Ηλιακή και Αστρική Μέρα
Τα ρολόγια μας βασίζονται στην ηλιακή μέρα και ο Ήλιος δείχνει να παρασύρει ανατολικά τους αστέρες ή ακόμα να καθυστερεί ο ίδιος πίσω τους, περίπου 1 μοίρα ανά ημέρα. Αυτό σημαίνει ότι αν εξετάσομε τις θέσεις των αστέρων για μία περίοδο αρκετών ημερών, θα παρατηρήσομε σύμφωνα με τα ρολόγια μας, πως οι αστέρες ανατέλλουν και δύουν 4 λεπτά νωρίτερα κάθε ημέρα. Λέμε πως η ημέρα έχει μήκος 24 ωρών, έτσι και οι αστέρες έχουν μήκος κίνησης γύρω από τη Γη, 23 ώρες 56 λεπτά. Αυτή η περίοδος χρόνου ονομάζεται Αστρική Μέρα επειδή μετριέται σε σχέση με τους αστέρες. Αυτή είναι η αληθινή αναλογία περιστροφής της Γης και παραμένει η ίδια, άσχετα με την τροχιά της Γης. Η Αστρική Μέρα ισούται σταθερά με 23 ώρες και 56 λεπτά, κάθε μέρα, κάθε έτους.
 Αν δούμε έναν συγκεκριμένο αστέρα στην πορεία του, από σήμερα και για ένα μήνα αργότερα (30 ημέρες), θα παρατηρήσομε πως ανατέλλει 2 ώρες νωρίτερα από πριν, δηλαδή 30 ημέρες επί 4 λεπτά/ημέρα, σύνολο 120 λεπτά. Ένα έτος αργότερα ο ίδιος αστέρας θα ανατείλει την ίδια στιγμή, όπου ήταν ακριβώς σήμερα.
 Ένας άλλος τρόπος για να τον παρακολουθήσομε είναι σύμφωνα με τον Ήλιο, που κάνει μία ολική περιστροφή σε 360 μοίρες κατά μήκος της Εκλειπτικής σε ένα έτος από 365.24 μέρες, πολύ κοντά στην αναλογία, 1μοίρα ανά μέρα. Το αποτέλεσμα είναι ότι μεταξύ δύο διαδοχικών μεσημβρινών διαβάσεων του Ήλιου, η Γη έχει γυρίσει σχεδόν 361 μοίρες και όχι 360 μοίρες σε 24 ώρες. Έτσι, το μήκος του χρόνου μιας ηλιακής μέρας, γίνεται κάτι περισσότερο από την αληθινή αναλογία περιστροφής των 23 ωρών και 56 λεπτών σε αναφορά με υπόβαθρο τους αστέρες.

Ο Ηλιακός και ο Αστρικός Χρόνος όπως φαίνεται από το Διάστημα

Το επίπεδο περιστροφής της Γης έχει κλίση 23.5 μοίρες από το επίπεδο τροχιάς της το οποίο έχει σχηματιστεί αντίθετα με το υπόβαθρο των αστέρων για διαμορφώσει την Εκλειπτική.  Σημειώστε ότι ο άξονας περιστροφής της Γης δείχνεται πάντα κατά την κατεύθυνση των Ουρανίων Πόλων. Γενικά, ο Βόρειος Ουράνιος Πόλος είναι πολύ κοντά στον Πολικό Αστέρα (Polaris). Φανταστείτε ότι το μεσημέρι υπάρχει ένα τεράστιο βέλος που δείχνει τον Ήλιο και έναν αστέρα μακριά, στην ίδια γραμμή πίσω από τον Ήλιο. Ο παρατηρητής στη Γη βλέπει τον Ήλιο στο υψηλότερο σημείο του επάνω από τον ορίζοντα, δηλαδή στο Μεσημβρινό. Αν ο Ήλιος δεν ήταν εκεί, θα μπορούσε να δει τον αστέρα στο μεσημβρινό.

