και κατά συνέπεια είναι αφιερωμένο στην Αθηνά και ήταν η αναπληρωματική μητέρα του φιδόμορφου Εριχθόνιου, του πρώτου βασιλιά της Αθήνας. Το προσεκτικό φίδι φρουρεί το κατώτατο όριο μεταξύ των κόσμων και το θησαυρό που κρύβεται πέρα από αυτό. Το φίδι ταξιδεύει μεταξύ των κόσμων: το βλέπουμε να αναδύεται από το υπέδαφος, σέρνεται πέρα από το έδαφος και κολυμπά στο νερό, κρεμιέται υψηλά στα κλαδιά δέντρων. Το φίδι φρουρεί τα Δέντρα της Ζωής και της Σοφίας και είναι ο φύλακας του Φρέατος της Αθανασίας. Παράδοξα, το δηλητήριο του φιδιού είναι και δηλητηριώδες και θεραπευτικό και τα φίδια θεωρήθηκαν οι αγνές οι καθαγιασμένες πηγές αφήνοντας το δηλητήριό τους στο νερό. Κατά συνέπεια το φίδι συνδέεται επίσης με τη θεραπεία, ας θυμηθούμε  τον Ασκληπιό, την Υγεία, το Ιπποκράτη, τα Μυστήρια και τους Σωτήρες Θεούς, όπως ο Διόνυσος. Οι Βάκχες μεταφέρουν φίδια και ένα φίδι λατρεύεται ως Αγαθός Δαίμων, το Καλό Πνεύμα, ένας Θεός των αμπελώνων στον οποίο χύνονται οι σπονδές του κρασιού.  

    Πράγματι, η υψηλότερη θέση της αλχημικής διαδικασίας καλείται Ιόσις, που παραπέμπει στα δύο χαρακτηριστικά χρώματά της, μια κοκκινωπή βιολέτα (ελληνικά ίον που σημαίνει βιολέτα, βλέπε λέξη ιός που σημαίνει σκουριά) και στο δηλητήριο (επίσης η ίδια λέξη ιός, που σημαίνει δηλητήριο). Σε πολλές λαϊκές παραδόσεις ένα φίδι φέρνει το θεραπευτικό χόρτο που αποκαθιστά τη ζωή. Παραδείγματος χάριν, όταν πέθανε το παιδάκι Γλαύκος πέφτοντας μέσα σε δεξαμενή μελιού, ο Πολύιδος αποκατέστησε τη ζωή με την εφαρμογή ενός χορταριού από το οποίο είχε δει ένα φίδι να ανασταίνει το σύντροφό του. Επίσης, υπάρχει ένα άλλο παράδειγμα στην ιστορία για το πώς η Μορία ανάστησε τον αδελφό της Τύλο, μιμείται ένα φίδι που χρησιμοποιεί το Άνθος του Διός. Ο μετασχηματισμός μπορεί να είναι στιγμιαίος και απρόβλεπτος όπως την ξαφνική εμφάνιση και εξαφάνιση ενός φιδιού.

    Ο κισσός, που μπορεί να είναι δηλητηριώδης, είναι ιδιαίτερα ιερός στο Διόνυσο αλλά και σε άλλους θεούς. Ο Διόνυσος βρίσκεται συχνά στεμμένος με κισσό. Επειδή ο κισσός είναι αειθαλής, συνδέεται με την αθανασία, αλλά η προσκολλημένη φύση του αντιπροσωπεύει τη σύνδεση στην ευχαρίστηση της ζωής. Ο κισσός είναι η μόνη ουσία ανεπηρέαστη στη θεία μεγαλοπρέπεια, έτσι είναι η μήτρα της Σεμέλης που τυλίχτηκε με τον κισσό.

    Εντούτοις, ο Διόνυσος περισσότερο συνδέεται με το σταφύλι, το οποίο συμβολίζει τη θυσία και την αναζωογόνησή του. Όπως αυτόν, οι άμπελοι πρέπει να ελαττωθούν, τα σταφύλια κόβονται από τις αμπέλους, την μήτρα τους και συντρίβονται έτσι, σαν να τρέχει το αίμα τους έξω. Τέλος, το αποτέλεσμα αυτής της διαχώρισης μετασχηματίζεται σε μια τελειότερη μορφή με μια αλχημική διαδικασία, την ζύμωση. Το κρασί είναι η ρευστή ουσία της ζωής και της αλήθειας.

    Το δέντρο της συκιάς (συΐνη) είναι ιερά στο Διόνυσο και αντιπροσωπεύει και τη ζωτικότητα και το διαφωτισμό. Το φύλλο του δένδρου διαμορφώνεται όπως τα αρσενικά γεννητικά όργανα και τα φρούτα σύκων όπως τα θηλυκά γεννητικά όργανα. Σήμερα στην Ευρώπη, το φίκα, είναι μια χειρονομία που γίνεται με την τοποθέτηση του αντίχειρα μεταξύ των πρώτων δύο δάχτυλων και που χρησιμοποιείται για την προστασία, καθώς επίσης είναι φαλλική χειρονομία και δηλώνει σχηματικά το φύλλο της συκιάς.

    Ο θύρσος είναι ένα φαλλικό σύμβολο που αντιπροσωπεύει τη δύναμη ζωής. Το στήριγμά του είναι ένας μίσχος από το νάρθηκα (φυτό με καλάμι το οποίο καλάμι έφεραν οι Βακχευτές. Επίσης γιγαντιαίο μάραθρο), το ποιο ο Προμηθέας χρησιμοποίησε για να μεταβιβάσει το ουράνιο πυρ στην ανθρωπότητα. Ο γελωτοποιός συνδέεται συνεπώς με το φαλλό ως σύμβολο της γονιμότητας και της ασέλγειας, καθότι τα άσεμνα αστεία ήταν ένα ουσιαστικό μέρος στις διάφορες ελληνικές θρησκευτικές εορτές, συμπεριλαμβανομένων των Ελευσίνιων και Ανθεστηρίων μυστηρίων και σε αυτά τα δύο ο Διόνυσος είχε έναν σημαντικό ρόλο.

    Ο Διόνυσος συνδέεται με το χρώμα των Ράβδων στις κάρτες του Ταρώ, τους θύρσους και τις Κούπες, τον οίνο και έτσι με τα δύο αρχικά αλχημικά στοιχεία, το Πυρ και το Ύδωρ. Αυτές οι δύο αρχές αντιπροσωπεύουν τη δράση χωρίς σκέψη (Ράβδος /πυρ) και τη φαντασία και το ένστικτο (Κούπα /ύδωρ), και ότι ένας συνδυασμός αυτών των αντιταγμένων στοιχείων είναι το κλειδί στο μετασχηματισμό. Από την άποψη της στοιχειώδους ανάλυσης που παρουσιάζεται αλλού, από την εισαγωγή στις κάρτες Αυλής πχ., το πυρ αντιπροσωπεύει την θερμή ποιότητα, τη δύναμη του διαχωρισμού, η οποία αντιστοιχεί στον ατομικό τρόπο κάποιου, στον τρόπο του ατομικιστικού Ανόητου. Το ύδωρ αντιπροσωπεύει την υγρή ποιότητα, τη δύναμη της διάλυσης, η οποία αντιστοιχεί στην εμβάπτιση στην ομάδα. Και τα δύο είναι τρόποι διαφυγής του εθιμοτυπικού: αφ' ενός, η ομόφωνη πραγματικότητα, αφ' ετέρου, το εγώ μόνο.Οι λάτρεις του Βάκχου κραυγάζουν "IO!" που αντιπροσωπεύει αυτές τις αρχές, το πυρ (I) και το ύδωρ (O).

    Μπορούμε καλύτερα να καταλάβουμε τον Ανόητο μέσω της θέσης του στην Ενδεκάδα. Η αριθμητική αξία της λέξης Ιδιώτης είναι 1332, που μειώνει σε 2-3+3-1 = 1. Ομοίως η αριθμητική αξία Ίακχος ο Θεός, όπου Ίακχος είναι το απόκρυφο όνομα του Βάκχου που χρησιμοποιείται στα Ελευσίνια μυστήρια, είναι 1255, το οποίο μειώνει σε 5-5+2-1 = 1. Και οι δύο εξισώσεις δείχνουν ότι ο Ανόητος έχει το χαρακτήρα του μονοσθενούς στοιχείου, το οποίο, σύμφωνα με τους πυθαγορείους, είναι η αυτοπαραγωγική αρχή όλων των άλλων, του καθολικού σπόρου, η χαοτική ενέργεια, η ταραγμένη μάζα και αρσενικό και θηλυκό, άμορφο, πρωτεϊκό, ευμετάβλητο. Είναι επίσης σημαντικό και έχει αναγνωριστεί από τους αρχαίους χρόνους, ότι το όνομα Διόνυσος μπορεί να ρυθμιστεί εκ νέου σε Νους και Διός, δηλαδή το μυαλό του Δία.  

    Τα φτερά στο κεφάλι αντιπροσωπεύουν την παρουσία του θεϊκού πνεύματος. Τα επτά φτερά αφαιρούνται, ένα ημερησίως, από το κεφάλι του Ιδιώτη. Όταν το τελευταίο φτερό (λευκό /Κρόνος /Σάββατο) αφαιρείται στο τέλος, ο Ιδιώτης θα είναι ο Εξαγνισμένος Τρελός και θα αρχίσει άλλη μια φορά το ρόλο ενός συνηθισμένου Ανόητου. Εάν είναι τυχερός, εντούτοις, θα έχει μετασχηματιστεί από την εμπειρία και θα κρατήσει ήρεμα τον Κόσμο (κάρτα ΧΧΙ) μέσα του. Κατά συνέπεια, στον Πυθαγόρειο Ταρώ ενδύεται ένα ιώδες μαντίλι. Η Ιόσις της αλχημείας, της εξάγνισης, της ιερότητας και της σοφίας που ο Ιδιώτης έχει κερδίσει, αντιπροσωπεύονται από αυτό το μαντίλι .  

    Ο Ιδιώτης είναι το αρχετυπικό Αιώνιο Παιδί, ο Εξαγνισμένος Τρελός ως απαραίτητο πρώτο βήμα για να γίνει αληθινός ήρωας.

    «Είμαι ο Διόνυσος, ο γιος του Δια, επιστρέφω στις Θήβες, αυτό το έδαφος όπου γεννήθηκα. Η μητέρα μουήταν κόρη του Κάδμου, η Σεμέλη με το όνομα, παραδόθηκε από την πυρκαγιά, απελευθερώθηκε από τη ριπή της αστραπής. Και εδώ στέκομαι, ένας Θεός με ψευδώνυμο, που μεταμφιέζεται ως ένας άνθρωπος» - Ευριπίδης "Βάκχαι


    Ι.Μάγος

    Ο Κύριος της Πτώσης, ο Κύριος της Σύμπτωσης
    Χρώμα: Ράβδοι - Στοιχείο: Πυρ Μεταλλαγής(Μεταμόρφωσης).
    Θεότητες: Ερμής, Χρόνος, Κρόνος.
    Ελληνικό Γράμμα = Βήτα: Βούλησις
     Περιγραφή
    Ο Ερμής στέκεται πίσω από ένα τρίποδο τραπέζι, στο οποίο είναι ένα φλάουτο, ένα πουγκί δερμάτινο, δύο κύβοι και ένας πύργος, που είναι ένα επινόημα για να ρίχνονται οι κύβοι έτσι που μοιάζουν σαν μια μικροσκοπική εκδοχή του Πύργου (15ος Θρίαμβος). Ο κύβος δείχνει τα μάτια όφεως, δύο άσσους. Στις δύο δεξιές πλευρές είναι οι Κούπες (τέσσερα), στις δύο αριστερές πλευρές είναι τα Κέρματα (πέντε).
    Τα πρώτα δύο δάχτυλα του δεξιού χεριού του δείχνουν πέρα από το τραπέζι. Στο αριστερό χέρι του κρατά ένα κηρύκειο, που διαμορφώνονται από τρεις βλαστούς, ο κεντρικός διαμορφώνει τη λαβή και οι εξωτερικοί τους δύο περιπλεγμένους διπλούς βρόχους. Τα περιπλεγμένα τμήματα εκπέμπουν φως λαμπρό και οι άκρες των εξωτερικών βρόχων λαξεύτηκαν με κεφάλια φιδιών, το αριστερό κόκκινο, το δεξιό πράσινο. Ο Ερμής, ένα ώριμο άτομο με παχιά, συγκρατημένη μακριά γενειάδα, φορά ένα φαρδύ καπέλο ταξιδιώτη και σανδάλια, τα οποία δένονται ακριβώς κάτω από τα γόνατά του.
    Φορά επίσης γύρω από τους ώμους του μια κόκκινη χλαμύδα (κοντός μανδύας) με πράσινο περιθώριο και ένα κοντό, άσπρο χιτώνα, κάτω από τον οποίο φαίνεται να έχει μια ανέγερση. Υπάρχουν μικροί, λαμπροί, διακοσμημένοι δίσκοι από χαλκό στον χιτώνα και στο μανδύα του, οι οποίοι είναι χαραγμένοι με σύμβολα όπως το γνωστό αστρολογικό σύμβολο για τον Ερμή, ένα Άλφα, ένα Ωμέγα και ένα ισόπλευρο τρίγωνο μέσα σε ένα τετράγωνο. Μια τραγελαφική μάσκα μέδουσας, με τους φιδωτούς θυσάνους για μαλλιά, κρεμασμένη πίσω από τον Ερμή στον τοίχο, στα δεξιά του. Ένας κόκορας στέκεται πίσω αριστερά του.  
    Παρουσίαση
    Ο μετασχηματισμός αρχίζει από μία σύμπτωση πιθανότητας. Ο Μάγος, ο Βασιλιάς των Σατουρνάλια επιλέγεται από το σύνολο και κατά τη διάρκεια της επταήμερης βασιλείας του όπου η ιδιοτροπία του είναι νόμος και οι άλλοι άνθρωποι γίνονται βασιλιάδες ή επαίτες, νικητές ή ηττημένοι, από την ιδιοτροπία του. Περιστρέφει τους κύβους του και οι άλλοι πρέπει να υπακούσουν. Είναι απρόβλεπτος, ερμήσιος. Κατά συνέπεια καλείται Κύριος της Σύμπτωση.
    Ο Μάγος είναι ο δημιουργός ενός νέου κόσμου. Μας επιτρέπει την προσωρινή είσοδο μέσα σε έναν άλλο κόσμο έτσι ώστε να μπορούμε να μετασχηματιστούμε και να αναγεννηθούμε στον εγκόσμιο κόσμο (βλέπε τον Ερμή που οδηγεί τον Ορφέα στον Κάτω Κόσμο και πάλι πίσω). Στα Σατουρνάλια (και στη Γιορτή που γίνεται, το καρναβάλι), ο Ερμής απελευθερώνεται στον κόσμο για να τον αναδημιουργήσει, μια διασκέδαση και μέσω αυτού η απεριόριστη ζωτικότητα του Ανόητου είναι ο δοθείς σκοπός, η κατεύθυνση και η πρόθεση.
    Εντούτοις, για να δημιουργήσει έναν νέο κόσμο (τάξη), πρέπει να γυρίσει ανάποδα τον παλαιό κόσμο. Κατά συνέπεια ο Μάγος Ερμής είναι ο Κύριος της Διάψευσης. Κατ' αρχάς, είναι ο ίδιος μια εικόνα διάψευσης, κατεργάρης και επί πλέον σωτήρας, βασιλιάς της αναρχίας και επί πλέον υπάκουος στη δικαιοσύνη, ρήτορας που εξαπατά και επί πλέον τίμιος προφήτης, θαυματοποιός και επί πλέον αποκαλύπτων την αλήθεια, δόλιος θαυματοποιός και επί πλέον γνήσιος μάγος, κλέφτης και επί πλέον τίμιος έμπορος, διαβολικός και επί πλέον αγγελικός, υλιστής και επί πλέον πνευματώδης. Δεύτερον, κυβερνά τη διάψευση και δείχνει τον τρόπο να βρεις ενότητα στην αντίθεση.
    Ειδικότερα, κυβερνά το μετασχηματισμό μιας κακής κατάστασης σε μια καλή έκβαση. Θυμήσου ότι την ημέρα της γέννησής του, ο Ερμής έκλεψε τα βόδια του Απόλλωνα, τον εξαπάτησε και του είπε ψέματα για αυτό, και επί πλέον αυτών των αδικημάτων στον Απόλλωνα, λαμβάνει τη λύρα και γίνεται ο προστάτης των τεχνών και γίνεται προστάτης της μαντικής και της ποιμαντικής. Ο Ερμής μας διδάσκει ότι τα χειρότερα κακά μπορούν να μετασχηματιστούν σε καλά. Μας προκαλεί στις νέες ιδέες.
    Ο Μάγος είναι ένας από τους τέσσερις Συντελεστές του Μετασχηματισμού, οι άλλοι είναι ο Τροχός της Τύχης, ο Χρόνος και ο Αστήρ. Είναι ο ψυχοπομπός, που οδηγεί τις Ψυχές στα σύνορα μέσα στις νέες σφαίρες. Είναι ο Οδηγός ή Δάσκαλος που συναντάμε απρόσμενα όταν υπάρχουν μεγάλες ανάγκες ή όταν είμαστε έτοιμοι να καταλάβουμε τι πρέπει να μας πουν.
    Είναι ο ένας που μας οδηγεί στο βιβλίο που τυχαίνει να εξετάζομε και να αγοράζομε ξαφνικά και που αργότερα είναι πάρα πολύ πολύτιμο σε μας. Είναι η πηγή αυτού που ακούμε τυχαία που μας οδηγεί σε μια πορεία αλλαγής. Όταν ωφελούμαστε από το συγχρονισμό, σίγουρα ο Ερμής αξίζει τις ευχαριστίες μας.

    Σημειώσεις

    Η εικόνα του Μάγου έχει αποτυπωθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων με διάφορες μορφές. Καθότι τα Σατουρνάλια σχετίζονται άμεσα με το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και το μήνα Δεκέμβριο, στο ημερολόγιο του 354 παρουσιάζεται η εικόνα του πως όμως αντί για κηρύκειο κρατά ένα δαυλό σε αντικατάσταση του Κάδουχου, του παιδιού που υπηρετεί τα Καβείρια μυστήρια.
    Η μάσκα αντιπροσωπεύει τη συνήθεια του ντυσίματος στα κοστούμια που είναι χαρακτηριστικά και στα Σατουρνάλια και στη φιέστα του Καρναβαλιού και ήταν επίσης παράνομη σε άλλα χρονικά διαστήματα. Η παρυφή ή ο φουντωτός μανδύας είναι ένα χαρακτηριστικό των σαμάν (μάγων ιερέων), όπως είναι η μάσκα της μέδουσας.
    Το Ωμέγα είναι ένα σύμβολο όφεως που συνδέεται με τον Ερμή. Το ζεύγος Άλφα - Ωμέγα παρουσιάζει τον Ερμή να είναι ο δημιουργός ενός κόσμου και η πληρότητά του ως τετράδα και τριάδα παρουσιάζεται από το σύμβολο ενός τριγώνου σε ένα τετράγωνο σε έναν κύκλο.

    Ο Ερμής συνοδεύεται συχνά από έναν κόκορα, ο οποίος αντικαταστάθηκε εδώ με τα δεμένα πουλιά που κρέμονται στον τοίχο, στο ημερολόγιο του 354. Η χλαμύδα, το πουγκί και το φλάουτο είναι επίσης κοινές ιδιότητες του Ερμή.

