Άμπου Ριχάν Μπιρουνί

  • Αλκανούν Αλμασούντι

    Αποσπάσματα από το έργο του "Αλκανούν Αλμασούντι"

    Οι Αρχαίοι έδωσαν μεγάλη σημασία στην παρουσία της Σελήνης, είτε στη Γενέθλια αστρολογία, είτε στην Αστρολογία των Επιλογών, είτε στην Αστρομαγεία.
    Το Αλκανούν Αλμασούντι, είναι ουσιαστικά μια μεγάλη πηγή πληροφοριών σχετικά με την αστρονομία, γεωγραφία και εφαρμοσμένη μηχανική. Σε αυτό το βιβλίο, ο Μπιρουνί, έγραψε για τη λειτουργία και τις χρήσεις του αστρολάβου, διατύπωσε αστρονομικούς πίνακες και απέδειξε ότι η γη είναι στρογγυλή. Έδωσε με ακρίβεια την απόσταση μεταξύ Γης και Ηλίου, βρήκε την ακτίνα της γης και ανέπτυξε μια περίπλοκη μεθοδολογία για τις ανθρωπολογικές μελέτες. Διέκρινε σαφώς τη διαφορά μεταξύ της ιστορικής και της επιστημονικής μεθόδου. Εφάρμοσε πειραματικές επιστημονικές μεθόδους για τη μηχανική, για τον καθορισμό των βαρών σύμφωνα με τη θεωρία των ισορροπιών και του ζυγίσματος.

    Λέγει ο Μπιρούνι: «Μετά την συζήτηση μιας αυθεντικής μεθόδου των έξι βασικών προτάσεων του Πτολεμαίου σχετικά με την σφαιρικότητα των Ουρανών και της Γης και της μετέπειτα ορισμένης και κυρίας αλλά εξαιρετικά ασήμαντης, θέσης στο Σύμπαν και τη φύση της Ανατολικής και Δυτικής έννοιας για του Ουρανούς, ο Μπιρούνι προχωρά για να καθορίσει εκείνους τους φανταστικούς κύκλους όπως οι Πόλοι, ο Ισημερινός, τα Μήκη και Πλάτη, η Λοξότητα και τα ζώδια του Ζωδιακού κλπ που χρησιμοποιούνται από τους αστρονόμους ως τεχνικοί όροι στην επεξεργασία τους για τους Ουρανούς και την Γη και τα οποία πρέπει κάθε σπουδαστής να ξέρει πριν την είσοδο στο θέμα.»
    Και συνεχίζει στο τέταρτο κεφάλαιο της πρώτης Μάκαλα, σχετίζοντας την συζήτηση του Χρόνου όπως διαπραγματεύεται στην Αστρονομία και μετά προσδιορίζει την μέρα-νύχτα και τα διάφορα είδη της Σελήνης, τους Ηλιακούς μήνες και τα έτη. Προχωρά σε καθιστώντας μια λεπτομερή έκθεση των ημερολογίων των διαφορετικών λαών που ο ίδιος, γνώριζε. Δίνει πολλές και σημαντικές πληροφορίες για τα Ινδικά συστήματα, μετατρέποντας τις ημερομηνίες σε Χίτζρα (تاريخ الهجرة) (ισλαμικές ημερομηνίες), Ισδιγέρδη (تاريخ يزدجرد) περιόδου και Αλεξάνδρου περιόδου (تاريخ الاسكندر).
    Σύμφωνα με την έρευνά του, ο Ζωροάστρης ή Ζαρατούστρα ή Ζαραθούστρα ή Ζαρτόστ, έζησε 267 έτη πριν τον Αλέξανδρο τον 3ο, τον Μέγα Αλέξανδρο και 1218 έτη πριν τον τελευταίο Πέρση Αυτοκράτορα Ισδιγέρδη τον 3ο.
    Ο Ισδιγέρδης ο 3ος ήταν εγγονός του Χοσρόη Β, γιος του Σχαριάδη και της Μίριαμ, κόρης του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Μαυρικίου. Βασίλεψε από 16-6-632 ως το 651. Το έτος 651 φονεύθηκε από στρατηγό του.

    Ομοίως, επισημαίνει ότι η γνωστή εποχή μετά τον Αλέξανδρο, ξεκίνησε από το δέκατο έτος του θανάτου του. Και η πιο σημαντική περίοδος είναι η Σακακάλα προηγείται 587 έτη. Κάποιοι την ονομάζουν Γκαπτακάλα και πάνω της βασίζεται η αστρονομική διατριβή Χανταχαντιάκα. Επισημαίνει πως η αρχή της Μουσουλμανικής Εποχής της Εγίρα, αντιστοιχεί με την 1η Ραμαντάν του προ-Ισλαμικού ημερολογίου. Το Ισλαμικό ημερολόγιο ξεκίνησε στις 15 Ταμούζ (Ιούλιος) το 622 μΧ Ιουλιανό ημερολόγιο, ημέρα Πέμπτη, το απόγευμα. Αυτή η ημερομηνία αντιστοιχεί με την 1η Μουχάραμ 01 Χίτζρα. Στις 14 Ιουλίου 622 μΧ Ιουλιανό, έγινε μερική έκλειψη Ηλίου, στις 23ο Καρκίνου, άρα η έναρξη της νέας εποχής, ξεκίνησε με τη Νέα Σελήνη του Ιουλίου, στην Έκλειψη Ηλίου. Ο Μπιρούνι υπολόγισε πως η απόσταση σε χρονικό διάστημα που παρήλθε, είναι ακριβώς 3472 μέρες μεταξύ Ισδιγέρδη και Χίτζρα. Η αρχή της περιόδου Ισδιγέρδη είναι 16 Ιουνίου 632, από 365 μέρες και κάθε τέσσερα έτη 366 μέρες. Μας πληροφορεί ότι οι αρχαίοι Άραβες είχαν μάθει το σύστημα της παρεμβολής από τους Εβραίους της Χερσονήσου της Αραβίας, περίπου 200 έτη πριν την μετανάστευση του Μωχάμεντ (ειρήνη σ' αυτóν) στη Μεδίνα και το προσκύνημα στη Μέκκα. Στο έτος της μετανάστευσης, το προσκύνημα ήταν στον μήνα Σααμπάν (8ος μήνας). Ακόμα, είναι αξιοσημείωτο πως τοποθετεί τον θάνατο του Μωχάμεντ (ειρήνη σ' αυτóν), στις 8 του μήνα Ραμπία Αλάουαλ και όχι στις 12 του μήνα, ως πολλοί θεωρούν. Υπολόγισε πως εννέα έτη, έντεκα μήνες και είκοσι μέρες παρήλθαν από την ημερομηνία της μετανάστευσης. Έτσι, με πολύ βέβαιο και καθοριστικό τρόπο, δίνει πληθώρα πληροφοριών για όλα τα ημερολόγια και μήνες της παλιάς και νέας εποχής. Στη σελίδα 127, παραθέτει μια βασική συσχέτιση ημερομηνιών
    الثاني من آذار, سنة الف و ثلاث مائة و تسع للاسكندر
    التاسع و العشرين من صفر سنة ثمانية (و ثمانين) و ثلاث مائة للهجرة
    السادس عشر من اسفندارماه سنة ست و ستين و ثلاث مائة ليزدحرد
    2 Άδαρ (Μαρτίου), έτους 1309 Αλεξάνδρου
    29 Σάφαρ, έτους 388 Χίτζρα
    16 Ισφαντάρμουντχ, έτους 366 Ισδιγέρδη

    Οι Περσικοί μήνες κατά Μπιρουνί

    Φαρουρντίν μαχ (Μάρτιος) = فروردين ماه
    Ουρντιμπιχίστ μαχ (Απρίλιος) = اردبهشت ماه
    Χουρντάδ μαχ (Μάϊος) = خرداذ ماه
    Τιρ μαχ (Ιούνιος) = تير ماه
    Μουρντάδ μαχ (Ιούλιος) = مرداذ ماه
    Σαχριουάρ μαχ (Αύγουστος) = شهريور ماه
    Μιχρ μαχ (Σεπτέμβριος) = مهر ماه
    Άμπαν μαχ (Οκτώβριος) = آبان ماه
    Άδαρ μαχ (Νοέμβριος) = آذر ماه
    Ντάι μαχ (Δεκέμβριος) = دى ماه
    Μπαχμάν μαχ (Ιανουάριος) = بهمن ماه
    Ισφαντάρμουντχ μαχ (Φεβρουάριος) = اسفندرمذ ماه

    Ο Μπιρουνί και επεκτείνει αυτά που μελέτησε από την Αλμαγέστη, του Κλαύδιου Πτολεμαίου, και όχι μόνον.