Τώρα καθώς ο χρόνος συνεχίζεται, η Γη κινείται στην τροχιά της και περιστρέφεται από τη δύση στην ανατολή, με αντίθετη φορά προς τους δείκτες του ρολογιού. Μια αστρική περίοδο αργότερα (23 ώρες 56 λεπτά) ή μια αληθινή περίοδο περιστροφής αργότερα, το βέλος θα δείχνει προς πάλι τον αστέρα. Ο παρατηρητής στη Γη βλέπει τον αστέρα στο Μεσημβρινό. Αλλά το βέλος δεν δείχνει τον Ήλιο! Στην πραγματικότητα η Γη πρέπει να περιστραφεί λίγο περισσότερο για να δείξει το βέλος τον Ήλιο. Ο παρατηρητής επίσης, βλέπει τον Ήλιο λίγο ανατολικά του μεσημβρινού. Τέσσερα λεπτά αργότερα ή μία μοίρα επιπλέον περιστροφής ευθυγραμμίζει το βέλος με τον Ήλιο και έχομε μια ηλιακή ημέρα (24 ώρες) από την τελευταία φορά που ο Ήλιος ήταν στο Μεσημβρινό.
 Η γεωμετρία της θέσης δείχνει ότι η Γη μετατοπίζεται 1 μοίρα στην τροχιά της κατά τη διάρκεια μιας Αστρικής Ημέρας. Εκείνη η νύχτα ο γήινος παρατηρητής θα δει ορισμένα αστέρια ορατά, πχ του Ταύρου, με την προϋπόθεση πως ο άξονας περιστροφής της Γης επίσης, δείχνει τον Πολικό Αστέρα. Ένα εξάμηνο αργότερα ο Ταύρος δεν θα είναι ορατός αλλά θα είναι ο Σκορπιός, με την προϋπόθεση πως ο άξονας περιστροφής της Γης ακόμα δείχνει τον Πολικό Αστέρα.
 Η Αστρική Ημέρα της Γης έχει μήκος πάντα 23 ώρες 56 λεπτά επειδή ο αριθμός των μοιρών που η Γη περιστρέφεται ολοκληρωτικά σε ένα δεδομένο ποσό χρόνου μένει σταθερός. Έτσι, παρατηρώντας με προσοχή, βρίσκομε πώς η ηλιακή ημέρα είναι μερικές φορές λίγο μεγαλύτερη από 24 ώρες και μερικές φορές λίγο μικρότερη από 24 ώρες.
 Αυτό αιτιολογείται από το ότι η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο είναι ελλειπτική και ότι η κίνηση του Ήλιου δεν είναι παράλληλη με τον Ουράνιο Ισημερινό. Η αξία των 24 ωρών για την ηλιακή ημέρα είναι ένας μέσος όρος για το έτος. Το σύστημα του έτους που έχομε, βασίζεται σε αυτό.
 Η μετάπτωση του άξονα περιστροφής της Γης περιστροφής εισάγει μια άλλη διαφορά μεταξύ του Αστρικού Χρόνου και του ηλιακού χρόνου. Αυτό φαίνεται από το πώς μετριέται το έτος. Ένα έτος ορίζεται σαν η τροχιακή περίοδος της Γης. Εντούτοις, αν λάβομε τη θέση του Ήλιου ως οδηγό, βρίσκομε ένα χρονικό διάστημα περίπου 20 λεπτά πιο μικρό από ότι αν λαμβάναμε τους αστέρες σαν οδηγό. Ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση κύκλου 360 μοιρών από τους αστερισμούς γύρω από τον ουρανό και για την επιστροφή τους στο αρχικό σημείο στον ουρανό, καλείται αστρικό έτος και ο χρόνος που απαιτείται για να ολοκληρώσει η Γη, ακριβώς μια τροχιά γύρω από τον Ήλιο και είναι 365. 2564 ηλιακές ημέρες.
 Η αργή μετακίνηση των συντεταγμένων των αστέρων από τη μετάπτωση σημαίνει ότι ο Ήλιος δεν θα είναι ακριβώς στην ίδια θέση αναφορικά στον Ουράνιο Ισημερινό μετά από ένα αστρικό έτος. Το τροπικό έτος είναι το χρονικό διάστημα μεταξύ δύο Εαρινών Ισημεριών και είναι ίσο με 365. 2422 ηλιακές ημέρες. Το ημερολόγιό μας βασίζεται σε αυτό γιατί αν χρησιμοποιήσομε το Αστρικό έτος, μετά από αρκετές χιλιάδες έτη, τα 20 λεπτά διαφοράς μεταξύ των Αστρικών και τροπικών ετών θα κάνουν τα καλοκαίρια θα εμφανίζονται πιο νωρίς αρκετούς μήνες.