    Παραδοσιακά αυτή η κάρτα έχει κληθεί ο Μάγος, ο τσαρλατάνος. Επιπλέον, σε πολλές γλώσσες η λέξη για το μάγο έχει δύο αισθήσεις: ένας αυθεντικός μάγος και ένας τσαρλατάνος, για παράδειγμα, στα Ελληνικά ο Μάγος ονομάζεται Γόης. Καλείται εφευρετικός και αλλάζων δέρμα (βυρσοπέλλις, βύρσα σημαίνει προβιά, πέλλα σημαίνει κατεργασμένο δέρμα, έτσι έχει παρουσιαστεί και ο Δίας), ο Θεός της παραίσθησης και της αυταπάτης.
    Η φύση που αντιτάσσεται στους νόμους και η αντιφατική επίσης φύση του Ερμή, βεβαιώνεται καλά. Καλείται διπλός, δύο φύσεων, αρσενικό και θηλυκό, ουρανός και γη, μητέρα και πατέρας, νέος και γέρος, ισχυρός και αδύνατος, κ.λπ. Η παράδοξη φύση του Ερμή απεικονίζει μια σημαντική όψη του εαυτού, το γεγονός, δηλαδή, ότι είναι ουσιαστικά μια αντίθετη μορφή και πράγματι μπορεί επίσης να είναι τίποτα εάν πρόκειται να αντιπροσωπεύσει οποιοδήποτε είδος συνόλου. Η μαγεία του ονόματός του επιτρέπει σε αυτόν, παρά την ασάφεια και την υποκρισία του, να κρατά έξω τη διάσπαση, γιατί ως αρχαίος Θεός κατέχει μια φύση μη διαχωρισμένη που είναι απρόσβλητη σε λογικές και ηθικές αντιφάσεις. Αυτό τον κάνει άτρωτο και ακέραιο, οι ίδιες οι ιδιότητες που τόσο επιτακτικά πρέπει να αποκαταστήσομε στη διάσπαση μας.
    Τα περαιτέρω στοιχεία για τον Ερμή ως Βασιλιά της Φιέστας του Καρναβαλιού παρέχονται από τα Ερμαία μια γιορτή στον Ερμή ιδίως στην Τανάγρα της Βοιωτίας, του Κριοφόρου Ερμή, αλλά και από μια αρχαία κρητική γιορτή στην τιμή του στην οποία οι κύριοι και οι σκλάβοι αντάλλαζαν τις θέσεις, όπως στα Σατουρνάλια και τα Κρόνια.  
    Ο Μάγος καλείται Κύριος της Σύμπτωσης επειδή ο Ερμής είναι επίσης ο προστάτης της ευτυχούς σύμπτωσης, η σύμπτωση να συναντήσει το απροσδόκητο εύρημα που αποκαλείται έρμαιον, η κρυφά ακουσμένη λέξη. Η Κληδών ή τυχαία σημαντική έκφραση, είναι η βάση για το σύστημα μαντικής του Ερμή, στο οποίο μετά από την προσευχή, κάποιος καλύπτει τα αυτιά κάποιου μέχρι στην αγορά και μετά τα αφήνει και παίρνει την πρώτη λέξη που ακούεται ως οιωνός.
    Από τον Απόλλωνα έμαθε την αστραγαλομαντική  και τη μαντική με κύβους. Τέλος, ο Ερμής είναι ο Θεός των τυχερών παιχνιδιών. Συγκρίνεται με το δαιμονικό όφη, τη Λίλιθ που ζει στο δέντρο, μας σπρώχνει και πείθει στη γνώση.
    Δεδομένου ότι ο Μάγος είναι Βασιλιάς της Αναρχίας, αντιστρέφει την τάξη της φύσης. Η κάθε ιδιοτροπία του είναι νόμος, έτσι εκείνοι που υπόκεινται στις ιδιότροπες διαταγές του, τον ξέρουν ως Κύριο της Σύμπτωσης. Μερικούς τους έχει κάνει αυτοκράτορες, άλλους σκλάβους, μερικούς μπορεί ιερείς, άλλους έγγαμους. Η ιδιοτροπία του αντιπαραβάλλεται με τις αναπόφευκτες αναβάσεις και καθόδους του Τροχού της Τύχης (η Κυρία της Σύμπτωσης).  
    Ο Μάγος (I) είναι ο αλχημικός Ερμής που θα ενώσει το Άλας της Αυτοκράτειρας (II) και το Θείο του Αυτοκράτορα (ΙΙΙ). Θα προεδρεύσει πέρα από το γάμο της σεληνιακής Αρχιερέας (IV) στον ηλιακό Ιεροφάντη (V), θα επιτηρήσει την ολοκλήρωσή του στην Αγάπη (VI) και θα απελευθερώσει τη παιδική Μετριοπάθεια (VII). Ο Μάγος οδηγεί το Θρίαμβο της αγάπης (I - VI).  
    Το Ερμητικό αγγείο στο οποίο η αλχημική λειτουργία πραγματοποιείται, είναι στρογγυλό για να αντιπροσωπεύει το μικροσκοπικό κόσμο που δημιουργείται μέσα σε αυτό. Σφραγίζεται ερμητικώς, με ένα σύμβολο του Ερμή, για να το διαχωρίσει από τον εξωτερικό κόσμο. Με ακριβώς αυτόν τον τρόπο ο Μάγος δημιουργεί έναν νέο κόσμο στην περιοχή του, απομονωμένη από το συνηθισμένο κόσμο. Η αλχημεία είναι τόσο διφορούμενη όσο ο Ερμής. Είναι αρκετά δυνατό ότι δημιουργήθηκε στις διαδικασίες για τα εκπνεόμενα μέταλλα και πέτρες, που θα μπορούσαν φυσικά να χρησιμοποιηθούν για είτε θεμιτούς, είτε για δόλιους λόγους.  
    Ο φιλοσοφικός Ερμής περιγράφεται συνήθως σε αντιφατικούς όρους, γιατί είναι μια ενοποίηση των αντιθέτων. Παραδείγματος χάριν, ξηρό ύδωρ, ύδωρ δηλαδή που δεν βρέχει τα χέρια.  
    Όλα τα στοιχεία είναι ενωμένα στον Ερμή. Η σύνδεσή του με τον Ανόητο παρουσιάζεται από τις πολλές ενώσεις του με τον Αέρα. Ο Ερμής ήταν αρχικά ο Θεός αέρα, ταξιδεύει μέσω του αέρα και αντιστοιχεί στο Θωθ, που κάνει τις ψυχές πνοή. Υπό την πιο βασική έννοιά του, το πνεύμα κινεί τον αέρα. Συνδέεται επίσης με τα στοιχεία της Γης, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει το Πνεύμα της Γης, την αλληλοδιείσδυση του πνεύματος και της ύλης. Επιπλέον, είναι το πύρινο Ύδωρ και το υδάτινο Πυρ.
    Ο κόκορας που συνοδεύει τον αγγελιαφόρο λαμβάνεται ως ένα σύμβολο επαγρύπνησης, δεδομένου ότι ανακοινώνει τον ερχομό της αυγής. Επιπλέον ο Ερμής είναι ο Θεός που βάζει τους ανθρώπους σε ύπνο και τους ξυπνά την αυγή και έτσι καλείται Φωσφόρος (και η Άρτεμις και η Αφροδίτη καλούνται Φωσφόρος), όπως είναι ο κόκορας. Ο Ερμής φέρνει και το σκοτάδι και το φωτισμό, τα όνειρα και τη σαφήνεια. Τέλος, δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι ο κόκορας είναι ένα σεξουαλικό σύμβολο, λόγω της επιθετικότητας και της προθυμίας του να ζευγαρώσει. Η ανύψωση του Ερμή αναζωογονεί την πιο κοινή του παράσταση: οι ιθυφαλλικές (αισθησιακές) κεφαλές του Ερμή που στάθηκαν το εξωτερικό σχεδόν κάθε αθηναϊκού σπιτιού. Ο Ερμής είναι μια θεότητα φύσης που συνδέεται στενά και μερικές φορές πανομοιότυπα με την Αφροδίτη.  
    Σαν το Φωτεινό Κομιστή (Φωσφόρος), ένα πρωινό αστέρι, ο Ερμής δεν είναι ο ίδιος το φως, αλλά ανακοινώνει το ξημέρωμα (Όμηρος). Αλχημικά, φέρνει το φως του Ήλιου στη Γη, ο Ερμής το Πνεύμα που ενώνει το Θείο (θειάφι) την Ψυχή στο Άλας στο Σώμα. Το δικό του Εγώ, η Αφροδίτη, καλείται επίσης Φωσφόρος. Σαν εσπερινά αστέρια, με τη βοήθεια του Έρωτα, του γιου τους από μερικές θεωρίες, ανακοινώνουν την κάθοδο πίσω στη βραδινή λειτουργία, στον κόσμο της αίσθησης και στη φυσική συνείδηση. Έτσι ο κύκλος συνεχίζεται.
    Ο Ερμής παρουσιάζεται συχνά φορώντας και επίσης κάποιο πράσινο, ένα χρώμα που συνδέεται με την Αφροδίτη και τον Ερμή.  
    Ο Μάγος ντυμένος στο κόκκινο, είναι ο φυσικός εχθρός του Ανόητου, τον οποίο θα ντύσει στο λευκό στο τέλος των Σατουρνάλια, στο γνωστό αλχημικό συμβολισμό. Στην αλχημεία λέγεται πως ο Ερμής (Υδράργυρος) όταν κυριεύεται, είναι λευκός, όταν υπερνικιέται, είναι κόκκινος. Κατά συνέπεια όταν ο Μάγος θριαμβεύσει και ο καθαρισμός του είναι πλήρης, θα ρίξει από πάνω του τον κόκκινο μανδύα και θα παρουσιαστεί με άσπρο ένδυμα της αθωότητας και της αγνότητας. Ομοίως, ο κόκκινος μανδύας αντιπροσωπεύει την επιθυμία, το πάθος και τη δραστηριότητα, το οποίο ο Μάγος μπορεί να πάρει ή να βάλει κατά μέρος. Το άσπρο ένδυμά του αντιπροσωπεύει το φως της τέλειας φρόνησης, που πάντα κρύβεται κάτω από τις ενέργειές του.  
    Δεδομένου ότι ο Ερμής γεννήθηκε την τέταρτη ημέρα του τέταρτου μήνα, ο αριθμός τέσσερα είναι ιερός προς αυτόν. Στα σύμβολα που προανέφερα, το 5 οδηγεί στο 55, και το 55 αντιπροσωπεύει το σύνολο της δεκάδας και έτσι του κόσμου:
    55 = 1 + 2 +... + 9 + 10. Ο Μάγος δείχνει με τα δύο δάχτυλα, που ταιριάζουν με τα μάτια φιδιού, και δείχνουν ότι έχει επιλεχτεί από το σύνολο για να είναι ο βασιλιάς τω Σατουρνάλια. Κατά συνέπεια, είναι αναγεννημένος ως Ερμής (4, 4) και κατά τη διάρκεια των Σατουρνάλια κυβερνά τον κόσμο (55). Στην Υδάτινη Εξακτύ, οι δύο κούπες αντιστοιχούν στο Αστέρι, την Κυρία της Ανάγκης και τα δύο κέρματα αντιστοιχούν στην Κρίση. Στην Πύρινη Εξακτύ, οι δύο κούπες αντιστοιχούν στο Τροχός, την Κυρία της Σύμπτωσης και τα δύο κέρματα στον Πύργο.  
    Ο Μάγος αντιστοιχεί στον Κρόνο καθώς επίσης και στον Ερμή, γιατί οι δύο συσχετίζονται πολύ. Μερικές φορές ο Κρόνος είναι Ερμής ο γηραιός, άλλες φορές ο Ερμής ο νεότερος που είναι γιος του Κρόνου. Όπως τον Ερμή, ο Κρόνος μπορεί να είναι ένας ερμαφρόδιτος και μια ενοποίηση των αντιθέτων. Στην αλχημεία και οι δύο, Ερμής και Κρόνος μπορούν να είναι τα κόκκινα και πράσινα λιοντάρια και τα δύο αντιπροσωπεύουν την μόνη ουσία. Και ο δύο είναι ο Μεσολαβητής, ο οποίος είναι αρμόδιος για το μετασχηματισμό του κακού σε καλό.
    Τα Σατουρνάλια και το καρναβάλι διαρκούν επτά ημέρες, από τις 17 Δεκεμβρίου ως τις 23 Δεκεμβρίου και κάθε μια κυβερνιέται από έναν πλανήτη. Η τελευταία ημέρα, ημέρα του Κρόνου, κυβερνιέται από τον Κρόνο Αστέρι Ανατολής, που ανακοινώνει το ερχόμενο φως της γνώσης του εαυτού, τη συνείδηση του πρωινού, το οποίο φθάνει την ημέρα του Ήλιου.
    Ο χαρακτήρας του Μάγου δίνεται από την αριθμητική αξία Ερμής ο Ακάκητα Θεός (Ερμής ο αγαθός Θεός) = 1058, η οποία μειώνεται 8-5+0-1 = 2.
    Η αντιστοιχία με τον Κρόνο φαίνεται από την αριθμητική αξία Κρόνος Ουρανίδης ο Θεός (Κρόνος ο Ουρανίδης ο γιος του Ουρανός, ο Θεός) = 1707, η οποία μειώνεται σε 7-0+7-1-11 = 2. Και οι δύο παρουσιάζουν το Μάγο να έχει το χαρακτήρα της δυάδας, η οποία, για τους Πυθαγορείους, αντιπροσωπεύει τη δράση που κατευθύνεται προς ένα τέλος, το οποίο δίνει το σκοπό στο μονοσθενές στοιχείο (0.Ανόητος), μια αρχή πρωτοβουλίας, την ώθηση, την αλλαγή και την αντίφαση.
    Περαιτέρω στοιχεία της αντιστοιχίας του Μάγου και του Κρόνου: Ο Ανόητος αντιστοιχεί στο αρχέγονο χάος και ο Κύριος και η Κυρία της Σύμπτωσης (1.Μάγος και 10.Τροχός της Τύχης) αντιστοιχούν στο πρώτο θεϊκό ζεύγος, τον Κρόνο και τη Ρέα, που κυβέρνησαν τη Χρυσή Εποχή. Αντιθέτως, η Δεύτερη Ογδοάς (οι Παγκόσμιοι Θρίαμβοι) προχωρεί σε μια νέα Χρυσή Εποχή, που κυβερνιέται πάλι από τον Κρόνο και τη Ρέα, αλλά τώρα στους ρόλους τους ως Κύριος και Κυρία της Ανάγκης (11.Χρόνος και 16.Αστήρ). Επανασυνδέονται στον ερμαφροδιτικό Κόσμο (21).


    II. Βασιλεία, Αυτοκράτειρα (2, 3)

    Η Διδάσκουσα τη Φιλοσοφία, Η Αφέντρα του Σκήπτρου.
    Θεότητες: Αφροδίτη, Δήμητρα, Ήρα.
    Ελληνικό Γράμμα = Γάμα:
    Γέννηση = γέννησης, παραγωγή, δημιουργία, τρόπος γέννησης.
    Περιγραφή
    Η Αυτοκράτειρα κάθεται σε έναν χρυσό θρόνο, τα στηρίγματα των βραχιόνων του οποίου είναι σμαραγδένια λιοντάρια. Αυτήν την φωτεινή ημέρα της άνοιξης, περιβάλλεται από τα χωράφια σιταριού και από πίσω της, ένα ρεύμα διαμορφώνει μια λίμνη στα αριστερά της. Τα κυπαρίσσια αναπτύσσονται στο υπόβαθρο και στις δύο πλευρές. Μπροστά από το δεξιό πόδι της ένας ταώς στέκεται με την ουρά που απλωμένη.  
    Η Αυτοκράτειρα είναι νέα γυναίκα με μια καλοκάγαθη έκφραση, μια ευδιάθετη χροιά, άσπρα χέρια και μαλλιά που κυματίζουν στους ώμους χρώματος ωριμασμένου σιταριού. Έχει πλούσια στήθη και διασταλμένη κοιλία μιας μέλλουσας μητέρας. Φορά πλούσιο πράσινο πέπλο, που διακοσμείται με ρόδια, το οποίο εκθέτει μερικώς το αριστερό στήθος της, σαν να το έχει θηλάσει.  
    Γύρω από την μέση της είναι ένα κοκκινωπό περίζωμα, πλουσιοπάροχα κεντημένο με αειθαλές μυρτιές και ρόδινα και άσπρα λουλούδια. Ένας πορφυρός μανδύας είναι ντυμένος πέρα από τον αριστερό βραχίονα και τα πόδια της. Ένα πολύχρωμο σύννεφο λαμπυρίζει όπως ένα ουράνιο τόξο γύρω από το κεφάλι της.  
    Η Αυτοκράτειρα φορά τον πόλο, μια ψηλή, κυλινδρική χρυσή κορώνα, η οποία εξωραΐζεται με επτά αστεροειδή διαμάντια και με τις εικόνες από τρία στάχυα σιταριού. Φορά ένα αστραφτερό άσπρο πέπλο, που καλύπτει την κορυφή του πόλου και κρεμιέται μέχρι κάτω από την πλάτη και πλάι στους ώμους της. Έχει χρυσό σκουλαρίκι με τρεις κρεμασμένους πολύτιμους λίθους, ένα περιδέραιο με δώδεκα μαργαριτάρια και ασημένια βραχιόλια με μορφή φιδιών. Στο δεξί χέρι της κρατά ένα πυρακτωμένο σκήπτρο με σκαρφαλωμένο πάνω έναν κούκο ή ένα περιστέρι. Το αριστερό χέρι της κρατά στην άκρη έναν κύκλο, ένα χάλκινο δίσκο με ζωγραφισμένο με ασήμι το αστρολογικό σύμβολο της Αφροδίτης, ένα δεξιόστροφο ασημένιο ουροβόρο, το σύμβολο της γονιμότητας και της προστασίας, γύρω από το πλαίσιο. Ένα ασημένιο υγρό σταλάζει από το χείλι του δίσκου επάνω στο στήριγμα με τη μορφή λιονταριού, που το υποβαστάζει.
    Παρουσίαση
    Η Αυτοκράτειρα αντιπροσωπεύει τις χαρακτηριστικά θηλυκές πτυχές της συνείδησης, το σεληνιακό φωτισμό, ο οποίος συγχωνεύει μάλλον παρά διαχωρίζει. Είναι η Πρώτη Μητέρα στην πραγματικότητα που προάγει, δημιουργεί, διασώζει, ανατρέφει, προστατεύει και οργανώνει την ανάπτυξη και την εξέλιξη, όλα με ενσυνείδητη αντίληψη. Η δραστηριότητά της είναι μητρική σε όλες τις εκδηλώσεις της και αυτή η κάρτα αντιπροσωπεύει όλες τις ιδέες που προτείνονται από τις Μητέρες, αρνητικές καθώς επίσης και θετικές. Η Αυτοκράτειρα αντιπροσωπεύει τη δραστηριότητα που ρέει με τη Μητέρα Φύση, τις καθολικές διαδικασίες της υλικής γέννησης, της ανάπτυξης και της πτώσης.  
    Η Αυτοκράτειρα είναι η φωτεινή πλευρά της Αρχιέρειας, δηλαδή φανερώνει στο φως εκείνες τις τάσεις που η Αρχιέρεια κρύβει και τους δίνει ζωή, υλική ενσάρκωση. Είναι οι δύο πλευρές της Σελήνης: φως και σκότος, οι αντίθετες πλευρές ίδιου Αιώνιου Θηλυκού. Αυτό παρουσιάζεται από το ύδωρ που ρέει αριστερά της Αυτοκράτειρας, η πλευρά του υποσυνείδητου, για αυτό το ρεύμα έχει την πηγή του στο δυνατό ποταμό Ωκεανό, η υποσυνείδητη θάλασσα, από της οποίας τα κρυμμένα ύδατα προκύπτει η Αρχιέρεια, και που ποτίζει την πολύβλαστη άνθηση του κήπου της Αυτοκράτειρας.  
    Η Αυτοκράτειρα μπορεί να είναι τρομακτική, γιατί είναι η Βασίλισσα που πρέπει να καταβροχθίσει το σύντροφό της, τον Γηραιό Βασιλιά, υποβιβάζοντάς τον στο αρχικό θέμα, την πρώτη ύλη για την επιθυμία της να πλάσει και να αναδιαμορφώσει και έτσι να γεννήσει το Νέο Βασιλιά. Είναι η πλευρά της ολικής δαπάνης της Φύσης, η οποία καταστρέφει έτσι ότι μπορεί να δημιουργήσει εκ νέου.  
    Σημειώσεις
    Η Αυτοκράτειρα είναι πρώτιστα η αρχετυπική Μητέρα, που αντιστοιχεί στον Αυτοκράτορα, τον αρχετυπικό Πατέρα. Εντούτοις, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι αρχετυπικές εικόνες αφορούν η μια την άλλη με πολλαπλούς τρόπους. Κατά συνέπεια, όταν η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας ζευγαρώνουν, γίνονται η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας, οι αρχετυπικοί γονείς. Αντιθέτως, οι γονείς γεννούν την Αρχιέρεια και τον Αρχιερέα, τα αρχετυπικά παρθένα παιδιά. Παραδείγματος χάριν, η Δήμητρα, η Αυτοκράτειρα, είναι μια μεταβολή του Εγώ της Κόρης (Περσεφόνη), η Αρχιέρεια. Η Αρχιέρεια γίνεται η Αυτοκράτειρα όταν η εγκυμοσύνη της γίνεται ορατή, δηλαδή, όταν στο αυξάνων σεληνιακό φως εκτίθεται το υποσυνείδητο περιεχόμενο στη συνειδητοποίηση. Ομοίως, η Ήρα ήταν μια σεληνιακή θεά και συνδέθηκε με την Άρτεμη, γιατί η Αυτοκράτειρα και η Αρχιέρεια μεταβάλλουν τα εγώ τους. Αυτές είναι ταυτόχρονα μητέρα, αδελφή, κόρη, αγαπημένη, ουράνια θεά, δεδομένου ότι ο Αυτοκράτορας και ο Αρχιερέας είναι ταυτόχρονα πατέρας, αδελφός, γιος, εραστής, ουράνιος Θεός και χθόνιος δαίμονας. Η ένωσή τους είναι απαραιτήτως αιμομικτική.  
    Η Αυτοκράτειρα, όπως ο Αυτοκράτορας, διατάζει, οργανώσει την παραγωγή, κυβερνάει ή έχει εξουσία. Η βαθύτερη έννοιά της εμφανίζεται στην παραγωγή, στην προμήθεια, στην παροχή, στην προετοιμασία, στον προγραμματισμό. Εντούτοις, η αρχική ανησυχία της Αυτοκράτειρας είναι η υλική ευημερία για τις δαπάνες της, σε αντιδιαστολή με τον Αυτοκράτορα, ο οποίος ανησυχεί για την πνευματική ευημερία του. Αυτοί οι ρόλοι της Αυτοκράτειρας αντιστοιχούν στη Δήμητρα ως Θεσμοφόρος (νομοθέτης), και την Ήρα ως Βασίλισσα των Θεών.
    Η Ήρα είναι θεότητα της γυναίκας, ειδικά του γάμου και του έρωτα. Ο ιερός γάμος γιορτάστηκε στην τιμή της Ήρας, που συνδέθηκε με τη σελήνη. Άλλωστε ένα επίθετο της Ήρας και της Αφροδίτης, ήταν γάμος. Το όνομα της Ήρας αφορά την προστασία μιας γυναίκας ή το πνεύμα φύλακά της πουν την προσέχει. Σαν σεληνιακή θεά, η Ήρα συνδέεται επίσης με την εγκυμοσύνη και με τη γέννηση, με την ανατροφή των παιδιών, με τη γέννα που φέρνει το νεογέννητο στο φως. Κατά συνέπεια προήδρευε επίσης στον πολλαπλασιασμό της φυλής και της γονιμότητας. Η Ήρα συνδέθηκε συχνά με την Αφροδίτη και ένα από τα αρχαιότερα αγάλματά της στη Σπάρτη ονομάστηκε "Ήρα Αφροδίτη". Στο ρόλο της ως θεά της αύξησης, η Ήρα έγινε θεά πόλεων, κάτι που ενισχύει τη σύνδεσή της με την Αυτοκράτειρα. Επιπλέον, η Βασίλισσα Ήρα ήταν μεγάλη θεά του κράτους, στους Ρωμαίους.
    Η Αυτοκράτειρα αντιπροσωπεύει το μητρικό έρωτα, τον Πατρικό Λόγο του Αυτοκράτορα: η ικανότητα στη συσχέτιση, η οποία είναι το διανοητικώς διατυπωμένο διαισθητικό αντίτιμο της αρχετυπικής εικόνας της σελήνης (IV. Αρχιέρεια). Η Αυτοκράτειρα περιγράφεται ακριβώς στην αλχημική Αυγή, όπου η Βασίλισσα καλείται "μητέρα της δίκαιης αγάπης και του φόβου και της γνώσης και της ιερής ελπίδας". Είναι θηλυκή συνείδηση, που βλέπει από το σκοτεινότερο φως της σελήνης και τείνει έτσι να συγχωνεύει τα πράγματα παρά να τα διαχωρίζει, όπως κάνει το ηλιακό φως.
    Η Αφροδίτη και η Δήμητρα ήταν μητέρες θεών και των δύο οι εναρμονίσεις με ανθρώπους συζύγους, είχαν κακό τέλος. Η Δήμητρα με τον Ιάσονα και η Αφροδίτη με τον Αγχίση. Θα δούμε στην κάρτα VI.Εραστές, ότι αυτό είναι ένα μέρος της ιερής σύζευξης, γιατί η γονιμότητα έχει προτεραιότητα πάνω στο γάμο. Έτσι επίσης, η Ήρα επιφέρει την πτώση των θνητών ερωμένων του Διός. Αυτοί οι μύθοι μας προειδοποιούν για να προφυλασσόμαστε από τις άμεσες αντιπαραθέσεις με τα αρχέτυπα: Οποιοσδήποτε ατενίζει το Θεό που αποκαλύπτεται, καίγεται γρήγορα στην τέφρα.  
    Η Αυτοκράτειρα είναι Μητέρα Φύση, το Anima Mundi η Παγκόσμια ψυχή και αντιπροσωπεύει τη γονιμότητα του ανθρώπινου, ζωικού και φυτικού βασιλείου. Κατά συνέπεια η Δήμητρα είναι η αυθεντική θεά των σιτηρών, αλλά γίνεται να προεδρεύει όλους τους καρπούς στη γη και να αντιπροσωπεύει την ευφορία και το καλλιεργημένο έδαφος. Μέσω του Τριπτόλεμου, η Δήμητρα δίδαξε τη γεωργία στους θνητούς. Η Δήμητρα συνδέθηκε πολύ με τη Μητέρα της Γης και στους αρχαίους χρόνους το όνομα Δημήτηρ ερμηνεύθηκε έτσι, δηλαδή, Γη Μητέρα, Δη= Γη. Το λεξικό του Λαρούς λέγει πως το όνομα Ήρα προήλθε από τη λέξη "έρα" που σημαίνει "γη", αν και τώρα τούτο έχει απορριφθεί. Υπάρχουν στοιχεία ότι η Αφροδίτη είναι θεά της βλάστησης, γιατί η Αφροδίτη συμβολίζει την άνοιξη και την καρποφορία και ήταν θεά της γονιμότητας και έχει συγγενή σχέση με την Ιστάρ και την Αστάρτη. Σε αυτόν τον ρόλο, ειδικά συνδέεται με τον Άδωνι, μια θεότητα βλάστησης.
    Σαν θεότητες βλάστησης, η Αφροδίτη, η Δήμητρα και η Γαία όλες είχαν συσχετίσεις με τον Κάτω Κόσμο. Παραδείγματος χάριν, οι νεκροί καλέστηκαν "άνθρωποι της Δήμητρας". Αυτή είναι η χθόνια, η σκοτεινή πλευρά της Μητέρας.  
    Η Αυτοκράτειρα αντιστοιχεί στη Νύφη στον Ιερό Γάμο. Στη μυθολογία των Σουμερίων και Ακκάδων είναι η Αστάρτη.
    Το λιοντάρι και το παγώνι αντιπροσωπεύουν τη σφοδρή επιθυμία και την υπερηφάνεια, την "υπεροπτική αξίωση της ανθρώπινης σκιάς". Ο Ερμής και η Αφροδίτη είναι και οι δύο οινοχόοι και ο ένας πίνει από την κούπα του άλλου, τη δημιουργική κούπα και τη μηνιαία κούπα (αντιστοιχεί στα έμμηνα), γιατί η αναζωογόνηση απαιτεί ότι ο σπόρος και η σελήνη ενσωματώνουν ο ένας την ουσία του άλλου. Μόνο τότε θα υπάρχει ψυχολογικά, η αύξηση και η εξέλιξη. Η Αφροδίτη, που ντύνεται όπως τον Ερμή στα κοκκινωπά χρώματα, πρέπει να είναι η Ευγενής Ακόλαστη καθώς επίσης και η Αγνή Νύφη του Βασιλιά, γιατί ο ρόλος της είναι να αναζωογονεί το Βασιλιά, στις αλχημικές θεωρίες. Η Αφροδίτη, η Αυτοκράτειρα, είναι μια άλλη μεταμφίεση του Ερμή, του Μάγου.
    Η Ήρα αντιπροσωπεύει την ουσία της Γυναίκας, το Αιώνιο Θηλυκό, αλλά είναι ειδική θεά για το γάμο και τη μητρότητα και γνωστή η λογομαχία μεταξύ του Δία και της Ήρας που αντιπροσωπεύει την αναπόφευκτη αντιμετώπιση της αυτοσυνείδησης και των υποσυνείδητων αρχέτυπων που πρέπει να προηγηθούν της γέννησης του ενωμένου παιδιού.
    Η Αφροδίτη είναι επίσης θεά του γάμου, αν και εκχώρησε το μεγαλύτερο τμήμα αυτού του μέρους στην Ήρα. Ξαπλώνει με τον Αγχίση, ένα θνητό και γεννά το Θεϊκό γιο, Αινεία και γέννησε την Αρμονία με τον Άρη, Αγάπη και Αγώνας δίνουν γέννηση στην Αρμονία, που παριστάνεται με την κάρτα VII. Μετριοπάθεια. Πράγματι, η Αφροδίτη είναι η πηγή στην οποία ο Αυτοκράτορας θα πνιγεί στην προετοιμασία για την αναγέννησή του. Γενικά, η Αφροδίτη συνδέθηκε με το ύδωρ και το όνομά της προήλθε "τον αφρό". Είναι το αλχημικό λουτρό που θα διαλύσει τον Γηραιό Βασιλιά και θα αναθρέψει το Τέκνο.  
    Η Δήμητρα θα μπορούσε επίσης να είναι τρομακτική, καθ' όσον μπορεί να φέρει την πείνα, όπως και την αφθονία. Υπάρχει μια Μέλαινα Δήμητρα της Φιγαλίας, η οποία ακολουθήθηκε από τον Ποσειδώνα. Πρώτα πάλεψαν, αλλά έπειτα ζευγάρωσαν υπό μορφή αλόγων και η Δήμητρα γέννησε τελικά μια θεά γνωστή μόνο ως Δέσποινα (Κυρία). Ομοίως, ο Ζευς ζευγάρωσε με αυτήν ως ταύρος και γέννησε την Κόρη. Και τα δύο αντιστοιχούν στο ζευγάρωμα της ΙΙ. Αυτοκράτειρας και του ΙΙΙ. Αυτοκράτορα και η γέννηση στην VII.Εγκράτεια, ή Μετριοπάθεια (Σοφία).  
    Η εικόνα της Αυτοκράτειρας έχει διάφορα προφανέστερα, για παράδειγμα, μια εικόνα στην διακοσμημένη Αποθέωση, «Αποθεώσεως Εικόνα», παρουσιάζει την Ήρα γυμνή από τη μέση και πάνω. Το πέπλο της πέφτει από μια κορώνα με οκτώ ακτίνες και είναι ντυμένη γύρω από τη βουβωνική περιοχή της. Φορά ψηλά υποδήματα και κάθεται επάνω στο θρόνο της, το δεξί χέρι κρατά ψαλίδα, το αριστερό κρατά το σκήπτρο της. Δύο παγώνια κοιτάζουν πίσω, ένα σε κάθε πλευρά του θρόνου της και ένα λιοντάρι κοιμάται κάτω από τα πόδια της.