     Για την ανατολική κίνηση των Απλανών Αστέρων, διατηρεί όλες εκείνες τις μετακινήσεις των Αστέρων προς ανατολικά, πάνω σε έναν κεντρικό άξονα και παράλληλα στον Ζωδιακό.
    Η φύση και η έκταση αυτής της περιστροφής διαπιστώθηκε με εκτεινόμενες παρατηρήσεις για μεγάλες περιόδους και ο Αλ Μπιρούνι είχε εξετάσει το θέμα συσχετίζοτνας τις δικές του περιορισμένες παρατηρήσεις με αυτές από τον κατάλογο των Αστέρων του Κλαύδιου Πτολεμαίου. Σαν δείκτη πήρε το έτος 400 Ισδιγέρδη, που αντιστοιχούσε στην επιστροφή του Σουλτάνου Μαχμούντ, εξ αιτίας του θανάτου του πατέρα του Σουλτάνου Μασούντ (سلطان مسعود), στην Γκαζνί (غزنوی), στο σημερινό Αφγανιστάν με συντεταγμένες 33°33′00″Βόρεια 68°25′00″Ανατολικά, η αρχαία πόλη του Πτολεμαίου "Κούαζνα", στην περσική επικράτεια.
    Ο σουλτάνος Μαχμούντ (محمود) έζησε από 2 Νοεμβρίου 971 ως 30 Απριλίου 1030, όταν ο Αλ Μπιρούνι ολοκλήρωσε το έργο του «Κιτάμπ αλΧίντι», για την Ινδία. Ανέλαβε ο γιος του Μασούντ, που τίμησε πολύ τον πατέρα του. Ο Μασούντ πέθανε το 1050, στην Γκαζνί.
    Αυτός ο θάνατος, έγινε το έτος 422 Χίτζρα. Αυτό το έτος ο Αλ Μπιρούνι βρήκε πως οι Αστέρες είχαν μετακινηθεί περίπου 13 μοίρες, συγκρίνοντας τις θέσεις με αυτές του Κλαύδιου Πτολεμαίου. Υιοθέτησε τα μεγέθη του Άμπου αλΧουσεΐν Άμπντου Αραχμάν (عبد الرحمن بن عمر الصوفي) του αποκαλούμενου Αζόφι (Ιράν, από 903 μΧ ως 986 μΧ) από το έργο του «Κιτάμπ Σούρα Αλκαουάκιμπ» (كتاب صورالكواكب) που γράφτηκε περίπου το 964 μΧ.
    Λέγει, «κάθε έθνος έχει δώσει διαφορετικά ονόματα στους αστέρες στην δική τους γλώσσα και έχει αποδώσει φανταστικές εικόνες στα συμπλέγματά τους και όμοια απένειμε μερικές παραδόσεις και ιστορίες που ταίριαζαν στα αρχικά στάδια του πολιτισμού».
    Οι Άραβες, για παράδειγμα, είχαν το δικό τους σύστημα ονοματολογίας, αλλά ο Μπιρούνι προτίμησε το Ελληνικό σύστημα με τις 48 εικόνες και τους 12 αστερισμούς που ήταν διευθετημένοι σε μια ζώνη, σημειώνοντας την ίδια ώρα ότι αυτές οι ομοιότητες είναι σπανίως αρκετά ορθές για να περιλάβει όλους τους Αστέρες και έτσι άφησε εκτός της περιοχής τους, ένα αριθμό από αυτούς.
    Ο Πτολεμαίος είχε υπολογίσει πως η σφαίρα των Αστέρων κινείται σε 100 έτη, μία μοίρα στο σύνολο των 360 μοιρών. Όλοι οι προηγούμενοι μουσουλμάνοι αστρονόμοι, εκτός από τον Ιμπν Γιούνους (ابن يونس), συμφωνούσαν πως μόνο 66 έτη χρειάζονται για την ολοκλήρωση μιας μοίρας.
    Στο έργο του "Κιτάμπ Αλ-Ταφχίμ λιαουίλ Σάνατου α-Τανζίμ", βασίζεται στον Βαττάνι και δηλώνει πως οι Αστέρες, καθώς επίσης και το Απόγειο των Πλανητών, κινούται στην αναλογία των 66 ετών για μια μόνο μοίρα και 23.760 έτη για ολόκληρη την Ζώνη. Οι αρχαίοι την είχαν σε 36.000 έτη. Ο Μπιρούνι και ο Ιμπν Γιούνους υπολόγισαν πως χρειάζονται περισσότερα από 70 έτη για την ολοκλήρωση της περιστροφής. Διέφεραν μόνο στο επιπλέον κλάσμα, ¼, σύμφωνα με τον Ιμπν Γιούνους και 1/3 σύμφωνα με τον Μπιρούνι. Αυτό συμφωνεί πλήρως με τις σημερινές μελέτες που θέλουν να είναι περίπου 72 έτη μια μόνο μοίρα και 25.867 έτη για τον πλήρη κύκλο.
    Όλοι οι προγενέστεροι ηγετικοί αστρονόμοι, όπως ο Νασίρ Α-Ντιν Τούσι (نصیر الدین طوسی), ο Κότομπ Α-Ντίν Καζρούνι Σιράζι (قطب‌الدین کازرونی شیرازی) και ο Αλούγ Μπίτζ (ألوغ ‌بیگ) ή Αλούκ Μπίκ (ألوك بيك) τον υπολόγισαν για 70 έτη.
    Έτσι το αποτέλεσμα του Μπιρούνι είναι κοντά σαν προσέγγιση με τους σύγχρονους υπολογισμούς, καλύτερο από αυτό του Ιμπν Γιούνους, που προηγήθηκε του ιδίου αρκετά έτη.
    Το αντικείμενο της μελέτης αυτής του Μπιρούνι, δεν ήταν μια απλή αντιγραφή ενός καταλόγου προκατόχου του. Για αυτήν την μελέτη, πήρε τον κατάλογο του Πτολεμαίου σαν βάση του και εργάστηκε για τα δικά του συμπεράσματα. Με δικούς του υπολογισμούς, έδωσε την αξία της μετάπτωσης των Αστέρων στην εποχή του.
    Αναμφίβολα, το έργο κρίνεται με τεράστια αξία.


    Παραπήγματα

     Άνουα (الأنواء), πληθυντικός της λέξης Νάου (النوء) που σημαίνει ένας Αστέρας. "أسماء النجوم" أو "منازل القمر" أو "الأنواء"
    Τα Άνουα (παραπήγματα) προορίζονται για τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα όπως οι βροχές, οι άνεμοι, η ζέση, το κρύο, η υγρασία κλπ, τα οποία εικάζονται σαν αντικείμενα της επιρροής των Αστέρων. Λέγοντας Νάου, αρχικά εννοούσαν τις βροχές.
    Η τέχνη της αναγνώρισης των Άνουα διαμορφώνει μία ειδική επιστήμη, στην αραβική κοινότητα. Είναι στενά συνδεδεμένη με τις Μονές της Σελήνης και για αυτό συχνά, λέγοντας Άσμα ανάτζουμ ή μανάζιλ αλκάμαρ ή αλάνουα, δηλώνουν τις 28 Μονές της Σελήνης.
    Οι Ινδοί έχουν το δικό τους σύστημα σύνδεσης των Σεληνιακών Μονών με το αστρολογικό σύστημα. Οι μουσουλμάνοι που κληρονόμησαν και τα δύο συστήματα, το περσικό και το ινδικό, τα ένωσαν και συνέταξαν ένα ετήσιο ημερολόγιο πρόβλεψης, μετεωρολογίας, γεωργίας και θεραπευτικής-υγιεινής για ποικίλες περιόδους.
    Αυτή η πληροφόρηση που βασίστηκε σε μακροχρόνιες παρατηρήσεις γενικής εμπειρίας, κληρονομήθηκε από τους αρχαίους χρόνους και ερευνήθηκε αυστηρά επιστημονικά από τον Μπιρούνι, από τόπο σε τόπο. Οι τέσσερις εποχές οι φυσικές καταστάσεις που παραχθήκαν από τους προηγούμενους, είναι πραγματικά, το αποτέλεσμα της σχετικής θέσης του Ήλιου στον ορίζοντα. Όλες αυτές οι προβλέψεις ήταν μιας αβέβαιης φύσης.
    Για παράδειγμα, ο χειμώνας αρχίζει σε διάφορες χρόνους σε διάφορα μέρη. Ο Μπιρούνι επισημαίνει ότι το συνολικό σύστημα αντανακλά την αναλογία των αποτελεσμάτων της ανατολής του Ήλιου στην κίνησή του στον Ζωδιακό. Για τις επισημασίες, μπορούμε να πάρομε σημαντικές πληροφορίες από τα Ελληνικά κείμενα.
    Στον τρίτο τόμο του Αλκανούν Αλμασούντι, στη Μάκαλα 9η, κεφάλαιο 9ο αναφέρεται στις Άνουα και τα δόγματα των Αράβων (σελίδα 1146) Οι Άραβες θεωρούν πως κατά τη διάρκεια του έτους ανατέλλουν οι Αστέρες, χαρακτηρίζοντας τις τέσσερις εποχές. Κάθε Μονή διαρκεί 13 μέρες, εκτός της Τζίμπχα που διαρκεί 14 μέρες.
    Είναι κάπως περίπλοκο το σύστημα των ανατολών, κατά τον Μπιρούνι, καθότι έχει υπολογίσει την Μετάπτωση στο μήκος τους. Όταν ανατέλλει μία Μονή, η δέκατη πέμπτη (απέναντί της) δύει, η όγδοη είναι στο Υπόγειο και η εικοστή πρώτη στο Μεσουράνημα.
    Ο Μπιρούνι δίνει τις Άνουα, αρχίζοντας από τον Σαρατέιν, για το έτος 1330 Αλεξανδρινό, καθορίζοντας πως η ανατολή του είναι στις 22 Νισάν (22 Απριλίου 1019 μΧ Ιουλιανό). Λέγει ακόμα, πως κάθε 66 έτη έχει συμπληρώσει μια ολόκληρη μοίρα. Λαμβάνοντας τις θέσεις των Αστέρων από την Αλμαγέστη του Κλαύδιου Πτολεμαίου, που τελείωσε περίπου το 142 ή 146 πΧ και μετρώντας τη θέση του Σαρατέιν στην εποχή του, διαπίστωσε πως ο Αστέρας είχε κινηθεί 13 μοίρες.
    Συνοπτικά, ο πίνακας είναι:
    1 Σαρατέιν شرطين
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Νισάν 10.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Νισάν 22.
    2 Μπουτέιν بطين
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Νισάν 23.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άγιαρ 5.
    3 Θουράγια ثريا
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άγιαρ 6.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άγιαρ 18.
    4 Νταμπαράν دبران
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άγιαρ 19.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άγιαρ 31 .
    5 Χάκα هقعة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Χαζιράν 1.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Χαζιράν 13.
    6 Χάνα هنعة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Χαζιράν 14.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Χαζιράν 26.
    7 Διρά ذراع
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Χαζιράν 27.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Ταμούζ 9.
    8 Νάθρα نثرة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Ταμούζ 10.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Ταμούζ 22.
    9 Τάρφα طرفة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Ταμούζ 23.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άμπ 5.
    10 Τζίμπχα جبهة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άμπ 5.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άμπ 17.
    11 Ζούμπρα زبرة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άμπ 19.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άμπ 31.
    12 Σάρφα صرفة .
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αϊούλ 1.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αϊούλ 13.
    13 Άουα عواء
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αϊούλ 14.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αϊούλ 26.
    14 Σιμάκ سماك
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αϊούλ 27.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αλάουαλ 9.
    15 Γάφρ غفر
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αλάουαλ 10.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αλάουαλ 22.
    16 Ζουμπάνα زبابا
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αλάουαλ 23.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν Αθάνι 5.
    17 Ικλίλ إكليل
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αθάνι 5.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αθάνι 17.
    18 Κάλμπ قلب
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αθάνι 18.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αθάνι 30.
    19 Σάουλα شولة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αλάουαλ 1.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αλάουαλ 13.
    20 Νααΐμ نعايم
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αλάουαλ 14.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αλάουαλ 26.
    21 Μπαλντά بلدة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αλάουαλ 24.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αθάνι 8.
    22 Σάντ Δάμπιχ سعد الذابح
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αθάνι 9.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αθάνι 21.
    23 Σαντ Μπούλα سعد بلع
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αθάνι 22.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Σουμπάτ 3.
    24 Σαντ α-σουούντ السعود سعد
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Σουμπάτ 4.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Σουμπάτ 16.
    25 Σάντ Αλαχμπίγια سعد الاخبية
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Σουμπάτ 17.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αδάρ 1.
    26 Φάργ Αλμουκάντιμ فرع المقدم
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αδάρ 2.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αδάρ 14.
    27 Φάργ Αλμουχίρ فرع الموخر
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αδάρ 15.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αδάρ 27.
    28 Ράσα رشا
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αδάρ 28.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Νισάν 11.


