Ο Ησύχιος Αλεξανδρεύς αναφέρει πως τα Εφέσια γράμματα, αυτά που επικαλούντο οι μύστες στο Ναό των Διδύμων στην Έφεσο, είναι πολύ παλιά. Κάποιοι απατεώνες προσθέσανε και άλλα. Από αυτό που λένε οι πρώτοι, είναι πως τα ονόματα είναι ιερά και άγια. Τα ονόματα είναι αυτά:
άσκιον, κατάσκιον, λιξ, τετράξ, δαμναμενεύς, αίσιον.
Δηλώνει το άσκιο το σκοτάδι, το κατάσκιο το φως, η λιξ τη γη, ο τετράξ το έτος, ο δαμναμενεύς τον Ήλιο και το αίσιο το αληθινό.
Ἐφέσια γράμματα· ἦν μὲν πάλαι, ὕστερον δὲ προσέθεσάν τινες ἀπατεῶνες καὶ ἄλλα. Φασὶ δὲ τῶν πρώτων τὰ ὀνόματα τάδε· ἄσκιον, κατάσκιον, λίξ, τετράξ, δαμναμενεύς, αἴσιον.
Δηλοῖ δὲ τὸ μὲν ἄσκιον σκότος, τὸ δὲ κατάσκιον φῶς, τὸ δὲ λὶξ γῆ, τετρὰξ δὲ ἐνιαυτός, δαμναμενεὺσ δὲ ἥλιος, αἴσιον δὲ ἀληθές. Ταῦτα οὖν ἱερά ἐστι καὶ ἅγια