    Στην εικόνα που βλέπεις, σε ένα ανάγλυφο από το Θυσιαστήριο της Ειρήνης, κάθεται σε έναν υπαίθριο θρόνο με δύο παιδιά, πουλιά, ζώα και πολύβλαστη βλάστηση, όλα γύρω της. Τα στοιχεία του αέρα και του ύδατος την συνοδεύουν. Επίσης, ένα ανάγλυφο στη Ρώμη, σε μια έπαυλη, παρουσιάζει την Ήρα με το αριστερό στήθος της εκτιθέμενο, το δεξιό πόδι της να στηρίζεται σε ένα παγώνι και να σύρει ένα πέπλο από το κεφάλι της. Παρόμοια αγάλματα είναι της Αφροδίτης στο Λούβρο, της Ήρας στο Βατικανό όπου σε αυτό η θεά εκθέτει το αριστερό στήθος της μερικώς, φορά πόλο και κρατά δεξιά ένα σκήπτρο και αριστερά ένα δοχείο σπονδών. Η Αφροδίτη συνοδεύεται συχνά από τις Χάριτες, θεές της φύσης, οι οποίες διαδίδουν τη χαρά και την ομορφιά, φέρνοντας λουλούδια (όπως η Θάλεια, Μούσα της κωμωδίας, προστάτιδα των γεωργών) και προεδρεύοντας πέρα από τη βλάστηση της ζωής των φυτών και την ωρίμανση των φρούτων. Συνδέθηκαν πολύ με τον Απόλλωνα και μερικές φορές θεωρήθηκαν οι ακτίνες ήλιου. Οι Χάριτες φορούν μακριούς χιτώνες και κορώνες ή είναι γυμνές και κρατούν η μία την άλλη από τον ώμο. Δεδομένου ότι η Αφροδίτη είναι ένα μεταβαλλόμενο Εγώ του Ερμή, μοιράζεται ένα σύνολο από τις διάφορες ιδιότητές του, συμπεριλαμβανομένου του στοιχείου του αέρα στοιχείων, του χρώματος του πράσινου, το λιοντάρι και το Φοίνικα. Η Δήμητρα και η Ήρα φορούν συνήθως ένα μακρύ χιτώνα. Η Αυτοκράτειρα στις κάρτες τύπου Rider-Waite φορά μια εσθήτα (εσθής = ένδυμα) που διακοσμείται με ρόδια, το σύμβολο της συζυγικής αγάπης και της καρποφορίας. Το τριαντάφυλλο και τα κόκκινα χρώματα, ιδιαίτερα το ροζ και το ερυθρό, συνδέονται από την αρχαιότητα με την Αφροδίτη και άλλες θεές της αγάπης. Υπενθυμίζει το αίμα και αντιπροσωπεύει το διαμένον ύδωρ, το ρευστό της ζωής, καθώς επίσης και την ανθρώπινη ομορφιά και την κοσμική σφοδρή επιθυμία. Η Δήμητρα και η Ήρα συχνά φορούν ένα πέπλο, λευκό ως ήλιος, που καλύπτει το πίσω μέρος του κεφαλιού. Η Ήρα και η Αφροδίτη παρουσιάζονται να φορούν πόλο, μιας ψηλή κορώνα ή ένα διάδημα κυλινδρικής μορφής και η Δήμητρα συχνά εστεμμένη με στάχυ από σιτηρά ή μια κορδέλα. Γενικά, η θριαμβευτική Βασίλισσα φορά μια κορώνα από αστρικά διαμάντια. Τα επτά αστέρια / διαμάντια είναι, φυσικά, οι επτά πλανήτες, των οποίων τις επιρροές ενσωματώνει. Ομοίως, τα δώδεκα μαργαριτάρια αντιπροσωπεύουν τους μήνες του έτους και τα δώδεκα ζώδια: ο κύκλος του έτους. Η εικόνα του Πολύκλητου στο Ηραίον στο Άργος παρουσιάζει την Ήρα να κάθεται σε έναν χρυσό θρόνο, να φορά διάδημα που απεικονίζει τις Ώρες και τις Χάριτες, κρατώντας ένα ρόδι στο αριστερό χέρι της και έναν κούκο-σκήπτρο στο δεξιό. Η Ήβη, η κόρη της, στέκεται κοντά. Η Κύπρις Αφροδίτη ενθρονισμένη, φορά πόλο και κρατά ένα ρόδι στο δεξί χέρι της. Στην εικόνα πριν, τα πράσινα λιοντάρια αντικαθιστούν τους φοίνικες. Ομοίως, η μεγάλη μητέρα Κυβέλη (η Ρέα στη Φρυγία) παρουσιάζεται συνήθως πλαισιωμένη από λιοντάρια, κρατώντας ένα ντέφι και φορώντας πόλο.   Η Ήρα ήταν μια ασπίδα θεά και έτσι συνδέθηκε με μια ιερή ασπίδα. Ο ουροβόρος είναι ένα σύμβολο του αυτοκαταστροφικού κύκλου της φύσης. Κινείται δεξιόστροφα όπως τον Ήλιο και τη Σελήνη.   Η Αφροδίτη κλήθηκε Κύπρις επειδή η πρώτη κατοικία της ήταν η Κύπρος, η οποία ήταν γνωστή για τα ορυχεία χαλκού της. Επομένως ο χαλκός συνδέεται ειδικά με αυτήν. Το πράσινο χρώμα των ενώσεων χαλκού υποδηλώνει την γονιμότητα και τις όψεις της βλάστησης της Αφροδίτης και επομένως το πράσινο είναι το χρώμα της, γιατί το πράσινο είναι το χρώμα της τεκνοποιίας και της αναζωογόνησης. Τα κυπαρίσσια και η μυρτιά, και τα δύο αειθαλή, είναι ιδιαίτερα αγαπητά στην Αφροδίτη.   Το παγώνι είναι ένα σύμβολο της Ήρας. Τα "μάτια" στην ουρά του αντιπροσωπεύουν τα αστέρια του ουρανού και υποδηλώνουν τον έναστρο θόλο της Αρχιέρειας, τη μεταβολή του Εγώ της. Δεδομένου ότι το παγώνι ανανεώνει το φτέρωμά του κάθε έτος, είναι ένα σύμβολο της ανανέωσης και του κύκλου της φύσης. Τα χρώματά του δείχνουν την ολοκλήρωση της μεγάλης εργασίας, όπως τα χρώματα της Ίριδας, του Ουράνιου Τόξου, η οποία όπως ο Ερμής, είναι αγγελιοφόρος των Θεών. Το παγώνι και το ουράνιο τόξο συμβολίζουν τη σύνθεση όλων των στοιχείων και των ιδιοτήτων. Η Αυτοκράτειρα είναι η Βασίλισσα Μητέρα, η Μητέρα των Θεών, η οποία χορηγεί την ανανέωση. Τρώει το κρέας από το παγώνι, την Αιώνια Τροφή, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Ο Φοίνικας είναι ένα άλλο σύμβολο της αναζωογόνησης που συνδέεται με την Αυτοκράτειρα. Οι εύθυμοι λύκοι, τα λιοντάρια και οι πάνθηρες συνοδεύουν την Αφροδίτη όταν αυτή ανεβαίνει το όρος Ίδα (ή Ίδη, όρος στη Φρυγία κοντά στην Τροία, αλλά και στην Κρήτη) και παρουσιάζεται μερικές φορές καθισμένη σε έναν κύκνο ή σε μια χελώνα. Οι ιερές χήνες της Ήρας προστάτευαν τη Ρώμη και κάποιος ναός της είχε φρουρό ένα φίδι. Τέλος, το περιστέρι είναι ιερό στην Αφροδίτη, όπως η μυρτιά η οποία είναι ένας αειθαλής θάμνος με τα ρόδινα και άσπρα λουλούδια.   Η Αυτοκράτειρα Δήμητρα είναι η κόρη Κρόνου και της Ρέας, η οποία αντιστοιχεί κατά πρώτον στο Μάγο και τον Τροχό της Τύχης και κατά δεύτερο στον Ερημίτη και στο Αστέρι.   Η Αυτοκράτειρα είναι το αλχημικό Άλας, την υλική αρχή της φύσης, που είναι ενωμένη με τον Αυτοκράτορα, το αλχημικό Θείο (θειάφι), τη δημιουργική ενέργεια, με τη βοήθεια της επίδρασης του Μάγου, του αλχημικού Ερμή. Η Αυτοκράτειρα καλείται Άλας της Αφροδίτης, το φυτικό πνεύμα, αντίστοιχο στο αλχημικό Θείο (θειάφι). Τόσο επίσης, η Κυθέρεια Αφροδίτη (η Αφροδίτη των Κυθήρων) είναι το λαζούριο, ο Φιλοσοφικός Λίθος, ο οποίος καλείται επίσης, Κυθήριος λίθος και ακόμα το μαργαριτάρι που καλείται της Κυθέρειας μαργαρίτης (ή μάργαρον).   Η αριθμητική αξία του ονόματος Αφροδίτη είναι 993, το οποίο μειώνεται σε 3-9+9 = 3 όπως αυτό του ονόματος Δημήτηρ = 476, 6-7+4 = 3. Και τα δύο παρουσιάζουν την Αυτοκράτειρα να έχει το χαρακτήρα της Τριάδας, την οποία οι Πυθαγόρειοι λένε πως είναι η αρχή της ένωσης, η σύνθεση των αντιθέτων, μια καρποφόρος σύνδεση, την οποία οι Πυθαγόρειοι κάλεσαν Γάμο, Ειρήνη και Αρμονία.

     


    III. Βασιλεύς, Αυτοκράτωρ (3, 4)

    Ο Διδάσκων τη Φιλοσοφία – ο Κύριος του Σκήπτρου.
    Θεότητες: Ζευς, Δίας.
    Ελληνικό γράμμα = Δέλτα: Δίκη, δεξιό, δυνάστης.
    Περιγραφή
    Ο Αυτοκράτορας είναι ώριμο άτομο, εύρωστος στο ανάστημα και σοβαρός στην έκφραση. Τα κοκκινο-μαύρα, κυματιστά μαλλιά του πλαισιώνουν ένα ευρύ μέτωπο πάνω από τα μάτια με το βαθύ βλέμμα. Η παχιά γενειάδα του είναι κατσαρή και είναι ντυμένος γύρω από τα πόδια του και πάνω από τον αριστερό ώμο του, αφήνοντας το στήθος του γυμνό και ελεύθερο τον δεξιό βραχίονά του, με ένα βαθυκόκκινο ιμάτιο (μανδύα) που διακοσμείται με πράσινο φύλλωμα και επτά χρυσά λουλούδια. Φορά ένα στεφάνι με δώδεκα δρύινα φύλλα στο κεφάλι του και σανδάλια στα πόδια του. Ο χάλκινος θρόνος του Αυτοκράτορα, που είναι πλουσιοπάροχα διακοσμημένος με χρυσό, ελεφαντόδοντο και έβενο και διακοσμημένος με κεφάλια χρυσών κριών, είναι σε μια βραχώδη βουνοκορφή που περιβάλλεται από σύννεφα. Το δεξί χέρι του ένας πυρακτωμένος χρυσός κεραυνός στοχεύει προς το έδαφος. Αυτός είναι ένας διαμορφωμένος κεραυνός με μια κεντρική σφαίρα, δύο σημεία σε αντίθετες κατευθύνσεις και τέσσερις γλώσσες φλόγας γύρω από κάθε σημείο. Το αριστερό χέρι του κρατά έναν ψηλό σκήπτρο, περίπου τριών μέτρων, όπου στην κορυφή έχει μια χρυσή σφαίρα και έναν αετό με τα φτερά. Ένας κόκκινος αετός στέκεται αριστερά στα πόδια του.
    Παρουσίαση
    Ο Αυτοκράτορας αντιπροσωπεύει τις χαρακτηριστικά αρσενικές πτυχές της συνείδησης, τον ηλιακό φωτισμό, που απαιτεί σαφήνεια, αλλά μπορεί να είναι σκληρός και συντριπτικός. Είναι ο αρχετυπικός πατέρας οικογένειας, το κεφάλι της γενιάς, με εξουσία πάνω στην ομάδα και υπευθυνότητα για την ευημερία της. Είναι το φορτίο του για να καθορίσει τους νόμους και να διατηρήσει τη διαταγή και μέσα και έξω από αυτήν. Περαιτέρω, είναι η εκτελεστική εξουσία γιατί πρέπει να εξασφαλίσει ότι τα σχέδια, οι νόμοι και οι κρίσεις του επιδέχονται δράση.  
    Ο Αυτοκράτορας είναι η πηγή συνειδητών πνευματικών και ηθικών αρχών, σε αντίθεση με τον Αρχιερέα, ο οποίος είναι η πηγή πνευματικών και ηθικών διαισθήσεων. Είναι οι φωτεινές και σκοτεινές πλευρές του Αιώνιου Αρσενικού, του φωτεινού ήλιου και του σκοτεινού ήλιου, των συνειδητών και υποσυνείδητων αρσενικών διανοιών. Οπωσδήποτε, ο Αυτοκράτορας και ο Αρχιερέας είναι επιπλέον χώρια και δεν συνεργάζονται τόσο καλά όπως τα θηλυκά αντίστοιχά τους, την Αυτοκράτειρα και την Αρχιέρεια. Επομένως το ιμάτιο του Αυτοκράτορα καλύπτει την αριστερή πλευρά του, για να παρουσιάσει την συνηθισμένη καταστολή του υποσυνείδητου του και ότι μπορεί να τείνει στο δογματισμό, την ακαμψία και την ατομική ηθική εάν η εξουσία του δεν μετριάζεται από τους συν-αντιβασιλείς του, την Αυτοκράτειρα, τον Ιεροφάντη και την Αρχιέρεια.  
    Ο Αυτοκράτορας δεν ρέει με τη φύση, όπως η Αυτοκράτειρα. Το φλογερό πνεύμα του τον οδηγεί να επιβάλει τη θέλησή του στη φύση και να την αναγκάσει να προσαρμοστεί στα ψεύτικα πρότυπα της τάξης του. Κατά συνέπεια είναι πλήρως αλλοτριωμένος από τις σκοτεινές, Τιτανικές δυνάμεις της φύσης και επομένως τρωτός στην επίθεσή τους. Αναπόφευκτα ο Αυτοκράτορας θα γίνει γηραιός και άρρωστος και θα απαιτήσει την αναζωογόνηση από τα χέρια της Αυτοκράτειρας, του Αρχιερέα και της Αρχιέρειας.  
    Σημειώσεις:
    Στον Όμηρο το κοινό επίθετο του Ζηνός είναι "πατέρας Θεών και Θνητών". Αυτό δεν σημαίνει, εντούτοις, ότι ο Ζευς είναι ο γενετικός πατέρας όλων των Θεών και των θνητών, αν και γέννησε πολλούς αρκετούς και από τους δύο.  Μάλλον σημαίνει ότι είναι ο επικεφαλής πατέρας των Θεών και των θνητών, δηλαδή έχει και την εξουσία και την ευθύνη για αυτούς. Αυτό είναι ακριβώς το αξίωμα του Αυτοκράτορα.
    Σαν προστάτης της τάξης, ορίζει όλους τους νόμους, για την ύλη, τη φύση, την κοινωνία. Κατά συνέπεια συνδέεται με τη Θέμιδα (νόμος), η οποία γεννά τις Ώρες (εποχές) και τις Μοίρες (πεπρωμένο), που διαχειρίζονται το φυσικό νόμο και την Ευνομία (καλή νομοθεσία), τη Δίκη (δικαιοσύνη) και την Ειρήνη (ειρήνη), που διαχειρίζονται τον ηθικό νόμο. Κατά συνέπεια ο Δίας κλήθηκε Συντηρητής Κύκλος ή Διαφυλάσσων τον Κόσμο.  
    Ο Ζευς διατηρεί την τάξη με την επιβολή των νόμων του, και των φυσικών και των ηθικών, με τον κεραυνό. Εκείνοι που παραβιάζουν το φυσικό νόμο, όρκους, δικαιοσύνη, φιλοξενία, τιμή, και ούτω καθ' εξής, είναι όλοι κάτω από τον κίνδυνο του κεραυνού, είτε ως προειδοποίηση είτε τιμωρία. Σαν ορίζων τους νόμους, ο Αυτοκράτορας αντιπροσωπεύει τη συνειδητή, λογική σκέψη και συνδέεται πολύ με το λόγο ως έναρθρη σκέψη. Ο Αυτοκράτορας είναι έτσι ο Πατρικός Λόγος, σε αντιδιαστολή με την Αυτοκράτειρα, που είναι ο Μητρικός Έρως, η οποία περιλαμβάνει τη διάκριση, την κρίση, και τη διορατικότητα. Ο Πατρικός Λόγος συνδέεται με το στοιχείο του Πυρός, που συνδυάζει τη Θερμή (διακριτική) ποιότητα με την Ξηρά (επιβαλλόμενη μορφή) ποιότητα, γιατί ο Αυτοκράτορα αναζητά να γίνονται πραγματικότητα οι αποφάσεις του. Αντίθετα, ο Μητρικός Έρωτας συνδέεται με το Ύδωρ, το οποίο συνδυάζει τις Ψυχρές (ενωτικές) και Υγρές (παραγωγή) ιδιότητες. Ο Πατρικός Λόγος είναι το "διανοητικώς διατυπωμένο διαισθητικό ισοδύναμο της αρχετυπικής εικόνας του φλογερού Ήλιου" (Αρχιερέας), δεδομένου ότι ο Μητρικά Λόγος είναι η υδατώδης Σελήνη (Αρχιέρεια). Όταν ο Ήλιος και η Σελήνη ζευγαρώνουν το τέκνο τους ισορροπεί τις τέσσερις ιδιότητες στο φλογερό ύδωρ και στο υδατώδες πυρ.
    Πάλι, όταν ενώθηκε ο Ζευς (συνείδηση του εγώ) με αγάπη με τη Μνημοσύνη (μνήμη), κοιμήθηκαν μαζί εννέα νύχτες και γεννήθηκαν έτσι οι εννέα Μούσες, οι προστάτες της ποίησης και της λογοτεχνίας, της μουσικής και του χορού, των τεχνών και των επιστημών. Όλων αυτών που απαιτούν διορατικότητα και μνήμη.  
    Η δραστική λέξη του Αυτοκράτορα συμβολίζεται από το φλεγόμενο αέρα, τον ανώτερος φωτεινός ουρανός, τον αιθέρα, το ουράνιο φως, από το οποίο προέρχονται τα ονόματα "Ζευς" και "Δίας". Η Σελήνη δίνει γέννηση στον Ήλιο, το ημερήσιο φως της ψυχής, το συνειδητό λογικό μυαλό, ο οποίος πορεύεται μόνος του, αντίθετα από τη Σελήνη που έχει τους άλλους πλανήτες και τους Απλανείς Αστέρες για τους συντρόφους της. Ο συνειδητός Ήλιος δεν μπορεί να δει εξαιτίας του δικού του φωτός, αλλά μπορεί να δει σαφώς από την όψη της Σελήνης και των συντρόφων της: του Ερμή, του Κρόνου, της Αφροδίτης και των υπολοίπων πλανητών και του Ζωδιακού. Ξέρουν τι πρέπει να γίνει, γιατί ο ίδιος νόμος ορίστηκε από τον Ζήνα και υπηρετείται από τις κόρες του τις Ώρες (Ώρες, Εποχές) και είναι ότι ο Πατρικός Λόγος, η συνείδηση του εγώ, πρέπει να παράγει κανονικά στο Μητρικό Έρωτα, που το σκοτάδι πρέπει να εναλλάσσεται με το φως για να επιτύχει μια κατάλληλη ισορροπία. Ο Ήλιος βυθίζεται στα ύδατά της, ο δυνατός ποταμός Ωκεανός στην περιφέρεια του κόσμου και αναγεννιέται έξω από αυτόν.
    Με το να επιτρέπει στον εαυτό του να επιβάλλεται στη Σελήνη, ο Ήλιος εξασφαλίζει την αναζωογόνησή του, γιατί η συνείδηση του εγώ του γίνεται πεπαλαιωμένη, ξηρά και στεγνή από τη μακροχρόνια ύπαρξή του στο φως. Το ηλιακό φως είναι σκληρό και ο Βασιλιάς αρρωσταίνει και το συνειδητό εγώ του γίνεται στείρο. Για αυτό η Σελήνη ξέρει ότι πρέπει να ενωθεί με τον Ήλιο στο άξονα Αγάπη-Θάνατος. Γνωρίζει ότι πρέπει να λούσει τον Ήλιο στα ύδατά της, να αποσβήσει τη δίψα του, να θεραπεύσει τις πληγές του και να διαλύσει τελικά τα χαλαρωμένα μέλη του, κουρασμένα με την νεκρική ακαμψία. Είναι και το δοχείο και ο διαλύτης στο οποίο αυτός εξαφανίζεται, γιατί το συνειδητοποιημένο εγώ πρέπει να επιστρέψει στη μήτρα από την οποία γεννήθηκε, το υποσυνείδητο και από το οποίο θα κερδίσει την αναγέννησή του. Θα αναστηθεί με ανανεωμένο σθένος, γιατί η φλογερή πνοή του Αυτοκράτορα έχει τόσο αραιή και πρέπει να ισορροπηθεί από τα σκοτεινά ύδατα και τη στερεά γη της Αυτοκράτειρας. Η ισορροπία θα καεί ολοκληρωτικά ο ένας στην ύλη του άλλου.   
    Έτσι, στην Κρήτη όπου γεννήθηκε και θάφτηκε ο Ζευς, λένε πως γεννιέται και πεθαίνει κάθε έτος και ότι κάθε έτος ζευγαρώνει με τη Γήινη Μητέρα Δήμητρα, η οποία γεννά τη διάδοχό της, την Κόρη. Ξέρουμε επίσης πώς η Λητώ, μια θεά της νύχτας, δόθηκε στο Ζήνα και γέννησε τα δίδυμα, τη Λιτογένεια που είναι η Άρτεμις και το Λιτοΐδη που είναι ο Απόλλων, αυτά τα λαμπερά δίδυμα της Σελήνης και του Ήλιου, μετά από μόχθο εννέα ημερών. Και πώς έλαβε τη μορφή ενός κύκνου για να συντροφέψει με μια άλλη νυκτερινή θεότητα, τη Λήδα, που γέννησε τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, τον Πολυδεύκη και την Ελένη με το Ζήνα και τα δίδυμα Κάστορα και Κλυταιμνήστρα, εντούτοις τα αγόρια κλήθηκαν Διόσκουροι, δηλαδή κούροι του Διός, γιοι του Διός. Οι αρχαίοι γνώριζαν πως ο Ήλιος, όπως και η Σελήνη, έχει φωτεινή και σκοτεινή πλευρά. Κατά συνέπεια εκτός από τον Ζήνα της αρσενικής συνειδητής διάνοιας, βρίσκουμε τον υπόκοσμο το Χθόνιο Ζήνα του ανταγωνισμού, το αρσενικό υποσυνείδητο.
    Ο Ζευς συχνά απεικονίζεται σαν εύρωστος, ώριμος άνδρας σοβαρού ύφους. Έχει μια λεπτή κατσαρωμένη γενειάδα και χοντρά, κυματιστά μαλλιά πάνω από ένα ευρύ μέτωπο και βαθύ βλέμμα. Τα μαλλιά του είναι μαύρα και ο Όμηρος τον αποκαλεί "Κυάνεος" που σημαίνει σκούρος μπλε. Στην αλχημεία, είναι ο Μέλανας Βασιλεύς, η Σκιά του Υιού και το Μέλαν Θείον, όλες οι εκδηλώσεις της σκοτεινής, μελαγχολικής φύσης της ενεργού, αρσενικής πλευράς του Ερμή.  
    Ο Ζευς φορά συνήθως ένα μακρύ ιμάτιο, έναν μανδύα, ο οποίος αφήνει το στήθος του γυμνό και το δεξιό χέρι ελεύθερο. Ο Φειδίας τον παριστά χρυσό και διακοσμημένο με λουλούδια. Ένα στεφάνι βαλανιδιάς ή ελιάς είναι στο κεφάλι του, κρατά τον κεραυνός στο δεξί χέρι του και ένα σκήπτρο στο αριστερό, που ο Φειδίας έχει βάλει στην ακμή του έναν αετό. Επίσης στο άγαλμα του Πύθιου Ζηνός, ο θεός κάθεται σε έναν θρόνο από χαλκό, χρυσό, ελεφαντόδοντο και έβενο. Ο αετός του είναι στα πόδια του.  
    Η μορφή του κεραυνού αντιπροσωπεύει την εξουσία του Ζηνός πάνω στον κόσμο: η κεντρική σφαίρα είναι η γη, το ανώτερο σημείο και οι τέσσερις περιβάλλουσες γλώσσες αντιπροσωπεύουν τα τέσσερα τέταρτα των ουρανών και στο χαμηλότερο σημείο οι γλώσσες του αντιπροσωπεύουν τους τέσσερις ποταμούς του Άδη. Το τέσσερα είναι, φυσικά, ο αριθμός της κοσμικής τάξης και πληρότητας, η οποία απεικονίζεται επίσης στο ελληνικό γράμμα αυτής της κάρτας, το Δέλτα, το οποίο είναι ο αριθμός τέσσερα. Ο κεραυνός και το σκήπτρο παρουσιάζουν το βασικό σχέδιο των θριάμβων. Η μια κεντρική σφαίρα (0.Ιδιώτης) διαιρείται σε δύο σημεία (I.Μάγος, X.Τροχός Τύχης), που παράγουν τις οκτώ γλώσσες, η οποία αντιπροσωπεύει την πρώτη ογδοάδα (Θρίαμβοι ΙΙ ως IX). Επιπλέον αντιπροσωπεύει τη δεύτερη ογδοάδα συνδυασμένη πάλι στη δεύτερη δυαδικότητα (ΧΙ. Χρόνος, XVI.Αστήρ), που συγχωνεύονται στην ενότητα (ΧΧΙ. Κόσμος).   
    Το έβενος, το ελεφαντόδοντο και ο χρυσός στο χάλκινο θρόνο αντιπροσωπεύουν το φυτικό, ζωικό και ορυκτό βασίλειο στη γη, αντίστοιχα. Ο θρόνος είναι σε μια βουνοκορφή για να παρουσιάσει και την πνευματική εξύψωση του, αλλά και την απόστασή του από τις συνηθισμένες υποθέσεις. Ο κριός, που είναι ιερός στο Ζήνα, είναι ένα σύμβολο της αρσενικής δημιουργικής δύναμης και της διάνοιας. Επίσης, από τον Κριό αρχίζει το νέο έτος, που είναι ένα σύμβολο αναζωογόνησης, η ανανέωση της ηλιακής ενέργειας. Τα κεφάλια κριού είναι χρυσά επειδή ο Κριός ήταν το χρυσόμαλλο δέρας.
    Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει την πύρινη φύση του Αυτοκράτορα. Επιπλέον ο κόκκινος αετός του Αυτοκράτορα αντιπροσωπεύει τον αλχημικό κόκκινο χρώμα, το οποίο έχει την ηλιακή φύση του χρυσού, δεδομένου ότι ο άσπρος αετός της Αυτοκράτειρας αντιπροσωπεύει το άσπρο χρώμα, το οποίο έχει τη σεληνιακή φύση του ασημιού. Αυτοί είναι οι στόχοι της Μέγιστης Εργασίας: πρώτα το άσπρο χρώμα πρέπει να βρεθεί, κατόπιν το κόκκινο και τελικά πρέπει να ενωθούν. Αυτό είναι το ζευγάρωμα της Αυτοκράτειρας και του Αυτοκράτορα για να γεννηθεί η Εγκράτεια, που αναμιγνύει τον οίνο και το ύδωρ, κόκκινο και άσπρο χρώμα.
    Ο αετός είναι μια παραλλαγή του ουροβόρου, γιατί λέγεται πως καταβροχθίζει τα φτερά και τα πούπουλά του. Αυτό έτσι προμηνύει την αναζωογόνηση του Αυτοκράτορα. Όταν αυτός ολοκληρώνεται, το γήινο λιοντάρι γίνεται ζωηρό, μεταβλητό και πτητικό και μετασχηματίζεται στον αετό, που αντιπροσωπεύει τις υψηλότερες διανοητικές ικανότητες, οι οποίες θα πετάξουν επάνω, το πνεύμα θα πετάξει στα ύψη, για να λάβουν τις ακτίνες του Ήλιου. Αν και ο αετός είναι ένα ηλιακό ζώο, είναι αρπακτικό ζώο και απεικονίζει τη σκιερή πλευρά του Πατρικού Λόγου.
    Ο χαρακτήρας του Αυτοκράτορα αντιστοιχεί στην Τετράδα, ο οποίος μειωμένος στην ισοψηφία στους δύο τίτλους του, είναι: ο Κρονίδης (ο γιος του Κρόνου, δηλαδή ο Ζευς) = 532, μειώνεται σε 2-3+5 = 4 και Θεός ο Ανδρών και Θεών Πατήρ (δηλαδή ο Ζευς) = 2743, μειώνεται σε 3-4+7-2 = 4. Η Τετράδα είναι ο νόμος της σταθερότητας, της γαλήνης του τετραγώνου, η στερεά δομή. Οι Πυθαγόρειοι την κάλεσαν Δικαιοσύνη και τέλεια Αρμονία.