    Μονές της Σελήνης σύμφωνα με τους Ινδούς

     Οι Ινδοί θεωρούν 27 Μονές της Σελήνης, σε αντίθεση με τους Άραβες που θεωρούν 28 Μονές. Στη σελίδα 1145 αναφέρεται στις Ινδικές Μονές της Σελήνης. Τον πίνακα αυτόν αναφέρει και στο έργο του «φι ταχακάκι μα λιλχίντι μιν μακάλα μακμπάλα φι αλίκλ άου μαζδάλα», το φημισμένο «Ινδία του Μπιρούνι», στη σελίδα 414.

    Κάθε Σεληνιακή Μονή έχει Αστέρες από Αστερισμούς, που έχουν μήκος, πλάτος και μέγεθος. Αυτός είναι ο πίνακας των Αστέρων των Μονών στο Δόγμα των Αράβων (σελίδα1141).

    1 Σαρατέιν شرطين έχει 2 Αστέρες (ο Μπιρούνι στο κείμενο τους ονομάζει Πλανήτες) που είναι: 1 και 2 Κριού μαζί με έναν μικρό που είναι 5 Κριού.
    2 Μπουτέιν بطين έχει 3 Αστέρες που είναι: 7 και 8 και 11 από την εικόνα του Κριού.
    3 Θουράγια ثريا έχει 6 Αστέρες που είναι: 29 και ότι ως το τέλος των Αστέρων του Ταύρου.
    4 Νταμπαράν دبران έχει 1 Αστέρα που είναι: 14 από την εικόνα του Ταύρου
    5 Χάκα هقعة έχει 3 Αστέρες που είναι: 1, 2 και 3 από την εικόνα του Ωρίωνα.
    6 Χάνα هنعة έχει 3 Αστέρες που είναι: 16, 17 και 18 από την εικόνα των Διδύμων, στα πόδια τους.
    7 Διρά ذراع έχει 2 Αστέρες που είναι: 1 και 2 από την εικόνα των Διδύμων.
    8 Νάθρα نثرة έχει 1, 4 και 5 από την εικόνα του Καρκίνου, γύρω από την Φάτνη.
    9 Τάρφα طرفة έχει 2 Αστέρες που είναι: 2 από τα εξωτερικά της εικόνας του Καρκίνου μαζί με τον 2 από τον Λέοντα.
    10 Τζίμπχα جبهة έχει 4 Αστέρες που είναι: 5, 6, 7 και 8 από την εικόνα του Λέοντα.
    11 Ζούμπρα زبرةέχει 2 Αστέρες που είναι: 20 και 22 του Λέοντα
    12 Σάρφα صرفة έχει 1 Αστέρα που είναι: 27 από τον Λέοντα.
    13 Άουα عواء έχει 5 Αστέρες που είναι: 5, 6, 7, 10 και 13 από την εικόνα της Παρθένου.
    14 Σιμάκ سماك έχει 1 Αστέρα που είναι: 14 από την εικόνα της Παρθένου.
    15 Γάφρ غفر έχει 2 Αστέρες που είναι: 22 και 23 από την Παρθένο.
    16 Ζουμπάνα زبابا έχει 2 Αστέρες που είναι: 1 και 3 από τον Ζυγό.
    17 Ικλίλ إكليل έχει 3 Αστέρες που είναι: 1, 2 και 3 από τον Σκορπιό.
    18 Κάλμπ قلب έχει 1 Αστέρα που είναι: 8 από την εικόνα του Σκορπιού.
    19 Σάουλα شولة έχει 2 Αστέρες που είναι: 20 και 21 από τον Σκορπιό.
    20 Νααΐμ نعايم έχει 8 Αστέρες που είναι: 1, 2, 3, 6, 8, 21, 22 και 25 από τον Τοξότη.
    21 Μπαλντά بلدة κανένας Αστέρας. Σημείο ελεύθερο από Αστέρες. Προφυλάσσει τους Αστέρες του Τοξότη.
    22 Δάμπιχ سعد ذابح έχει 3 Αστέρες που είναι: 1, 2 και 3 από τον Αιγόκερω.
    23 Σαντ Μπούλα سعد بلع έχει 3 Αστέρες που είναι: 6, 7 και 8 από τον Αιγόκερω.
    24 Σαντ Σουούντ السعود سعد έχει 3 Αστέρες που είναι: 29 από τον Αιγόκερω, 4 και 5 από τον Υδροχόο.
    25 Σάντ Αλαχμπίγια سعد الاخبية έχει 4 Αστέρες που είναι: 9, 10, 11 και 12 από τον Υδροχόο.
    26 Φάργ Αλμουκάντιμ فرغ المقدم έχει 2 Αστέρες που είναι: 3 και 4 από τον Πήγασο.
    27 Φάργ Αλμουχίρ فرغ الموخر έχει 2 Αστέρες που είναι: 1 και 2 από τον Πήγασο.
    28 Ράσα رشا έχει 1 Αστέρα που είναι: 12 από την Ανδρομέδα.