Άτρακτοι Ωρών
Οι άνθρωποι που κατοικούν ανατολικά θα δουν την ανατολή του Ήλιου στο μεσημβρινό τους πριν από αυτούς που κατοικούν πιο ανατολικά ή δυτικά. Για παράδειγμα ας λάβομε μια πόλη στο γεωγραφικό μήκος 105° και μια άλλη στο γεωγραφικό μήκος 118°, δηλαδή με διαφορά 13°. Η πρώτη πόλη θα δει την ανατολή 52 λεπτά πριν τη δεύτερη. Για κάθε μία μοίρα διαφορά στο γεωγραφικό μήκος, ο χρόνος του τοπικού μεσημεριού αυξάνεται κατά 4 λεπτά. Ήταν σύνηθες, τα ρολόγια κάθε πόλης να είναι σύμφωνα με το τοπικό μεσημέρι κάτι που δημιουργούσε πρόβλημα στις μεταφορές και επικοινωνίες. Έτσι, τα κράτη υιοθέτησαν ένα πιο λογικό σχέδιο στο σύστημα ρολογιού που το ονόμασαν Άτρακτοι Ωρών (time zones). Τα άτομα στην ίδια Άτρακτο έχουν στα ρολόγια τους, την ίδια ώρα. Κάθε Άτρακτος Ώρας είναι 15 μοίρες πλάτος, που ανταποκρίνεται στο 15 μοίρες ανά λεπτό επί 4 λεπτά ανά μοίρα ισούται με 60 λεπτά ή 1 ώρα χρόνου. Οι κάτοικοι στην επόμενη Άτρακτο Ώρας έχουν τα ρολόγια τους 1 ώρα μπροστά κλπ.

 Εξίσωση του Χρόνου
Υπάρχει μια επίσης περιπλοκή, στο ότι η πραγματική κίνηση του Ήλιου με αυτή των αστέρων δεν είναι ομοιόμορφη. Μέρος της ανομοιομορφίας οφείλεται στο γεγονός ότι στην κορυφή της γενικής ανατολικής κίνησης ανάμεσα στους αστέρες, ο Ήλιος κινείται κατά μήκος της Εκλειπτικής νότια ή βόρεια αναφορικά στον Ουράνιο Ισημερινό. Κατά συνέπεια, κατά τη διάρκεια μερικών περιόδων ο Ήλιος εμφανίζεται να κινείται ανατολικά γρηγορότερα απ' ό,τι κατά τη διάρκεια άλλων. Ο προφανής ηλιακός χρόνος είναι βασισμένος στο ότι η κίνηση του Ήλιου είναι παράλληλη στον Ουράνιο Ισημερινό. Αυτό το αποτέλεσμα από μόνο του θα αποτελούσε τουλάχιστον τη διαφορά 9 λεπτών μεταξύ του πραγματικού Ήλιου και ενός φανταστικού μέσου Ήλιου που κινείται ομοιόμορφα κατά μήκος του Ουράνιου Ισημερινού. Μια άλλη επίδραση που εξετάζεται είναι ότι η τροχιά της Γης είναι ελλειπτική έτσι όταν είναι η Γη είναι στο πιο κοντινό σημείο της με τον Ήλιο, δηλαδή στο περιήλιο, κινείται ο πιο γρήγορα.
Όταν είναι στο πιο απόμακρο σημείο από τον Ήλιο, δηλαδή στο αφήλιο, η Γη κινείται πιο αργά. Η ηλιακή ημέρα είναι ο χρόνος μεταξύ των μεσημβρινών μεταβάσεων του Ήλιου.

Στο περιήλιο, η Γη κινείται γρήγορα έτσι ο Ήλιος εμφανίζεται να κινείται πιο γρήγορα προς ανατολικά απ' ό,τι σε άλλη περίοδο του έτους.
Η Γη πρέπει να περιστραφεί διαμέσου μιας μεγαλύτερης γωνίας για να ξαναβρεί τον Ήλιο στο τοπικό μεσημέρι.
Αυτό το γεγονός μόνο λογαριάζει για πάνω από 10 λεπτά διαφορά μεταξύ του πραγματικού Ήλιου και του μέσου Ήλιου.
Εντούτοις, το μέγιστο και το ελάχιστο αυτών των δύο γεγονότων δεν συμπίπτουν έτσι ο συνδυασμός των δύο που αποκαλείται Εξίσωση του Χρόνου, είναι μια περίπλοκη σχέση που παρουσιάζεται στο σχήμα κατωτέρω.

Η Εξίσωση του Χρόνου εξηγεί γιατί, σύμφωνα με το ρολόι το πιο πρόωρο ηλιοβασίλεμα και η πιο πρόσφατη ανατολή δεν είναι στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο ενώ είναι η πιο σύντομη ημέρα σ' αυτό. Παρά την αναρρύθμιση των ρολογιών κάθε ημέρα με αυτόν τον μεταβλητό Ήλιο, τα ρολόγια βασίζονται σε έναν ομοιόμορφα κινούμενο Ήλιο, στο μέσο Ήλιο, που κινείται κατά μήκος του Ουράνιου Ισημερινού σε μια καθορισμένη τιμή 360 μοίρες ανά /365. 2564 ημέρες.