    IV Αρχιέρεια (4, 2)

     Μέγιστη Αρχιέρεια, Κυρία του Πεντάκτινου
    Θεότητες: Άρτεμις, Εκάτη, Σελήνη, Ίσις, Περσεφόνη.
    Ελληνικό γράμμα = Έψιλον: Έξω.
    Περιγραφή
    Η Αρχιέρεια είναι ψηλή, νέα γυναίκα με στρογγυλό, χλωμό πρόσωπο και πολύ πυκνά, συγκρατημένα σγουρά, ξανθά ως λευκόχρυσα μαλλιά. Φορά μια μακριά, τήβεννο σε μπλε σκούρο χρώμα (το χρώμα της νύχτα τα μεσάνυχτα) διακοσμημένη με έξι αστέρια που περιβάλλουν ένα κεντρικό φεγγάρι και με λουλούδια και φρούτα να κρέμονται στα όρια της. Ο μαύρος μανδύας της, που έρχεται από πίσω, πέρα από τους ώμους της και επάνω από πίσω από τη μέση της, δένεται σε ένα Χ στο στήθος της. Τα χέρια της είναι γυμνά. Μοιάζει σαν να είναι έγκυος, αν και δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι.
    Στο μέτωπο είναι ένας ασημένιος δίσκος με φίδια που σχηματίζουν τόξο σε κάθε πλευρά, προτείνοντας ταυτόχρονα τα ημισεληνοειδή φεγγάρια και τα κέρατα. Μια γιρλάντα από λουλούδια είναι στα μαλλιά της. Το δεξί χέρι της κρατά ένα ασημένιο σείστρο (κρουστό όργανο των αρχαίων ιερέων της θεάς Ίσιδος, όμοιο με ντέφι, που παράγει το ιερό κροτάλισμα) και το αριστερό της, ένα χρυσό δοχείο, που διακοσμείται στη βάση με ρόδια και τα φύλλα φοινίκων. Η λαβή του μοιάζει με ένα φίδι που διογκώνεται με δηλητήριο.  
    Η Αρχιέρεια κάθεται σε έναν θρόνο σε ένα άρμα, που σύρεται από δύο άλογα (μαύρο αριστερά, άσπρο δεξιά). Το υπόβαθρο πίσω από το άρμα κρύβεται από τον τεράστιο θόλο του, σε μπλε σκούρο χρώμα με 27 αστέρια, το οποίο υποστηρίζεται με δύο στύλους που τελειώνουν με ασημένια ημισεληνοειδή φεγγάρια. Το άρμα προκύπτει από έναν σκοτεινό ποταμό που φαίνεται να ρέει πίσω της, από την κάθε πλευρά του θόλου. Οι πλευρές του άρματος είναι διακοσμημένες με φύλλα Αρτεμισίας. Ο Κέρβερος, το σκυλί με τα τρία κεφάλια (φύλαξ του Άδη, Αΐδου σκύλαξ τρίκρανος), κάθεται δίπλα της στο άρμα.   
    Παρουσίαση
    Η Αρχιέρεια αντιπροσωπεύει τα θηλυκά συστατικά της υποσυνείδητης διάνοιας. Αντιπροσωπεύει εκείνες τις υποσυνείδητες διαδικασίες που είναι κρυμμένες, εκείνες που παγιοποιούν αόρατα, αναπτύσσονται, συνδέουν και σχετίζονται, εκείνες που ξεπερνούν τη δυαδικότητα. Γιατί, αν και είναι παρθένα ιέρεια και αντιπροσωπεύει όλες τις αιώνια παρθένες θεές, είναι επίσης ο φορέας της κρυμμένης κύησης και της Αρχικής Μητέρας στη δύναμη, η κρυμμένη μητέρα που απαιτείται για να φανερωθεί το υπερφυσικό. Υπό αυτήν τη μορφή αντιπροσωπεύει επίσης τις υποσυνείδητες, συνθετικές διαδικασίες της μνήμης.
    Η δραστηριότητα της Αρχιέρειας συμβολίζεται από το ύδωρ της Αβύσσου - αδιαπέραστο σκότος, απείρως βαθύ, πάντα ενωμένο, ρέον, αναζητούμενο το επίπεδό του. Παράγοντας είναι τόσο ισχυρή όσο ο δυνατός ποταμός Ωκεανός. Τα δάκρυα της είναι η θεραπευτική δροσιά, προσπαθώντας πάντα να αποκαταστήσουν την πληρότητα όταν πάει η διάσπαση προχωρά πολύ μακριά.  
    Όπως η Σελήνη, η Αρχιέρεια είναι ακλόνητη στην αλλαγή, γιατί είναι η αρχή της κρυμμένης αλλαγής διαμέσου κυκλικών αυξήσεων και πτώσεων. Αντιπροσωπεύει την παλλόμενη ισορροπία της ύλης και του πνεύματος, γιατί γυρίζει το πρόσωπό της διαδοχικά προς τη γη και τον ήλιο. Όταν κοιτάζει προς τη γη, είναι η πρωταρχική ύλη απαραίτητη για την εκδήλωση του πνεύματος, το αμετάβλητο αγγείο του καλού και του κακού. Όταν κοιτάζει στον ήλιο, είναι ο τρόπος της πνευματικής επίτευξης, η Πνευματική Νύφη και Μητέρα, η Σοφία, η Απολύτρωση.  
    Η Αρχιέρεια είναι κατ' εξοχήν απόκρυφη, γιατί η εργασία της είναι κρυμμένη. Όταν γυρίζει το πρόσωπό της μακριά, εξαφανίζεται στη σκιά της (η Νέα Σελήνη), και όταν συναντά τον ήλιο στην πιο στενή σύνοδο, κρύβει επίσης το πρόσωπό της - κάλυψη (Έκλειψη). Η Αρχιέρεια ενσωματώνει τις πιο πνευματικές πτυχές του θηλυκού.  
    Σημείωση
    Το σεληνιακό διάδημα της Αρχιέρειας υπενθυμίζει πως είναι η Κυρία του Πεντάκτινου, της Πεντάλφα.  
    Η μυθοπλασία της Σελήνης είναι ένα μάθημα θηλυκής ψυχολογίας. Στο αρσενικό, η σεληνιακή ψυχολογία φανερώνεται ως η ψυχή στο υποσυνείδητο, που αντιπροσωπεύεται κυρίως από το σκοτάδι της Σελήνης. Στο θηλυκό, η σεληνιακή ψυχολογία είναι συνειδητή και αντιπροσωπεύεται κυρίως από το φως της Σελήνης. Σε αντίθεση με το αιχμηρό, ξεχωριστό φως του Ήλιου, το φως της Σελήνης μεταβάλλεται και συσχετίζεται.  
    Το μυαλό της γυναίκας, περιλαμβάνοντας το φως της σελήνης (συνειδητό) και το σκοτεινό ήλιο (ασυνείδητο), δεν είναι τόσο υπερβολικό στο σκοτάδια και το φως όπως του άνδρα, ο οποίος περιλαμβάνει το φωτεινό ήλιο (συνειδητό) και το σκοτεινό φεγγάρι (υποσυνείδητο). Η  ΙΙ. Αυτοκράτειρα είναι το φωτεινό φεγγάρι, ο ΙΙΙ. Αυτοκράτορας είναι ο φωτεινός ήλιος, η IV.Αρχιέρεια είναι το σκοτεινό φεγγάρι, ο V.Αρχιερέας είναι ο σκοτεινός ήλιος. Αυτές είναι οι τέσσερις προσωπικότητες παρουσιάζονται όταν ενώνονται ο άνδρας και η γυναίκα. Στο υποσυνείδητο επίπεδο αυτό μπορεί να γίνεται μια αντιπαράθεση μεταξύ του Ξίφους και της Κούπας, γιατί "όταν συναντιούνται ο σκοπός και η ψυχή, ο σκοπός σύρει το Ξίφος της δύναμής του και η ψυχή εκτινάσσει το δηλητήριό της παραίσθησης και αποπλάνησης. Εντούτοις, και οι τέσσερις προσωπικότητες φανερώνονται σε διαφορετικό βαθμό σε όλους τους ανθρώπους.  
    Ο Κ. Γιούνγκ υποστηρίζει ότι η ψυχή (anima) τείνει να είναι πιστή, να παρηγορεί, να συσχετίζεται, είναι ένας θαυματοποιός, μια αποπλάνηση, είναι αμφίθυμη, μάταια, ευερέθιστη, συναισθηματική, αγανακτισμένη και υπαγόμενη στις παράλογες διαθέσεις.   
    Η Εκάτη είναι Τρίμορφη ή Τρικέφαλη επειδή: κυβερνά τους ουρανούς σαν Σελήνη κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου, κυβερνά τη γη ως Άρτεμις κατά τη διάρκεια της αύξησης και φθίσης της σελήνης, που διαμορφώνονται σαν ασημένια τόξα της. Κυβερνά τον Άδη ως Περσεφόνη κατά τη διάρκεια της Νέας Σελήνης. Ο Κέρβερος υπενθυμίζει και την τρικέφαλη Εκάτη και τις συνδέσεις σεις με τον Κάτω Κόσμο.  
    Η σελήνη είναι ένας μεσολαβητής, όπως ο Ερμής, που στέκεται μεταξύ του ουρανού και γης, στρέφοντας στο καθένα και με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζει τις καθοδικές και ανοδικές πορείες. Κυβερνά όλα τα φαινόμενα αυξήσεων και φθίσεων στον κόσμο. Τα χρώματα στο φόρεμά της είναι το λευκό, το κίτρινο και κόκκινο ή ένα λαμπερό μαύρο φόρεμα (μαύρο, άσπρο, κίτρινο, κόκκινο: τα χρώματα της αλχημικής Μέγιστης Εργασίας), που διακοσμείται με αστέρια και ένα κεντρικό φεγγάρι, τα λουλούδια και τα φρούτα κρεμιόνται στα όρια όπως οι θύσανοι. Τα γυμνά χέρα, με τον αναμμένο φανό στο δεξί και δύο φίδια στο αριστερό της ή το αριστερό χέρι της κρατά χρυσό δοχείο, που διακοσμείται στη βάση με φύλλα φοινίκων, και με μια λαβή όμοια με φίδι, που φαίνεται πρησμένο από δηλητήριο, είναι σε ένα άρμα που σύρεται από δύο άλογα, ένα λευκό, ένας μαύρο, ή από ένα μουλάρι, ή από ταύρους με μικρά κέρατα και ένα άσπρο σημείο στη δεξιά πλευρά του ζώου.  
    Οι αριθμοί 3, 9 και 27 είναι ιεροί στη σελήνη. Οι 27 αστέρες αντιπροσωπεύουν στο θόλο, τις ημέρες τις οποίες η σελήνη είναι ορατή (27 = 3 Χ 9, η τρίτη δύναμη του τρία). Η σελήνη είναι μια ιδιότητα της Αρτέμιδος και η Αρτεμισία είναι ένα σεληνιακό βότανο.   
    Οι αλχημιστές λένε ότι η Παρθένος Άρτεμις είναι η Πρωταρχική Μητέρα και η Πρωταρχική Ύλη. Είναι η Πνευματική Νύφη και Μητέρα. Έτσι καλείται Μητέρα Αλχημεία, Ύλη όλων των Πραγμάτων, Μήτρα, Θήλυ, Παρθένος Έγκυος Κόρη, Σοφία, Σελήνη και  ακόμη Πόρνη, γιατί είναι "το δοχείο και η ύλη του καλού και κακού". Ο Πλούταρχος λέει ότι η Σελήνη είναι η Μητέρα του Κόσμου. Γονιμοποιείται από τον Ήλιο, τον Αρχιερέα. Όπως είναι ευρέως γνωστό, οι έννοιες Μητέρα, Μήτρα προέρχονται από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα ματερ-, που σημαίνει, μητέρα.  
    Δεδομένου ότι η ψυχή αντιπροσωπεύει και προσωποποιεί τα στοιχεία του συλλογικού ασυνειδήτου, έτσι η Σελήνη αντιπροσωπεύει τους άλλους έξι πλανήτες και το μέταλλό της, το ασήμι είναι το σύνολο και η ουσία των πνευμάτων των άλλων έξι μετάλλων. Τα έξι αστέρια και το φεγγάρι στην εσθήτα της Αρχιέρειας αντιπροσωπεύουν τα επτά μέταλλα και τους επτά πλανήτες.  
    Το ρόδι, που συνδέεται με την Περσεφόνη και τη Δήμητρα, είναι ένα κοινό σύμβολο της παθητικής αρχής, του γάμου, της γονιμότητας και του τοκετού.  
    Η κάθοδος στην ύλη είναι ένα φάρμακο, το οποίο μπορεί να είναι δηλητήριο ή θεραπευτικό, μεθυστικό ή διαφωτιστικό. Η Εκάτη στέλνει το σκύλο και το φίδι, γιατί το δάγκωμά τους μπορεί να φέρει τρέλα ή μετασχηματισμό της συνείδησης. Το δώρο της προφητείας χορηγείται συχνά από ένα φίδι. Η Αρχιέρεια μοιράζεται τα ζώα της με τον αδελφό / σύζυγό της, τον Αρχιερέα. Για παράδειγμα, και η Σελήνη και ο Ήλιος επικαλούνται ως σκυλιά. Το αρσενικό ελάφι, το λιοντάρι και ο κόκορας είναι τα ζώα της Σελήνης και της Περσεφόνης και των αρρένων αντιστοίχων τους. Το φίδι και η τίγρη είναι επίσης σεληνιακά ζώα.  
    Ο Απόλλωνας και η Άρτεμις είναι, φυσικά, και οι δύο συνδεμένοι με το τόξο και με το βέλος. Όπως ο Απόλλωνας, και η Άρτεμις και η Εκάτη καλούνται Εκήβολος (μακριά τοξεύων, μακριά ακοντίζων), επειδή στοχεύουν μακριά. Οι δύο Θεοί αντιπροσωπεύουν την απαρατήρητη λειτουργία του υποσυνείδητου μυαλού: η ξαφνική λάμψη της διορατικότητας, το διαισθητικό άλμα. Θα δούμε (VI Εραστές) ότι ο Απόλλωνας και η Άρτεμις (ήλιος και σελήνη) συγκεντρώνονται στην αγάπη από έναν άλλο που τοξεύει από μακριά, τον Έρωτα, τον απόγονο του Ερμή και της Αφροδίτης (I.Μάγος και ΙΙ. Αυτοκράτειρα).  
    Η Σελήνη και ο Ήλιος αντιπροσωπεύουν το σύνολο της διαισθητικής αντίληψης, το θηλυκό και το αρσενικό, γιατί μόνο αυτοί από όλους τους Θεούς βλέπουν την απαγωγή της Κόρης. Γέννησαν τις Ώρες, που αντιπροσωπεύουν τις εποχές. Η Σελήνη είναι η μητέρα του Ήλιου, καθώς επίσης και η σύζυγός του, που σημαίνει ότι το ασυνείδητο είναι έγκυος με τη συνείδηση, και δίνει γέννηση σε αυτό.  
    Η Αρχιέρεια συνδέεται πολλαπλά με το ύδωρ. Κατ' αρχάς, η Σελήνη ήταν η μητέρα της Έρσας (Δροσιάς) από το Δία. Είναι επίσης, τα δάκρυα της Ίσιδος, που είναι η δροσιά, είναι θεραπευτικά, γιατί με αυτά αποκατέστησε πλήρως τον Όσιριδα και έτσι καλείται Σώτειρα (Σώτειρα καλούνται οι θεές, Θέτις, Ευνομία, Αθηνά, Άρτεμις, Δήμητρα, Αφροδίτη, Περσεφόνη, Εκάτη, Ήρα, Τύχη). Αυτή η ουσία είναι το Ύδωρ της Ζωής και το Διαμένον Ύδωρ, το οποίο ενώνει οτιδήποτε έχει χωριστεί. Η Ίσις είναι επίσης ισχυρή μάγισσα, μια ικανότητα που έμαθε όταν έστειλε το φίδι της να ξαπλώσει στο μονοπάτι του Ρα, τον οποίο αργότερα, επίσης θεράπευσε.  
    Ίσις καλείται ο Αστήρ της Θάλασσας και αντιπροσωπεύει τις καρποφόρες, πλούσιες πεδιάδες της Αιγύπτου, την Πρώτη Ουσία που φέρνει τη ζωή όταν λιπαίνεται από τον Όσιριδα, η πλημμύρα του Νείλου.  
    Σύμφωνα με έναν μύθο, η Εκάτη, η κόρη του Ζηνός και της Ήρας, καθαρίστηκε και αναγεννήθηκε στα ύδατα του Αχέρωνα, του ποταμού του Άδη. Ως εκ τούτου επιτηρεί τον καθαρισμό και τον εξιλασμό συγκεκριμένα και τη μαγεία και την γοητείες γενικά. Είναι ένας θεραπευτής, ειδικά στην επίδραση των σκορπιών, των φιδιών και των πυρετών. Φέρνει φωτισμό στη νύχτα, δηλαδή από το υποσυνείδητο.  
    Η σελήνη αντιπροσωπεύει τις ιδιότητες της σύνδεσης και της σχέσης που χαρακτηρίζει το Μητρικό Έρωτα, για το ύδωρ είναι ψυχρή (ενώνοντας) και υγρή (παράγοντας). Αντίθετα ο ήλιος αντιπροσωπεύει τις ιδιότητες της διάκρισης και τη γνώση που χαρακτηρίζει τον Πατρικό Λόγο, γιατί  το πυρ είναι θερμό (χωρίζοντας) και ξηρό (επιβάλλοντας). Η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας θα ενώσουν το ύδωρ και το πυρ τους στον Θρίαμβο VI. Εραστές, γιατί ο Ήλιος είναι η "θερμότητα του στερεώματος" και η Σελήνη είναι η "αιθερική υγρασία".
    Το μπλε χρώμα συνδέεται με τη Σελήνη και καλείται σκοτεινό ύδωρ, που παντρεύει τον Ήλιο, ο οποίος καλείται Ρέον Φως (Φάος ρυέντης). Καλείται επίσης Χημεία (μαύρο), που υπενθυμίζει σε μας ότι είναι η Μητέρα Αλχημεία.  
    Ο θρόνος είναι ένα σύμβολο της Ίσιδος, η οποία παρουσιάζεται συχνά φορώντας κέρατα αγελάδων και τον ηλιακό δίσκο της Χαθώρ και μεταφέρει σκήπτρο και πάπυρους.  
    Η Πυθαγορική ανάλυση προτείνει ότι αυτή οι κάρτες των Θριάμβων 2 και 3 πρέπει να είναι η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας και ότι το 3 και το 4 πρέπει να είναι η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας. Η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας παρουσιάζονται συνήθως με σφαίρες, τα σύμβολα της γήινης αρχής και είναι Πεντάλφες υπό την ευρεία έννοια. Αντιθέτως, η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας παρουσιάζονται συνήθως με σκήπτρα με πνευματική αρχή, που συνδέεται με τους Ράβδους και το Πυρ.  
    Η μέθοδος της ισοψηφίας υποστηρίζει: "Η τρίμορφος Εκάτη" έχουμε 1732, το οποίο μειώνεται σε 2-3+7-1 = 5. Για το "Η Σκοτία Σελάνα" (η σκοτία Σελάνα ή αιολικά Σελάννα είναι η σκοτεινή Σελήνη) έχουμε 896, το οποίο μειώνεται σε 6-9+8 = 5. Και οι δύο δείχνουν ότι η Αρχιέρεια αντιστοιχεί στην Πεντάδα, η οποία αντιπροσωπεύει το αιώνιο ουράνιο πνεύμα που φέρει σε έκσταση τα τέσσερα μεταβλητά στοιχεία. Οι Πυθαγόρειοι την καλούν Αλλαγή, γιατί αντιπροσωπεύει την ώθηση στην άνοδο από την εγκόσμια σφαίρα.