     


    Κλήροι Ευαισθησίας, Κλήρος Τύχης

     Ορίζει ο Μπιρουνί, πως ο Κλήρος της Τύχης είναι ένα σημείο του Ζωδιακού, η απόσταση που είναι από τη μοίρα του Ωροσκόπου στην κατεύθυνση της διαδοχής των ζωδίων είναι ίση με την απόσταση της Σελήνης από τον Ήλιο στην αντίθετη κατεύθυνση. Ή η απόσταση από τον Ήλιο από τον Ωροσκόπο είναι ίση με την απόσταση της Σελήνης από τον Κλήρο της Τύχης στην ίδια κατεύθυνση.
    Η μέθοδος του προσδιορισμού του, είναι να βρεθεί το μέρος του Ήλιου (σημείο πρώτο), μετά αυτό της Σελήνης (σημείο δεύτερο), του Ωροσκόπου (σημείο τρίτο). Μετά αφαιρείται το πρώτο σημείο από το δεύτερο σημείο αρχίζοντας με τα ζώδια. Αν το πρώτο σημείο είναι μεγαλύτερο από το δεύτερο σημείο, τότε προσθέτομε δώδεκα ζώδια στο δεύτερο σημείο και αφαιρούμε. Μετά, τα υπολογίζομε σε μοίρες και αφαιρούμε, όπως πριν. Όταν τελειώσομε με τις μοίρες, προχωρούμε με τα λεπτά, το αποτέλεσμα είναι η απόσταση από τη Σελήνη προς τον Ήλιο. Μετά πρόσθεσε το τρίτο σημείο με ζώδια, μοίρες και λεπτά. Βλέπομε το αποτέλεσμα. Αν τα λεπτά είναι περισσότερα από 59, τότε μεταφέρομε μία μοίρα στις μοίρες. Αν αυτές είναι περισσότερες από 29, τότε μεταφέρομε ένα ζώδιο και αν τα ζώδια είναι περισσότερα από 11, τότε αφαιρούμε 12. Το αποτέλεσμα είναι ο Κλήρος της Τύχης.

     Ο Κλήρος της Τύχης σε ημερήσια μέρα δείχνεται στην εικόνα. Είναι η απόσταση του Ήλιου από τη Σελήνη, σύμφωνα με την ακολουθία των ζωδίων μετρούμενη από τον Ωροσκόπο στην ίδια κατεύθυνση. Στη νυχτερινή γέννηση είναι η απόσταση από τη Σελήνη στον Ήλιος σύμφωνα με την ακολουθία και μετρούμενη από τον Ωροσκόπο στην ίδια κατεύθυνση. Ο Κλήρος του Δαίμονα στην ημερήσια, είναι η απόσταση του Ηλίου από τη Σελήνη, σύμφωνα με την ακολουθία των ζωδίων και μετρούμενη από τον Ωροσκόπο στην αντίθετη κατεύθυνση. Σε νυχτερινή είναι η απόσταση της Σελήνης από τον Ήλιο σύμφωνα με την ακολουθία των ζωδίων και μετρούμενη από τον Ωροσκόπο σε αντίθετη κατεύθυνση. Οι δύο εσωτερικές γραμμές παραπέμπουν στον Κλήρο της Τύχης. Οι δύο εξωτερικές γραμμές στον Κλήρο του Δαίμονα. Ας δούμε ένα παράδειγμα: Ο Ωροσκόπος είναι στις 8:20 Παρθένου, ο Ήλιος στις 27:44 Καρκίνου και η Σελήνη στις 15:25 του Ταύρου. Αυτά τοποθετούνται σε τρεις γραμμές,

     

                    Ήλιος       Σελήνη        Ωροσκόπος         
                  Σημείο 1    Σημείο 2      Σημείο 3
    Ζώδια       03             01                   05
    Μοίρες      27            15                   08
    Λεπτά        44            25                   20
    Ο αριθμός του ζωδίου του Ήλιου είναι μεγαλύτερος από της Σελήνης, πρέπει να προσθέσομε 12, και έτσι η Σελήνη γίνεται 13, από τον οποίο πρέπει να αφαιρέσομε το 3 του Ηλίου, αφήνοντας 10. Οι μοίρες του Ήλιου είναι επίσης μεγαλύτερες από αυτές της Σελήνης, ως εκ τούτου, πρέπει να αφαιρέσομε 1 από τα ζώδια, αφήνοντας 9 και 30 να προστεθεί στις μοίρες, κάνοντας 45, από τις οποίες 27 αφαιρούνται με υπόλοιπο 18. Όμοια με τα λεπτά, 1 μοίρα πρέπει να μεταφερθεί σε αυτά, αφήνοντας 17 από τις 18 μοίρες και 60 λεπτά προστιθέμενα κάνουν σύνολο 85 από τα οποία αφαιρούμε 44, αφήνοντας 41. Το αποτέλεσμα της αφαίρεσης του σημείου του Ήλιου από της Σελήνης, είναι ως τούτου 9 ζώδια, 17 μοίρες και 41 λεπτά. Πρέπει να προστεθεί στο σημείο του Ωροσκόπου, δίνοντας 14 ζώδια 25 μοίρες και 61 λεπτά. Πρέπει να αφαιρέσομε 60 και να μεταφέρομε 1 μοίρα στις μοίρες, που γίνονται 26. Και από το σύνολο των ζωδίων αφαιρούμε 12 (γιατί τόσα είναι τα ζώδια), αφήνοντας υπόλοιπο 2. Έτσι, το αποτέλεσμα του Κλήρου της Τύχης είναι 2 ζώδια, 26 μοίρες και 1 λεπτό. Δηλαδή, 26:01 Διδύμων.
    Αυτή η μέθοδος έχει υπολογιστεί από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο που ποτέ δεν μετάβαλλε. Όμως άλλοι προχώρησαν με αυτήν τη μέθοδο για τις ημερήσιες γεννήσεις, ενώ για τις νυχτερινές έβαλαν την Σελήνη στο πρώτο σημείο, τον Ήλιο στο δεύτερο σημείο και τον Ωροσκόπο στο τρίτο σημείο. Υπάρχουν επτά κλήροι παγκόσμιοι: της Τύχης, του Έρωτα, της Νεμέσεως, της Τόλμης, του Δαίμονος, της Ανάγκης, της Νίκης, της Ανδρείας
    Υπολογιστικό Κλήρων Ευαισθησίας και για τους Κλήρους Ευαισθησίας.

     

  • απόσπασμα από το έργο

    Παραπήγματα
    Τα Άνουα (παραπήγματα) προορίζονται για τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα όπως οι βροχές, οι άνεμοι, η ζέση, το κρύο, η υγρασία κλπ, τα οποία εικάζονται σαν αντικείμενα της επιρροής των Αστέρων. Λέγοντας Νάου, αρχικά εννοούσαν τις βροχές.
    Η τέχνη της αναγνώρισης των Άνουα διαμορφώνει μία ειδική επιστήμη, στην αραβική κοινότητα. Είναι στενά συνδεδεμένη με τις Μονές της Σελήνης και για αυτό συχνά, λέγοντας Άσμα ανάτζουμ ή μανάζιλ αλκάμαρ ή αλάνουα, δηλώνουν τις 28 Μονές της Σελήνης. Οι Ινδοί έχουν το δικό τους σύστημα σύνδεσης των Σεληνιακών Μονών με το αστρολογικό σύστημα. Οι μουσουλμάνοι που κληρονόμησαν και τα δύο συστήματα, το περσικό και το ινδικό, τα ένωσαν και συνέταξαν ένα ετήσιο ημερολόγιο πρόβλεψης, μετεωρολογίας, γεωργίας και θεραπευτικής-υγιεινής για ποικίλες περιόδους. Αυτή η πληροφόρηση που βασίστηκε σε μακροχρόνιες παρατηρήσεις γενικής εμπειρίας, κληρονομήθηκε από τους αρχαίους χρόνους και ερευνήθηκε αυστηρά επιστημονικά από τον Μπιρούνι, από τόπο σε τόπο. Οι τέσσερις εποχές οι φυσικές καταστάσεις που παραχθήκαν από τους προηγούμενους, είναι πραγματικά, το αποτέλεσμα της σχετικής θέσης του Ήλιου στον ορίζοντα. Όλες αυτές οι προβλέψεις ήταν μιας αβέβαιης φύσης.
    Για παράδειγμα, ο χειμώνας αρχίζει σε διάφορες χρόνους σε διάφορα μέρη. Ο Μπιρούνι επισημαίνει ότι το συνολικό σύστημα αντανακλά την αναλογία των αποτελεσμάτων της ανατολής του Ήλιου στην κίνησή του στον Ζωδιακό.
    Για τις επισημασίες, μπορούμε να πάρομε σημαντικές πληροφορίες από τα Ελληνικά κείμενα.