Από τα Στρώματα του Κλήμεντος στο 4ο βιβλίο του αναφέρει πως ο Πυθαγορικός Ανδροκύδης γνωρίζει πως τα Εφέσια γράμματα είναι με μεγάλο θρύλο σύμβολα. Αναφέρει επίσης πως είναι το "άσκιον" αυτό που δεν έχει σκιά, το "κατάσκιον" επειδή ακτινοβολεί και φωτίζει τη σκιά, η "λιξ" που είναι η γη κατά την αρχαία επωνυμία της, ο "τετράξ" που είναι το έτος σύμφωνα με τις ώρες, ο "δαμναμενεύς" που είναι ο Ήλιος αυτός που καταδαμάζει, τα "αίσια" είναι η αληθινή ομιλία.
Ο λόγιος Διονύσιος από τη Θράκη λέει πως δεν είχαν μόνο την έννοια των λέξεων, αλλά υπήρχαν και μερικά σύμβολα στην εκτέλεση. Την έννοια των λέξεων την καθορίζει όπως αυτή των Δελφικών προσταγών, όπως το "μηδέν άγαν". Τα σύμβολα είναι όπως ο τροχός που περιστρέφεται στου ναούς των Θεών, που τον τραβούν οι Αιγύπτιοι και αυτό των τρυφερών κλαδιών (θαλλών) που δίνονται στους προσκυνητές. Διότι λέει ο Θράκιος Ορφέας, η θεία φωνή των θαλλών στις βροντές στη γη προνοεί για ωφέλειες, καμία μοίρα δεν έχει στις καρδιές, αλλά όλα γύρω τα κυκλώνει. Οι θαλλοί υπάρχουν σαν σύμβολο της αρχικής τροφής, είτε είναι όπως ξέρουν πολλοί πως μέσα από το σύνολο οι καρποί αφθονούν και πληθαίνουν και σε αυτούς τυχαίνει ο κλήρος του διαστήματος της ζωής και για αυτό θέλουν να δίνονται στους θαλλούς.
Ἀνδροκύδης γοῦν ὁ Πυθαγορικὸς τὰ Ἐφέσια καλούμενα γράμματα ἐν πολλοῖς δὴ πολυθρύλητα ὄντα συμβόλων ἔχειν φησὶ τάξιν, σημαίνειν δὲ Ἄσκιον μὲν τὸ σκότος, μὴ γὰρ ἔχειν τοῦτο σκιάν· φῶς δὲ Κατάσκιον, ἐπεὶ καταυγάζει τὴν σκιάν· Λίξ τέ ἐστιν ἡ γῆ κατὰ ἀρχαίαν ἐπωνυμίαν καὶ Τετρὰξ ὁ ἐνιαυτὸς διὰ τὰς ὥρας, Δαμναμενεὺς δὲ ὁ ἥλιος ὁ δαμάζων, τὰ Αἴσιά τε ἡ ἀληθὴς φωνή. σημαίνει δ' ἄρα τὸ σύμβολον ὡς κεκόσμηται τὰ θεῖα, οἷον σκότος πρὸς φῶς καὶ ἥλιος πρὸς ἐνιαυτὸν καὶ γῆ πρὸς παντοίαν φύσεως γένεσιν. Ἀλλὰ καὶ Διονύσιος ὁ Θρᾷξ ὁ γραμματικὸς ἐν τῷ Περὶ τῆς ἐμφάσεως περὶ τοῦ τῶν τροχίσκων συμβόλου φησὶ κατὰ λέξιν· ἐσήμαινον γοῦν οὐ διὰ λέξεως μόνον, ἀλλὰ καὶ διὰ συμβόλων ἔνιοι τὰς πράξεις, διὰ λέξεως μὲν ὡς ἔχει τὰ λεγόμενα Δελφικὰ παραγγέλματα, τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ γνῶθι σαυτὸν καὶ τὰ τούτοις ὅμοια, διὰ δὲ συμβόλων ὡς ὅ τε τροχὸς ὁ στρεφόμενος ἐν τοῖς τῶν θεῶν τεμένεσιν εἱλκυσμένος παρὰ Αἰγυπτίων καὶ τὸ τῶν θαλλῶν τῶν διδομένων τοῖς προσκυνοῦσι.
φησὶ γὰρ Ὀρφεὺς ὁ Θρᾴκιος· θαλλῶν δ' ὅσσα βροτοῖσιν ἐπὶ χθονὸς ἔργα μέμηλεν, οὐδὲν ἔχει μίαν αἶσαν ἐπὶ φρεσίν, ἀλλὰ κυκλεῖται πάντα πέριξ, στῆναι δὲ καθ' ἓν μέρος οὐ θέμις ἐστίν, ἀλλ' ἔχει, ὡς ἤρξαντο, δρόμου μέρος ἶσον ἕκαστος. οἱ θαλλοὶ ἤτοι τῆς πρώτης τροφῆς σύμβολον ὑπάρχουσιν, ἢ ὅπως ἐπιστῶνται οἱ πολλοὶ τοὺς μὲν καρποὺς δι' ὅλου θάλλειν καὶ αὔξεσθαι διαμένοντας ἐπὶ πλεῖστον, σφᾶς δὲ αὐτοὺς ὀλίγον εἰληχέναι τὸν τῆς ζωῆς χρόνον, τούτου χάριν δίδοσθαι τοὺς θαλλοὺς βούλονται...

Μεγάλες λέξεις με δύναμη που παρέδωσε ο ίδιος ο Ορφέας στην Αρτέμιδα. Λέγεται πως αυτό ήταν το μέτρο της μουσικής.

άσκιον, κατάσκιον, λιξ, τετράξ, δαμναμενεύς, αίσια ή αίσιον.
Σύμφωνα με την Ισοψηφία, οι αριθμοί τους είναι, άσκιον=351, κατάσκιον=672, λιξ=100, τετράξ=766, δαμναμενεύς=796, αίσια=222 ή αίσιον=341.
Ήταν γραμμένα πάνω στο σκήπτρο της Θεάς Αρτέμιδος, της σεληνιακής θεάς της Εφέσου. Στα βαβυλωνιακά, Έφεσος σημαίνει μαγεύω. Κάποιοι λένε πως είναι τα Ιερά Ονόματα των Ιδαίων Δακτύλων και πως κατάγονται από τη Φρυγία.
Στους Δειπνοσοφιστές, ο Αναξίλας ο λυροποιός λέει πως λιπαίνει το δέρμα του με ξανθωπό σε χρώμα λίπος, επιδεικνύει τα επανωφόρια, σύρει τα ελαφρά σανδάλια, τρώγει τις ρίζες κρεμμυδιού, τα τυριά πιάνει, τα αβγά καταπίνει ολόκληρα, κατέχει τα θαλάσσια όστρακα και πίνει κρασί από τη Χίο και μαζί με αυτά φορά σε μικρή καλά ραμμένη ασπίδα τα Εφέσια γράμματα.
ξανθοῖς τε μύροις χρῶτα λιπαίνων, χλανίδας θ' ἕλκων, βλαύτας σύρων, βολβοὺς τρώγων, τυροὺς κάπτων, ᾤ' ἐκλάπτων, κήρυκας ἔχων, Χῖον πίνων, καὶ πρὸς τούτοις ἐν σκυταρίοις ῥαπτοῖσι φορῶν Ἐφεσήια γράμματα καλά.