    V Αρχιερεύς (5)

    Ο Δάσκαλος και Κύριος της Πεντάλφα.
    Θεότητες: Απόλλων, Ήλιος, Σαμάς.
    Ελληνικό Γράμμα = Δίγαμμα (Βαυ): ρύομαι. Μέλλων ρύσομαι, αόριστος ερρυσάμην. Σημαίνει σώζω, λυτρώνω, ελευθερώνω, απολυτρώνω, εξαγοράζω, προστατεύω, προφυλάσσω, εμποδίζω, αναχαιτίζω, θεραπεύω, καλύπτω. Παράγωγα: =æsiow, επίθετο. Σημαίνει εκείνος που απελευθερώνει. Ομόρρυθμο: ρύσιον, ρύτωρ –ορος (ουσιαστικό) ο σωτήρας, ο προστάτης.  
    Περιγραφή
    Είναι λυκόφως και ο Αρχιερέας κάθεται σε ένα χρυσό άρμα με κοίλη μορφή, το οποίο επιπλέει στον ωκεανό και τραβιέται από δύο ιππόκαμπους, έναν μαύρο αριστερά και έναν άσπρο δεξιά. Οι πλευρές του άρματος είναι διακοσμημένες με ηλιοτρόπια και τα φύλλα δάφνης. Ένας λύκος κάθεται δίπλα από τον Αρχιερέα στα αριστερά του.
    Ο Αρχιερέας είναι ένας ηλικιωμένος με γκρίζα μαλλιά, χωρίς γένια, με κατακόκκινο δέρμα και διπλωμένα φτερά. Είναι ξυπόλυτος, φορά μια ακτινοβόλα κορώνα σε κόκκινο-χρυσό χρώμα με επτά ακτίνες που κάμπτουν προς τα πάνω και ένα μακρύ, αραχνοΰφαντο κόκκινο χιτώνα, με τα μανίκια ως τους αγκώνες, που κυματίζει στον αέρα. Στο δεξί χέρι του κρατά ότι τη λαβή ενός κλαδευτηριού με μορφή ενός πλάγιου μεταλλικού ημικύκλιου, που καίγεται σε κόκκινο χρώμα, με 16 δόντια στην περιφέρεια και το αλχημικό σύμβολο για το θείο (ένας σταυρός κάτω από ένα τρίγωνο) στη μέση. Στο αριστερό χέρι του κρατά χρυσό αγγείο, από το οποίο χύνει στον ωκεανό κόκκινο κρασί.  
    Παρουσίαση
    Ο Αρχιερέας αντιπροσωπεύει τα υποσυνείδητα αρσενικά στοιχεία της ψυχής. Συμβολίζεται από τον κατακόκκινο ήλιο καθώς δύει και ταξιδεύει στην υποσυνείδητη θάλασσα στην επόμενη αυγή της συνείδησης.
    Ο Αρχιερέας ενσωματώνει την πνευματική φιλοδοξία, την χωρίς στοχασμό ηθική κρίση και την κίνηση προς την τελειότητα. Είναι αδιάλλακτος στις αποτυχίες της σάρκας και αμελής στις ανάγκες της γήινης ύπαρξης. Δεδομένου ότι τείνει να είναι αυστηρός και σκληρόκαρδος, χρειάζεται συν-αντιβασιλείς του, την Αυτοκράτειρα, τον Αυτοκράτορα και την Αρχιέρεια, για να μαλακώσει τη δριμύτητά του.  
    Ο Αρχιερέας είναι η γέφυρα που δεσμεύει τον ουρανό και τη γη, η πηγή γνώσεων θρησκείας. Είναι η συνείδηση, η εσωτερική φωνή και ο εσωτερικός δάσκαλος (η διαίσθηση), που κάθεται στην κρίση μας και στην κρίση των άλλων, σύμβολό του το πριόνι στο δεξί χέρι (δράση). Το διάπυρο πριόνι αντιπροσωπεύει την ουράνια πυρκαγιά του δυόμενου ήλιου, σε αντιδιαστολή με το απύθμενο ύδωρ της Αρχιέρειας. Ο λύκος στην αριστερή (ασυνείδητη) πλευρά αντιπροσωπεύει την πιθανή εμπάθεια της ασυνείδητης κρίσης.  
    Εκτιμώντας ότι το δοχείο της Αρχιέρειας περιέχει το ύδωρ (δηλαδή τη θεραπευτική αγάπη), ο Αρχιερέας περιέχει το κρασί (δηλαδή τα πύρινα πνεύματα). Ο αέρας που φυσά το χιτώνα του, μας υπενθυμίζει ότι αντιπροσωπεύει το πνεύμα (Πνεύμα, Αναπνοή).  
    Σημείωση
    Όταν ένας άνδρας αναγνωρίζει την ψυχή του, μια τριάδα δημιουργείται: είναι το αρσενικό συνειδητό θέμα (Αυτοκράτορας) που αφορά στο έμμονο θηλυκό συνειδητό θέμα (Αυτοκράτειρα) και στην υπέρτατη θηλυκή ψυχή (Αρχιέρεια). Αυτή η δομή γίνεται μια πλήρες τετράδα μέσω της εμφάνισης υπέρτατου του αρσενικού, του Σοφού Γηραιού Άνδρα (Αρχιερέας). Επιπλέον, όταν αναγνωρίζει μια γυναίκα το σκοπό της, μια τριάδα δημιουργείται: είναι το θηλυκό συνειδητό θέμα (Αυτοκράτειρα) που αφορά στο έμμονο αρσενικό συνειδητό θέμα (Αυτοκράτορας) και στον υπέρτατο αρσενικό σκοπό (Αρχιερέας). Αυτή η δομή γίνεται μια πλήρης τετράδα μέσω της εμφάνισης του υπέρτατου του θηλυκού, της Χθόνιας Μητέρας (Αρχιέρεια). Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ένα "τετραμερής γάμος" που είναι μισό αρσενικό και μισό θηλυκό, μισό έμμονο και μισό υπέρτατο.
    Η ψυχή και ο σκοπός είναι και οι δύο εξωλογικά, επειδή είναι ασυνείδητα. Εντούτοις, ο σκοπός είναι μια πηγή παράλογων απόψεων, ενώ η ψυχή είναι μια πηγή παράλογων διαθέσεων. Ο σκοπός τείνει επίσης να υποστηρίξει τις συμβατικές απόψεις και είναι επιρρεπής σε αδιάλλακτες απόψεις, ερμηνεία, υπαινιγμό, παρερμηνεία και προσπάθεια για δύναμη. Ο σκοπός είναι προσανατολισμένος προς το πνεύμα και μπορεί να γίνει ένας ψυχοπομπός: ένας μεσολαβητής μεταξύ συνειδητού και του ασυνείδητου. Ο Αρχιερέας ως σκοπός αντιστοιχεί στο πνεύμα και το νου (μυαλό), ενώ η Αρχιέρεια αντιστοιχεί στην ψυχή και το σώμα.  
    Οι σχέσεις μεταξύ των Θριάμβων II ως V μπορούν να γίνουν κατανοητές στους στοιχειώδεις όρους: η Αυτοκράτειρα είναι η γήινη μητέρα, ο Αυτοκράτορας είναι ο πατέρας ουρανού, η Αρχιέρεια είναι το απύθμενο φεγγάρι, ο Αρχιερέας είναι το ουράνιο πυρ.  Δηλαδή έχομε τα στοιχεία: Αυτοκράτειρα = γη, Αυτοκράτορας = αέρας, Αρχιέρεια = ύδωρ, Αρχιερέας = πυρ. Τα αρσενικά και τα δύο έχουν την Θερμή ποιότητα που χωρίζει και κάνει διακρίσεις και έτσι συνδεμένοι με το Λόγο. Τα θηλυκά έχουν την Ψυχρή ποιότητα, που αναμιγνύει και ενώνει και έτσι συνδέεται με τον έρωτα. Σε κάθε περίπτωση οι γήινες αρχές, η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας, αντιστοιχούν στα βαρύτερα, λιγότερο λεπτά στοιχεία (Γη εναντίον Ύδατος, Αέρας εναντίον Πυρ), ενώ οι πνευματικές αρχές, η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας, αντιστοιχούν στα ελαφρύτερα, λεπτότερα στοιχεία. Δηλαδή η Αυτοκράτειρα είναι Βαριά και Ψυχρή, δηλαδή η Γη, ενώ η Αρχιέρεια είναι Ελαφριά και Ψυχρή, δηλαδή το Ύδωρ, ο Αυτοκράτορας είναι Βαρύς και Θερμός, δηλαδή ο Αέρας, ενώ ο Αρχιερέας είναι Ελαφρύς και Θερμός, δηλαδή το Πυρ. Είτε η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας (Γη και Αέρας), είτε ο Αρχιερέας και η Αρχιέρεια (Πυρ και Ύδωρ) μπορούν να παντρέψουν, και να επιτύχουν τη θέση της αντίθεσης στην ενότητα, αλλά είναι επιτυχέστερο εάν ολοκληρώνεται σε πιο υψηλό επίπεδο, με τα λεπτότερα στοιχεία. Κατά συνέπεια η ένωση είναι μεταξύ της σεληνιακής αιθερικής υγρασίας και της ηλιακής θερμότητας του στερεώματος. Αυτό είναι το ύδωρ και το κρασί που βλέπουμε να αναμιγνύονται στην Εγκράτεια.  
    Ο Γιούγκ καλεί το σκοπό Σκοτεινό Ήλιο, που αντιστοιχεί στον Κρόνο, το Θεό που κυβέρνησε στη χρυσή ηλικία προτού να έρθει στην εξουσία ο Ζευς. Ο Σκοτεινός Ήλιος είναι ο ήλιος πριν από την αυγή της συνείδησης και αναφέρεται στη χρυσή ηλικία όταν η ζωή ήταν ενστικτώδης και ο θάνατος δεν ήταν κάτι που προκαλούσε φόβο, ο χρόνος προτού να έχει ο άνθρωπος "τη γνώση του καλού και του κακού". Όταν ο Ζευς καθιέρωσε την Ολυμπιακή δυναστεία, ο Κρόνος ήταν στη δύση, αλλά μην καταστρεμμένος και ασκεί ακόμα την επιρροή του από πέρα από το δυτικό ορίζοντα, όπου ο ήλιος είναι πάλι, σκοτεινός.  
    Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Κρόνος βρίσκεται σε έναν μαγικό ύπνο σε μια χρυσή σπηλιά σε ένα νησί κοντά στη Μεγάλη Βρετανία. Εκεί ονειρεύεται το μέλλον και οι νύμφες που υπηρετούν τις ανάγκες του, εκθέτουν τα όνειρά του στο Δία. Σε αυτόν τον μύθο μπορούμε να δούμε το συνειδητό μυαλό (Ζευς) από τον ασυνείδητο (Κρόνος) μέσω των ονείρων.  
    Στις γιορτές Σατουρνάλια και Κρόνια, οι άνθρωποι θέτουν κατά μέρος τις συνήθειες του συνειδητού, τους νόμους και τις αξίες, (την εργασία του Αυτοκράτορα) και επιστρέφουν για μια εβδομάδα (17 ως 23 Δεκεμβρίου) στον παράδεισο του αδέσμευτου ενστίκτου.  
    Ο Απόλλωνας έχει επίσης μια χθονική πλευρά, γιατί είναι ο Θεός της προφητείας όπως ο ηλιακός Θεός Σαμάς των Βαβυλωνίων. Κατά τη διάρκεια του σκοτεινού τετάρτου του έτους αποσύρεται στο έδαφος της Υπερβόρειας, πιθανά Μεγάλη Βρετανία, εν τω μεταξύ κυβερνά ο Διόνυσος στους Δελφούς. Η Υπερβόρεια ήταν το προγονικό σπίτι της Λητούς της Σκοτεινής Τηβέννου, της μητέρας του Απόλλωνα και της Αρτέμιδος, και μιας θεάς της νύχτας. Η Υπερβόρεια βοήθησε τον Απόλλωνα να βρει το Δελφικό χρησμό. Δηλαδή χρησμοί παρουσιάζονται από το σκότος, ασυνείδητο έδαφος μέσα στο φως της ηλιακής συνείδησης.  
    Ο Σκοτεινός Ήλιος είναι ένα παράλογο, χθονικό στάδιο στο μετασχηματισμό του Ηλίου. Εμφανίζεται ως Γηραιός Βασιλιάς, ένας γκριζομάλλης ηλικιωμένος, φτερωτός. Καλείται Φάος Ρυέντης και μπορεί να φανερωθεί ως Λέων Αρχαίος. Όπως την αδελφή του Εκάτη, μπορεί να εμφανιστεί ως τρελό σκυλί. Όμοια το επίθετο Λύκειος Απόλλωνα μπορεί να αναφερθεί σε αυτόν ως Θεός των λύκων.  
    Όπως η σελήνη, ο Ήλιος έχει πολλές συνδέσεις με τον ποταμό Ωκεανό. Αφότου πνίγηκε στον Ωκεανό από τους θείους του, τους Τιτάνες, ανατράφηκε στους ουρανούς και έγινε αθάνατος. Τώρα, στο τέλος κάθε ημέρας κατεβαίνει πάλι στον Ωκεανό στη δύση και ταξιδεύει στην ανατολή σε ένα χρυσό κύπελλο, όπου ανατέλλει από τον Ωκεανό πάλι. Ο Ήλιος έχει διάφορες συνδέσεις με τη Σκοτεινή Βασίλισσα (Αρχιέρεια), όπως είναι η Κλυμένη γέννησε το γιο του, Φαέθοντα και λέγεται πως εμφανίζεται από τα Αιθιοπικά έλη κάθε αυγή, ακόμα είναι η Πέρση, μία από τις Ωκεανίδες (κόρες του Ωκεανού), που ο Ήλιος απέκτησε μια κόρη, την Κίρκη, μια μάγισσα αγαπητή στην Εκάτη και που συνδέθηκε με τη σελήνη. Ζει στη δύση, στο έδαφος του Σκοτεινού Ήλιου. Οι Βαβυλώνιοι και οι Σουμέριοι λένε ότι τη νύχτα ο ηλιακός Θεός Σαμάς περνά από τη δυτική πύλη στο "εσωτερικό του ουρανού", το οποίο συμβολίζει τα αρσενικά στοιχεία της ψυχής που εξαφανίζεται στο υποσυνείδητο.  
    Ο Αρχιερέας είναι ο πνευματικός πατέρας, του οποίου λειτουργία είναι να ανυψώσει επάνω, για να εξυψώσει, για να τελειοποιήσει. Είναι η ηθική τελειότητα. Εκτιμώντας ότι ο ηλιακός Αρχιερέας ενδιαφέρεται για τις αιώνιες αλήθειες και είναι το σταθερό σημείο γύρω από το οποίο όλοι οι άλλοι περιστρέφονται, η σεληνιακή Αρχιέρεια είναι αρμόδια για όλα τα φαινόμενα αυξήσεων και φθίσεων στον κόσμο.
    Δεδομένου ότι το Ήλιος βλέπει όλα όσα συμβαίνουν στη γη, κλήθηκε για να βεβαιώνει τους όρκους, όπως ο Σαμάς των Βαβυλωνίων, τιμωρεί τους παρανόμους όλων των ειδών. Επιπλέον ο Απόλλωνας Εκατήβολος τιμωρεί τα λάθη με τα γρήγορα βέλη του, ρίχνοντάς τα από πέρα από τον ορίζοντα της συνείδησης. Ακόμα ως Αρχιερέας, είναι επίσης ο θεραπευτής και ο εξαγνιστής, ο οποίος ξεπλένει μακριά τις αμαρτίες.
    Οι ακτίνες του ήλιου δημιουργούν τις σκιές και ο Σμαραγδένιος Πίναξ, μας λέει για "να εξαγάγει τη σκιά από την ακτίνα". Ο σκοπός είναι η σκιά που πετιέται από την ηλιακή (αρσενική) συνείδηση. Είναι το Πορφυρό Θείο (θειάφι), η ουσία του ήλιου, δεδομένου ότι το Λευκό Θείο (θειάφι) είναι η ουσία της σελήνης: είναι τα κόκκινα και πράσινα λιοντάρια. Στα ελληνικά το θείον μπορεί να σημάνει είτε "θεότητα" είτε "θειάφι", επειδή το θείο χρησιμοποιήθηκε για τον καθαρισμό - μια κύρια λειτουργία του Απόλλωνα του Αρχιερέα. Οι αλχημιστές λένε ότι όταν ενώνονται ο Ήλιος και η Σελήνη, οι ακτίνες τους περιέχουν Ύδωρ Θεϊκόν, την απόκρυφη ουσία, τη θαυμαστή ρευστή ή το πύρινο φάρμακο που διαχωρίζει τα στοιχεία. Πράγματι, όπως ο ήλιος μπορεί να θερμάνει ή να καψαλίσει έτσι το Πορφυρό Θεϊκόν Ύδωρ έχει και καλά και κακά αποτελέσματα. Δεδομένου ότι ελαττώνει όλα στην ύλη, είναι ο συντελεστής, το μέσον όλης της φθοράς, αλλοίωσης στο φυσικό κόσμο. Καίει, πήζει, σαπίζει και βρωμίζει. Μαυρίζει τον ήλιο. Είναι ο δράκος και ο ουροβόρος όφις. Ταυτίζεται με το Σετ και τον Τυφώνα και έχει το σπίτι του στην Απαγορευμένη Θάλασσα, όπου η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας θα υποφέρουν την Αγάπη-Θάνατό τους. Τέτοιος είναι ο σκοπός, ο αρσενικός υποσυνείδητος.
    Στο Θρίαμβο των Εραστών (VI) η Αρχιέρεια και ο Αρχιερέας θα είναι η Νύφη και το Γαμπρός. Είναι σελήνη και ήλιος, αριστερό μάτι και δεξιό μάτι, Χθονική Γυναίκα και Σοφός Ηλικιωμένος. Η σειρά αυτών των Θριάμβων συμβολίζει τη γέννηση των διδύμων που γέννησε η Λητώ, γιατί η Άρτεμις (IV. Αρχιέρεια) γεννήθηκε την έκτη ημέρα και ο Απόλλωνας (V. Αρχιερέας) γεννήθηκε την έβδομη.
    Ο ιερός υποσχόμενος, ο νεόνυμφος, είναι εστεμμένος και κατακόκκινα στο χρώμα. Και τα δύο, διάδημα και πριόνι υπενθυμίζουν ότι ο Αρχιερέας είναι Κύριος της Πεντάλφας. Ο Ήλιος παρουσιάζεται με λαμπερά μάτια και ακτίνες που λαμπιρίζουν από το στήθος του. Είναι ντυμένος σε λαμπερή γάζα που κτυπιέται από τον αέρα και φορά μια χρυσή περικεφαλαία, οδηγά ένα άρμα που τραβιέται από φτερωτά άλογα, που είναι τέσσερα ή εννέα. Οι διακοσμήσεις στο άρμα του Αρχιερέα τιμούν την μνήμη της Δάφνης, που ο Απόλλωνας αγάπησε και η Γαία μετασχημάτισε στο δένδρο δάφνη και Κλυτίη, μια κόρη του Ωκεανού, η οποία αγάπησε τον Ήλιο ή τον Απόλλωνα και μαράζωσε μακριά για να γίνει το ηλιοτρόπιο, αυτό το φυτό που στα ελληνικά καλείται ηλίανθος, δηλαδή από τις λέξεις Ήλιος και Άνθος.  
    Η αριθμητική αξία του "Ήλιος Σκοταίος" είναι 1194, το οποίο μειώνεται σε 11+4-9+1-1 = 6, επίσης η αξία του "Εκηβόλος" είναι 468, το οποίο μειώνεται σε 8-6+4 = 6. Έτσι ο Αρχιερέας έχει το χαρακτήρα της Εξάδας, η οποία σημαίνει ότι τοποθετεί όρια στον πνευματικό κόσμο, που ανοίχθηκε από την IV. Αρχιέρεια. Οι Πυθαγόρειοι την καλούν Συμφιλίωση, Πανάκεια (αθανασία, φάρμακο για όλες τις ασθένειες), Υγεία, Κατασκευαστή Ψυχής και Όρο Ζωής.
    Σε μια εικόνα των Αρχαίων Ρωμαίων, των Ετρούσκων, (Τυρρηνοί) ο Ήλιος εμφανίζεται ως γηραιός, αλλά καλοξυρισμένος άνδρας με ένα ακτινοβόλο στέμμα, με 10 σημεία στη χαμηλότερη σειρά, 5 στην ανώτερη, ο οποίος κρατά ένα στεφάνι σε κάθε χέρι, αριστερά 16 σημεία, δεξιά 8 + 7 σημεία στο εξωτερικό, 3 και 3 μέσα, 5 κρεμαστά κοσμήματα, 1 διπλό. Φορά ένα μακρύ χιτώνα που αποκαλύπτει τα γυμνά πόδια του, με μανίκια ως τους αγκώνες και μια ζώνη. Είναι έτοιμος να στέψει τον Υπερίωνα, "τον Ένα Υπεράνω", ο οποίος φορά μόνο μια χλαμύδα και κρατά έναν κλάδο σε κάθε χέρι.  
    Ο Απόλλωνας παρουσιάζεται γενικά γυμνός ή να φορά μια χλαμύδα. Μπορεί να έχει ένα τόξο και μια φαρέτρα ή την ποιμενική ράβδο.  Ή μπορεί να παρουσιαστεί φορώντας ένα μακρύ χαλαρό χιτώνα και να παίζει τη λύρα. Οι κύκνοι είναι ιεροί στον Απόλλωνα, λόγω του όμορφου "κύκνειου άσματος". Άλλα ιερά ζώα είναι ο γύπας, ο κόρακας, ο πετεινός, το γεράκι, ο τζίτζικας, ο λύκος και τα φίδια. Τα ιερά φυτά είναι η δάφνη, ο φοίνικας, η ελιά και ο ταμάριξ.  