    Άνουα (الأنواء), πληθυντικός της λέξης Νάου (النوء) που σημαίνει ένας Αστέρας.
    Στον τρίτο τόμο του Αλκανούν Αλμασούντι, στη Μάκαλα 9η, κεφάλαιο 9ο αναφέρεται στις Άνουα και τα δόγματα των Αράβων (σελίδα 1146) Οι Άραβες θεωρούν πως κατά τη διάρκεια του έτους ανατέλλουν οι Αστέρες, χαρακτηρίζοντας τις τέσσερις εποχές. Κάθε Μονή διαρκεί 13 μέρες, εκτός της Τζίμπχα που διαρκεί 14 μέρες. Είναι κάπως περίπλοκο το σύστημα των ανατολών, κατά τον Μπιρούνι, καθότι έχει υπολογίσει την Μετάπτωση στο μήκος τους. Όταν ανατέλλει μία Μονή, η δέκατη πέμπτη (απέναντί της) δύει, η όγδοη είναι στο Υπόγειο και η εικοστή πρώτη στο Μεσουράνημα.
    Ο Μπιρούνι δίνει τις Άνουα, αρχίζοντας από τον Σαρατέιν, για το έτος 1330 Αλεξανδρινό, καθορίζοντας πως η ανατολή του είναι στις 22 Νισάν (22 Απριλίου 1019 μΧ Ιουλιανό). Λέγει ακόμα, πως κάθε 66 έτη έχει συμπληρώσει μια ολόκληρη μοίρα. Λαμβάνοντας τις θέσεις των Αστέρων από την Αλμαγέστη του Κλαύδιου Πτολεμαίου, που τελείωσε περίπου το 142 ή 146 πΧ και μετρώντας τη θέση του Σαρατέιν στην εποχή του, διαπίστωσε πως ο Αστέρας είχε κινηθεί 13 μοίρες. Συνοπτικά, ο πίνακας είναι:

    1 Σαρατέιν شرطين
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Νισάν 10.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Νισάν 22.
    2 Μπουτέιν بطين
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Νισάν 23.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άγιαρ 5.
    3 Θουράγια ثريا
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άγιαρ 6.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άγιαρ 18.
    4 Νταμπαράν دبران
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άγιαρ 19.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άγιαρ 31 .
    5 Χάκα هقعة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Χαζιράν 1.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Χαζιράν 13.
    6 Χάνα هنعة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Χαζιράν 14.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Χαζιράν 26.
    7 Διρά ذراع
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Χαζιράν 27.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Ταμούζ 9.
    8 Νάθρα نثرة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Ταμούζ 10.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Ταμούζ 22.
    9 Τάρφα طرفة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Ταμούζ 23.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άμπ 5.
    10 Τζίμπχα جبهة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άμπ 5.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άμπ 17.
    11 Ζούμπρα زبرة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Άμπ 19.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Άμπ 31.
    12 Σάρφα صرفة .
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αϊούλ 1.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αϊούλ 13.
    13 Άουα عواء
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αϊούλ 14.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αϊούλ 26.
    14 Σιμάκ سماك
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αϊούλ 27.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αλάουαλ 9.
    15 Γάφρ غفر
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αλάουαλ 10.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αλάουαλ 22.
    16 Ζουμπάνα زبابا
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αλάουαλ 23.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν Αθάνι 5.
    17 Ικλίλ إكليل
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αθάνι 5.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αθάνι 17.
    18 Κάλμπ قلب
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Τασρίν αθάνι 18.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Τασρίν αθάνι 30.
    19 Σάουλα شولة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αλάουαλ 1.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αλάουαλ 13.
    20 Νααΐμ نعايم
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αλάουαλ 14.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αλάουαλ 26.
    21 Μπαλντά بلدة
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αλάουαλ 24.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αθάνι 8.
    22 Σάντ Δάμπιχ سعد الذابح
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αθάνι 9.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Κανούν αθάνι 21.
    23 Σαντ Μπούλα سعد بلع
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Κανούν αθάνι 22.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Σουμπάτ 3.
    24 Σαντ α-σουούντ السعود سعد
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Σουμπάτ 4.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Σουμπάτ 16.
    25 Σάντ Αλαχμπίγια سعد الاخبية
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Σουμπάτ 17.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αδάρ 1.
    26 Φάργ Αλμουκάντιμ فرع المقدم
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αδάρ 2.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αδάρ 14.
    27 Φάργ Αλμουχίρ فرع الموخر
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αδάρ 15.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Αδάρ 27.
    28 Ράσα رشا
    Περίοδος Πτολεμαίου: Ανατέλλει τον Συριανό μήνα Αδάρ 28.
    Περίοδος Μπιρούνι: Ανατέλλει για το έτος 1330 Αλεξάνδρου περίοδος Νισάν 11...

    Ο Πτολεμαίος τελείωσε την Αλμαγέστη («Μαθηματικὴ Σύνταξις») ανάμεσα στα έτη 142 ως 146 μΧ. Άρα τα έτη που μεσολάβησαν μέχρι το Αλκανούν Αλμασούντι, είναι 875. Οι υπολογισμοί μου μπορεί να χάνουν ένα με δύο χρόνια. Δεν παίζει σημαντικό ρόλο αυτό. Κατ’ επέκταση, στα τόσα χρόνια, οι θέσεις των Αστέρων, με ενδεικτική τιμή του Σαρατέιν, είναι 43601 δεύτερα λεπτά της μοίρας. Τις θέσεις στα έτη μπορείς να βρεις σε ένα καλό πρόγραμμα αστρολογίας.

    Οι κοπτικοί μήνες είναι στο Γρηγοριανό ημερολόγιο:
    1 Τουτ توت. 11 Σεπτέμβριος
    2 Μπάμπαχ بابه . 11 Οκτώβριος
    3 Χατούρهاتور 10 Νοέμβριος
    4 Κιγάχκكيهك . 10 Δεκέμβριος
    5 Τουμπάχطوبه . 9 Ιανουάριος
    6 Αμσίρأمشير . 8 Φεβρουάριος
    7 Μπαραμχάτبرمهات . 10 Μάρτιος
    8 Μπαραμουντάχبرموده . 9 Απρίλιος
    9 Μπασάνςبشنس . 9 Μάιος
    10 Μπαουνάχباؤونه . 8 Ιούνιος
    11 Αμπίμπأبيب . 8 Ιούλιος
    12 Μίσραمسرى . 7 Αύγουστος
    13 Νασίنسئ . 6 Σεπτέμβριος

    Τα αντίστοιχα ονόματα των κοπτικών μηνών στα ελληνικά:
    1 Τουτ توت. Θωθ
    2 Μπάμπαχ بابه . Φαωφί
    3 Χατούρهاتور Αθύρ
    4 Κιγάχκكيهك . Χοιάκ
    5 Τουμπάχطوبه . Τυβήτ
    6 Αμσίρأمشير . Μεχίρ
    7 Μπαραμχάτبرمهات . Φαμενώθ
    8 Μπαραμουντάχبرموده . Φαρμουθί
    9 Μπασάνςبشنس . Παχών
    10 Μπαουνάχباؤونه . Παϋνί
    11 Αμπίμπأبيب . Επιφεί
    12 Μίσραمسرى . Μεσορί
    13 Νασίنسئ . Επαγόμενος

    Οι αραβικοί ηλιακοί μήνες είναι:
    1 آذار Αδάρ Μάρτιος
    2 نيسان Νισάν Απρίλιος
    3 ايار Αγιάρ Μάιος
    4حزيران Χαζιράν Ιούνιος
    5تموز Ταμούζ Ιούλιος
    6 آب Άμπ Αύγουστος
    7أيلول Αϊούλ Σεπτέμβριος
    8 تشرين الأول Τασρίν αλάουαλ Οκτώβριος
    9 تشرين الثاني Τασρίν αθάνι Νοέμβριος
    10كانون الاول Κανούν αλάουαλ Δεκέμβριος
    12 كانون الثانيΚανούν αθάνι Ιανούαριος
    12 شبط Σουμπάτ Φεβρούαριος
    Ενδεικτικές θέσεις ανατολής, από αρχαία ή παλιά αραβικά χειρόγραφα. Σημείωσε πως σε πολύ λίγα χειρόγραφα υπάρχουν ισλαμικοί μήνες. Είναι όλα με κοπτικούς και αραβικούς ηλιακούς μήνες
    Έτος: 643 πΧ Νάθρα (Φάτνη) 0:44:24 Καρκίνου
    Έτος: 669 μΧ 1 Ιανουαρίου 669 μΧ, Σιμάκ (Στάχυς) 5:19:22 Ζυγού
    Έτος: 1386 Αλεξάνδρου εποχή, δηλαδή 1075 μΧ 1 Ιανουαρίου 1386, Σαρατέιν 20:17 Κριού
    Έτος: 1177 Χίτζρα 1 Ιανουαρίου 1764 μΧ, Σαρατέιν 0:40 Ταύρου
    Έτος 1270 Χίτζρα 1 Ιανουαρίου 1863 μΧ, Σαρατέιν 2:03 Ταύρου
    Έτος: 1877 μΧ Θέση Μπουτέιν 19 μοίρες Ταύρου
    Έτος 1340 Χίτζρα. Στο χειρόγραφο αναφέρονται οι ανατολές των Σταθμών. Παράδειγμα, αναφέρει πως ο Σαρατέιν ανατέλλει στις 7:50 πρωί, στις 24 Απριλίου. Για το έτος αυτό, 1921 μΧ, ο Χαριθάν (Ζούμπρα, Ζώνη) στην Παρθένο, βρίσκεται στο μήκος 10:12 Παρθένου.
    Έτος: 1437 Κοπτικό. Ισοδυναμεί με 1132 Χίτζρι και 1720 μΧ
    Για τις 4 Χατούρ 1437 (20 Οκτώβρη 1720 Ιουλιανό ή 31 Οκτώβρη 1720 Γρηγοριανό), η Νέα Σελήνη έγινε στις 8:14 Σκορπιού, στην όγδοη μοίρα του Σταθμού Γάφρ. Η Σελήνη, δύο μέρες μετά, βρίσκεται στις 21 Σκορπιού, στην ένατη μοίρα της Ζουμπάνα (Αίγα). Ενδεικτικά, αναφέρω η Ανατολή του Σαρατέιν είναι στις 5 Μπασάνς, 11 Μαΐου Γρηγοριανό, με μήκος 0:30 Ταύρου. Η Ανατολή του Γάφρ είναι στις 3 Χατούρ, 22 Οκτωβρίου Γρηγοριανό, με μήκος 29:52 Ζυγού.