Ο Πλούταρχος στα Συμποσιακά λέει πως οι μάγοι λέγουν τα Εφέσια γράμματα τους δαιμονισμένους, έτσι και εμείς...
ὥσπερ γὰρ οἱ μάγοι τοὺς δαιμονιζομένους κελεύουσι τὰ Ἐφέσια γράμματα πρὸς αὑτοὺς καταλέγειν καὶ ὀνομάζειν, οὕτως ἡμεῖς..

Ο Διογενιανός στις συλλογή παραμοιών αναφέρει πως τα Εφέσια γράμματα ήταν επωδές, δηλαδή γητειές, τα οποία ακριβώς φώναζαν για να νικήσουν σε κάθετι. Το ίδιο στο ραβδί από δάφνη που κουβαλούσαν πάντα.
Ἐφέσια γράμματα: ἐπωδαί τινες ἦσαν, ἅπερ οἱ φωνοῦντες ἐνίκων ἐν παντί. ταυτὸν τῇ, Δαφνίνην φορῶ βακτηρίαν.

Ο Αίλιος Διονύσιος από την Αλικαρνασσώ, στα Αττικά ονόματα παραθέτει μια σημαντική μαρτυρία για τα Εφέσια γράμματα. Είναι επωδές δυσνόητες, τις οποίες είπε ο Κροίσος όταν μπήκε στην πυρά και ευνοήθηκε. Και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν ήταν αντιμέτωποι οι αθλητές της Μιλήτου και της Εφέσου, οι Μιλήσιοι δεν μπορούσαν να νικήσουν τους Εφεσίους γιατί είχαν γράψει τα Εφέσια γράμματα στους αστραγάλους των.
Ἐφέσια γράμματα· ἐπῳδαί τινες δυσπαρακολούθητοι, ἃς καὶ Κροῖσος ἐπὶ τῆς πυρᾶς εἰπὼν ὠφελήθη. καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ Μιλησίου καὶ Ἐφεσίου παλαιόντων τὸν Μιλήσιον μὴ δύνασθαι παλαίειν διὰ τὸ τὸν ἕτερον περὶ τῷ ἀστραγάλῳ ἔχειν τὰ Ἐφέσια γράμματα.

Ο Παυσανίας στα Αττικά δίνει μια επιπρόσθετη πληροφορία, πως αυτά τα έλεγαν για προφύλαξη ή απομάκρυνση του κακού. Επιβεβαιώνει πως ο Κροίσος τα χρησιμοποίησε. Τα χαρακτηρίζει δυσδιάκριτα και αλληγορικά που φαίνονται να είναι πάνω στα πόδια, τη ζώνη και το στεφάνι της Αρτέμιδας.
Ἐφέσια γράμματα. φωναὶ φυσικὸν ἐμπεριέχουσα νοῦν ἀλεξίκακον, ἃς καὶ Κροῖσος ἐπὶ πυρᾶς εἶπεν. καὶ ἀσαφῶς δὲ καὶ αἰνιγματωδῶς δοκεῖ ἐπὶ ποδῶν καὶ ζώνης καὶ στεφάνης ἐπιγεγράφθαι τῆς Ἀρτέμιδος τὰ τοιαῦτα γράμματα. καὶ παροιμία τὸ Ἐφέσια γράμματα ἐπὶ τῶν ἀσαφῆ τινα λαλούντων καὶ δυσπαρακολούθητα.

nooriya blogger facebook pinterest