    VI. Έρως - Αγάπη (7, 6)

     Κύριος του κυπέλλου, Δάσκαλος του Κυπέλλου
    Θεότητες: Έρως. Απόλλων  + Άρτεμις ( Ντιάνα). Όσιρις + Ίσις.
    Ελληνικό γράμμα = Ζήτα: Ζητέω που σημαίνει ζητώ, ψάχνω, σκαλίζω, γυρεύω, αναζητώ, ερευνώ, εξετάζω, ποθώ, επιζητώ, ανακρίνω, επιθυμώ.
    Περιγραφή
    Σε ένα κυνηγετικό ξέφωτο οι δύο εραστές κοιτάζουν ο ένας τον άλλον, ο άνδρας αριστερά και τη γυναίκα δεξιά. Ένας φτερωτός Έρως, που φορά μια κόκκινη κάπα όπως του μάγου αλλά διακοσμημένη με ένα εξάκτινο αστέρι, αιωρείται στον αέρα από πάνω. Με το δεξί χέρι του κρατά μια χρυσή ομφαλωτή φιάλη (έχει σχήμα αφαλού), με το αριστερό του στοχεύει με ένα βέλος στην ανθρώπινη καρδιά.  
    Η νέα γυναίκα είναι γυμνή και περπατά έξω από μια λίμνη, το δεξί πόδι της στη γη και το αριστερό ακόμα στο νερό. Είναι αθλητική, με ανοιχτόχρωμο δέρμα και έχει κοκκινόξανθα μαλλιά μέχρι τη μέση, η οποία κάνει ένα χαλαρό πήδημα. Φορά ένα ασημένιο ημισεληνοειδές φεγγάρι, με τις ακμές προς τα πάνω. Κρατά ένα ασημένιο κάνθαρο (δοχείο σαν ποτήρι) στο αριστερό χέρι της.  
    Ο νεαρός άνδρας είναι γυμνός, με μια χλαμύδα που είναι διακοσμημένη με ένα κόκκινο λιοντάρι και τριαντάφυλλα και διπλωμένη πάνω από τους ώμους του. Φορά κοθόρνους (ψηλά παπούτσια χρήσιμα στο κυνήγι) στα πόδια του. Στο αριστερό χέρι του κρατά μια λόγχη που λάμπει στο φως του ήλιου και είναι διακοσμημένη με ένα φτερό. Έχει σκοτεινό, κοκκινωπό δέρμα, χωρίς γένια, φορά ένα δάφνινο στεφάνι στα μακριά ξανθά σγουρά μαλλιά του που λάμπουν στον ήλιο σε ένα χρυσό φωτοστέφανο. Μόνο το δεξί μάτι του άνδρα φαίνεται και μόνο το αριστερό της γυναίκας. Ενώνουν τα δεξιά χέρια φθάνοντας ο ένας τον άλλον.  
    Πίσω από τη γυναίκα είναι ένα δέντρο με ένα κουλουριασμένο φίδι πάνω του και πίσω από τον άνδρα υπάρχουν έλατα και μια φωτιά που καίει με καπνό που ανέρχεται προς τα πάνω. Σε ένα κλαδί που φαίνεται ξερό, είναι ένας γυναικείος κοντός χιτώνας διακοσμημένος με έναν άσπρο αετό και κρίνους. Οι κόθορνοι είναι στο έδαφος. Στο υπόβαθρο είναι τρία μαύρα κυνηγετικά σκυλιά, που στέκονται ήσυχα, αλλά κοιτάζουν προς στο ζευγάρι, υπάρχει ένας σκορπιός στο έδαφος πίσω από τον κόθορνα.  
    Παρουσίαση
    Ο έρωτας, η δύναμη της ένωσης, ένας παράγοντας ή μεταβολή του εγώ του Μάγου, επιφέρει τον Ιερό Γάμο των αντιθέτων. Εδώ βλέπουμε τον Ήλιο και τη Σελήνη, που αντιπροσωπεύουν το αρσενικό και θηλυκό ασυνείδητο, χαιρετώντας ο ένας τον άλλον, ταξιδεύουν όλες τις πλάνες. Αυτό δεν είναι μια συνειδητή απόφαση, γιατί ο έρωτας διαπερνά τον ασυνείδητο και του άνδρα και της γυναίκας, έτσι ώστε κάθε ένας αναγκάζεται να παραδεχθεί τον άλλον. Κατ' αυτό τον τρόπο όλα τα αντίθετα ενοποιούνται: αρσενικό και θηλυκό, συνειδητός και ασυνείδητο, σκέψη και συναίσθημα, διαίσθηση και αίσθηση.  
    Αυτός δεν είναι κάποιος συνηθισμένος γάμος, αλλά μια αλχημική ένωση αδελφού και αδελφής. Επάνω στην ολοκλήρωσή του οι αρσενικοί πόλοι (συνείδηση, σκέψη, διαίσθηση) θα καταστραφούν, διαλυμένοι στην υποσυνείδητη μητέρα θάλασσα. Αυτό αντιπροσωπεύει τη διάλυση που πρέπει να προηγηθεί της αναζωογόνησης των αρσενικών στοιχείων. Το θεϊκό τέκνο θα καταναλώσει την ύλη της μητέρας ενώ μεγαλώνει στη μήτρα της και αυτή θα πεθάνει στη γέννηση, έτσι εξαλείφοντας τους θηλυκούς πόλους (ασυναισθησία, συναίσθημα, αίσθηση). Το τέκνο, εντούτοις, θα επιζήσει και θα φανερώσει μια καλά εναρμονισμένη ισορροπία όλων των αντιθέσεων, μετενσαρκώνοντας κατά συνέπεια και οι δύο γονείς.  
    Σημείωση
    Ο έρωτας φέρνει τον Αρχιερέα και την Αρχιέρεια μαζί στον Έρωτα. Είναι ο μέσος όρος στην πυθαγόρεια τριάδα, ενώνοντας (αρμονίζειν = να ενώνει, να παντρεύει) τα άκρα. Αυτός ο Ιερός Γάμος πρέπει να είναι αιμομικτικό, γιατί αντιπροσωπεύει "έναν συνδυασμό πραγμάτων που συσχετίζονται αλλά αντίθετα από τη φύση", καθώς λέει ο Κ. Γιούνγκ. Στην πραγματικότητα, είναι αληθινά οι δύο πλευρές μιας ενότητας, όπως ο ουροβόρος όφις που στο λυκόφως της συνείδησης εμφανίζεται ως δύο προσωπικότητες.  Πράγματι, η νύφη και ο νεόνυμφος είναι και οι δύο μεταμφιέσεις του Ερμή (του Μάγου). Αυτός ο γάμος είναι η πρώτη ενοποίηση του πατέρα (ΙΙ.Αυτοκράτορας) και της μητέρας (ΙΙΙ.Αυτοκράτειρα).  
    Αυτή η κάρτα σωστά θα έπρεπε να καλείται αντί "εραστές", "έρως", γιατί απεικονίζει με συνέπεια τον έρωτα, ο οποίος είναι Αγάπη. Σε κάποιες μυθολογίες ο Έρως είναι ο γιος του Ερμή (I.Μάγος) και της Αφροδίτης (ΙΙ.Αυτοκράτειρα).  Εδώ, ως Κύριος του Κουπών, ο Έρωτας, χύνει μια σπονδή ευλογίας για το ζευγάρι. Ο Ερμής και η Αφροδίτη, οι γονείς του, είναι και οι δύο οινοχόοι.
    VI. Εραστές αντιπροσωπεύει το γάμο της IV.Αρχιέρειας και του V.Αρχιερέα, δηλαδή είναι ο Αλχημικός Γάμος μεταξύ της ασημένιας Βασίλισσας της Νύχτας και του χρυσού Βασιλιά της Ημέρας, γιατί η ψυχή θέλει έναν άνδρα και η σκέψη θέλει μια γυναίκα. Αυτοί ποθούν την ένωση. Ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα είναι στις άκρες του βασιλείου τους, ο Βασιλιάς γίνεται γέρος και η Βασίλισσα έχει βάλει κατά μέρος την πράσινη εσθήτα της και έχει φορέσει τη μολυβή πορφύρα, η οποία προμηνύει την εμμονή του ζευγαριού, Αγάπη-θάνατος. Ο Ερμής εμφανίζεται υπό μορφή έρωτα. Και οι δύο ρίχνουν το βέλος και καλούνται τοξότες που κτυπούν άνευ νεύρου (χορδή) τόξου. Αυτός είναι ο Ερμής που ενώνει ο Θείο (θειάφι) και Άλας και προΐσταται στον Ερμητικό Γάμο, δια του οποίου το φως της Σελήνης εκκενώνεται στον Ήλιο και το φως του Ηλίου εκκενώνεται στην Σελήνη και από αυτούς τους δύο το φως κατακλύζει και γεμίζει τον Κόσμο. Το βλέπουμε αυτό στην έκλειψη, γιατί η Σελήνη σκοτεινιάζει καθώς γυρίζει για να δει τον μνηστήρα της και όταν έρχεται τελικά σε αυτόν, ο ίδιο είναι επίσης σκοτεινός. Η ολοκλήρωση πραγματοποιείται στην πιο μαύρη νύχτα. Όλες οι αντιθέσεις συμφιλιώνονται όταν ο Ερμής επιφέρει την ένωση της Λευκής Βασίλισσας του Ασημένιου Στέμματος και του Μέλανα Βασιλιά του Χρυσού Στέμματος: το Ύδωρ με το Πυρ, η Γη με τον Αέρα, ο Λευκός Αετός με τον Κόκκινο Λέοντα, το Ιερό Κύπελλο (Γκράαλ) με την Ιερή Λόγχη. Το τέκνο είναι το πνεύμα, η αρμονία ενός ενδιάμεσου πνεύματος, η διπλή φύση του Φαιού Ωού, το οποίο συνδυάζει το άσπρο και το μαύρο. Η διπλή αντίθεση των τεσσάρων στοιχείων επιλύεται στην Πεμπτουσία.
    Το εξάγραμμο είναι το σύμβολο της ιερής ένωσης που ισορροπεί τις αντιθέσεις, γιατί είναι ταυτόχρονα τα υπερεπιβαλλόμενα τρίγωνα του Πυρός και του Ύδατος, και τα υπερεπιβαλλόμενα σύμβολα του Αέρα και της Γης. Κατά συνέπεια και οι τέσσερις πτυχές της ψυχής, αρσενική και θηλυκή, έμμονη και υπέρτατη, συγκεντρώνονται μαζί, συνειδητή και ασυνείδητη ένωση στην ισορροπία. Οι Πυθαγόρειοι λένε ότι η εξάδα είναι η αρχή της αρμονίας, γιατί είναι το προϊόν της δυάδας και της τριάδας, η οποία παράγει κάθε τέλεια συμφωνία. Επίσης, συμφιλιώνει τα αντίθετα, είναι ίση με τα μέρη της και καλείται Πληρότης. Στην παράσταση εδώ, ο Έρωτας φορά ένα εξάκτινο αστέρι.  
    Εντούτοις, η αριθμητική αξία "Έρως ο Θεός" είναι 1459, το οποίο μειώνεται σε 9-5+4-1 = 7. Επειδή αυτή η αγάπη είναι ανταποδιδόμενη, η αριθμητική αξία "Έρως και Αντέρως" (Έρως και Αμοιβαίος έρωτας) είναι 2592, το οποίο μειώνεται σε 11+2-9+5-2 = 7. Η Επτάδα είναι η "Δεύτερη Μονάδα", η ώθηση προς ένα νέο επίπεδο εκδήλωσης, μια νέα αρχή, μια νέα αρχή παραγωγής, ένα πλήρες πρόσωπο που περιλαμβάνει τρία ψυχικά στοιχεία (μυαλό, πνεύμα και ψυχή) και τέσσερα υλικά στοιχεία (γη, ύδωρ, αέρας και πυρ), στα οποία αντιστοιχούν οι τρεις ψυχικές αρετές και οι τέσσερις λειτουργικές αρετές. Οι πυθαγόρειοι καλούν την Επτάδα "Εκπλήρωση" και "Κατώτατο όριο της Αναγέννησης". Η Επτάδα είναι ο απόγονος των πρώτων πραγματικών περιττών και αρτίων αριθμών, ο Πατέρας (3) και η Μητέρα (4), από 7 = 3+4. Επίσης η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτορας είναι τρίτη και τέταρτος στις Ενδεκάδες τους. Οι αριθμοί 1 και 2 είναι μόνο δυνάμει περιττός και άρτιος αριθμός.  
    Στον Εμπεδοκλή επίσης, αυτή είναι η Αγάπη (η φιλότης) που αναμιγνύει και ενώνει τα τέσσερα στοιχεία, κάνοντας Εν εκ των Πολλών. Σύμφωνα με τον Λαέρτιο Διογένη (VIII.76), η Ήρα είναι η Αυτοκράτειρα, η Γη, ο Αϊδωνεύς (Άδης) είναι ο Αυτοκράτορας, ο Αέρας, η Νήστις (Περσεφόνη) είναι η Αρχιέρεια, το Ύδωρ, ο Ζευς είναι ο Αρχιερέας, το Πυρ.  
    Στο γάμο του ουρανού και της γης, η προς τα κάτω ώθηση του Βασιλιά συναντά την ανοδική αψίδα της Βασίλισσας και οι νεόνυμφοι αγκαλιάζονται βίαια, όπως τα λιοντάρια που παλεύουν, τα σκυλιά, οι δράκοι ή οι λύκοι. Πράγματι ο Βασιλιάς πρέπει να πεθάνει τη στιγμή της ολοκλήρωσης. Μερικοί λένε, το βέλος του Έρωτα, το βέλος της δυστυχίας, διαπερνά την καρδιά του. Άλλοι λένε ότι το κεφάλι του νεόνυμφου δαγκώνεται από τη Νύφη-φίδι. Ακόμα, άλλοι λένε ότι σχίζεται από τα μαύρα σκυλιά της Εκάτης, όπως ο Ακταίων που καταδιώχθηκε μετά από θρησκευτική γιορτή που είδε γυμνή την Αρτέμιδα, γιατί τέτοια είναι η μοίρα οποιουδήποτε είναι Μνηστήρας της Σελήνης. Η Νύφη του Ήλιου στη συνέχεια είναι προδιαγεγραμμένη να πεθάνει στον τοκετό και έτσι τις δύο ψυχές της παραγωγής γονέων είναι στη μια ψυχή του Τέκνου. Ο Συνειδητός Βασιλιάς χάνει την απόλυτη εξουσία του, όπως στη συνέχεια κάνει η Ασυνείδητη Βασίλισσα. Με το Τέκνο θα υπάρξει μια ισορροπία των ψυχικών δυνάμεων.  
    Οι VI.Εραστές αντιστοιχούν στη Επίλυση αποδεικνυόμενοι από την αλχημική παράδοση ότι ο ιερός γάμος πραγματοποιείται στα πνευματικά ύδατα του Ωκεανού (η "Ανώτερη Θάλασσα", ο "Νείλος της Αιγύπτου"). Συχνά ο Βασιλιάς πνίγεται σε αυτά τα ύδατα, στον Ωκεανό της Αρχιέρειας. Αυτό το πνευματικό ύδωρ, που επιφέρει την ένωση, είναι ακριβώς ο Ερμής σε μια άλλη εκδήλωση. Διότι ο Ερμής, διαλύει τα ύδατα του Γηραιού Αυτοκράτορα, αλλά όλοι οι πλανήτες εγχέουν το λουτρό με την επιρροή τους, διότι η Αφροδίτη (Αυτοκράτειρα) καταπίνει τα ύδατα του Γηραιού Αυτοκράτορα, καθώς και το περιεχόμενο και τον περιέχοντα, και γίνεται Σελήνη (Αρχιέρεια), που φέρνει το Τέκνο που κρύβεται στη μήτρα της.
    Εντούτοις, ο Απόλλωνας παρουσιάζεται γενικά γυμνός και φυσικά η Άρτεμις ήταν γυμνή όταν την κατασκόπευε ο Ακταίων. Στην αλχημεία, η έλλειψη ρουχισμού αντιπροσωπεύει την επίδειξη της ψυχής, την απόρριψη του Μανδύα του Σκότους που αντιπροσωπεύει το σκότος.  
    Από την προοπτική της Αλχημείας, η γυναίκα παρουσιάζεται στα δεξιά, ο άνδρας στα αριστερά και ο γυμνός Έρως από πάνω. Το ζεύγος, ο ηλιακός βασιλιάς είναι στα δεξιά και τη σεληνιακή βασίλισσα στα αριστερά και αυτό είναι η συνηθισμένη αλχημική διάταξη. Το δεξιό μάτι του Απόλλωνα είναι ορατό και επίσης το αριστερό της Αρτέμιδος επειδή, σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, ο Ήλιος αντιστοιχεί στο δεξιό μάτι και η Σελήνη στο αριστερό. Ο Απόλλωνας εκτείνει το δεξί χέρι του ως σημάδι ευγένειας και κρατά τη Λόγχη της ταχύτητας στο αριστερό χέρι του. Ομοίως, η Άρτεμις τείνει προς αυτόν με το δεξί χέρι της και κρατά το ιερό Κύπελλο στο αριστερό της.   
    Οι Εραστές συνδυάζουν όλα τα στοιχεία σε ένα ισορροπημένο σύνολο. Το στοιχείο του Πυρός αντιπροσωπεύεται από το έλατο και την προσκοπική πυρά. Το στοιχεί του Αέρα αντιπροσωπεύεται από το φτερό και τον καπνό. Το στοιχείο του Ύδατος αντιπροσωπεύεται από τη λίμνη και το κύπελλο. Το στοιχείο της Γης αντιπροσωπεύεται από το έδαφος και το φίδι. Το Νύφη-φίδι συμβολίζει επίσης τη φρόνηση και την απολύτρωση που προκύπτει από τον έλεγχο της δύναμης του 7ου Κέντρου Ενέργειας (Κουνταλίνι). Υπάρχουν τρία μαύρα σκυλιά επειδή οι τριάδες είναι χαρακτηριστικές του υπόκοσμου (π.χ. η τριπρόσωπη Εκάτη, ο Κέρβερος κλπ).  
    Αν και η Άρτεμις είναι γνωστή ως παρθένα θεά, δεν ήταν πλήρως άτρωτη στο βέλος του Έρωτα. Ερωτεύτηκε με τον όμορφο κυνηγό Ορίων, αλλά πέθανε, είτε γιατί τον δάγκασε ένας σκορπιός (αστερισμός του Σκορπιού) επειδή την ξετρέλανε, είτε φονεύθηκε από την ίδια την Αρτέμιδα, η οποία εξαπατήθηκε στην πραγματικότητα από τον Απόλλωνα. Γιατί υπάρχει μια παράδοση ότι ο Απόλλωνας ήταν ξεμυαλισμένος με την Αρτέμιδα, την αδελφή του, και την έκλεψε στο βωμό του στη Δήλο. (Συμπτωματικά, το σκυλί του Ορίωνα, ο Σείριος, σκοτώθηκε επίσης από σκορπιό.) Ομοίως, στον κυνηγετικό Απόλλωνα μια φορά είδε η νύμφη Κυρήνη, μια γυναίκα κυνηγό, που πάλευε με ένα λιοντάρι. Την ερωτεύτηκε αμέσως, την παραπλάνησε και γέννησε αργότερα το γιο του, Αρισταίο. Πιο σχετική με αυτήν την κάρτα είναι η ιστορία της Κορωνίδος. Όταν η Κορωνίς ήταν ήδη έγκυος στο παιδί του Απόλλωνα, παντρεύτηκε άλλον και ο Απόλλωνας στο θυμό του φονεύει το ζεύγος. Ενώ η Κορωνίς καιγόταν στη νεκρική πυρά, ο Απόλλωνας άρπαξε από τη μήτρα της το μωρό, που μεγάλωσε και είναι ο Ασκληπιός, ο Θεραπευτής, επίσης γνωστό ως Σωτήρ. Κορωνίς ονομάζεται εξ αιτίας του κόρακα (κορώνη σημαίνει κόραξ), που ενημέρωσε τον Απόλλωνα για το γάμο και μαυρίστηκε για να φέρει ανεπιθύμητες ειδήσεις. Όταν ο Ασκληπιός προσπάθησε να φέρει τον Ορίωνα πίσω στη ζωή, ο Ζευς τον τίναξε με έναν κεραυνό. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε το θέμα του αλχημικού μαυρίσματος που ακολουθείται από την απελευθέρωση του ηλιακού πνεύματος που προορίζεται για τον καθαρισμό και την αναγέννηση.  
    Η κάρτα των Θριάμβων VI.Εραστές αντιπροσωπεύει το θρίαμβο της αγάπης, δηλαδή τη θριαμβευτική πομπή του Έρωτα. Στον κύβο, η κάρτα των Θριάμβων του Έρωτα ή της Αγάπης αντιπροσωπεύεται από την πρώτη σειρά της Υδάτινης Εξακτύος, περιλαμβάνοντας όλους τις δεσμίδες με τουλάχιστον έναν άσσο. Στην Πύρινη Εξακτύ, στις τρεις πρώτες, που περιλαμβάνουν τις δεσμίδες στις οποίες ο υψηλότερος κύβος είναι ένας άσσος, δύο ή τρία. Είναι επιπλέον οι πρώτες τρεις σειρές των δεσμίδων των αστραγάλων.
    Είναι ο θρίαμβος του Ερμή από την Αφροδίτη και έχομε δει μιαν αλχημική παράσταση όπου ο Ερμής είναι σε ένα θριαμβευτικό άρμα που σύρεται από έναν κόκορα και μια κότα και πίσω από αυτόν ένα ζευγάρι από αγκαλιασμένους γυμνούς εραστές.

  • Πυθαγόρειος Ταρώ

    Μια παρουσίαση για τον Ταρώ βασισμένη στις Πυθαγόρειες και Αλχημικές Αξίες.