    Ο Γεώργιος Σύγκελλος που πέθανε το 810 μΧ δίνει τις εποχές του έτους:
    Άνοιξη:
    Εβραϊκός μήνας Νισάν 30 μέρες, από 24 Μαρτίου ως 23 Απριλίου Ρωμαϊκό, από 29 Φαμενώθ ως 28 Φαρμουθί Κοπτικό
    Εβραϊκός μήνας Ιάρης (Ιάρ) 30 μέρες, από 24 Απριλίου ως 23 Μαΐου Ρωμαϊκό, από 29 Φαρμουθί ως 28 Παχών Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Σουιάν (Σιουάν) 31 μέρες, από 24 Μαΐου ως 23 Ιουνίου Ρωμαϊκό, από 29 Παχών ως 29 Παϋνί Κοπτικό.
    Θέρος:
    Εβραϊκός μήνας Θαμνεί (Θαμούζ) 30 μέρες, από 24 Ιουνίου ως 23 Ιουλίου Ρωμαϊκό, από 30 Παϋνί ως 29 Επιφεί Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Αρεί (Αβς) 30 μέρες, από 24 Ιουλίου ως 22 Αυγούστου Ρωμαϊκό, από 30 Επιφεί ως 29 Μεσορί Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Ειλού (Αλούλ) 31 μέρες, από 23 Αυγούστου ως 22 Σεπτεμβρίου Ρωμαϊκό, από 30 Μεσορί ως 24 Θωθ Κοπτικό.
    Φθινόπωρο:
    Εβραϊκός μήνας Θεελείφ (Θεσρή) 30 μέρες, από 23 Σεπτεμβρίου ως 22 Οκτωβρίου Ρωμαϊκό, από 25 Θωθ ως 25 Φαωφί Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Μερσουάν (Μαρσουάν) 30 μέρες, από 23 Οκτωβρίου ως 21 Νοεμβρίου Ρωμαϊκό, από 26 Φαωφί ως 25 Αθύρ Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Χασσαλεύ (Χασλεύ) 31 μέρες, από 22 Νοεμβρίου ως 22 Δεκεμβρίου Ρωμαϊκό, από 26 Αθύρ ως 26 Χοιάκ Κοπτικό.
    Χειμών:
    Εβραϊκός μήνας Τυβήθ 30 μέρες, από 23 Δεκεμβρίου ως 21 Ιανουαρίου Ρωμαϊκό, από 27 Χοιάκ ως 26 Τυβήτ Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Σαββάτ 30 μέρες, από 22 Ιανουαρίου ως 20 Φεβρουαρίου Ρωμαϊκό, από 27 Τυβήτ ως 26 Μεχείρ Κοπτικό.
    Εβραϊκός μήνας Αδάρ 30 μέρες, από 21 Φεβρουαρίου ως 23 Μαρτίου Ρωμαϊκό, από 27 Μεχείρ ως 28 Φαμενώθ Κοπτικό.

    Ο Ιωάννης Καματηρός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, στο σύγγραμμα προς τον Εμμανουήλ Κομνηνό, αναφέρει πως ο Ήλιος τέμνει την Παρθένο από Μεσορί 18, ήτοι Αυγούστου και μέχρι Θωθ 17, ήτοι Σεπτέμβρη. Πράγματι, ο Ήλιος μπαίνει στην Παρθένο στις 17 Αυγούστου 1150.

    Μετάφραση από το προτότυπο αραβικό κείμενο, από τη Φάιζα Κωδωνά
    ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση, ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της ηλεκτρονικής αυτής σελίδας.

  • Μεγάλη Άρκτος

    Φι ταχακάκι μα λιλχίντι μιν μακάλα μακμπάλα φι αλίκλ άου μαζδάλα

    Απόσπασμα: Μεγάλη Άρκτος

    Κεφάλαιο 45
    στον Αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου – Μπανάτ Νάς (بنات نعش) [σημαίνει κόρες του φέρετρου, γιατί οι 7 πλανήτες μοιάζουν να δείχνουν ένα φέρετρο]

    Η Μεγάλη Άρκτος καλείται στη διάλεκτό τους (ινδική) Σάμπτα Ρίσιν (سبت رشين), δηλαδή Επτά Ρις (επτά άτομα μόνα ή ερημίτες). Λένε πως ήταν ερημίτες που τράφηκαν μόνο με αυτό που επιτρεπόταν να φαγωθεί και μαζί τους υπήρξε μια ευσεβής γυναίκα, η Ασουχά (السهى) (Ursa Major star 80 = Alcor (الخَوَّار ή السهى) = Saidak, Suha, Arundhati; visual double star with Mizar). Εξοικονομούσαν λωτούς για να τραφού από τις λίμνες. Εν τω μεταξύ, ήρθε η Θεία Δίκη (الدين) και τους έκρυψε. Καθένας τους ντράπηκε τους άλλους και ορκίστηκαν ευλαβικά στη Θεία Δίκη να προοδεύουν. Και τους ανύψωσε σε αυτήν την θέση, την οποία τώρα βλέπομε.
    Τα Ινδικά βιβλία περιγράφουν με εικόνες και δίνομε ένα εδάφιο με την δική μας μετάφραση. «η βόρεια περιοχή είναι κοσμημένη με αυτούς τους Αστέρες, όπως μια όμορφη γυναίκα είναι κοσμημένη με περιλαίμιο από μαργαριτάρια δεμένα μεταξύ τους και ένα περιλαίμιο με λουλούδια άσπρου λωτού, με όμορφη ρύθμιση. Έτσι, κόσμησαν, όμοια με παρθένες που χορεύουν και περιστρέφονται γύρω από τον Πόλο σαν ο Πόλος να τις προστάζει. Και λέω, πως μας λένε με την εξουσία του Γκάργκα (گرگ που σημαίνει λύκος), οι αρχαίοι, οι πανάρχαιοι, ότι οι Αστέρες στην Μεγάλη Άρκτο, ήταν στην Μάγκα (مگه), την Δέκατη Μονή της Σελήνης, όταν ο Τζουδιστίρα (جذشتر) βασίλευε στη Γη και ο Σαγκαγκάλα (شگگال) ήταν 2526 έτη μετά από αυτόν. Η Μεγάλη Άρκτος παραμένει σε κάθε Μονή της Σελήνης, 600 έτη και ανατέλλει στα Βορειοανατολικά. Αυτός ο Αστέρας από τους επτά, που κυβερνά την Ανατολή, είναι ο Μαρίτσι (مريچ). Δυτικά του βρίσκεται ο Μπασίστα (بسشت), μετά ο Ανγκίρας (آنگر), ο Άτρι (اتر), ο Πουλάστα(پلست), ο Μπουλάχου(بله), ο Ακράτου(اكرت) και κοντά στον Μπασίστα υπάρχει μια παρθένα γυκαίκα που καλείται Αρουν-ντχάτι (ارندهت).»
    Και ο Ήλιος στέκεται στην Μονή Άουα».
    Καθώς αυτά τα ονόματα μερικές φορές μπερδεύονται το ένα με το άλλο, θα προσπαθήσομε να τα προσδιορίσομε με τους αντίστοιχους Αστέρες στη Μεγάλη Άρκτο.

    Ο Μαρίτσι είναι ο 27ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (η UMa)
    Ο Μπασίστα είναι ο 26ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (ζ UMa)
    Ο Ανγκίρας είναι ο 25ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (ε UMa)
    Ο Άτρι είναι ο 18ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (δ UMa)
    Ο Ακράτου είναι ο 16ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (α UMa)
    Ο Μπουλάχου είναι ο 17ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (β UMa)
    Ο Πουλάστα είναι ο 19ος Αστέρας σε αυτόν τον αστερισμό. (γ UMa)