Εποχές
Η θερμοκρασία κάθε εποχή εξαρτάται από το ποσό θερμότητας που λαμβάνει η Γη από τον Ήλιο σε έναν δεδομένο χρόνο. Για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία, πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία μεταξύ του ποσού θερμότητας που έχει αποκτηθεί και του ποσού που ακτινοβολείται στο διάστημα. Εάν σε κάποιο τόπο, είναι περισσότερη η θερμότητα που λαμβάνεται από αυτή που χάνεται, τότε ο τόπος θα είναι πιο θερμός. Αν περισσότερη θερμότητα χάνεται, τότε ο τόπος θα είναι πιο δροσερός. Αυτό προκαλείται από το ποσό ενέργειας που φθάνει σε ένα δεδομένο τόπο, κατά τη διάρκεια της ημέρας και αλλάζει σε όλη τη διάρκεια του έτους. Η διαφορά της θερμοκρασίας στις εποχές γίνεται εξ αιτίας της κλίσης του άξονα της Γης όσον αφορά το τροχιακό επίπεδό της.
Οι περιστροφικοί άξονες των περισσότερων από τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος έχουν επίσης κλίση αναφορικά στα τροχιακά επίπεδά τους. Έτσι και αυτοί υποβάλλονται στις εποχιακές αλλαγές στις θερμοκρασίες τους. Οι πλανήτες Ερμής, Δίας και Αφροδίτη έχουν τις πολύ μικρές κλίσεις, 3μοίρες ή λιγότερο, έτσι οι ποικίλες αποστάσεις που είναι από τον Ήλιο μπορούν να διαδραματίσουν περισσότερους του ενός ρόλου σε οποιεσδήποτε εποχιακές παραλλαγές θερμοκρασίας.
Οι τροχιές του Δία και της Αφροδίτης είναι σχεδόν κυκλικές και οι ατμόσφαιρές τους είναι πολύ παχιές, έτσι οι παραλλαγές θερμοκρασίας τους είναι πλησίον του μηδενός.
Ο Άρης, ο Κρόνος, και ο Ποσειδώνας έχουν κλίσεις παρόμοιες με της Γης, αλλά ο Κρόνος και ο Ποσειδώνας έχουν περίπου μηδενική θερμοκρασία λόγω των πολύ παχιών ατμοσφαιρών και  των σχεδόν κυκλικών τροχιών τους. Ο Άρης έχει τις μεγάλες αλλαγές θερμοκρασίας λόγω της πολύ λεπτής ατμόσφαιράς του και η πιο έκκεντρη τροχιά του τοποθετεί το νότιο ημισφαίριό του, ο πιο κοντά στον Ήλιο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του και πιο απόμακρα από τον Ήλιο κατά τη διάρκεια του χειμώνα του. Το βόρειο ημισφαίριο του Άρη έχει ηπιότερη εποχιακή παραλλαγή από το νότιο ημισφαίριό του λόγω αυτής της ρύθμισης, δεδομένου ότι οι πλανήτες κινούνται αργά στις τροχιές τους όταν είναι πιο απόμακροι από τον Ήλιο. Το νότιο ημισφαίριο του Άρη έχει σύντομα, καυτά καλοκαίρια και μακριούς, κρύους χειμώνες.
Οι εποχές του Ουρανού είναι οι πιο ασυνήθιστες επειδή η κλίση της τροχιάς του είναι 98 μοίρες. Για το μισό του έτους του Ουρανού, ένα ημισφαίριο είναι στο ημερήσιο φως του ήλιου και το άλλο στο σκοτάδι. Για το άλλο εξάμηνο του έτους του Ουρανού, η κατάσταση αντιστρέφεται. Η παχιά ατμόσφαιρα του Ουρανού διανέμει την ηλιακή ενέργεια από ένα ημισφαίριο στο άλλο δραστικά, έτσι οι αλλαγές της εποχιακής θερμοκρασίας είναι πλησίον του μηδενός. Ο Πλούτωνας έχει κλίση στον άξονά του 122. 5 μοίρες, η τροχιά του είναι η πιο ελλειπτική από όλους τους πλανήτες και έχει μια εξαιρετικά λεπτή ατμόσφαιρα. Αλλά όντως είναι μακριά από τον Ήλιο, κάτι που τον καθιστά πολύ ψυχρό,  με θερμοκρασία -50 βαθμούς.

nooriya blogger facebook pinterest