    Στίχοι στην Μεγάλη Αρκάνα

    ……….. Μια Ψυχή, ούτε καν δύο, αναχωρούν για ταξίδι και δεν γνωρίζουν τα σύνορα. Δύο Κύριοι, δύο Κυρίες στρέφουν τον Κόσμο. Οκτώ ζευγάρια πορεύονται προς το Θρίαμβο για τον Προορισμό. Αυτά όλα μαζί είναι η Αρκάνα Ολόκληρη. Δια μέσου των εικοσιδύο Σημείων βρίσκεται η Αλήθεια.
    0. ο Τρελός
    Κοίτα! Ο Ιερός Ανόητος χάθηκε εσωτερικά. Ένας μυστικός κόσμος! Έχει την τύχη να κερδίσει. Νέα ελευθερία από κανόνες περιορισμένους. Χαροποιεί. Τον απερίσκεπτο! Εξαιτίας τούτου φέρνει μια άλλη επιλογή. Τώρα ας ξεκινήσει η γιορτή του Κρόνου!
    1. ο Μάγος
    Ένα άγγιγμα της Ράβδου του Μάγου: μια λέξη, ένα θέαμα, ένας ήχος, ένα δώρο από παρεχόμενη σύμπτωση, μετασχηματίζει τη ζωή σου και οδηγεί την ψυχή πέρα από τα συνηθισμένα όρια, αν μόνο εσύ ανταποκριθείς. Πρόσεχε τον οδηγό κάθε φορά που το κάλεσμα ακούγεται!
    2. η Αυτοκράτειρα
    Αθάνατη Μητέρα, οικοδέσποινα των δημητριακών, υποστηρίζουσα την ανάπτυξη είτε με μέλι ή βροχή. Αυτή που καταπίνει πάλι τα παιδιά της, επί των οποίων ο τροχός της ζωής που καταβροχθίζει τον εαυτό της, συνεχίζει. Εντός των σπλάχνων της όλοι κατερχόμαστε πάλι!
    3. ο Αυτοκράτωρ
    Ο Ισχυρός Πατέρας φτιάχνει τους νόμους που δεσμεύουν τα στοιχεία, τα φυτά και κάθε είδος από κτήνος, αλλά το ανθρώπινο γένος, επίσης. Αυτός προσπαθεί να τρέφει το λαό, προασπίζοντάς τον με λόγο και πράξη. Κρατά τις κρίσεις που γεννήθηκαν από τη σκέψη του!
    4. η Αρχιέρεια
    Η Λαμπερή Βασίλισσα, που διοικεί τη βελούδινη νύχτα και ανατρέφει εν τω γίγνεσθαι την ανάπτυξη, αποκρύπτοντας από την όραση, μετασχηματίζοντας και αλλάζοντας, περιστρέφοντας το φως και το σκότος και αναζητά τον Ήλιο για να γεννήσει τον αθέατο σπινθήρα. Τα υδάτινα βάθη παράγουν το Τέκνο του Φωτός.
    5. ο Ιεροφάντης
    Ο Ήλιος σκοτείνιασε από τη νύχτα, το πυρ των ουρανών που αναφλέγει τα σεληνιακά ύδατα κοιτά στη γέννηση του Τέκνου και καθαρίζει τον κόσμο με περιφρόνηση αυστηρή, αυτά τα υπερβολικά λάθη που γεννήθηκαν στην γη. Αυτός κρατά τα ύψη στα οποία όλοι εμείς ανερχόμαστε.
    6. οι Εραστές
    Πόθος έλκει τη Σελήνη και τον Ήλιο για να συγκρατεί τον έναν με τον άλλο. Έκρυψε σε βάθη ζοφερά, την τολμηρή Αγκαλιά των αδελφών πνευμάτων που ενώθηκαν με αγάπη. Ενώνει τον κόσμο από κάτω και με τον ουρανό από πάνω. Απρόσκλητο, το εκτοξευμένο πάθος κατακεραυνώνει. Γίνετε ατρόμητοι!
    7. η Μετριοπάθεια
    Το Θεϊκό τέκνο γεννήθηκε από τη Σελήνη και τον Ήλιο. Αυτή διέλυσε οίνο με ύδωρ, ποτέ καμωμένο με ένωση και το ουράνιο τόξο της ενώθηκε με τους πόλους επειδή αυτή είναι ο αγγελιοφόρος και φύλακας των ψυχών. Δέχεται το κύπελλο και αφήνει τους δύο να γίνουν ένας.
    8. η Νίκη (το Άρμα)
    Ο Ήρωας στεφανώθηκε από τη Νίκη οδηγώντας το άρμα των Θριάμβων, αναζητώντας γαλήνιος τολμήματα μακριά, αποδεχόμενος κάθε πρόκληση. Αυτός διατάζει και κατέχει δυνατά άλογα με επιδέξια χέρια. Η θέασή μας θαμπώθηκε από τον αστέρα του Ήρωα!
    9. η Δύναμη
    Με ήπια χέρια και μάτια μαγεύει το θηρίο και το διδάσκει την εποχή για να μιλά. Απελευθερώθηκε από το φόβο κάποιου άλλου, η ελευθερία αναπτύσσει για τον καθένα ένα δεσμό που ανθίζει όμοια με ρόδο. Είναι η αγάπη, όχι βία ή φόβος, που εξημέρωσε το θηρίο!
    10. ο Τροχός της Τύχης
    Ο Τροχός της Τύχης γυρνά. Ενώ το ένα γέρνει, το άλλο εγείρεται, αλλά αυτή παραχωρεί τη μοίρα που κρατά, την κρυφή του άξονα του τροχού, περόνη. Η καθαγιασμένη πηγή όπου τα πεπρωμένα αρχίζουν. Εξασφαλίζει κάθε γύρισμα ζωής, η ψυχή εξευγενίζεται!
    11. ο Χρόνος (ο Γέρος ή ο Ερημίτης)
    Καμιά δύναμη δεν εμποδίζει το καταμετρημένο βήμα του Χρόνου, που τρώγει μακριά από καθετί, την ακμή του, για μηδενικές διάρκειες για πολύ καιρό. Εν τούτοις περνώντας χρόνια μπορεί να μας παραχωρήσει ειρήνη και σοφία, ελευθερία από φόβους. Παρακολούθησε το βηματισμό του Χρόνου: αλύγιστος, όμως μεγαλοπρεπής.
    12. ο Κρεμασμένος
    Επιθυμώντας επανάσταση, αποκάλυψε τον κόσμο του. Δια της εκλογής το οδυνηρό τίμημα είναι το τέλος. Κρεμασμένος υπεράνω της Αβύσσου με τα δεσμά των Ουρανών, ήρεμα περιμένει την ελευθερία από την οδύνη του. Όποιος βυθίζεται στο εσωτερικό στη μήτρα, θα ανακατασκευαστεί!
    13. ο Θάνατος
    Ο Κύριος του Θανάτου έβαλε τέρμα σε πικρές επινοήσεις για αποσύνθεση, ελπίζοντας να επανασυνδέσει τα διασκορπισμένα τμήματα, μακριά καλύτερα ρυθμίζονται ξανά, γιατί η ασυγκίνητη προσταγή του Θανάτου δεν μπορεί να αλλάξει.
    «Δέξου το δικό σου ορισμένο από τη μοίρα τέλος», αυτός διατάσσει.
    14. ο Διάβολος
    Ο Αφέντης της τρυφερής πυρράς πλάθει υλικά πράγματα και ελκύει μαζί συντρόφους στην καυτή αγκαλιά. Εργάζεται από βάθη σκοτεινά για να τον φέρει στο Φως, το μόνο φάρμακο. Αποκαλύπτοντας και κυριεύοντας, η δύναμη εκπέμπεται!
    15. ο Πύργος
    Ο κεραυνός ορμητικός καταστρέφει τους ξεφτισμένους τοίχους. Δύο μορφές συντρίβονται. Καθεμία πέφτει, γυρίζει στη Μητέρα Γη. Ο Καθαγιασμένος Τύμβος αναζωογονήθηκε. Εκεί ο σπινθήρας της ζωής βρίσκεται. Δέχεται το ιερό σάλπισμα που προσπερνά!
    16. ο Αστέρας
    Το Τέκνο της Γης και ο Έναστρος Ουρανός περιμένουν φροντίζοντας στα θεσπίσματα των Αστέρων και των Μοιρών, ενώ δια μέσου των χειρών της τα ύδατα υποχωρούν και ανεβαίνουν στον Κοσμικό Ρυθμό, στη συνέχεια κατέρχονται βαθύτερα. Αυτή σημαδεύει τον χρόνο και το Πεπρωμένο δημιουργεί!
    17. η Σελήνη
    Η Εν Τω Γίγνεσθαι Σελήνη διατάζει τους ανήλιους ουρανούς και προσφέρει σοφία στον οποιοδήποτε βασανίζεται να διασχίσει την έρημο. Οι Φύλακες πρέπει να καθησυχαστούν για να δημιουργήσουν τη διάβαση από τη Θάλασσα. Πλησίασε το τρομερό Σκότος με τα εσωτερικά μάτια!
    18. ο Ήλιος
    Ο ιερός τόπος όπου η αυγή ποτέ δεν άρχισε, ο κήπος όπου η μετεμψύχωση ξεκίνησε, είναι όπου τα παιδιά χορεύουν το Χορό της Ζωής, με Αγάπη και Λογική, συμφιλιώνοντας σύγκρουση. Απόλαυσε τον καθαγιασμένο Κήπο του Ήλιου!
    19. ο Άγγελος (η Κρίση)
    Η σάλπιγγα ηχεί. Ο Αγγελιαφόρος καλεί το Τέκνο να ανυψωθεί και να επιβραβευθεί ή διασυρθεί. Αναγεννημένο από τέφρα που ψήθηκε στο Τόξο, το εμψυχωμένο σώμα του φορεί τη χρυσαφένια σφραγίδα. Υψώσου και άσε τους πόλους να συμφιλιωθούν!
    20. η Δικαιοσύνη
    Ένας ζυγός κρατά αντίθετες δυνάμεις, συνδεδεμένες πλην διαχωρισμένες. Εδώ βρίσκεται η Αρμονία, το τέκνο της Σύγκρουσης και της Αγάπης. Το ξίφος με την κοφτερή άκρη διαιρεί ισχυρά, αληθινά με σοφία ζυγιασμένη. Με ισορροπημένα έργα ο κοσμικός νους στεφανώθηκε.
    21. ο Κόσμος
    Η Χορεύτρια κοιτά και του δύο τρόπους και κρατά τα κλειδιά που αποκαλύπτουν την ανατολή, ρίχνοντας στροβίλους. Ο χορός της επεκτείνεται μέσα στον κόσμο και παίρνει τον κόσμο μαζί. Με αυτήν ο κόσμος αφυπνίζεται. Ονειρικές διαιρέσεις παράγουν ενότητες.
    ……… Το πανηγύρι ολοκληρώθηκε! Άσε τη ζωή να γυρίσει στην ομαλότητα. Πρώτος και τελευταίος ένας Τρελός, μάθαμε να ζούμε με την Φύση, αν ο Θεός εμπεριέχεται. Αφυπνιστήκαμε και γινόμαστε πιο αληθινοί. Ένας Ευφυής Τρελός, τη Θεότητα εσύ κερδίζεις!

    Μεγάλη Αρκάνα

    Ιστορικά, δεν φαίνεται να υπάρχουν αντιστοιχίες πώς οι κάρτες Ταρώ συνδέθηκαν με την Καμπαλά πριν το 1781. Έτσι, θα κρατηθούν οι γνωστές σειρές της σχέσης των Θριάμβων και με το εβραϊκό αλφάβητο και το Καμπαλιστικό Δέντρο της Ζωής, όπου αυτό θα κριθεί αναγκαίο. Στο παρόν χρησιμοποιούνται τα τέσσερα στοιχεία της ελληνικής φιλοσοφίας και των πυθαγορείων αρχών, που προφανώς, είναι μια από τις πηγές της Καμπαλά. Αρχίζομε με ένα σύστημα διαίρεσης που έχει μερικές αξιοπρόσεκτες συνδέσεις με τις κάρτες Ταρώ.  Κύβοι και Ταρώ.Αφού εισήχθησαν οι κάρτες σαν παιχνίδι στην Ευρώπη το 14ο αιώνα, σχεδόν ολοκληρωτικά αντικατέστησαν τους κύβους (ζάρια), που ήταν σε χρήση από την Πρώτη Δυναστεία της Αιγύπτου, περίπου. Αυτό απεικονίζεται στους όρους "Άσσος" και "Δυάρι" που χρησιμοποιήθηκαν τώρα για τις κάρτες, αλλά αρχικά γινόταν για τους κύβους.  

    Δύο είδη κύβου χρησιμοποιήθηκαν στην κλασσική αρχαιότητα: χωριστοί κύβοι (κύβοι, τέσσαρα), που είναι ουσιαστικά ίδιοι με το εξάπλευρο σύγχρονο κύβο και τα κότσια (αστραγάλη), τα οποία έχουν τέσσερις πλευρές. Για τη μαντική, πέντε αστραγάλες ρίχνονταν και ο προκύπτων συνδυασμός αναζητούνταν σε έναν κίονα με τέσσερις πλαισιώσεις. Συμβαίνει ο αριθμός της πιθανότητας του ριξίματος των πέντε αστραγάλων να είναι 56, ακριβώς ο αριθμός της Μικρής Αρκάνα και αυτός τακτοποιείται σε τέσσερα χρώματα, δύο από 15 ριξίματα, δύο από 13. Όταν χωρίζονται οι κύβοι για μαντική, ο αριθμός του πιθανού ριξίματος από τρεις κύβους είναι επίσης 56, η Μικρή Αρκάνα, και ο αριθμός από το ρίξιμο από δύο κύβους είναι 21, ο αριθμός της Μεγάλης Αρκάνα, αποκλείοντας τον Τρελό.

    Αυτή η αντιστοιχία θα ήταν αξιοπρόσεκτη εάν δεν ήταν συμπτωματική, καθότι προτείνει ότι η Μεγάλη Αρκάνα προέρχεται από τη μαντική με ζευγάρια κύβων και η Μικρή Αρκάνα από τριπλάσιους κύβους ή πενταπλάσιες αστραγάλες.Στους μαθηματικούς όρους το 21 είναι ο έκτος πυθαγορικός τριγωνικός αριθμός, η Εξακτύς και το  56 είναι ο έκτος πυθαγορικός πυραμιδικός αριθμός, η βάση του οποίου είναι η Εξακτύς. Ο συνολικός αριθμός  του Ταρώ είναι 78, που είναι ο δωδέκατος τριγωνικός αριθμός. Η πυθαγόρεια Τετρακτύς είναι ο τέταρτος τριγωνικός αριθμός.Ο τριγωνικός και πυραμιδικός αναφέρονται στο 21 και το 56: θα προσπαθήσω να εξηγήσω τους όρους αυτούς και εδώ υπάρχει ο τρόπος που λέει πώς το 21 είναι ένας τριγωνικός αριθμός.
     

                            *                         1  (0 + 1)
                         *     *                      2  (1 + 1)
                      *     *     *                   3  (2 + 1)
                   *     *     *     *                4  (3 + 1)
                *     *     *     *     *             5  (4 + 1)
             *     *     *     *     *     *        + 6  (5 + 1)
            ____________________________________________________
                                                      21

    Έτσι, είναι επίσης η υπόθεση για κάθε αθροιστικό σύνολο, 3, 6, 10, 15, 21, 28 κλπ. Σε οριζόντιο επίπεδο είναι πιο δύσκολο να γίνει γραφική παράσταση της μεθόδου της Πυραμίδας, αλλά κατασκευάστηκε σε έναν πανομοιότυπο κανόνα χρησιμοποιώντας μια τρισδιάστατη μορφή, αθροίζοντας στοιχεία σε ένα όμοιο ζήτημα.  

                            *                        1  (0 + 1)
                          # # #                      3  (1 + 2)
                       @ @ @ @ @ @                   6  (3 + 3)
                   & & & & & & & & & &              10  (6 + 4)
              $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $ $         15 (10 + 5)
          % % % % % % % % % % % % % % % % % % %   + 21 (15 + 6)
          _____________________________________________________
                                                    56

    Έτσι, είναι επίσης η υπόθεση για κάθε αθροιστικό σύνολο, 4, 10, 20, 35, 56, 84 κλπ. Βλέποντας τους πιο κάτω αριθμούς και γράφοντάς τους πυραμιδική μορφή, θα προκαλέσομε τις σειρές:

    11 11 12 13 14 15 16 12 22 22 23 24 25 26
    13 23 33 33 34 35 36 14 24 34 44 44 45 46 15 25 35 45 55 55 56 16 26 36 46 56 66 66

     

    11                  11 12 13 14 15 16
    12 22                  22 23 24 25 26
    13 23 33                  33 34 35 36
    14 24 34 44                  44 45 46
    15 25 35 45 55                  55 56
    16 26 36 46 56 66                  66

    που εξαιτίας της μορφής τους, όταν παρατάσσονται συμμετρικά, η αριστερή μορφή, είναι η Πύρινη Εξακτύς και η δεξιά μορφή είναι η Υδάτινη Εξακτύς.

    Η διάταξη αυτή αν και εμφανώς δεν καταδεικνύει τη σχέση με την Μεγάλη Αρκάνα, πρακτικά συνδέεται με το ρίξιμο των τριών κύβων ή των 5 αστραγάλων.

    Η σειρά της Μεγάλης Αρκάνα

     

    I

    II

    III

    IV

    V

    VI

    Θρίαμβοι

    I

    1

    Μάγος

    2

    Αυτοκράτειρα

    3

    Αυτοκράτωρ

    4

    Αρχιέρεια

    5

    Αρχιερέας

    6

    Εραστές

    Αγάπη

    II

    7

    Μετριοπάθεια

    8

    Νίκη-Άρμα

    9

    Δύναμη

    10 Τροχός  Τύχης

    11

    Χρόνος-Ερημίτης

     

    Αρετή

    III

    12

    Κρεμασμένος

    13

    Θάνατος

    14

    Διάβολος

    15

    Πύργος

     

     

    Χρόνος

    IV

    16

    Αστήρ

    17

    Σελήνη

    18

    Ήλιος

     

     

     

     

     

    Αιωνιότης

    V

    19

    Άγγελος-Κρίση

    20

    Δικαιοσύνη

     

     

     

     

    VI

    21

    Κόσμος

     

     

     

     

     

    Είναι η κατάλληλη εμφάνιση της σχέσης μεταξύ της θεωρίας του Πυθαγόρα και της Υδάτινης Εξακτύος. Γράφομε τον τρίτο τριγωνικό αριθμό με έξι σειρές, 1, 2, 3, 4, 5, 6:

      1   2

    3  4  5  6

    Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια θεωρία για τους αριθμούς, η Μονάς (1) είναι ούτε περιττή (άρρεν), ούτε άρτια (θήλυ) και είναι η ωστική δύναμη από την οποία όλα τα άλλα εκπήγασαν. Η Δυάς (2) και η Τριάς (3) είναι η πρωταρχική διχοτόμηση, το Άρρεν και το Θήλυ, στην εν δυνάμει μορφή, από τα οποία όλα οι άλλοι περιττοί και άρτιοι αριθμοί παρήχθησαν. Η Τετράς (4) και η Πεντάς (5) είναι το αναπλασμένο θήλυ και άρρεν, έτσι μπορούμε να πούμε, η Μητέρα και ο Πατέρας. Η Εξάς (6) αναπαριστά την προκύπτουσα Ένωση από το άρρεν και το θήλυ, 6=2Χ3. ο τρίτος τριγωνικός αριθμός, όπως απεικονίστηκε στα πρόσωπα ενός κύβου, δείχνει τη δομή της πρώτης σειράς (ο Θρίαμβος των Εραστών, συζητιέται αργότερα) στην Υδάτινη Εξακτύ. 

    Κύβου

    νόημα

    Κάρτα 1

    1

    Διέγερση

    1.Μάγος 1

    2

    Θήλυ

    2. Αυτοκράτειρα 1

    3

    Άρρεν

    3. Αυτοκράτωρ 1

    4

    Μητέρα

    4. Αρχιέρεια 1

    5

    Πατέρας

    5. Αρχιερέας 1

    6

    Ένωση

    6. Εραστές

    Η σειρά, 2.Αρχιέρεια, 3.Ιεροφάντης, 4.Αυτοκράτειρα, 5.Αυτοκράτωρ φαίνεται να είναι καλύτερη, ειδικά εφόσον παραδοσιακά η Αρχιέρεια και ο Ιεροφάντης είναι παρθένοι. 

    Οι απομένουσες σειρές της Υδάτινης Εξακτύος δείχνουν την δομή των Θριάμβων, δηλαδή οι 2, 3, 4, 5 και 6.
    Η σειρά 2 έχει 7.Μετριοπάθεια, 8.Άρμα, 9.Δύναμη, 10.Τροχός Τύχης, 11.Ερημίτης. Η σειρά 3 έχει 12.Κρεμασμένος, 13.Θάνατος, 14.Διάβολος, 15.Πύργος. Η σειρά 4 έχει 16.Αστέρας, 17.Σελήνη, 18.Ήλιος. Η σειρά 5 έχει 19.Κρίση, 20.Δικαιοσύνη. Και η σειρά 6 έχει 21.Κόσμος.

    Οι Κάρτες 7, 8, 9, 12, 14, 15, 16, 19, 20 και 21 έχουν τα σωστά φύλα. Οι κάρτες 10 και 11 πρέπει να κινηθούν προς τα πίσω, στο 17 και στο 18.

    Η Πύρινη Εξακτύς έχει την κατάταξη: 

    I

    1

    Μάγος

     

     

     

     

     

     

     

     

    Αγάπη

    II

    2

    Αυτοκράτειρα

    3

    Αυτοκράτωρ

     

     

     

     

    III

    4

    Αρχιέρεια

    5

    Αρχιερέας

    6

    Εραστές

     

     

     

    IV

    7

    Μετριοπάθεια

    8

    Νίκη-Άρμα

    9

    Δύναμη

    10 Τροχός  Τύχης

     

     

    Αρετή

    V

    11

    Χρόνος-Ερημίτης

    12

    Κρεμασμένος

    13

    Θάνατος

    14

    Διάβολος

    15

    Πύργος

     

    Χρόνος

    VI

    16

    Αστήρ

    17

    Σελήνη

    18

    Ήλιος

    19

    Άγγελος-Κρίση

    20

    Δικαιοσύνη

    21

    Κόσμος

    Αιωνιότης

     

    I

    II

    III

    IV

    V

    VI

    Θρίαμβοι

     Στην Πύρινη Εξακτύ, ο Μάγος (ο Βασιλιάς της Αναρχίας) είναι η σειρά 1, η Αγάπη δεσπόζει στις σειρές 2 και 3, η Αρετή στη σειρά 4, ο Χρόνος στη σειρά 5 και η Αιωνιότητα στη σειρά 6. Έτσι, όταν ένα ζεύγος κύβων κυλά, αν η αριθμητική σπουδαιότητα του κύβου είναι Άσσος, είναι ο Βασιλιάς της Αναρχίας, δηλαδή ο Μάγος. Αν είναι δυάρι ή τριάρι είναι η Αγάπη, αν είναι τεσσάρι, ο Χρόνος κλπ.

    Αντίστροφα (η Υδάτινη Εξακτύς με μερικές ρυθμίσεις) η σειρά 1 είναι Αγάπη,  η σειρά 2 Αρετή, η σειρά 3 Χρόνος οι σειρές 4 και 5 Αιωνιότητα και η σειρά 6 ο Κόσμος. Σε αυτή την περίπτωση, ο αριθμητικά μικρότερος άσσος υποδεικνύει το θρίαμβο, ο άσσος την Αγάπη, το δυάρι την Αρετή κλπ. Και στις δύο περιπτώσεις, 1 Μάγος, 10 Τροχός της Τύχης, 11 Ερημίτης και 21 Κόσμος είναι κάπως ανεξάρτητα των Θριάμβων, εφόσον είναι η Τετράδα του Μετασχηματισμού, οι Κύριοι και οι Κυρίες της Σύμπτωσης και της Αναγκαιότητας.