    Αυτοί οι Αστέρες εμφανίζονται στους χρόνους μας, δηλαδή το 952 από Σακακάλα (شگكال), από 3ο του Λέοντα ως 13ο και μισό της Παρθένου και υπολογίζοντας την τροχιά την οποία καλύπτει ο Σταθερός Αστέρας, όπως την ξέρομε, οι ίδιοι Αστέρες εμφανίστηκαν την εποχή του Τζουδιστίρα (جذشتر) από τις 8ο και 2/3 των Διδύμων ως 20ο και 5/6 του Καρκίνου και υπολογίζοντας την τροχιά την οποία έκαναν, όπως υιοθετείται από τους αρχαίους αστρονόμους και τον Πτολεμαίο, αυτοί οι Αστέρες εμφανίστηκαν σε αυτό το διάστημα μεταξύ 26ο και μισό των Διδύμων ως 8ο και 2/3 του Λέοντα και η Μονή είναι η Μάγκα (مگه), την 10η Μονή της Σελήνης που εμφανίζεται από το πρώτο (λεπτό) του Λέοντα μέχρι ακριβώς 800 λεπτά του Λέοντα. Επομένως, θα ήταν καλύτερο να παρουσιάζονται οι Επτά Ρις σαν βρισκόμενοι στη Μονή Μάγκα, από ότι στην εποχή του Τζουδιστίρα. Και αν οι Ινδοί προσδιορίζουν την Μάγκα με την Καρδιά του Λέοντα (α Λέοντα, Βασιλίσκος ή Ρήγουλος), το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτός ο αστερισμός, σε αυτήν την εποχή βρίσκονταν στις πρώτες μοίρες του Καρκίνου.
    Έχω πει στο ημερολόγιο του έτους 951 από Σακακάλα που ήρθε από το Κασμίρ, η αναφορά πως οι Επτά Ρις βρισκόταν από 77 έτη στη Μονή Ανουράντα (آنراد) [Ικλίλ]. Αυτή η Μονή εμφανίζει το διάστημα μεταξύ 3ο και 1/3 του Σκορπιού ως 16ο και 2/3 του Σκορπιού. Ωστόσο, η Μεγάλη Άρκτος προπορεύεται αυτού του μέρους, σχεδόν ένα ολόκληρο ζώδιο και 20ο, δηλαδή 1 και 2/3 ζώδια. Αλλά, ποιο άτομο θα ήταν σε θέση να μάθει όλες τις διαφορετικές θεωρίες των Ινδών, αν δεν διέμενε μεταξύ τους! Ας υποθέσομε πως είναι σωστό, ότι βρισκόταν στο συγκεκριμένο μέρος στην Μάγκα, στην οποία εγκαθίστανται οι Επτά Ρις και σας υποθέσομε πως αυτό το μέρος ήταν 0ο της Μάγκα, η οποία συμφωνεί με τις 0ο Λέοντα στη δική μας εποχή. Επιπλέον, μεταξύ του χρόνου του Τζουδιστίρα και το παρόν έτος, δηλαδή το έτος 1340 από Αλέξανδρο, υπάρχει μια απόσταση 3479 έτη. Τελικά, ας υποθέσομε πως η Μεγάλη Άρκτος παραμένει 600 έτη σε κάθε Σεληνιακή Μονή. Άρα, θα έπρεπε στο παρόν έτος να βρίσκεται στις 17ο 18΄ του Ζυγού, που είναι ταυτόσημη με τις 10ο 38΄του Σβάτι (اسوات Γαφρ). Όμως, αν υποθέσομε ότι βρίσκονταν στο μέσον τη Μάγκα και όχι στην αρχή, θα έπρεπε τώρα να βρίσκονται στις 3ο 58΄της Μπισάκα (بشاك Ζουμπάνα). Και αν υποθέσομε πως βρίσκονταν στο τέλος της Μάγκα, θα έπρεπε τώρα να βρίσκονται στις 10ο 38΄της Μπισάκα.
    Είναι προφανές ότι η αναφορά του ημερολογίου του Κασμίρ, δεν συμφωνεί με την αναφορά στο Σανγκχιτά (سنگهت). Επιπλέον, αν υιοθετήσομε τον κανόνα που αναφέρεται στο ημερολόγιο, αναφορικά στη Μετάπτωση των Ισημεριών και λογαριάσομε με αυτό το μέτρο προς τα πίσω, δεν φθάνομε με κανένα τρόπο στη Μάγκα (Τζίμπχα), την Μονή που διέμεναν οι Επτά Ρις την εποχή του Τζουδιστίρα. Σύμφωνα με μας, οι Αστέρες κινούνται ανά 66 ηλιακά έτη, μία μοίρα, ενώ μας εκπλήσσει πολύ η αναλογία του, μία μοίρα ανά 55 έτη.
    Ο συγγραφέας των Αστρονομικών Πινάκων Κάρανα Σάρα (كرن سار) δίνει τον ακόλουθο κανόνα για τον υπολογισμό της κίνησης της Μεγάλης Άρκτου και το μέρος στο οποίο εμφανίζεται σε κάθε χρόνο:
    «Αφαίρεσε 821 από Σακακάλα. Το υπόλοιπο είναι η βάση, δηλαδή ο αριθμός των ετών επιπλέον 4000, που έχουν περάσει από την αργή του Καλιτζούκα (كلجوك). Πολλαπλασίασε τη βάση με το 47 και πρόσθεσε 68000 στο γινόμενο. Διαίρεσε το άθροισμα με το 10000. Το πηλίκο της διαίρεσης παρουσιάζει τα ζώδια και τα κλάσματά τους, δηλαδή τη θέση της Μεγάλης Άρκτου την οποία αναζήτησες.»
    Η πρόσθεση του 68000, που ορίστηκε σε αυτόν τον κανόνα, πρέπει να είναι η πρωταρχική θέση της Μεγάλης Άρκτου στην αρχή της βάσης, πολλαπλασιασμένη με το 10000. Αν διαιρέσομε το 68000 με το 10000, παίρνομε το πηλίκο 6 και 4/5, δηλαδή έξι ζώδια και 24ο από το έβδομο ζώδιο.
    Είναι προφανές ότι αν διαιρέσομε το 10000 με το 47, η Μεγάλη Άρκτος έχει περπατήσει ολόκληρο ένα ζώδιο σε 212 έτη, 9 μήνες και 6 μέρες, σύμφωνα με την ηλιακή ώρα. Άρα, περπατά μία μοίρα του ζωδίου σε 7 έτη, 1 μήνα και 3 μέρες και ολόκληρη μια Σεληνιακή Μονή σε 94 έτη, 6 μήνες και 20 μέρες.
    Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των αξιών του Μπαρά Χαμιχίρα (براهمهر) και του Μπιττίσφαρα (بتيشفر), αν δεν υπάρχει λάθος στην παράδοση. Για παράδειγμα, αν κάνομε έναν τέτοιο υπολογισμό για το παρόν έτος (1030 από Αλέξανδρο), παίρνομε 9ο 17΄ τη θέση της Μεγάλης Άρκτου, στη Μονή Ανουράντα (آنراد) [Ικλίλ].
    Οι άνθρωποι του Κασμίρ πίστευαν πως η Μεγάλη Άρκτος ολοκληρώνει μία Σεληνιακή Μονή σε 100 χρόνια. Επομένως, το πιο πριν ημερολόγιο λέει ότι στην παρούσα εκατονταετία, της κίνησης της Μεγάλης Άρκτου παραμένουν ακόμα 23 έτη. Λάθη και συγχύσεις όπως αυτές που τοποθετήσαμε εδώ, ανοίγουν κατά πρώτον, αναγκαιότητες αστρονομικών ερευνών.

    Μετάφραση από το προτότυπο αραβικό κείμενο, από τη Φάιζα Κωδωνά
    ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση, ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της ηλεκτρονικής αυτής σελίδας.


  • الآثار الباقية من القرون الخالية

    Απόσπασμα από το έργο

    Κεφάλαιο ΧΧΙ
    Για να ολοκληρώσομε την παρουσίαση αυτής της επιστήμης, το μόνο κεφάλαιο που απαιτείται, είναι η ανατολή των Μονών της Σελήνης στις μέρες του Ηλιακού έτους. Για αυτήν την επιστήμη είναι πρακτική μια έκθεση των γενικών χρήσιμων για τον προορισμό των προγνωστικών όλων των μετεωρολογικών περιστατικών, τα οποία περιστρέφονται μαζί με τις Σεληνιακές Μονές. Ως εκ τούτου, τώρα θα προβούμε στην εξήγηση αυτού του ζητήματος και σε εύρος και στη λεπτομέρεια, και θα προσθέσομε μερικά από τα παροιμιώδη που ειπώθηκαν που σχετίζονται με αυτές. Αυτά που συλλέξαμε από φιλολογίες αυτού του είδους, πχ από το βιβλίο Αλκουλθούμι (كتاب الكلثومي), από τον βιβλίο του Ιμπραχήμ μπιν Α-σαρί α-ζατζάτζ (إبرهيم بن السري الزجاج), από τον Άμπι Γιούχεϊ μπιν Κουνάσα (ابي يحيي بن كناسة), από τον Άμπι Χανίφα Α-ντιναουάρι (ابي حنيفة الدينوري) στο βιβλίο του «Αλάνουα» (الانواء), το βιβλίο του Άμπι Μουχάμεντ Αλτζαμπαλί (ابي محمد الجبلي) στην επιστήμη της σύνθεσης των αστέρων, από το βιβλίο του Άμπι Αλχουσεΐν Α-σούφι (ابي الحسين الصوفي) για τους Σταθερούς Αστέρες (Απλανείς Αστέρες) και από τα βιβλία άλλων.
    Οι Ινδοί διαιρούν την σφαίρα ομοιόμορφα σε 27 Σεληνιακές Μονές, σε 27 τμήματα, καθεμία Μονή καταλαμβάνει 13 μοίρες και ¼ της μοίρας, πάνω στην Εκλειπτική. Από τους Αστέρες που εισέρχονται εκείνες οι Μονές, που καλούνται Τζουφούρ (جفور), αντλούν τα αστρολογικά τους δόγματα πρακτικά, για κάθε ζήτημα και γεγονός. Η περιγραφή αυτών των Αστρολογουμένων (كتب الأحكام معروفة) απαιτεί μια επί μακρόν εξήγηση των πραγμάτων, ξένη προς τους σκοπούς μας, όλων αυτών μπορεί να βρεθούν και να διδαχθούν από το βιβλίο αυτό
    Οι Άραβες διαιρούν την ουράνια σφαίρα σε 28 τμήματα, έτσι κάθε Μονή καταλαμβάνει 12 μοίρες και 5/6 της μοίρας. Και κάθε ζώδιο περιέχει 2 1/3 Μονές. Λέει ο ποιητής:

    عدتها لمن أراد عدها              عشرون نجما و ثمان بعدها

    تكون في البرج من المنازل       منزلتان بعد ثلث كامل

    لها حساب و لها أنواء              يدور لها الصيف و الشتاء

    «οι αριθμοί τους είναι, αν θέλεις να τους υπολογίσεις, 20 αστέρες και ένας αριθμός οκτώ μετά από αυτούς. Υπάρχουν σε κάθε ζώδιο, από τις Μονές, δύο Μονές, μετά ένα τρίτο ολόκληρο (το 1/3 της τρίτης Μονής) Υπάρχει για αυτές, ο υπολογισμός και η ανατολή (ένα σύστημα υπολογισμού δικό τους και οι ηλιακές ανατολές και δύσεις), περιστρέφουν προς αυτές το θέρος και ο χειμώνας. (η αιτία της περιστροφής του θέρους και του χειμώνα)»
    Οι Άραβες χρησιμοποίησαν τις Σεληνιακές Μονές, με άλλο τρόπο από τους Ινδούς, καθώς ήταν το αντικείμενο διαμέσου του οποίου γνώριζαν όλες τις μετεωρολογικές αλλαγές, στις εποχές του έτους. Αλλά οι Άραβες, όντας αμόρφωτος λαός, δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν τις Σεληνιακές Μονές εκτός από τα σίγουρα σημεία, ορατά στο μάτι. Επομένως, σημείωναν τις Μονές με αυτούς τους Αστέρες που ήταν τοποθετημένοι σε αυτές. Την ανατολή των Απλανών Αστέρων νωρίς το πρωί, μετά τη χαραυγή, την υπολόγιζαν σαν σημείο του Ήλιου που έμπαινε σε κάποια Μονή και έτσι μπορούσαν να κάνουν, αφού οι Αστέρες δεν υποχωρούσαν από τις θέσεις τους, εκτός μετά από την μεσολάβηση μιας μακράς χρονικής περιόδου. Και άλλωστε, οι Άραβες δεν ήταν αρκετά μορφωμένοι για να σημειώσουν μια τέτοια μεταβολή. Περαιτέρω, συνέθεσαν στίχους και ρυθμικά ποιήματα, γιατί αυτά τα πράγματα μπορούσαν εύκολα οι αναλφάβητοι να θυμούνται και κατέγραφαν σε αυτά τις ετήσιες φυσικές επιρροές, οι οποίες σύμφωνα με τις παρατηρήσεις τους και εμπειρία τους, συνεπίπτανε με την ανατολή κάθε Μονής, πρακτικά. Αυτοί οι στίχοι και τα λεγόμενα χρησιμεύουν για να υποδεικνύουν τα σίγουρα γεγονότα τους, πχ:

    أذا ما قارن القمر اثريا    لثالثة فقد ذهب الشتاء

    «Αν όταν συνδέεται η Σελήνη με την Θουράγια (Πλειάδες) για το τρίτο, ήδη ο χειμώνας φεύγει.» Αυτό επειδή τοποθετείται η Θουράγια από τις 10 ως τις 15 μοίρες του Ταύρου. Όταν, λοιπόν, η Σελήνη ενωθεί με τη Θουράγια την τρίτη νύχτα στις 30 κάποιου μήνα, η απόσταση μεταξύ Ήλιου και Σελήνης είναι περίπου 40 μοίρες. Όταν ο Ήλιος βρίσκεται στο πρώτο τμήμα του Κριού. Περαιτέρω, λένε:

    أذا ما البدر ثم مع الثريا    أتاك البرد أوله الشتاء

    «Αν όταν η Πανσέληνος είναι μαζί με τη Θουράγια, έρχεται η ψύχρα πρώτιστα του χειμώνα» Γιατί όταν η Σελήνη στέκεται σε αντίθεση με τη Θουράγια, ο Ήλιος στέκεται στο μέσον του Σκορπιού και αυτό τον καιρό ξεκινά η κρύα εποχή. Περαιτέρω, λένε:

    أذا ما قارن الدبران يوما لأربع عشرة قمر التمام

    فقد حف الشتاء بكل ارض فوارس موذنات باحتدام

    و حلق في السماء البدر حتى يقلص ظل أعمدة الخيام

    و ذلك في انتصاف الليل شطرا و يصفو الجو من كدر الغمام

    «Αν όταν ενωθεί ο Ντεμπαράν (Λαμπαδίας) με ημέρες δεκατέσσερις της Σελήνης είναι η ολοκλήρωση (Πανσέληνος)
    Ήδη κραδαίνει ο χειμώνας σε όλη τη γη, όπως καθορίζουν οι τελάληδες ιππείς με το κροτάλισμα Και ίπταται στον ουρανό η Πανσέληνος μέχρι να ελαττωθεί η σκιά των πασσάλων της σκηνής Και αυτό όταν φθάσει η νύχτα στο μισό της και να είναι διαυγής η ατμόσφαιρα από θολά σύννεφα» Αυτό το διάστημα, ο Ήλιος στέκεται στον Σκορπιό κοντά στον Κάλμπ (Αντάρης), στην 18η Μονή. Είναι το διάστημα του κρύου και της πρωινής παγωνιάς. Η Σελήνη στέκεται σε κάποια μοίρα Βόρειας Απόκλισης και συχνά στέκεται σε τέτοιο πλάτος από την Εκλειπτική προς την κατεύθυνση της Απόκλισης, ώστε να μεσουρανεί πάνω από τα κεφάλια των Αράβων. Κατά συνέπεια, οι σκιές από όλα τα σώματα εξαφανίζονται την ώρα που φθάνει (η Σελήνη) στο μέσον του ουρανού, πχ το μεσονύχτιο. Περαιτέρω, λένε:

    إذا ما هلال الشهر أول ليلة بدا لعيون الناس بين النعائم

    أتتك ريح القر من كل وجهة و طاب قبيل الصبح كور العمائم

    «Αν όταν η Νέα Σελήνη του μήνα την πρώτη νύχτα φαίνεται στα μάτια των ανθρώπων μεταξύ του Νααΐμ (Ασκέλλα και Νούνκι στον Τοξότη) Λαμβάνεις ανέμους κρύους από όλα τα μέρη και είναι καλό προηγουμένως το πρωί να περιτυλίσσεις το σαρίκι» Για αυτήν την εποχή ο Ήλιος στέκεται στο πρώτο τμήμα του Τοξότη.
    Περαιτέρω, λένε (σελίς 337):
    «Μια πλήρης νύχτα και ότι της ανήκει, γίνεται κρύα
    Και ο Ήλιος στέκεται στην Μονή Άουα».
    Για τους Αστέρες της Άουα, της 13ης Μονής, τοποθετούν περίπου στην Φθινοπωρινή Ισημερία, όπως ο πίνακας των Σεληνιακών Μονών θα δείξει.
    Όμως, αν μεταβιβάσω στον αναγνώστη όλα τα εδάφια και τα λεγόμενα του λόγου με ομοιοκαταληξία που σχετίζονται με την ανατολή κάθε Σεληνιακής Μονής, θα πρέπει επίσης να ερμηνεύσω τα νοήματά τους και να εξηγήσω τις έξοχες λέξεις που εμφανίζονται σε αυτά. Αυτό, οπωσδήποτε, θα παραλείψομε, εφόσον είναι επαρκή από τους συγγραφείς των βιβλίων Άουα, τους οποίους αναφέραμε, πιο πάνω.
    Από τότε που οι Άραβες αποδίδουν όλες τις μετεωρολογικές αλλαγές στις επιρροές των ανατολών και δύσεων των Αστέρων, στο αποτέλεσμα της απειρίας των φυσικών επιστημών, σκέπτονται πως όλες οι αλλαγές των ειδών, εξαρτώνται από τα σώματα των Αστέρων και των ανατολών τους, όχι από σίγουρα μέρη της ουράνιας σφαίρας και την πορεία του Ήλιου πέριξ αυτών, αυτοί πιστεύουν κατά πολύ πράγματα όμοια με ότι μνημονεύσαμε για τον Σιαήρ Ιαμανή, δηλαδή τον Σείριο, του Μεγάλου Κυνός, κατά την ανατολή του οποίου, ο Ιπποκράτης (بقراط) απαγόρευσε να παίρνουν ζεστά φάρμακα και παίρνουν αίμα.

    Ο الشعري اليمانية – Α-σίρι Αλγιεμένι -Sirius Jemenicus, είναι ο Σουχέιλ [نجم سهيل] των σημερινών Αράβων, που από τη θέση του μετρούν τις αποστάσεις των ανατολών των Σεληνιακών Μονών ή Σεληνιακών Σταθμών.

    Μετάφραση από το προτότυπο αραβικό κείμενο, από τη Φάιζα Κωδωνά
    ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική, ή κατά παράφραση, ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου της ηλεκτρονικής αυτής σελίδας.

     

nooriya blogger facebook pinterest