    Υπάρχει μια όμοια αντιστοιχία μεταξύ των Θριάμβων και των 20 σειρών από τρεις αστραγάλες. Εδώ βάζομε χωριστά το 21.Κόσμος για λόγους που θα δούμε αλλού. Στην αρχαιότητα οι τέσσερις πλευρές μιας αστραγάλης καθόριζαν τις τιμές, 1, 3, 4 και 6. Θα δούμε ότι αν ένα ρίξιμο περιέχει έναν άσσο αλλά όχι έξι είναι στην Αγάπη. Αν περιέχει έναν άσσο και έξι, είναι στην Αρετή. Στις εναπομένουσες περιπτώσεις δεν υπάρχει άσσος: αν περιέχει τουλάχιστον 2 τριάρια και ένα τεσσάρι, είναι στην Αιωνιότητα. Διαφορετικά, αν περιέχει 2 τεσσάρια και τουλάχιστον δύο εξάρια είναι στο Θάνατο. Εδώ είναι οι δύο πρώτοι θρίαμβοι, η Αγάπη και η Αρετή, ταξινομημένοι στην Πύρινη Εξακτύ.

    Έτσι προκύπτουν οι αριθμοί:  111 \ 131, 133 | Αγάπη (Εραστές) 141, 143, 144 / 161, 163, 164, 166 Αρετή.

    Οι εναπομείναντες δύο θρίαμβοι του Θανάτου (Χρόνου) αντιστοιχούν σε αυτά τα ριξίματα: 444, 446, 466, 666, 366 Χρόνος 333, 334, 336, 344, 346 Αιωνιότητα.

    Είναι όλα στη φυσική σειρά εκτός το Χρόνο (Θάνατο). Η αντιστοιχία είναι συμπερασματική.

    Απλοποιημένες Τιμές Ισοψηφίας

    Παρότι το θέμα της Ισοψηφίας θα το δούμε αναλυτικά σε άλλη σειρά μαθημάτων σχετικά με τους αριθμούς, εδώ αναγκαστικά θα κάνω μια αναφορά.  

    Η Πυθαγόρεια μέθοδος του Ταρώ αναλύει τη Μεγάλη Αρκάνα σε δύο αυξανόμενες Δεκάδες ή Ενδεκάδες που αντιστοιχούν στους Προσωπικούς και Παγκόσμιους Θριάμβους, αντίστοιχα. Έτσι, ο σπουδαιότητα των καρτών 0 ως 10 παράγεται από το Πυθαγόρειο νόημα των αριθμών 1 ως 11 και η σπουδαιότητα των καρτών από 11 ως 21 επαναλαμβάνει πάνω σε ένα υψηλότερο επίπεδο το νόημα των αριθμών 1 ως 11. Η θέση μιας κάρτας στην Ενδεκάδα αντιστοιχεί στην απλοποιημένη Ισοψηφία των ταιριαστών θεοτήτων. Δηλαδή, κάθε κάρτα έχει μια ή περισσότερες ταιριαστές Ελληνικές θεότητες και σύμφωνα με τους αρχαίους κανόνες της Ισοψηφίας, τα Ελληνικά γράμματα του ονόματος έχουν ταιριαστές αριθμητικές αξίες. Για παράδειγμα, Άδης (η 13 κάρτα, Θάνατος) έχει την αξία: Αΐδης = 1+10+4+8+200 = 223.

    Η θέση μιας κάρτας στην Ενδεκάδα αποκτάται δια της απλοποίησης της αξίας της Ισοψηφίας στην ακτίνα 1 ως 11. Αυτή η απλοποιημένη αξία της Ισοψηφίας υπολογίζεται ως ακολούθως:

    Αρχίζοντας από το πιο δεξιό ψηφίο και εναλλάξ αφαιρώ και προσθέτω το προηγούμενο ψηφίο. Προσθέτω 11 αν το σύνολο είναι αρνητικό ή μηδέν. Αφαιρώ 11 αν είναι περισσότερο από 11. Εναλλάξ, η απλοποιημένη αξία είναι το υπόλοιπο μετά τη διαίρεση της αξίας της Ισοψηφίας με 11. Η διαδικασία είναι πραγματικά εύκολη:

    Παράδειγμα η κάρτα 6 είναι οι Εραστές: Έρως ο Θεός. Η Ισοψηφία δίνει: 1105 για τη λέξη «Έρως», 70 για το άρθρο «ο» και 284 για τη λέξη «Θεός», με σύνολο 1459. Αρχίζοντας από το πρώτο δεξιό ψηφίο, αφαιρώ το επόμενο και προσθέτω το επόμενό του κλπ. Δηλαδή, 9 – 5 + 4 – 1 = 7, το οποίο προκύπτει και σαν υπόλοιπο της διαίρεσης του 1459 με το 11. Έτσι, η απλοποιημένη ισοψηφία οδηγεί στον αριθμό 7, στην Επτάδα, η οποία σύμφωνα με τις Πυθαγόρειες αξίες είναι η κάρτα 6 (Εραστές).

    Ένα άλλο παράδειγμα, η κάρτα 20 είναι η Αθηνά, έτσι, στην Ισοψηφία το όνομα «Αθήνη» δίνει 1+9+8+50+8=76. Σύμφωνα με τη μέθοδο, πρώτο ψηφίο είναι το 7. 7-6+11=10, το υπόλοιπο της διαίρεσης του 76 με το 11. Έτσι το όνομα αντιστοιχεί στη Δεκάδα, της οποίας το νόημα δίνει η κάρτα 20 (Δικαιοσύνη) στην δεύτερη Ενδεκάδα.

    Μια στοιχειώδης ανάλυση της Μεγάλης Αρκάνα.

    Η Μεγάλη Αρκάνα καθορίζεται προφανώς σε χρώματα στη βάση των εικόνων τους. Οι κατανομές είναι συνδυασμένες μια πολύ οργανωμένη δομή αποτελεσμάτων: 2, 3 - 12, 13 – 1 – 11 - 4, 5 - 14, 15 – 0 – 21 - 6, 7 - 17, 18 – 10 – 16 - 8, 9 - 19, 20

    Πρώτα, 0.Τρελός και 21.Κόσμος είναι τα φυσικά υποστηρίγματα. Επίσης είναι δύο κάρτες ταιριασμένες σε ειδική θέση στα παιχνίδια του Ταρώ, με το Μάγο στη θέση 1., ο Τρελός και ο Κόσμος απεικονίζουν την αρχή και το τέλος: 0.Τρελός (Ανατολή): «Σε ένα μυστικό κόσμο» - Χάος, 21.Κόσμος (Δύση): «Είμαι ο μοναδικός κόσμος».  

    Μετά είναι οι τέσσερις συντελεστές του μετασχηματισμού. Εδώ παρουσιάζεται η Τετράδα του Μετασχηματισμού:

    1. Ο Μάγος (Νοτιοανατολικά)  Κύριος της Σύμπτωσης - Ράβδος.

    10. Τύχη (Τροχός Τύχης) (Βορειοανατολικά) η Κυρία της Σύμπτωσης - Πεντάλφα

    11. Ερημίτης (Νοτιοδυτικά) ο Κύριος της Ανάγκης - Ξίφος (δρεπάνι)

    16. Αστέρας (Βορειοδυτικά) η Κυρία της Ανάγκης - Κούπα

    Επίσης κάθε παράγοντας μετασχηματισμού έχει ένα ταιριασμένο χρώμα, το οποίο ταιριάζει με ένα στοιχείο. Η διεύθυνση έχει επιλεγεί έτσι: Ξηρό προς Ανατολικά, Θερμό προς Νότια, Υγρό προς Δυτικά και Ψυχρό προς Βόρεια.

    Τελικά, υπάρχουν δύο Ογδοάδες, η κάθε μια περικλείει τέσσερα ζεύγη καρτών ή ένα ζεύγος από κάθε χρώμα. Η πρώτη Ογδοάς, η οποία κυβερνιέται από τον Κύριο και την Κυρία της Σύμπτωσης, περιλαμβάνει τους Προσωπικούς Θριάμβους. Κάθε ζεύγος περικλείει ένα άρρεν και ένα θήλυ, τα οποία καλούνται Αφέντης και Αφέντρα των Ράβδων, των Πεντάλφων, των Κουπών, των Ξιφών.

    Αυτά είναι:

    2.Αυτοκράτειρα, 3.Αυτοκράτωρ

    Ράβδος, Πυρ Νοτιοανατολικά

    4.Αρχιέρεια, 5.Ιεροφάντης

    Πεντάλφα, Γη Βορειοανατολικά

    6.Εραστές, 7.Εγκράτεια

    Κούπα, Ύδωρ Βορειοδυτικά

    8.Άρμα, 9.Δύναμη

    Ξίφος, Αήρ Νοτιοδυτικά

    Οι συνεχόμενες σειρές στην Ογδοάδα μοιράζουν μια ποιότητα: ο Αέρας και το Ύδωρ την υγρασία, το Ύδωρ και η Γη την ψυχρότητα κλπ. Επίσης θα παράγει κάθε κάρτα σε αυτήν την Οκτάδα ένα τριγράμματο. Σε κάθε ζεύγος τα τριγράμματα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, μεταξύ των συνεχόμενων σειρών διαφέρουν ακριβώς μια γραμμή.

    Η Αυτοκράτειρα και ο Αυτοκράτωρ είναι η Μητέρα και ο Πατέρας, οι τρεις Κόρες είναι η Αρχιέρεια, η Εγκράτεια και η Δύναμη. Οι τρεις Γιοι είναι ο Αρχιερέας, οι Εραστές και το Άρμα. 

    Η δεύτερη Οκτάδα, που κυβερνιέται από τον Κύριο και την Κυρία της Αναγκαιότητας, περιέχει τους Παγκόσμιους Θριάμβους και κάθε ζεύγος περιέχει ένα Δεύτερο και ένα Πρώτο. Το Πρώτο συνήθως ταξινομείται πάνω από το Δεύτερο και το ακολουθεί στο χρόνο, παρότι μερικές φορές είναι όμοια και εναλλασσόμενα στο χρόνο, όπως για παράδειγμα ο Ήλιος, η Σελήνη:

    Δεύτερο                                  Πρώτο

    12 Κρεμασμένος                   13 Θάνατος               Ράβδος          Πυρ

    14 Διάβολος                          15 Πύργος                 Πεντάλφα        Γη

    17 Σελήνη                               18 Ήλιος                    Κούπα            Ύδωρ

    19 Κρίση                                20 Δικαιοσύνη            Ξίφος              Αήρ

    Αυτή η Οκτάδα είναι η θεμελίωση για τον Κύριο και την Κυρία της Αναγκαιότητας. Αυτή η δόμηση μπορεί να φαίνεται ένας μικρός ελιγμός σε αυτό το σημείο, αλλά γίνεται πιο πολύ πειστικό όταν η Μεγάλη Αρκάνα πραγματεύεται σε λεπτομέρεια.

    ……….. Μια Ψυχή, ούτε καν δύο, αναχωρούν για ταξίδι και δεν γνωρίζουν τα σύνορα. Δύο Κύριοι, δύο Κυρίες στρέφουν τον Κόσμο. Οκτώ ζευγάρια πορεύονται προς το Θρίαμβο για τον Προορισμό. Αυτά όλα μαζί είναι η Αρκάνα Ολόκληρη. Δια μέσου των εικοσιδύο Σημείων βρίσκεται η Αλήθεια.

    Το νόημα των καρτών μπορεί να φωτιστεί τοποθετώντάς τις σε 21 γραμμές που συνδέουν 7 πόλους, όπως δείχνεται στο διάγραμμα πιο κάτω.

    Τα δύο διαγράμματα που ακολουθούν, δείχνουν την σχέση των 7 πόλων στους πλανήτες στη σειρά που χρησιμοποιήθηκαν από τους Χαλδαίους και τους Έλληνες και τη σειρά των πλανητών που ανατέθηκαν στις μέρες της εβδομάδας.

     

  • Στοιχεία του Ταρώ

    Βασικές Πληροφορίες

    Η προέλευση του ταρώ είναι ένα μυστήριο. Γνωρίζομε ότι οι κάρτες χρησιμοποιήθηκαν στην Ιταλία στο 15ο αιώνα. Αργότερα τον 18ο και 19ο αιώνα, οι κάρτες ανακαλύφθηκαν από διάφορους σκεπτικιστές μελετητές των απόκρυφων και αναγνωρίστηκαν οι εικόνες στις κάρτες πως ήταν μια αληθινή ιστορία συνδεδεμένη με τα ελληνικά ή αιγυπτιακά μυστήρια, την ερμητική φιλοσοφία, την Καμπαλά, την αλχημεία και άλλα μυστικά συστήματα.
    Αν και οι ρίζες του Ταρώ είναι στην απόκρυφη παράδοση, το ενδιαφέρον για τις κάρτες έχει επεκταθεί στις τελευταίες δεκαετίες και περιλαμβάνει πολλές διαφορετικές προοπτικές. Συνηθέστερα αντιμετωπίζεται ως εργαλείο για μαντική,  δηλαδή μια παραδοσιακή ανάγνωση του Ταρώ περιλαμβάνει κάποιον που αναζητεί απαντήσεις σε προσωπικές ερωτήσεις  και έναν αναγνώστη, κάποιον δηλαδή που ξέρει πώς να ερμηνεύσει τις κάρτες.
    Όταν κάνουμε μια ανάγνωση Ταρώ, επιλέγουμε ορισμένες κάρτες, που αν και η διαδικασία φαίνεται τυχαία, μαθηματικά αποδεικνύεται πως υπάρχει μια στατιστική στην σύμπτωση της εμφάνισης της κάρτας. Εξετάζομε το τυχαίο γεγονός και συνήθως λέμε ότι ένα γεγονός είναι τυχαίο όταν εμφανίζεται να είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης της πιθανότητας των περιμετρικών δυνάμεων. Από ένα σύνολο πιθανών εκβάσεων εμφανίζεται μια μόνο κάρτα, αλλά για ποιο λόγο; Αυτό το τυχαίο, η επιστήμη της στατιστικής δεν το έχει ορίσει. Εδώ λοιπόν, στηρίζεται η πρόβλεψη με τις κάρτες.
    Αυτός ο καθορισμός περιλαμβάνει δύο βασικές υποθέσεις για τις τυχαία εμφανισμένες κάρτες, πρώτα είναι το αποτέλεσμα των περιμετρικών δυνάμεων και έπειτα η ίδια η τυχαία κάρτα. Κατ' αρχάς, καμία ανάγνωση Ταρώ δεν είναι απλώς προϊόν περιμετρικών δυνάμεων. Είναι το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας σειράς συνειδητών ενεργειών.  

    Στοιχεία του Ταρώ
    Η Μεγάλη Αρκάνα
    Το σύνολο του Ταρώ αποτελείται από 78 κάρτες που διαιρούνται σε δύο τμήματα,  τους Θριάμβους ή την Κύρια ή Μεγάλη Αρκάνα και τη Δευτερεύουσα ή Μικρή Αρκάνα. Η λέξη Αρκάνα (Αrcana) είναι ο πληθυντικός του arcanum που σημαίνει το «βαθύ μυστικό». Στους αλχημιστές το Αrcanum ήταν το μυστικό της φύσης. Οι κάρτες Ταρώ είναι επομένως μια συλλογή των  «μυστικών» που κρύβονται μέσα τους και εξηγούν τον κόσμο μας.  
    Οι 22 κάρτες της Κυρίας ή Μεγάλης Αρκάνα είναι η καρδιά της του στρωσίματος. Κάθε μια από αυτές τις κάρτες συμβολίζει μια καθολική πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας. Αντιπροσωπεύουν τα αρχέτυπα – συνεπώς κατευθύνουν την προοπτική της επιρροής που είναι ένα έμφυτο μέρος της ανθρώπινης φύσης.  
    Κάθε κάρτα στη Μεγάλη Αρκάνα έχει ένα όνομα και έναν αριθμό. Μερικά ονόματα μεταβιβάζουν την έννοια μιας κάρτας άμεσα, όπως η Δύναμη, η Δικαιοσύνη και η Μετριοπάθεια. Άλλες κάρτες είναι ατομικότητες που προσωποποιούν μια ιδιαίτερη προσέγγιση στη ζωή, όπως ο Μάγος, ο Ερημίτης. Υπάρχουν επίσης κάρτες με τα αστρικά ονόματα, όπως το Αστέρι, ο Ήλιος, η Σελήνη. Αντιπροσωπεύουν τις αόριστες δυνάμεις που συνδέονται με αυτούς τους θεϊκούς οργανισμούς.  
    Πολλοί ερευνητές βλέπουν τη Μεγάλη Αρκάνα ως παρουσίαση διαφορετικών σταδίων στο ατομικό ταξίδι της εσωτερικής ανάπτυξης. Όλοι ταξιδεύουμε αυτόν τον δρόμο στην αυτο-πραγματοποίηση, αν και τα ταξίδια μας περιλαμβάνουν συχνότερα λοξοδρομήσεις, στηρίγματα και νέα ξεκινήματα. Οι συγκεκριμένες πορείες μας είναι μοναδικές, αλλά τα ορόσημά μας είναι παγκόσμια. Οι 22  κάρτες της Μεγάλης Αρκάνα είναι δείκτες στην πορεία της εσωτερικής ανάπτυξης στο δρόμο από την πιο πρόσφατη πρόωρη συνειδητοποίηση που σημειοδοτείται με την Κάρτα 0, ως την ολοκλήρωση και την εκπλήρωση με την κάρτα 21.  
    Το ταξίδι του Τρελού φαίνεται να κινείται ομαλά στη σειρά της εμπειρίας προς την επόμενη κάρτα, αλλά οι περιπέτειες εκμάθησής μας δεν είναι συνήθως τόσο καθαρές. Κάνουμε λάθη, πηδάμε μαθήματα και αποτυγχάνουμε να πραγματοποιήσουμε τις δυνατότητές μας. Μερικές φορές στερούμαστε το θάρρος και τη διορατικότητα για να ανακαλύψουμε τα βαθύτερα επίπεδά μας. Μερικοί δεν αισθάνονται ποτέ την κλήση του Ερημίτη για να φανούν εσωτερικοί ή δεν δοκιμάζουν ποτέ την κρίση του Πύργου για να τους ελευθερώσει από τις δικαιολογίες του Εγώ τους.
    Πολλές φορές προσπαθούμε να υπερνικήσουμε τις δυσκολίες μας, αλλά αποτυγχάνουμε επανειλημμένα. Το μάθημα του Κρεμασμένου είναι ιδιαίτερα σκληρό και πρέπει να αντιμετωπιστεί επανειλημμένως προτού να κατανοηθεί πλήρως.
    Συχνά δοκιμάζουμε τα μαθήματα από τη σειρά. Ένα πρόσωπο μπορεί να απορροφήσει τις ιδιότητες της Δύναμης νωρίς στη ζωή λόγω μιας δύσκολης παιδικής ηλικίας, αλλά μόνο αργότερα αναπτύσσει την κυριότητα και τον έλεγχο του Άρματος. Κάποιος μπορεί να υπερνικήσει την έλξη του υλισμού του Διαβόλου μέσω μιας απομονωμένης ζωής, αλλά έπειτα πρέπει να μάθει για τις σχέσεις και τη σεξουαλικότητα, ένα μάθημα από τους Εραστές, σε μια περίοδο αργότερα.
    Η Μεγάλη Αρκάνα περιέχει πολλά επίπεδα και πρότυπα εμπειρίας. Αυτές οι κάρτες κρατούν όλα τα σχέδια της ανάπτυξης. Θα μπορούσαμε ακόμη και να πούμε ότι μια ολόκληρη διάρκεια ζωής είναι πραγματικά μόνο ένα επεισόδιο ανάπτυξης μέσα στο μεγαλύτερο μακρύ περιπετειώδες μυθιστόρημα της ανάπτυξης της ψυχής μας. Δεν παίζει ρόλο το σχέδιο της αυτο-ανακάλυψής μας, η μεγάλη Αρκάνα μας παρουσιάζει ότι η πληρότητα και η εκπλήρωση είναι το πεπρωμένο μας. Εάν κρατήσουμε αυτήν την υπόσχεση ως Πολικό Αστέρα μας, θα πραγματοποιήσουμε τελικά την αληθινή φύση μας και θα κερδίσουμε τον Κόσμο, την κάρτα 21.
    Η Μικρή Αρκάνα
    Ενώ η Μεγάλη Αρκάνα εκφράζει παγκόσμια θέματα, η Μικρή Αρκάνα φέρνει εκείνα τα θέματα σε πρακτικό χώρο για να επιδείξει πώς λειτουργούν σε καθημερινά γεγονότα. Οι κάρτες της Μικρής Αρκάνα αντιπροσωπεύουν τις ανησυχίες, τις δραστηριότητες και τις συγκινήσεις που αποτελούν τα δράματα της καθημερινότητας της ζωής μας. Υπάρχουν 56 κάρτες στη Μικρή Αρκάνα που διαιρούνται σε τέσσερις ενότητες (Χρώματα ή Αυλή): Ράβδοι (μπαστούνια), κούπες, ξίφη (σπαθιά) και πεντάλφες (καρώ), δηλαδή κάθε μια από αυτές τις ενότητες για μια ιδιαίτερη προσέγγιση στη ζωή.  
          Ράβδοι (μπαστούνια)
    Οι ράβδοι είναι η ενότητα της δημιουργικότητας, της δράσης και της μετακίνησης. Συνδέονται με τέτοιες ιδιότητες όπως τον ενθουσιασμό, την περιπέτεια, τη διακύβευση και την εμπιστοσύνη. Αυτή η ενότητα αντιστοιχεί στην αρσενική αρχή και συνδέεται με το Πύρινο Στοιχείο. Μια τρεμάμενη φλόγα είναι το τέλειο σύμβολο της δύναμης Ράβδων. Οι ροές αυτής της ενέργειας είναι εξωτερικές και παράγουν την εμπαθή συμμετοχή.  
          Κούπες
    Οι Κούπες είναι η ενότητα των συγκινήσεων και της πνευματικής εμπειρίας. Περιγράφουν τις εσωτερικές θέσεις, τα συναισθήματα και τα πρότυπα των διαπροσωπικών σχέσεων. Η ενέργεια αυτής της ενότητας ρέει προς το εσωτερικό. Οι Κούπες αντιστοιχούν στη θηλυκή αρχή και συνδέονται με το Υδάτινο Στοιχείο. Η δυνατότητα του ύδατος να ρέει και να γεμίζει τα διαστήματα, να στηρίζει και να απεικονίζει τις μεταβαλλόμενες διαθέσεις, κάνει την ενότητα αυτή, το ιδανικό σύμβολο.
          Ξίφη (Σπαθιά)
    Τα Ξίφη είναι η ενότητα της διάνοιας, της σκέψης και του λόγου. Αφορούν τη δικαιοσύνη, την αλήθεια και τις ηθικές αρχές. Τα Ξίφη συνδέονται με το Αέρινο Στοιχείο. Ένας ασυννέφιαστος ουρανός και ανοικτός είναι ένα σύμβολο της διανοητικής σαφήνειας που είναι η ιδανική εικόνα για τα Ξίφη. Αυτή η ενότητα συνδέεται επίσης με τις θέσεις που οδηγούν στη δυσαρμονία και τη στεναχώρια. Η διάνοιά μας είναι ένα πολύτιμο προτέρημα, αλλά ως συντελεστής του Εγώ, μπορεί να μας οδηγήσει σε παραστρατήματα εάν δεν είναι εμποτισμένη με τη φρόνηση του εσωτερικού οδηγού μας.
          Πεντάλφες (Καρώ)
    Οι Πεντάλφες είναι η ενότητα της πρακτικότητας, της ασφάλειας και των υλικών ανησυχιών. Συνδέονται με το Γήινο Στοιχείο και τις συγκεκριμένες απαιτήσεις με το θέμα. Στις Πεντάλφες, γιορτάζουμε την ομορφιά της φύσης, των αλληλεπιδράσεών μας με τα φυτά και τα ζώα και της φυσικής εμπειρίας στο σώμα μας. Οι Πεντάλφες αντιπροσωπεύουν επίσης την ευημερία και τον πλούτο όλων των ειδών. Μερικές φορές αυτή η ενότητα νομίσματα, ένα προφανές σύμβολο της ανταλλαγής των αγαθών και των υπηρεσιών στο φυσικό κόσμο.

  • Ταρω

    Ταρώ, δεν είναι μια απλή τράπουλα που λέει τη μοίρα.... Ίσως είναι αριστούργημα της ανθρώπινης επινόησης, ίσως είναι παλιό όσο κι οι πυραμίδες, ίσως είναι κληροδότημα της αρχαίας Ελληνικής Σοφίας.

nooriya blogger facebook pinterest